Υπερκαπιταλισμός και εργασιακός Μεσαίωνας

 «Φέτος, 135 χρόνια από την αιματοβαμμένη Πρωτομαγιά του Σικάγο και την θυσία των εργατών που έβαλε την βάση για την θεσμοθέτηση ουσιαστικά της 8ωρης εργασίας, η κυβέρνηση με απύθμενο θράσος ετοιμάζεται να την καταργήσει, φέρνοντας νομοσχέδιο για 10ωρη εργασία και ταυτόχρονα νέο κτύπημα στις συνδικαλιστικές ελευθερίες και στα ασφαλιστικά δικαιώματά μας», αναφέρει η ανακοίνωση του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη εκμεταλλεύεται τις ειδικές συνθήκες της πανδημίας και με το σχέδιο 'Ελλάδα 2.0' επιχειρεί να ισοπεδώσει τα εργασιακά δικαιώματα.

Το σχέδιο Πισσαρίδη που εφαρμόζει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, περιλαμβάνει τη γιγάντωση των «μεγάλων» επιχειρήσεων και την εξαφάνιση των μικρομεσαίων, την «ουμπεροποίηση» της εργασίας, το μοντέλο Πινοσέτ στις συντάξεις, την ιδιωτικοποίηση της υγείας, τη συντηρητική στροφή στην εκπαίδευση και την ενίσχυση της ιδιωτικής, τον αστυνομικό αυταρχισμό και τον έλεγχο των μέσων ενημέρωσης. Κι αυτό όταν ακόμα και ο φιλοκυβερνητικός Τύπος, όπως «Η Καθημερινή» (2.9.2020), γράφει: "…τα κίνητρα μεγέθυνσης που ετοιμάζεται να θεσπίσει η κυβέρνηση, ακολουθώντας τις εισηγήσεις της επιτροπής Πισσαρίδη… να μην οδηγήσει στο "να εξαφανιστούν οι μικροί"", που είναι η βάση της ελληνικής οικονομίας. Όμως, συμβαίνει ακριβώς αυτό. Και, επιπλέον, η κυβέρνηση επιβάλλει την "ουμπεροποίηση" της εργασίας.

Η «ουμπεροποίηση» της εργασίας αντιστοιχεί στις νέες μορφές οργάνωσης του κεφαλαίου; Το Uber ή το Lyft[Ανταγωνιστής της Uber στις Ηνωμένες Πολιτείες] είναι επιχειρήσεις που δεν κατέχουν ούτε ένα ταξί, δεν έχουν καν μισθωτούς οδηγούς: όλοι οι εργαζόμενοι εδώ είναι υπεργολάβοι. Όλοι είναι, όπως έλεγε ο πρωταγωνιστής του Κεν Λόουτς στην ταινία "Δυστυχώς απουσιάζατε", αυτοαπασχολούμενοι «συνέταιροι»! Κατ’ αυτόν τον τρόπο δεν έχουν κανένα εργασιακό δικαίωμα, καμία ασφάλιση, καμία άδεια, κανένα ωράριο.

Βασικός στόχος αυτών των αλλαγών είναι η συγκέντρωση του κεφαλαίου και η απαλλαγή του από το "βάρος" της εργασίας, η οποία θα αγοράζεται ως χρόνος απασχόλησης (ανθρωποώρα!), καταργώντας κάθε ωράριο. Έτσι, οι μελλοντικές γενιές θα τροφοδοτούν με "αίμα" τον ψηφιακό Μινώταυρο μέσω της τηλε-εργασίας αλλά και της αναγκαστικής  πολύ-εργασίας. Κάποιος θα είναι εργαζόμενος βάουτσερ(τηλε-εργαζόμενος) το πρωί, αυτοαπασχολούμενος το απόγευμα, περιπατητής σκυλιών το σούρουπο, ντελίβερι το βράδυ. 

Επιπλέον, επιχειρήσεις στο εξωτερικό επιδιώκουν να εφαρμόσουν στους εργαζόμενους την τεχνολογία των μικροτσιπς. Πρόσφατα η Amazon επιχείρησε να επιβάλλει στους εργαζόμενους ένα «βραχιολάκι»(όπως οι φυλακισμένοι) με το οποίο θα τους ελέγχει αλλά και θα τους κατευθύνει!

Όλα αυτά γίνονται με τον έλεγχο του πιο πολύτιμου πόρου του εικοστού πρώτου αιώνα, πάνω στον οποίο στηρίζεται ο καπιταλισμός 2.0, και είναι το λογισμικό των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Η ταξική σχέση (κεφαλαίου και εργασίας) επιχειρείται να αποδομηθεί αλλά και να αναδομηθεί μέσω της τεχνικής και των νέων μεθόδων οργάνωσης της εργασίας, αλλά και τη «στρατιωτική» οργάνωση της κοινωνίας (επιτήρηση με τη χρήση προσωπικών δεδομένων, χειραγώγηση με βάση ψυχογραφήματα και τον εθισμό στο διαδίκτυο κ.ά.). Γι’ αυτό σε ολόκληρο τον κόσμο, η πλευρά του κρατικού μηχανισμού που ενισχύεται περισσότερο είναι η κατασταλτική, αλλά και οι εταιρείες δεδομένων(επιτήρηση και χειραγώγηση). Οι συμφωνίες της Palantir και της Cisco με την ελληνική κυβέρνηση κινούνται σ' αυτή την κατεύθυνση.   

Είμαστε στην αυγή ενός «υπερκαπιταλισμού» όπου τα πάντα αλλάζουν, και ο οποίος ανοίγει το δρόμο σε νέους ολοκληρωτισμούς; Θα το αφήσουμε να συμβεί χωρίς καμία αντίδραση, χωρίς έναν σπασμό;