Χαμαιλέοντες

Είναι με όλους: Με τον Μπους και την στρατιωτική εισβολή στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, υπέρ του Κλίντον και των βομβαρδισμών στην πρώην Γιουγκοσλαβία, υπέρ του σχεδίου Ανάν και προπάντων υπέρ του λιγότερου κράτους και της νεοφιλελεύθερης αντίληψης της απορύθμισης των αγορών, αφού αυτές σύμφωνα με τη λογική τους μπορούν να αυτορυθμίζονται. Τώρα που οι αγορές καταρρέουν και μεσούσης της τρομερής διεθνούς οικονομικής κρίσης, οι εντόπιοι νεοφιλελεύθεροι «χαμαιλέοντες» οικειοποιήθηκαν το χρώμα του… Ομπάμα. Αναμενόμενο. Εξάλλου, όλα τα κρίνουν εκ του αποτελέσματος. Και ο Ομπάμα νίκησε! Οφείλουμε, πάντως, να τους αναγνωρίσουμε πως δεν είναι καθόλου ρατσιστές. Δεν τους ενδιαφέρει αν «η γάτα είναι άσπρη ή μαύρη», αρκεί να κάνουν τη δουλειά. Ποια δουλειά όμως, και για ποιόν; Θα αφήσουν τον Ομπάμα να προβεί σε μέτρα ανακούφισης των «κάτω» οι «conservateurs fiscaux» και η πανίσχυρη ομάδα του δημοκρατικού κόμματος, οι περίφημοι «Blue Dogs» (με 60 αντιπροσώπους στο Κογκρέσο), που ακούνε κοινωνική πολιτική και βγάζουν φλύκταινες; Το τεράστιο δημόσιο έλλειμμα των ΗΠΑ ποια περιθώρια δίνει στο νέο πρόεδρο για κοινωνικές μεταρρυθμίσεις και ενίσχυση του κράτους πρόνοιας; Θα μπορέσει η νέα ηγεσία του Λευκού Οίκου να αντιμετωπίσει το «τεστ» μιας πρωτοφανούς διεθνούς κρίσης, που προέβλεψε ο αντιπρόεδρος Μπάιντεν για τους πρώτους μήνες της θητείας του Ομπάμα (κάτι τέτοιο συνέβη και με τον Κέννεντυ τον Οκτώβριο του 1962); Ή θα ανακρούσει πρύμναν, ισχυριζόμενος σαν εκείνον τον ανεκδιήγητο εκπρόσωπο της δικής μας ΔΕΗ ότι παρέχει ηλεκτρικό ρεύμα με τιμολόγια κάτω του κόστους στις επιχειρήσεις, επειδή κάτι ανάλογο κάνει και με τους πολύτεκνους; Όλα, συνεπώς, παίζονται, όλα είναι υπόθεση συσχετισμού δυνάμεων. Και οι «κάτω», αυτοί που θα έπρεπε να είναι στους δρόμους και να διεκδικούν τα δικαιώματά τους, γέρνοντας την πλάστιγγα, έχουν μαρμαρώσει σαν τη νάγια την ορχούμενη μπροστά στη πολλαπλασιασμένη από τα μίντια σαγήνη του νέου προέδρου.