Ομπαμανια

Υστερία. Παραλήρημα. Όποιος στην Ελλάδα τολμήσει να έχει επιφυλάξεις για τον Ομπάμα, όποιος αμφισβητεί το θέαμα, το τεραστίων διαστάσεων τηλεοπτικό σόου και για να κρίνει περιμένει την πολιτική πράξη του νέου προέδρου των ΗΠΑ, ε, αυτός είναι με την… Παπαρήγα. Δεν ξέρω πως σκέφτεται η Παπαρήγα, αλλά όποιος τολμά να αμφισβητεί τον δυαδικό τρόπο του σκέπτεσθαι(το ένα και το μηδέν του κομπιούτερ), τον μανιχαϊστικό τρόπο σκέψης (μανιχαϊστής είναι αυτός που κινείται στο δίπολο «μαύρο-άσπρο», «καλό-κακό», αυτός που χθες έλεγε «κακό» ή τρελό τον Μπους και σήμερα «καλό» τον Ομπάμα), αυτός σήμερα δέχεται τα πυρά των φανατικών του ανορθολογισμού. Ε, λοιπόν, οι Αμερικανοί, όχι όλοι αλλά πολλοί, είναι τουλάχιστον λιγότερο φανατικοί από τους Έλληνες (αυτούς που είναι άλλοτε εκσυγχρονιστές, δηλαδή τυφλά υποτακτικοί, και άλλοτε τυφλά αντι-αμερικανοί). Ιδού το πρώτο παράδειγμα: «Να περάσουμε από την ελπίδα στην εμπιστοσύνη» λέει ένας 60χρονος Αμερικανός, φανατικός οπαδός του Ομπάμα, «να δούμε τι μπορεί να κάνει, και να δούμε πως θα τηρήσει τις υποσχέσεις του». Να η επιφύλαξη, η αναμονή της πολιτικής πράξης, ο ορθολογικός παρά τον συναισθηματισμό τρόπο σκέψης. Θέλετε κι άλλο ένα παράδειγμα; Στην πρώτη σελίδα της δωρεάν εφημερίδας(Salvation) των φοιτητών του φημισμένου πανεπιστημίου Γέιλ από το οποίο πέρασε και ο Ομπάμα, υπάρχει μία ολοσέλιδη φωτογραφία του Ιησού με το πρόσωπο του… Μπάρακ Ομπάμα και λεζάντα: I am the way, the Truth and the Light (Εγώ ειμί η Οδός, η Αλήθεια και το Φως)! Ειρωνικό ή όχι το σχόλιο καταδεικνύει το πρόβλημα, τη μεταφυσική δηλαδή διάσταση της μεσιανικής υπερπροσδοκίας που έχει επενδυθεί στον αφροαμερικανό πρόεδρο των ΗΠΑ. Αλλά στην Ελλάδα αυτοί που «χάρηκαν» με… ιερό φανατισμό για το τέλος της εποχής Μπους, παραδόξως σκέφτονται σαν τον Μπους!