ΓΙΩΡΓΟΣ Χ. ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ

Η εντολή ήταν σαφής, εξαφανίστε την πλατεία μαζί με τους Αγανακτισμένους. Η προεργασία είχε ξεκινήσει την Τρίτη. Και χθες το Σύνταγμα έγινε κυριολεκτικά θάλαμος αερίων. Χωρίς να δοθεί καμία σοβαρή αφορμή. Χωρίς να υπάρξει πρόκληση, άλλως πως προβοκάτσια, έγινε μία άνευ προηγουμένου χρήση χημικών από τα ματ. Προβοκάτορας, χθες, ήταν το ίδιο το κράτος. Ένα κράτος αδύναμο, αφού η τρομοκρατία της προπαγάνδας του δεν κατάφερε να εκφοβίσει. Ένα κράτος αστυνομικό και δη φασιστικό, αφού πέρασε στο στάδιο της απρόκλητης, ωμής βίας. Κι όμως αυτό που δεν έδειξαν οι κάμερες των τηλεοπτικών καναλιών ήταν πως αυτό το ειρηνικό πλήθος των Αγανακτισμένων δεν έφευγε. Έμενε εκεί. Ανυποχώρητο. Θυμωμένο. Η Φιλελλήνων, η Μητροπόλεως, η Καραγιώργη Σερβίας, η Σταδίου ήταν γεμάτες με χιλιάδες ανθρώπους που διαδήλωναν και χειροκροτούσαν. Αυτή ήταν η δική τους απάντηση σε κάθε ρίψη χειροβομβίδας κρότου λάμψης, σε κάθε βομβαρδισμό μ’ αυτά τα φοβερά χημικά που σου καίνε πρώτα το πρόσωπο και μετά σου κόβουν την ανά...

Το ίδιο σκηνικό, οι ίδιοι πρωταγωνιστές, η ίδια σκηνοθεσία. Οι δήθεν αναρχικοί που έκαψαν τρεις ανθρώπους πριν ένα χρόνο στη Marfin, επιτίθενται ανενόχλητοι, συνεχίζοντας την προβοκατόρικη δραστηριότητάς τους κατά του λαϊκού κινήματος σε αγαστή συνεργασία με την κυβέρνηση και τον κατασταλτικό μηχανισμό της. Τα ΜΑΤ, χθες, αντί να στραφούν εναντίον των «μπαχαλάκηδων», ραντίζουν την πλατεία με χημικά στα οποία δεν αντέχουν ούτε κατσαρίδες. Η «πλατεία», όμως, αντέχει. Η απελπισία είναι ακραία και η διαμαρτυρία ο έσχατος σπασμός ανθρώπων που δεν έχουν να χάσουν ούτε καν αλυσίδες. Μόνο που ο φόβος εμφυλλοχωρεί. Η καταστολή έχει εν μέρει πετύχει. Πολλοί δεν αντέχουν. Αυτοί που μένουν διακυβεύουν την ίδια τους τη ζωή. Γι’ αυτό η απομόνωση των προβοκατόρων είναι ζωτικής σημασίας και πρώτης προτεραιότητας τόσο για να μην υπάρξουν θύματα όσο και για να μη σβήσει το μεγαλειώδες κίνημα της «πλατείας». Το τελευταίο δέχεται πανταχόθεν επιθέσεις. Οι εκβιασμοί εκ μέρους των Βρυξελλών συνεχίζονται. Το φ...

Τα νέα μέτρα –του Μεσοπρόθεσμου προγράμματος- συνιστούν «οικονομικό βανδαλισμό». Η νέα λιτότητα –χωρίς ανάπτυξη- είναι «οικονομικά επικίνδυνη και πολιτικά ανεύθυνη». Αυτά δεν τα λέει κάποιος μισερός, ανορθολογικός και ανεύθυνος Έλληνας που έχει πάρει διαζύγιο από το πνεύμα του Διαφωτισμού και την κοινή λογική, ούτε κάποιος που επιδιώκει να αποφύγει την εκπλήρωση των υποχρεώσεών του έναντι των δανειστών του, όπως θα έλεγαν οι εν Ελλάδι «ορθολογιστές», αλλά οι Financial Times! Αλλά ποια είναι τα προτάγματα που επικαλούνται οι εγχώριοι οπαδοί του Διαφωτισμού και τα οποία αρνούνται οι Αγανακτισμένοι; Είναι η πίστη στην κοινή λογική, η πίστη «στην αυταξία του αυτόνομα σκεπτόμενου ανθρώπου και η πίστη στη δημοκρατία». Με άλλα λόγια η κοινή λογική δεν είναι κάτι ορθολογικό αλλά κάτι μεταφυσικό, αφού για να υπάρξει έχει ανάγκη την… πίστη. Εδώ ισχύει αυτό που έλεγε ο Θορώ τον 19ο αιώνα, ότι δηλαδή «Η πιο κοινή λογική απ’ όλες είναι η λογική του ανθρώπου που κοιμάται και την οποία εκφράζει με το...

