[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / Ελλάδα / 20.06.23 ]
Παγκόσμια μέρα Προσφύγων σήμερα και η υποκρισία περισσεύει. Η τραγωδία ανοιχτά της Πύλου θα συγκινήσει για λίγο, αλλά θα ξεχαστεί, όπως ξεχάστηκε και το ναυάγιο με τους 1.100 νεκρούς ανάμεσα σε Λιβύη και Ιταλία το 2015.
Οι αιτίες που προκαλούν τον ξεριζωμό των ανθρώπων: οι πόλεμοι με ευθύνη και των Δυτικών, η πείνα και η δυστυχία σε χώρες παρά τον φυσικό τους πλούτο, η ξηρασία και η κλιματική κρίση που κάνει το βίο των ανθρώπων αβίωτο και τους οδηγεί να αναζητήσουν τη σωτηρία, θα συνεχίσουν να υπάρχουν. Ενώ οι δυτικές κυβερνήσεις θα συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν το προσφυγικό ως πρόβλημα που οφείλεται στους «διακινητές», τη δευτερογενή αιτία, ενώ οι πρωταρχικές αιτίες του ξεριζωμού για τις οποίες είναι υπεύθυνοι θα παραβλέπονται. Ακόμα χειρότερα, οι πρόσφυγες θα συνεχίσουν να αντιμετωπίζονται ως «εισβολείς» και όχι ως θύματα και θα εφαρμόζονται εναντίον τους σκληρές κατασταλτικές πολιτικές.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί να υπερηφανεύεται ότι την αντιμεταναστευτική πολιτική του θα χρησιμοποιήσουν αύριο ως πρότυπο και οι χώρες της βόρειας Ευρώπης καθώς και το Ηνωμένο Βασίλειο. Μόνο που η πολιτική της πρώην και επόμενης ελληνικής κυβέρνησης καταγγέλλεται σφοδρά από μια σειρά οργανώσεις.
Όπως γράφουν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα: «Από το 2021, οι ελληνικές αρχές αντικαθιστούν τα RIC με Κλειστά Κέντρα Ελεγχόμενης Πρόσβασης (CCAC) στα ελληνικά νησιά. Αυτά τα κέντρα διαφημίστηκαν ως βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των μεταναστών, αλλά στην πραγματικότητα έχουν σχεδιαστεί για να περιορίσουν σημαντικά την κίνησή τους και για να τους κρατήσει εγκλωβισμένους σε άκρως περιφραγμένες εγκαταστάσεις σαν φυλακές»*. Κι «Ενώ το κέντρο (CCAC) του Καρά Τεπέ στη Λέσβο συνιστά μια μικρή βελτίωση σε σχέση με το RIC της Μόριας, οι συνθήκες όμως παραμένουν και εκεί αναξιοπρεπείς και ανεπαρκείς.».
Το 2022, οι ιατρικές ομάδες των ΓΧΣ που δρούσαν λίγο έξω από το CCAC πραγματοποίησαν 489 ψυχιατρικές επισκέψεις συνολικά 110 ασθενών. Στα παιδιά, οι κύριες διαγνώσεις ήταν αυτοτραυματισμός, διαταραχή προσαρμογής και προκλητικά προσωπικά χαρακτηριστικά. Οι περιορισμοί που τίθενται στα CCAC, συμπεριλαμβανομένων των περιορισμών μετακίνησης, δημιούργησαν ένταση στις οικογένειες καθώς τα παιδιά δεν καταλάβαιναν γιατί δεν τους επετράπη να φύγουν από το κέντρο. Είχαν επίσης πολύ λίγες ευκαιρίες να κοινωνικοποιηθούν. Οι γονείς είπαν στους ΓΧΣ ότι η κατάσταση των παιδιών τους βελτιώθηκε όταν βρίσκονταν έξω από το κέντρο, αλλά γίνονται περισσότερο επιθετικά ή αποτραβηγμένα όταν εγκλείονται και πάλι στο καμπ. Επιπλέον, υπήρχε μια αίσθηση ενοχής που εκφραζόταν από γονείς, ειδικά μητέρες, που είχαν δυσκολία στον έλεγχο των μικρών παιδιών – αυτό ήταν άμεση συνέπεια των συνθηκών διαβίωσης και της έλλειψης ομαλότητας που βιώνουν τα παιδιά…»
Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα επισημαίνουν: Είμαστε «…ιδιαίτερα ανήσυχοι καθώς η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου χρησιμοποιεί ως πρότυπα για τη δική της πολιτική τις αντίστοιχες της Αυστραλίας και την de facto κράτηση στην Ελλάδα σε κέντρα μεγάλης κλίμακας». Με βάση την «πληθώρα ιατρικών στοιχείων καταδεικνύονται οι σοβαρές συνέπειες της κράτησης και είναι μια προειδοποίηση κατά της (επαν)εισαγωγής αυτών των σχεδίων στο Ηνωμένο Βασίλειο».
Στο ενημερωτικό σημείωμα αναφέρεται πως υπάρχουν σαφείς ιατρικές αποδείξεις ότι η κράτηση μεταναστών βλάπτει την ψυχική υγεία τους, έχει μακροχρόνιες επιπτώσεις, ενώ τα παιδιά επηρεάζονται ιδιαίτερα (σ.σ. θυμόμαστε τα παιδιά στα νησιά που αρνούνταν να μιλήσουν, ή που ήθελαν να πεθάνουν). Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα λένε ότι η κράτηση και ο περιορισμός των παιδιών αποτελεί προσβολή για την υγεία, την ευημερία και την ασφάλειά τους και δεν υπάρχουν συνθήκες υπό τις οποίες αυτή η κράτηση να είναι αποδεκτή.
Ο πρόεδρος της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου, καθηγητής Κέβιν Φέντον, δήλωσε ότι τα στοιχεία είναι ξεκάθαρα πως η κράτηση προκαλεί «τρομερή βλάβη» στη σωματική και ψυχική υγεία των παιδιών και έχει δια βίου συνέπειες.
*https://drive.google.com/file/d/1BRl6FdOLSRO4MfmRkgtbMCaLu9R9N9Yy/view (Το 4σέλιδο ενημερωτικό σημείωμα των ΓΧΣ δημοσιεύτηκε τον May 2023)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου