Μετεωρίζεται στο πρώτο σκαλοπάτι του δικαστικού μεγάρου της αστυνομοκρατούμενης Άμφισσας. Λες θα πέσει. Τελικά, καταφέρνει με μεγάλη προσπάθεια ν’ ανέβει τα σκαλιά, ενώ νέοι από την Αθήνα, αυτοί που κάποιοι με περισσή φροντίδα δαιμονοποίησαν, διαδηλώνουν ειρηνικά στο όνομα του παιδιού του. Την ίδια ώρα ένας νεαρός στην ηλικία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου πέφτει νεκρός, καταδιωκώμενος από αστυνομικούς, στην πόλη Βουαπί της Γαλλίας. Κι εδώ η νεανική οργή διαλύει και πυρπολεί τα πάντα, επιχειρώντας να αντιδράσει στο τυφλό, συντεταγμένο μίσος των μεγάλων, που εκδηλώνεται ποικιλοτρόπως. Όπως συνέβη με το τηλεοπτικό κανάλι που επιχείρησε προχθές να ξεφτιλίσει κυριολεκτικά τις νεανικές αντιδράσεις και εξαναστάσεις, προβάλλοντας τη «λαϊφ στάιλ» αντιπαράθεση των νέων των βορείων προαστίων με αυτούς των δυτικών προαστίων. Τι κι αν κάποιος μίλησε για «πλαστές αντιθέσεις», η ελληνική Όπρα Γουίνφρεϊ τον αποστόμωσε, λέγοντας πως υπάρχουν τραγούδια και τηλεοπτικά σήριαλ, που εκφράζουν τις… χαοτικές δήθεν αντιθέσεις! Κανείς δεν είπε για τον Αλέξη, κανείς δεν αναφέρθηκε στο γεγονός ότι τον περασμένο Δεκέμβρη οι νέοι απ’ όλες τις γειτονιές της Αττικής διαδήλωσαν μαζί κατά της αστυνομικής αφθαιρεσίας. Κανείς δεν τόλμησε να πει ότι ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος, που του άρεσε να διασκεδάζει στα Εξάρχεια, ήταν κάτοικος των ευγενών προαστίων. Μόνο ένας νεαρός… κομμωτής και μία ανεγκέφαλη νεαρή, που πάθαινε ίλιγγο στη θέα των «κόκκινων αλόγων», εκπροσωπούσαν τη… μεγαλοαστική τάξη των Βορείων Προαστίων! Ενώ απέναντι, ήταν τα χαριτωμένα αλάνια των δυτικών προαστίων. «Καμένα» κι αυτά από το χαβαλέ, τα γκάζια, τα ντεσιμπέλ, τα βρώμικα και τ’ αλκοόλ. Κι όμως, αυτά τα παιδιά διάβαιναν μαζί πριν ένα χρόνο τους πύρινους δρόμους της Αθήνας, πετροβολώντας μπάτσους και πολιορκώντας αστυνομικά τμήματα. Τώρα τους αλέθει η τηλεοπτική μηχανή με την κυρία της εκπομπής να ξεκαρδίζεται στα γέλια και να χειροκροτεί, προσανατολίζοντας την ενέργεια των μεν εναντίων των δε, σ’ έναν ρατσιστικό εμφύλιο που παραπέμπει στις διαφορετικής εθνότητας συμμορίες της Νέας Υόρκης του 19ου αιώνα.