«Αγοράσαμε χρόνο» και «είναι κοινό ευρωπαϊκό συμφέρον να δοθεί στην Ελλάδα χρόνος» δήλωσε η καγκελάριος της Γερμανίας Άγκελα Μέρκελ, αιτιολογώντας το δεύτερο πακέτο δανειοδότησης προς τη χώρα μας. Αλλά σε τι συνίσταται εν προκειμένω το ευρωπαϊκό και σε τι το ελληνικό συμφέρον; Η Ελληνική οικονομία θα μπορέσει να ανακάμψει ή όχι; Θα πιάσουν τόπο οι θυσίες των Ελλήνων -εργαζομένων και συνταξιούχων- ή θα πάνε στράφι, όπως συνέβη με το πρώτο Μνημόνιο; Αρνητικοί, δυστυχώς, είναι οι περισσότεροι οικονομολόγοι, καθώς τα διάφορα μέτρα αντιμετωπίζουν τα συμπτώματα και όχι την αιτία της κρίσης. Η νέα τρομερή φορολογική αφαίμαξη των Ελλήνων όχι μόνο δεν θα παράσχει λύση, αλλά θα οξύνει ακόμη πιο πολύ την ύφεση, αφού η νέα άγρια μείωση της αγοραστικής δύναμης -αυτών που κατά κανόνα καταναλώνουν- θα τσακίσει κυριολεκτικά την αγορά και την ελληνική οικονομία γενικότερα. Και διερωτάται κανείς, αυτό δεν το βλέπουν τόσο οι τροϊκανοί όσο και η ελληνική κυβέρνηση; Οι πρώτοι το βλέπουν αλλά εκείνο για το ...

Από εδώ οι φίλοι της «πλατείας» κι από εκεί οι αντίπαλοί της. Ο διαχωρισμός στην τηλεοπτική σκηνή της κρατικής τηλεόρασης(ΝΕΤ) επεδίωκε καταφανώς να αντικατοπτρίσει (κατ’ άλλους να επιβάλλει) μία υπαρκτή διαίρεση. Οι φίλοι της «πλατείας», όμως, ήραν το διαχωρισμό, δημιουργώντας συνθήκες ιδιότυπης επιθετικότητας εκ μέρους των τριών δημοσιογράφων που διηύθυναν τη συζήτηση. Νικητής αναδείχθηκε η κοινωνία και ηττημένη η προσπάθεια δημιουργίας «εμφυλίου μεταξύ των κάτω», μεταξύ εκείνων «που δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα». Το ίδιο ατελέσφορη παρέμεινε και η προσπάθεια συκοφαντίας των εργαζομένων του Δημοσίου μέσω γενικεύσεων και αφαιρέσεων, ενώ δεν είπε κανείς κουβέντα για τα πολιτικά κόμματα που έπαιξαν και συνεχίζουν να παίζουν το πελατειακό παιχνίδι, αυτό που εξαχρειώνει τον πολίτη, που υποβιβάζει την πολιτική συμμετοχή σε μία κοινή αγοραπωλησία, που καθιστά τη δημοκρατία ένα στημένο παιγνίδι, που διαπαιδαγωγεί την κοινωνία στο ραγιαδισμό, στην ελάσσονα προσπάθεια, στην κουτοπονηριά των λα...

Η λογοκρισία σήμερα δεν γίνεται με την απαγόρευση μιας πληροφορίας αλλά με την υπερπληθώρα πληροφοριών. Μπορεί η μεγάλη είδηση των ημερών να είναι τα νέα μέτρα εξόντωσης των εργαζομένων και των συνταξιούχων, αλλά αυτή αποδυναμώνεται, αφυδατώνεται από την επικίνδυνη αγανάκτηση που εκλύει, μέσω άλλων ειδήσεων, όπως το μεγάλο θέμα των στημένων ποδοσφαιρικών παιγνιδιών, το σκάνδαλο με την «κρυφή αποθήκη» φαρμάκων στο Ιπποκράτειο και τους διευθυντές σχολείων που έστελναν παραποιημένα στοιχεία στο υπουργείο Παιδείας! Είναι τυχαίο ότι όλα αυτά τα σκάνδαλα δημοσιοποιήθηκαν χθες; Όχι. Και δεν πρόκειται για συνομωσιολογικό τρόπο σκέψης αλλά για αμιγώς επικοινωνιακό σχεδιασμό. Αλλά για να μπορέσει η κυβέρνηση να στήσει αυτό το επικοινωνιακό παιγνίδι με τα… στημένα πρέπει να συγκεντρώνει μια σειρά από εξουσίας. Τότε τι γίνεται η περίφημη διάκριση των εξουσιών; Δεν υπάρχει πλέον και είναι απλώς θεωρητική (P. Rosanvallon). Εκτελεστική(κυβέρνηση), νομοθετική(Βουλή) και δικαστική εξουσία ταυτίζονται. ...

