Παρασκευή 27 Μαρτίου 2009

Η ΕΕ τετέλεσται

Φρίντμαν ή Κέινς; Φιλελευθερισμός ή νεοφιλελευθερισμός; Αγγλοσάξονες ή κεντροευρωπαίοι; Ρώμη ή Βυζάντιο; Την ανάγκη μιας νέας «υψηλής στρατηγικής» για να μην αναπαραχθεί ο συγκρουσιακός χωρισμός των δύο κέντρων, της Ουάσινγκτον και των Βρυξελλών, όπως παλαιότερα των δύο κέντρων της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, δηλαδή της Ρώμης και του Βυζαντίου επισήμαινε ο Τσαρλς Α. Κάπτσαν στο βιβλίο του «Το τέλος της αμερικάνικης εποχής». Κι όμως η αντίθεση των δύο κέντρων είναι ορατή με αφορμή την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Φαινομενικά οι Ευρωπαίοι (Γάλλοι-Γερμανοί) παρουσιάζονται δογματικά προσκολλημένοι στο νεοφιλελευθερισμό και την «ευταξία» του δημοσιονομικού ελλείμματος στο 3%, ενώ ΗΠΑ και Βρετανία μιλούν για αύξηση δημοσίων δαπανών, αδιαφορώντας για το έλλειμμα, αλλά και συντονισμό της διεθνούς ροής πιστώσεων(το κρίσιμο μέγεθος). Το πρόβλημα, άραγε, είναι ιδεολογικό; Είναι και ιδεολογικό καθώς ένα πρόβλημα, όπως η σημερινή κρίση, είναι η σύνοψη πολλών παραγόντων. Το ίδιο ισχύει με τις πολιτικές αντιμετώπισης του προβλήματος. Εν προκειμένω, οι διάφορες πολιτικές περιλαμβάνουν την ιδιαιτερότητα αλλά και τις θέσεις των δυνάμεων στην μετά την κρίση εποχή. Έχουμε, δηλαδή, έναν «πόλεμο θέσεων». Οι ΗΠΑ με τη συμμαχία των Βρετανών επιχειρούν να διαμορφώσουν ένα συσχετισμό δυνάμεων με τους δικούς τους όρους («πρώτοι μεταξύ ίσων»). Μπορούν να το κάνουν; Ναι, γιατί η παγκόσμια ισορροπία δεν μπορεί να υπάρξει ούτε με την ευρωπαϊκή οικονομία ούτε με την ανερχόμενη κινέζικη οικονομία(γεωπολιτικό κενό), αλλά μόνο από την αμερικανική σε συνδυασμό με τη στρατιωτική υπεροπλία αλλά και την πολιτική επιρροή της λόγω Ομπάμα.
Γενικά, το μέλλον των ευρωαμερικανικών σχέσεων δεν κινδυνεύει αφού η ΕΕ δεν φαίνεται ικανή να αμφισβητήσει την αμερικανική πρωτοκαθεδρία. Αν η κρίση, πάντως, έχει ένα «θύμα», αυτό είναι η Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Προς το παρόν, όμως, ο «πόλεμος» μαίνεται με χτυπήματα στους «αδύνατους κρίκους», όπως η Ελλάδα(βρετανικοί Times) με στόχο την «αποσυσσωμάτωση» της ευρωζώνης αλλά και στους «δυνατούς», όπως το άρθρο του Ομπάμα στη Die Welt. Το Βυζάντιο(«Ευρώπη») απλώς αμύνεται, κλεισμένο στο κάστρο των Βρυξελλών!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ο ΤΡΑΜΠ, ο ΜΑΣΚ, το διαδίκτυο και ο "νέος φασισμός"

«Δεν πρέπει να προκαλεί μεγάλη έκπληξη το γεγονός ότι ένα Δημοκρατικό Κόμμα που έχει εγκαταλείψει τους ανθρώπους της εργατικής τάξης θα διαπ...