Νεοέλληνες

«Σας δείχνουν τον ήλιο κι εσείς κοιτάτε το δάκτυλο. Εμείς στο ΠΑΣΟΚ κοιτάμε τον ήλιο…»! Η δήλωση είναι του κ. Γιώργου Παπανδρέου από το βήμα της Βουλής. Πρόεδρε, στο φεγγάρι αναφέρεται η ρήση και όχι στον ήλιο. Ο ήλιος στραβώνει. Γι’ αυτό είναι λογικότερο να κοιτάζει κανείς το δάκτυλο, όταν του δείχνουν τον ήλιο! Εκτός κι αν στο ΠΑΣΟΚ κοιτάτε τον ήλιο με γυαλιά «Γκούτσι», «Ρέιμπαντ» ή «Πόρσε». Αλλά και πάλι στραβώνει. Αλλά γιατί έχω την εντύπωση ότι έχετε γίνει «τα παιδιά που μετράνε τ’ άστρα»;! Γι’ αυτό κι εγώ θα σας μιλήσω σήμερα όχι για το Κόσοβο, τα Σκόπια και τους bloggers αλλά για πιο πεζά πράγματα και για γήινους ανθρώπους, για την εθνική μας… Καλομοίρα φερ’ ειπείν, για τον Ψινάκη, για τους ανθρώπους που «πουλάνε», αυτούς που προβάλλονται ως πρότυπα για τα παιδιά μας και οι οποίοι είναι μισοί άνθρωποι, ένα τέταρτο σελιλόιντ και ένα τέταρτο σιλικόνη. Μιλάω γι’ αυτούς με τα γυαλισμένα δόντια και τα παγωμένα μάτια, για τις γυναίκες με τα ωραία ενδύματα, καθεμιά εφοδιασμένη με ένα παγερό, ετοιματζίδικο χαμόγελο. Είναι αυτό το σκληρό χαμόγελο που μένει κολλημένο στη μνήμη. Είναι η Ελλάδα που χαμογελάει στην ένδεια και την αποβλάκωση. Και το μεγάλο δίλημμα επανέρχεται: Να είσαι μισός άνθρωπος και μισός λύκος, να είσαι λαμόγιο και κανίβαλος ή ακέριος άνθρωπος; Η ακεραιότητα, όμως, στην κοινωνία όπου κανείς είναι ή θύτης ή θύμα και όπου ισχύει ο νόμος του ισχυρότερου, απορρίπτεται. Αλλά ισχυρότερος σε τι; Στην εξυπνάδα, στα προσόντα, στις δεξιότητες, στα ντοκτορά ή στο θράσος, την καπατσοσύνη, την πονηριά, την ίντριγκα, την εκπόρνευση; Η απάντηση δεν είναι δύσκολη. Στο συσχετισμό των δυνάμεων των αξιών και των «αξιών» οι δεύτερες υπερισχύουν. Οι κανίβαλοι νικούν πάντα. Κι εσύ που πίστεψες στον άνθρωπο, τη συμπάθεια και την καλοσύνη διαπιστώνεις ότι πήρες λάθος τη ζωή, γιατί σε ευνούχισαν με την καλοσύνη, γιατί δεν σου έμαθαν ποτέ το μεταβατικό ρήμα «χρίω» που σημαίνει «λαδώνω ένα βασιλιά ή σημαντικό κρατικό λειτουργό…» («Αλφαβητάρι του Διαβόλου» του Αμπρόουζ Μπηρς). Γιατί σου έδειξαν λανθασμένα ως ηλίθιους εκείνους που «κάθε λαθεμένη ιδέα που έτυχε να διατυπωθεί ποτέ σ’ αυτό τον κόσμο την κάναν δική τους»(Χ. Μίλλερ:Τροπικός του Αιγόκερω). Μόνο που η κόπρος του Αυγεία έχει πνίξει τα πάντα. Η γάγγραινα είναι προχωρημένη. Κι όμως κάποιοι εξακολουθούν να μην το αντιλαμβάνονται και μιλούν για ανεύθυνες και ισοπεδωτικές γενικεύσεις! Όμως, δεν πάει άλλο.