Το ερώτημα περί της δημοκρατίας επανατέθηκε στη Βουλή. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης θέτοντας το 1981 ως χρονικό όριο της εγκαθίδρυσης της δημοκρατίας στην Ελλάδα θέλησε να οικειοποιηθεί υπέρ του κόμματός του το συμβολισμό. Είναι, όμως, γνωστό ότι η δημοκρατία εγκαθιδρύθηκε το 1974, γεγονός το οποίο εκτός από τον κ. Πάγκαλο αμφισβητούν και οι Αγανακτισμένοι των οποίων το πανό αναγράφει «Ψωμί Παιδεία Ελευθερία-Η χούντα δεν τελείωσε το ‘73». Σύμφωνα με τους τελευταίους, το ερώτημα δεν είναι από πότε έχουμε δημοκρατία στην Ελλάδα, αλλά αν σήμερα έχουμε δημοκρατία. Κι αν όντως το 1981 ένα πολύ μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας το οποίο ήταν αποκλεισμένο από την εξουσία απόκτησε πρόσβαση σ’ αυτή μέσω του ΠΑΣΟΚ και του πελατειακού συστήματος, σήμερα οι αποκλεισμένοι είναι οι άνεργοι, οι νέοι που δεν είναι οργανωμένοι σε κανένα κόμμα εξουσίας. Σ’ αυτό τον αποκλεισμό αντιστοιχεί μία κατά προσομοίωση δημοκρατία. Ο Λέστερ Θόροου (σύμβουλος του Μπιλ Κλίντον) το έλεγε κυνικά: «σήμερα ψηφίζουν μ...

Έφριξε η γη, απεστράφη ο ήλιος και του ναού το καταπέτασμα εσχίσθη. Μόνο η βιβλική ποίηση μπορεί να αποδώσει τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα αλλά και όσα μπορούν να συμβούν στην Ευρώπη σήμερα. «Δώστε τον ήλιο σας»(σ.σ. ηλιακή ενέργεια), τη γη σας, τους εργάτες σας σε φθηνή τιμή για να σας δώσουμε το δάνειο λέει ο γερμανός Σόιμπλε. «Ακόμα ένα λεπτό δήμιε» λέει η Ελλάδα λίγο πριν την εκτέλεση-πτώχευσή της σύμφωνα με γαλλικό περιοδικό. Αντιθέτως, σε βοήθεια της Ελλάδας προστρέχουν… 70 πολυεθνικές οι οποίες στην κοινή ανακοίνωσή τους αναφέρουν ότι «Οι λύσεις όπως ο εξοστρακισμός χωρών από την ευρωζώνη ή το σχίσμα μεταξύ μίας Ένωσης των χωρών του Βορρά και μίας του Νότου, δεν είναι καλές». Οι επικεφαλείς των οικονομικών κολοσσών επισημαίνουν στους πολιτικούς της Ευρώπης, κυρίως σ’ αυτούς της Γερμανίας και της Γαλλίας πως η ενιαία αγορά και το κοινό νόμισμα είναι τα μεγάλα τους πλεονεκτήματα. Είναι πασίγνωστο το τεράστιο εμπορικό πλεόνασμα των δύο βιομηχανικών χωρών έναντι των περιφερειακών. Γ...

«Μην εκπλαγείτε αν καεί η Αθήνα…»(The Guardian). Η λιτότητα στη λιτότητα που επιβάλλεται στους Έλληνες είναι «επικίνδυνη γιατί τσακίζει την ανάπτυξη και θα προκαλέσει κοινωνική έκρηξη»(ο οικονομολόγος Anton Brender στη Le Monde). Οι επισημάνσεις των ευρωπαϊκών εφημερίδων αφήνουν αδιάφορους τους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θεωρούν ότι οι Έλληνες αλλά και οι Ιρλανδοί και οι Πορτογάλοι μπορούν να αντέξουν τα αλλεπάλληλα κύματα λιτότητας. Ομοίως συνεχίζουν να εκβιάζουν, αλλοιώνοντας κάθε έννοια δημοκρατίας και εθνικής ανεξαρτησίας. Έτσι, ο κ. Όλι Ρεν εκβιάζει κυνικά λέγοντας πως αν δεν ψηφισθεί το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα στο ελληνικό Κοινοβούλιο, τότε δεν θα δοθεί η πέμπτη δόση του δανείου. Η ψήφος συνεπώς των βουλευτών δεν γίνεται με ελεύθερη βούληση αλλά υπό το κράτος του πρωτοφανούς εκβιασμού της χρεοκοπίας. Η αντιμετώπιση αυτή του ελληνικού Κοινοβουλίου δείχνει ότι οι Ευρωπαίοι νεοφιλελεύθεροι ηγέτες της ΕΕ αντιμετωπίζουν τους Έλληνες πολιτικούς αλλά και τους Έλληνες πολίτες ως ανί...

Αυτο-απαξίωση των πολιτικών από το βήμα της Βουλή. Ο ίδιος κουφός πολιτικός λόγος. Η λαϊκή πίεση κράτησε λίγο. Αυτοί που την αισθάνθηκαν και παραιτήθηκαν χαρακτηρίζονται «βιαστικοί» ου μην και μη πραγματιστές από τους συστημικούς αναλυτές. Οι τελευταίοι δεν έχουν αντιληφθεί τίποτα. Όλοι νομίζουν ότι το αυτοκίνητο θα καταφέρνει πάντα να αποφεύγει την πρόσκρουση στο δέντρο χάρη στη δεξιότητα και το ανάποδο τιμόνι του Γάλλου οδηγού στο ράλι Ακρόπολις. Όμως τα οικονομικά δεδομένα είναι τόσο στενά, τόσο αρνητικά που δεν επιτρέπουν τα ψεύδη και τα νέα παραμύθια για «δίκαιη λιτότητα» και μνημόνια με… ανθρώπινο πρόσωπο. Κι όμως το ΠΑΣΟΚ επιμένει, αναστέλλοντας προσωρινά την αντίδραση τού «εν τω βάθει» εαυτού του και δείχνοντας ως εχθρούς της Ελλάδας όχι τους τραπεζίτες και την τρόικα αλλά τη δεξιά της πάνω και την αριστερά της κάτω πλατείας. Τάδε έφη ο επανακάμψας στο πεδίο της «ανοησίας» και της τηλοψίας υπέρβαρος προπαγανδιστής, ο οποίος μας απειλεί ότι θα συγγράψει και πόνημα, τεκμηριώνοντα...

Mόλις οι ηγέτες της Γαλλίας και της Γερμανίας είδαν τον λαϊκό ξεσηκωμό και την κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου να παραπαίει, τελώντας υπό κατάρρευση, άλλαξαν αμέσως ρότα. Η κ. Μέρκελ που έλεγε ότι το νέο δάνειο προς την Ελλάδα θα πρέπει να συζητηθεί τον προσεχή Σεπτέμβριο, τώρα λέει πως «το πιο γρήγορο είναι το καλύτερο» καθώς φοβάται τη χρεοκοπία και το φαινόμενο του ντόμινο στις χώρες της Μεσογείου. Τρομοκρατήθηκαν, επίσης, από το γεγονός ότι η οικονομική κρίση κατέστη κοινωνική και πολιτική κρίση. Ήδη πολλά μέσα ενημέρωσης της Ευρώπης αναφέρουν πως «έρχεται και η σειρά μας». Για να αποδειχθεί ότι η λαϊκή εξέγερση των Αγανακτισμένων βοήθησε στην αλλαγή στάσης του γαλλογερμανικού άξονα. Επιπλέον, κι αυτό πρέπει να επισημανθεί, οι πολίτες που διαμαρτύρονται στις πλατείες της Ελλάδας, γκρέμισαν το «τείχος περιφρόνησης» για τους Έλληνες που σήκωσαν οι κεντροευρωπαίοι και κυρίως οι Γερμανοί, επαναφέροντας την εθνική μας αξιοπρέπεια. Η λαϊκή εξανάσταση άσκησε, ομοίως, υψηλές πιέσεις στο εσωτε...

Οι άνεργοι, οι νέοι, οι συνταξιούχοι, το αγανακτισμένο πλήθος, οι πολίτες έξω από το Κοινοβούλιο διαδηλώνουν την οργή τους έναντι όσων τους ενέπαιξαν και εξακολουθούν να τους εμπαίζουν. Εντός, οι βουλευτές, οι εκπρόσωποι των πολιτών, των ανέργων, των υπαλλήλων, των νέων, των γυναικών αδυνατούν να αντιληφθούν το μέγα πάθος και τον μέγα πόνο. Κι ας λέει ο πρωθυπουργός ότι καταλαβαίνει, ότι συμπάσχει. Εάν το αντιλαμβανόταν θα έκανε αυτό που θα έκανε κάθε έντιμος άνθρωπος, θα προσέφευγε στη λαϊκή ετυμηγορία. Για να αποφασίσουν οι εκλογείς, αυτοί που υποφέρουν, με πραγματικά δεδομένα, μ’ αυτά που λεηλατούν κυριολεκτικά τη ζωή τους, και όχι με το μέγα ψεύδος που έλεγε «λεφτά υπάρχουν» για να υφαρπάξει την ψήφος τους. Υπ’ αυτή την οπτική, η κυβέρνηση, η πριν και η αναδομηθείσα, δεν έχουν τη λαϊκή νομιμοποίηση. Γι’ αυτό οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι νέοι και οι άνεργοι θα εξακολουθήσουν να διαδηλώνουν, μέχρι να ακουσθούν τα αιτήματά τους, με βασικό αυτό της επιβίωσής τους. Όμως, το πολιτ...