Δεν είναι ασφαλώς τυχαίο, δεν μπορεί να είναι τυχαίο ότι η εκπομπή αυτή προβλήθηκε την ημέρα που άρχιζε στην Άμφισσα η δίκη για τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Δεν είναι τυχαίο ότι οι κάτοικοι της πόλης της Άμφισσας υπέστησαν μία πρωτοφανή τρομοκρατία και αστυνομοκρατία επί πολύ χρονικό διάστημα. Την ίδια τρομοκρατία υφίστανται σήμερα και οι αγρότες, καθώς ακούγονται φωνές από διάφορα κέντρα για κίνδυνο «αποσταθεροποίησης»! Ποιοι, όμως, οιμώζουν; Οι κύριοι των Βρυξελλών και οι εγχώριοι κολαούζοι τους. Αυτοί που προκάλεσαν την παγκόσμια οικονομική κρίση χωρίς κανείς να μπορεί να τους ζητήσει λογαριασμό κι ευθύνη. Πρόκειται για τους πρωτογενείς διαφθορείς των πολιτών-αγροτών. Αυτοί που αποσύνδεσαν τους παραγωγούς από το προϊόν τους μέσω των επιδοτήσεων και των χωματερών. Γιατί ο παραγωγός δεν είχε λόγο πλέον να κάνει καλά πορτοκάλια αφού θα πήγαιναν στις χωματερές. Εκείνοι που πρότειναν να στέλνονται τα πορτοκάλια στα παιδιά των φτωχών χωρών της Αφρικής είχαν χαρακτηριστεί τότε γραφικοί. Γιατί, αγαπητοί φίλοι, οι… ελεύθερες αγορές δεν είναι παίξε γέλασε, θέλουν αίμα και θάνατο, κυρίως νεανικό, για να λειτουργήσουν.
Εφήμερα
«Εσύ δεν είσαι ΠΑΣΟΚ;» ρωτούσε προχθές ο Γ. Οικονομέας αγροτοσυνδικαλιστή. «Εσύ τι κόμμα είσαι;» ανταπάντησε ο δεύτερος. «Πάντως δεν είμαι ΠΑΣΟΚ» είπε ο Οικονομέας. «Καλά το παίζεις το παιγνίδι» αντείπε ο αγρότης. Χθες ο διάλογος μεταξύ των δύο για το τι κόμμα ψηφίζουν επανήλθε με πρωτοβουλία αυτή τη φορά του αγροτοσυνδικαλιστή. Αλλά γιατί ο κ. Οικονομέας θύμωσε αφού κι αυτός το ίδιο είχε κάνει; Εντέλει, τα βρήκαν ότι ο ένας είναι αγρότης και ο άλλος δημοσιογράφος. Πάλι καλά!
Ως γνωστόν ένας από τους γνωστούς τρόπους αντιμετώπισης των απεργιών είναι ο «κοινωνικός αυτοματισμός». Σύμφωνα με αυτή την τεχνική που διαμορφώθηκε το πρώτον στις Ηνωμένες Πολιτείες το κράτος δημιουργεί τις συνθήκες ώστε οργισμένοι ή αγανακτισμένοι πολίτες να επιτίθενται εναντίον των απεργών. Το «δηλητήριο» για να γίνουν οι αγρότες «εχθροί του λαού» άρχισε ήδη να διαχέεται από αυτούς που μιλούν για κίνδυνο της οικονομίας αλλά προπάντων για «αποσταθεροποίηση» και "κλείσιμο των σπιτιών" των φορτηγατζίδων!
Η ΠΑΣΕΓΕΣ που εγκαλούν οι αγρότες για ατασθαλίες είναι «άντρο» του ΠΑΣΟΚ, γι’ αυτό η ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος δεν υιοθετεί τις καταγγελίες. Αλλά ενώ οι αγρότες και μαζί και οι συνδικαλιστές που πρόσκεινται στο ΠΑΣΟΚ(αυτό «καίει» περισσότερο τους Μπατζελή, Καρχιμάκη) διαδηλώνουν, τι γίνεται με την ΑΔΕΔΥ και τη ΓΣΕΕ; Όλα είναι καλώς καμωμένα; Ειδικά οι δημόσιοι υπάλληλοι κινδυνεύουν να υποστούν τη χειρότερη αφαίμαξη όλων των εποχών και δεν κουνιέται τίποτα. Που είναι και τι λένε άραγε οι λαλίστατοι κατά τα άλλα κκ. Παπασπύρος και Παναγόπουλος;
Τέλος, στην Ελλάδα οι συνδικαλιστικές οργανώσεις δεν λένε απολύτως τίποτα για την άνοδο του ασφαλιστικού χρόνου των γυναικών στα 65 χρόνια, η οποία έγινε δήθεν κατόπιν της απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για εξίσωση των δύο φύλων. Αλλά γιατί η εξίσωση να μη γίνει προς τα κάτω όπως συζητείται στη Γαλλία. Εκεί συζητούν για εξίσωση στα 61 ή τα 62 χρόνια!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου