Κονδύλης Π.

Πολλοί χαιρέτισαν τη μείωση κατά 40 δις δολάρια των στρατιωτικών δαπανών των ΗΠΑ από τον Ομπάμα. Η μείωση αυτή όμως δεν σημαίνει τίποτα, αφού οι περσινές στρατιωτικές δαπάνες έσπασαν κάθε προηγούμενο ρεκόρ, ανερχόμενες σε 634 δις δολάρια! Συνεπώς, δεν πρόκειται για αλλαγή της αμερικανικής πολιτικής αλλά για έναν κάποιο εξορθολογισμό των δαπανών στα προηγούμενα, επίσης υψηλά, επίπεδα. Επίσης, η πρώτη «εμπλοκή», εκτός από το οικονομικό και σε στρατιωτικό επίπεδο, μεταξύ δυνάμεων των ΗΠΑ και της Κίνας ενισχύει τη θέση όσων εκτιμούν ότι η έξοδος από την κρίση και η μετακίνηση του «κέντρου βάρους» της παγκόσμιας οικονομίας θα γίνει με πόλεμο. Ιστορικά, μόνο μία μετάβαση, αυτή από τη βρετανική στην αμερικανική αυτοκρατορία, έγινε με ειρηνικό τρόπο(Κάπτσαν). Στην κατεύθυνση αυτή αποκτά ιδιαίτερη σημασία η προφητική ανάλυση του πρόωρα εκδημήσαντα Παναγιώτη Κονδύλη για τον πόλεμο(«Θεωρία του πολέμου») απ’ όπου και το απόσπασμα που παραθέτουμε: «..οι Ηνωμένες Πολιτείες, θα είναι, δυνητικά τουλάχιστον, πανταχού παρούσες, εκτός αν την παραλύσουν εσωτερικοί παράγοντες. Μια πρώτη της μέριμνα θα αποτελεί η συγκρότηση περιφερειακών συμμαχιών(σ.σ. δες Τουρκία, τις οποίες θα ελέγχει και θα κατευθύνει και οι οποίες θα την προφυλάσσουν από τη φθορά των δυνάμεών της, παρέχοντας στρατιωτικές και άλλες υπηρεσίες και λύνοντας κατά το δυνατόν μόνες τους ή κατ’ ανάθεσιν ήσσονα προβλήματα της περιφερειακής συμβίωσης. Όμως πίσω τους θα στέκει ανά πάσα στιγμή ως έσχατη εγγύηση (λ.χ. ως εγγύηση της ακεραιότητας των χωρών-μελών του ΑΣΕΑΝ έναντι επεκτατικών βλέψεων της Κίνας) η διπλωματική και στρατιωτική ισχύς της πλανητικής ηγεμονικής Δύναμης, η οποία, αν θα θέλει να διατηρήσει αυτή της τη θέση, θα πρέπει να επεμβαίνει ως ύστατος κριτής σε κάθε μείζονα σύγκρουση. Με αυτή την έννοια μπορεί να λεχθεί ότι οι πλανητικά κρίσιμοι ή πάντως σημαίνοντες πόλεμοι του προσεχούς μέλλοντος θα είναι αμερικανικοί πόλεμοι (…) Καμία ανερχόμενη Δύναμη δεν θα μπορέσει να διαμφισβητήσει τη σημερινή πλανητική ηγεμονία των Ηνωμένων Πολιτειών, αν δεν τις ανταγωνισθεί με επιτυχία σε όλα αυτά τα επίπεδα - χωρίς αυτό φυσικά να σημαίνει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα γνωρίσουν ενδεχομένως ήττες σε δευτερεύοντα θέατρα ενόσω ακόμη κρατούν τον παγκόσμιο ηγεμονικό τους ρόλο...».