Το γράφαμε από χθες. Το έλεγαν στην πλατεία Συντάγματος εδώ και ημέρες. Και συνέβη. Οι γνωστοί «μπαχλάκηδες» λειτούργησαν ως προβοκάτορες και αιχμή του δόρατος της κυβερνητικής καταστολής. Και δεν ξέρουμε αν όντως βρέθηκε «προβοκάτορας» αστυνομικός, εκείνο, όμως, που είδαμε ιδίοις όμμασι είναι πως τα ματ «προστάτευαν» τους «μαύρους», ακολουθώντας τους κατά πόδας. Είδαμε, επίσης, τον γκριζομάλλη αναρχικό να προετοιμάζεται, δένοντας τα παπούτσια του, όπως εκείνος που ετοιμάζεται να χτυπήσει… πέναλτι ή να τρέξει. Το υποψιαστήκαμε όταν διαπιστώσαμε ότι τα συνδικάτα της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ λειτούργησαν ελλείψει στοιχειώδους περιφρούρησης ως «Δούρειοι Ίπποι» για να λάβει χώρα η μεγάλη προβοκάτσια που θα οδηγούσε στην καταστολή του εκπληκτικού κινήματος των Αγανακτισμένων στην πλατεία Συντάγματος. Πάντως, η άσκηση βίας φανερώνει την αδυναμία της κυβέρνησης να ανταπεξέλθει στην κρίση, περιφρουρώντας πολιτικά τη δημόσια σφαίρα, το δυνητικό δηλαδή χώρο εμφάνισης και έκφρασης των πολιτών. Σε κάθε ...

Σε πέντε χρόνια οι χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας θα εγκαταλείψουν το ευρώ. Η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ιρλανδία και η Ιταλία θα επιστρέψουν στα εθνικά τους νομίσματα για να καταστούν ανταγωνιστικές. Η δήλωση του νομπελίστα οικονομολόγους ου μην και τζογαρόδου Ν. Ρουμπινί συνιστά αυτοεκπληρούμενη προφητεία καθώς αφ’ εαυτής συνιστά ώθηση της Ελλάδας και των λοιπών περιφερειακών χωρών της ευρωζώνης στο χάος. Η διεθνής μαφία των τραπεζιτών και των παραγόντων του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου θέλει την Ελλάδα χρεοκοπημένη. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτή τη στιγμή η χώρα μας μετά την τελευταία υποβάθμιση του οίκου Standard & Poor’s είναι αυτή με τη χαμηλότερη πιστοληπτική ικανότητα σε ολόκληρο τον κόσμο! Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, η ελληνική κυβέρνηση αποδέχεται να τεθεί ταφόπλακα στην ελληνική οικονομία με την υιοθέτηση του αντιαναπτυξιακού και υφεσιακού μεσοπρόθεσμου προγράμματος λιτότητας που επιβάλλει η τρόικα. Ήδη ο οικονομικός θάνατος είναι ορατός παντού. Τα λουκέτα σε επιχε...

Παρά τη σφοδρή μπόρα δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι συνέρευσαν και πάλι στις πλατείες. Όλη η Ελλάδα μια πλατεία. Μόνο που κάτι εκφυλιστικό «μυρίζει» στον αέρα. Αίφνης, το εμπόριο ουσιών μετακόμισε από την Ομόνοια στους πέριξ του Συντάγματος δρόμους. Οι Αγανακτισμένοι αναζητούν τρόπο για να τους απομακρύνουν. Κάποιοι μιλούν για κλιμακούμενη προβοκάτσια η οποία θα κορυφωθεί τις επόμενες ημέρες. Άλλοι καταγγέλλουν τα σενάρια τρομοκρατίας που στοχεύουν στην αποθάρρυνση των πολιτών. Μαζί με τις τρομοκρατικές φήμες και οι εκβιασμοί της Bundesbank που αναφέρονται σε πτώχευση της χώρας αν δεν εφαρμοστεί το νέο Μνημόνιο. Ανησυχούν, οι ξένοι επικυρίαρχοι, ανησυχούν και οι εγχώριοι ψιττακοί τους, αλλά ομοίως με τους καθεστωτικούς, ανησυχεί και η συστημική αριστερά που δεν κατάφερε να «καπελώσει» τις πλατείες, αποκλειόμενη από αυτές. Το κίνημα πλέον στρέφεται εναντίον του πολιτικού συστήματος συνολικά, το οποίο επιζητεί να ανατραπεί, αλλά κανείς δεν λέει με τι θα αντικατασταθεί. Ο στόχος είναι «να φύγο...

