Όχι δεν είμαστε όλοι μετανάστες. Η κυρία της οποίας υπέστην την οργή και την μέγιστη ύβρη του… «κουλτουριάρη», το θεωρεί προσβολή. Ασφαλώς και δεν είμαστε όλοι μετανάστες. Ούτε κατά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο ήταν όλοι ήρωες σαν την Mier Gies, τη γυναίκα που έκρυψε και προστάτεψε την οικογένεια της εβραίας Άννας Φρανκ από τους ναζί, διακινδυνεύοντας η ίδια και οι τρεις σύντροφοί της τη ζωή τους. Όχι μόνο δεν ήταν όλοι σαν τη Gies, αλλά ο κανόνας ανήκε στους ουδέτερους, ή σ’ εκείνους που για να επιβιώσουν πρόδωσαν, όπως οι καταδότες που έστειλαν την οικογένεια Φρανκ στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μπέργκεν-Μπέλσεν. Αλλά «Δεν είμαι ήρωας. Έκανα μόνο ό,τι μπόρεσα για να βοηθήσω» είπε η Gies, στις 15 Φεβρουαρίου του 2009, όταν έκλεινε τα 100 χρόνια του βίου της. Ακριβώς, γι’ αυτό το λόγο, επειδή ο αλτρουισμός ήταν εγγενές στοιχείο του χαρακτήρα της, η πράξη της Mier Gies, που εκτός των άλλων διέσωσε και το περίφημο ημερολόγιο της Άννας Φρανκ, μέγιστο αντιπολεμικό μνημείο της φρίκης του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, αποκτά ιδιαίτερη αξία.
Γιατί η Gies, που πέθανε την περασμένη Δευτέρα, ανήκε στους λίγους, στις εξαιρέσεις, σ’ αυτούς που ο Βόννεγκατ χαρακτήριζε «υποδειγματικούς» και ο Ζίζεκ de l’ un, (ο ένας, η εξαίρεση), όπως η Αντιγόνη κάθε καιρού. Υπάρχουν, τάχα, σήμερα οι αντινομικοί, αυτοί που αντιστέκονται, ετερόδοξοι που ωθούν τον άνθρωπο και την ιστορία; Υπάρχουν, άραγε, τόποι αντίστασης στην Ελλάδα; Υπάρχουν. Κι είναι εκεί που λαμβάνουν χώρα οι ομηγύρεις των νέων που συζητούν, γράφουν τραγούδια και παίζουν μουσικές, διαμορφώνοντας την ψυχή και τον τρόπο του αισθάνεσθαι του μέλλοντος. Οι «άλλοι» είναι οι μίζεροι, είναι οι ξενοφοβικοί, είναι όλοι όσοι τρελαίνονται από τον κίνδυνο της μείωσης της απόδοσης κέρδους ή τους μεγέθους της καταναλωτικής δαπάνης τους, αυτοί που κοστολογούν ακόμη και τη ζωή τους, αυτοί που έστειλαν στην εξορία της γραφικότητας και της τρέλας τις τελευταίες αντιστάσεις, τους τελευταίους ανθρώπους της τιμιότητας, της πνευματικότητας, της έντιμης πολιτικής και του ήθους.
Ποιος θα επικρατήσει; Για την ώρα νικούν οι Κρέοντες, οι άνθρωποι των οποίων το μυαλό πήρε διαζύγιο από την καρδιά, οι φονιάδες της ελπίδας, αυτοί που δολοφόνησαν έννοιες όπως «κοινωνική δικαιοσύνη», αλληλεγγύη και ανθρωπιά. Θα επιβιώσουν όσοι, ταυτίζοντας το Όλον με το ατομικό συμφέρον -στο όνομα δήθεν της ατομικότητας, της κοινωνίας της διακινδύνευσης και του εκσυγχρονισμού- θα εξακολουθήσουν να ενταφιάζουν όλο και πιο βαθιά τις έννοιες της ενεργού πολιτικής και του ενεργού πολίτη. Γι’ αυτό θα συνεχίσει να κυριαρχεί η κοινωνία του Χομπς και το κράτος Λεβιάθαν καθώς και όσοι διακηρύσσουν ότι δεν χρειάζεται κανείς να σκέφτεται, ότι είναι κουραστικό και επισφαλές να διαλογίζεσαι και πως είναι πιο βολικό κάποιοι άλλοι να σκέφτονται για σένα. Έτσι, παντού θα κυκλοφορούν οι αφανιστές της ελεύθερης βούλησης και αυτοί που επιβάλλουν με όλους τους μιντιακούς τρόπους την αντίληψη του κόσμου ως παράσταση και προσομοίωση.

Εφήμερα

Οι επιθέσεις που δέχεται πλέον η Ελλάδα από διεθνείς κερδοσκοπικούς κύκλους έχουν ξεπεράσει κάθε όριο. Το κακό είναι ότι η κυβέρνηση αντί να αντεπιτεθεί, χρησιμοποιεί επιλεκτικά τις επιθέσεις και τους εκβιασμούς για να αιτιολογήσει τις αντιλαϊκές της πολιτικές.

ΠΑΣΟΚ εναντίον ΠΑΣΟΚ και πάλι. «Τελευταία φορά» που θα δεχθώ τροπολογία σε άσχετο νομοσχέδιο δήλωσε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κυβερνητικού κόμματος Χρ. Παπουτσής, αναφερόμενος στην τροπολογία για τις γονικές παροχές, δωρεές και κληρονομιές. Ωραία αντιπαράθεση περί διαγραμμάτου, αλλά για την ταμπακιέρα τίποτα! Επί της ουσίας, που είναι η επιβάρυνση της μικρής και μεσαίας ακίνητης ιδιοκτησίας, τι έχει να πει ο κ. Παπουτσής; Ή μήπως θα το καταπιούμε κι αυτό το λάθος, όπως αυτό με τα τέλη κυκλοφορίας;

Τι κρίμα! Άρρωστο άνθρωπο, τον έσερναν σε δείπνα και τελικά τον έστειλαν στο Ιπποκράτειο. Διότι όποιος είδε το Λεωνίδα Κύρκο στην Αίγλη του Ζαππείου, αντελήφθη ότι η πρωτοβουλία δεν ήταν δική του.

Τι γίνεται με την ΕΣΗΕΑ; Η συνάδελφος Σοφία Μαλτέζου κάνει απεργία πείνας στην είσοδο του κτηρίου. Οι ένδεκα εκλεγμένοι τι απαντούν; Αν δεν έχουν τίποτα να πουν, ας παράσχουν τουλάχιστον μια υπηρεσία, αυτή της παραίτησής τους.