«Σε μία κλωστή κρέμεται η παγκόσμια οικονομία. Σε διάστημα λίγων ημερών, το 2008, το σύνολο της παγκόσμιας οικονομίας φάνηκε να καταρρέει αιφνιδίως»! Τα λόγια ανήκουν στον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ζαν-Κλωντ Τρισέ σ’ ένα συνέδριο στο Μόντρεαλ. Ο πρόεδρος της ΕΚΤ κατέληξε λέγοντας ότι οι κυβερνήσεις οφείλουν να πουν στον ιδιωτικό τομέα «είμαστε περισσότερο ευάλωτοι απ’ ό,τι πιστεύαμε». Αλλά όταν ο κ. Τρισέ μιλάει για παγκόσμια οικονομία συμπεριλαμβάνει κάθε οικονομική δραστηριότητα, ήτοι τόσο την εικονική οικονομία(χρηματοπιστωτικό τομέα) όσο και την πραγματική οικονομία(παραγωγικός τομέας και υπηρεσίες). Έτσι, όμως, αποκρύπτει την αιτία και τους υπαίτιους της σημερινής κρίσης που είναι οι τραπεζίτες. Οι τελευταίοι έχουν δημιουργήσει ένα «πανωσήκωμα» στην οικοδομή της πραγματικής οικονομίας που τείνει να την καταστρέψει κυριολεκτικά. Προκειμένου, μάλιστα, να σωθεί το οικοδόμημα έχουν ξεκινήσει να εκπαραθυρώνουν ανθρώπους, αρχίζοντας από τους εργαζόμενους και τους συνταξι...

Οι Indignados της πλατείας Πουέρτα δελ Σολ της Μαδρίτης δεν υπάρχουν πια με την προηγούμενη μορφή δράσης τους. Αλλά και ο σπουδαίος Ισπανός συγγραφέας Χόρχε Σεμπρούν, αυτός που δήλωνε πως «όλη μου η ζωή είναι ένα ταξίδι», έφυγε για το πιο μεγάλο του ταξίδι. Είναι ο ίδιος, ο οποίος σ’ ένα εστιατόριο της Αθήνας έλεγε για τον συμπατριώτη του Μ. Μονταλμπάν πως έφυγε ξαφνικά, αδόκητα, αλλά αυτό «ήταν δικαίωμά του»! Αυτό το δικαίωμα στην ύπαρξη και τη θανή των εργαζομένων αμφισβητείται σήμερα από τις «αγορές». Αλλά γιατί φυλλορρόησε το κίνημα των Αγανακτισμένων της Ισπανίας; Γιατί το κίνημα αν δεν αποκτήσει το πνεύμα του, την αυτοσυνειδησία του, ανατρέποντας το κυρίαρχο σύστημα αξιών και ενοφθαλμίζοντας όλες τις δομές της κοινωνίας, θα χαθεί. Που θα βρεθεί, όμως, αυτό πνεύμα; «Το Πνεύμα μπορεί να σωθεί μόνο ανάμεσα στις ρωγμές της δημοκρατίας, καθώς μόνο εκεί θα μπορέσει να βρει καταφύγιο η φαντασία...» έλεγε ο Μονταλμπάν. Άρα, χρειάζεται να ανθίσει η φαντασία έξω και ενάντια στην αγορά και ...

Κανείς πλέον στην Ευρώπη δεν μιλάει για τη βελτίωση του επιπέδου ζωής των ανθρώπων, για την κοινωνική ευημερία, για τη γενική ανάπτυξη και την εξασφάλιση της συλλογικής ευμάρειας. Όλοι οι πολιτικοί σχηματισμοί από τη δεξιά έως την αριστερά έχουν τον ίδιο προσανατολισμό και όλοι αναφέρονται στη μείωση των μισθών και των συντάξεων, στις αποκρατικοποιήσεις, τη μείωση του κράτους, την πληρωμή με κάθε τρόπο του δημόσιου χρέους, την καθησύχαση των αγορών και την κατάργηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Γι’ αυτό όλοι και κυρίως οι νεοφιλελεύθεροι των Βρυξελλών που επιτάσσουν των ευρωπαϊκό οικονομικό μονόδρομο απορούν και εξίστανται γιατί στην Ελλάδα τα πολιτικά κόμματα διαφοροποιούνται και τολμούν να αρνούνται τη «συναίνεση». Αυτό όμως που προβάλλουν τα ελληνικά κόμματα της αντιπολίτευσης ως λόγο διαφοροποίησής τους από την πολιτική της ΕΕ, του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της κυβέρνησης καθίσταται πλέον και η βάση της αμφισβήτησης της μονεταριστικής πολιτικής της ΕΕ από τους Ευρωπαίους. Κι αυτό γιατί ...

Το κίνημα των Αγανακτισμένων της Ισπανίας και κυρίως της Ελλάδας λογοκρίνεται από τα ευρωπαϊκά, καθεστωτικά μέσα μαζικής ενημέρωσης. Η καταγγελία γίνεται από τον διαδικτυακό τόπο AgoraVox, που σημειώνει ότι για την επίσκεψη του πάπα στην Κροατία γράφτηκαν 400 άρθρα, ενώ για τον ξεσηκωμό στην Ελλάδα μόλις 100. Επισημαίνεται, επίσης, ότι και σε αυτά τα εκατό δημοσιεύματα υπάρχει παραπληροφόρηση. Κι αυτό γιατί το κίνημα δεν πρέπει να εξέλθει από τα εθνικά σύνορα, δεν πρέπει να γίνει ευρωπαϊκό, γιατί τότε θα καταστεί ανεξέλεγκτο και άκρως επικίνδυνο για την καθεστηκυία υπερεθνική τάξη, καθώς ο «δρόμος», εν προκειμένω οι «πλατείες», ακυρώνει τη χειραγώγηση των καθεστωτικών μέσων ενημέρωσης και αναμοχλεύει τις συνειδήσεις, οι οποίες ξανασκέφτονται τη νομιμοποίηση του πολιτικού συστήματος και τη σημασία της δημοκρατίας αλλά και της ολιγαρχίας. Για να πετύχει συνεπώς το κίνημα των Αγανακτισμένων πρέπει να εξέλθει από τα ελληνικά σύνορα και να γίνει κίνημα ευρωπαϊκό, το οποίο θα αμφισβητήσει τη...

Το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και οι νέες θυσίες των μισθωτών και συνταξιούχων είναι μονόδρομος δηλώνουν οι κυβερνητικοί με την πλήρη έπαρση της ευήθειας κι εκείνων που είναι ικανοποιημένοι από την επιτέλεση του καθήκοντός τους. Η εθελοδουλεία τους μονόδρομος. Το αποδεδειγμένο λάθος τους μονόδρομος. Μονόδρομος ήταν και ο εκσυγχρονισμός του Κ. Σημίτη, μονόδρομος και η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, μονόδρομος τα τοξικά ομόλογα –γιατί έτσι παίζεται το «έξυπνο» παιγνίδι» έλεγαν!-, μονόδρομος και το σχέδιο Ανάν, μονόδρομος, μονόδρομος… όλα μονόδρομος. Μόνο που αυτοί οι μονόδρομοι μας οδήγησαν στο χείλος του γκρεμού. Όσο για τη νέα συμφωνία, το Μνημόνιο νο2 δεν επιλύει απολύτως τίποτα, απλώς συνιστά «αγορά χρόνου», καθυστερώντας την πτώση στο κενό. Για την ώρα εκείνο που θυσιάζεται είναι το «έρμα», ό,τι κρατάει την ισορροπία στο πλοίο, τα «σκουπίδια», οι περιττοί, δηλαδή οι εργαζόμενοι. Τα «σκουπίδια», όμως, τραγουδούν ακόμα, αντιπαραθέτοντας την πραγματική δημοκρατία στην αντιπροσω...

Ο μηχανισμός προπαγάνδας του φαιοπράσινου καθεστώτος βρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη, ενεργοποιώντας κρατικοδίαιτους έμμεσα ή άμεσα διανοούμενους, δημοσιογράφους, αναλυτές, διαμορφωτές της κοινής γνώμης, μέσα μαζικής ενημέρωσης και ολόκληρο το δίκτυο του πράσινου κομματικού κράτους σε μία πρωτοφανή επιχείρηση κατασυκοφάντησης του κινήματος των Αγανακτισμένων και απαξίωσης της μεγάλης αφύπνισης της ελληνικής κοινωνίας. Συνθήματα και επιχειρήματα του καθεστώτος είναι ότι βρισκόμαστε ενώπιον ενός κινήματος που δεν είναι ο λαός, αλλά μία «δυναμική μειοψηφία», η οποία ελέγχεται από κόμματα της αριστεράς, τείνουσα να εκτραπεί στα άκρα και να καταστεί άκρως επικίνδυνη. Η επίθεση αυτή εναντίον του «εχθρού λαού» επιδιώκει να στομώσει την οργή, να εμποδίσει την αυτοοργάνωσή της, καθιστώντας μία κενή και κάποτε βίαιη εκτόνωση. Φραστικές διαμαρτυρίες, ενίοτε και η ρήψη αντικειμένων διογκώνεται από τα καθεστωτικά μίντια, ιδίως την τηλοψία, που προσπαθεί να τα παρουσιάσει ως προφασιστικά φαινόμενα. Όμως...

Μερικοί ήπιοι, πλην καταδικαστέοι, προπηλακισμοί βουλευτών από πολίτες (που θα μπορούσαν να είναι και προβοκάτορες) έξω από τη Βουλή και το σύμπαν εσχίσθη στα δύο. Οιμωγές, κραυγές και διαμαρτυρίες για την ενέργεια τόσο από την κυβέρνηση όσο και από τα φιλικά της μίντια. Για «ακρότητες» μίλησαν τα αλαλάζοντα τηλεοπτικά και έντυπα κύμβαλα σε μία προσπάθεια κατασυκοφάντησης του κινήματος των αγανακτισμένων πολιτών αλλά και εκφοβισμού όλων εκείνων που θα ήθελαν να πλαισιώσουν την πρωτόγνωρη διαμαρτυρία. Ειρωνείες από τον γνωστό κ. Πάγκαλο και χαρακτηρισμοί περί «χαοτικού» και μη ορθολογικής ερμηνείας φαινομένου από άλλους που θα μπορούσαν να είναι και καλοπροαίρετοι. Απ’ όλους αυτούς κανείς δεν πέρασε από το Σύνταγμα. Γιατί αν είχε περάσει θα καταλάβαινε αυτό που έχουν αντιληφθεί εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες, ότι δηλαδή στο δρόμο, στη Λεωφόρο Αμαλίας το αυθόρμητο φαινόμενο είναι όντως «χαοτικό», ίσως και «γηπεδικό», ακόμη και χουλιγκανικό. Όμως στην πλατεία το αυθόρμητο και το συναισθηματ...

«Αυτοοργάνωση παντού». Το σύνθημα γραμμένο στον τοίχο νοσοκομείου στα Κάτω Πατήσια. Η αυτοοργάνωση στο Σύνταγμα διαχέεται παντού, απλώνεται στις γειτονιές, στους τόπους δουλειάς, στα πανεπιστήμια. Το Εμείς θριαμβεύει. Η συλλογικότητα και η αλληλεγγύη επικρατούν πλήρως. Κι όμως κάποιοι απαξιώνουν το γεγονός, επιμένοντας να το χαρακτηρίζουν απολιτικό. Ίσως γιατί είναι ειρηνικό. Ίσως γιατί παραπέμπει περισσότερο στον Γκάντι και λιγότερο στον Ροβεσπιέρο και την ευρωπαϊκή παράδοση. Αν, συνεπώς, πρέπει να μιλάμε για την κληρονομιά του Μάη που εμπεριέχεται στο κίνημα των Αγανακτισμένων, αυτή δεν μπορεί να είναι η δημιουργία των νέων ελίτ της εξουσίας, δηλαδή η αναπαραγωγή της εξουσίας, αλλά το ανεπανάληπτο βίωμα κάποιων στιγμών κατάλυσης κάθε μορφής εξουσίας, η στιγμιαία κατάργηση των ταξικών διαφορών, το πανηγύρι της ισότητας, της αλληλεγγύης και της αποθέωσης του έρωτα για όλο τον κόσμο, για τη ζωή, για το παν, για τον ένα. Γιατί και ο Μάης του 1968 ήταν μία αντίδραση στην επιχείρηση αλλαγ...

«Αυτοοργάνωση παντού». Το σύνθημα γραμμένο στον τοίχο νοσοκομείου στα Κάτω Πατήσια. Η αυτοοργάνωση στο Σύνταγμα διαχέεται παντού, απλώνεται στις γειτονιές, στους τόπους δουλειάς, στα πανεπιστήμια. Το Εμείς θριαμβεύει. Η συλλογικότητα και η αλληλεγγύη επικρατούν πλήρως. Κι όμως κάποιοι απαξιώνουν το γεγονός, επιμένοντας να το χαρακτηρίζουν απολιτικό. Ίσως γιατί είναι ειρηνικό. Ίσως γιατί παραπέμπει περισσότερο στον Γκάντι και λιγότερο στον Ροβεσπιέρο και την ευρωπαϊκή παράδοση. Αν, συνεπώς, πρέπει να μιλάμε για την κληρονομιά του Μάη που εμπεριέχεται στο κίνημα των Αγανακτισμένων, αυτή δεν μπορεί να είναι η δημιουργία των νέων ελίτ της εξουσίας, δηλαδή η αναπαραγωγή της εξουσίας, αλλά το ανεπανάληπτο βίωμα κάποιων στιγμών κατάλυσης κάθε μορφής εξουσίας, η στιγμιαία κατάργηση των ταξικών διαφορών, το πανηγύρι της ισότητας, της αλληλεγγύης και της αποθέωσης του έρωτα για όλο τον κόσμο, για τη ζωή, για το παν, για τον ένα. Γιατί και ο Μάης του 1968 ήταν μία αντίδραση στην επιχείρηση αλλαγ...