Συντηρούν την κρίση για να μας κρατούν στα γόνατα (άρθρο στην Ελευθεροτυπία)

Ο Μπαράκ Ομπάμα βομβαρδίζει τους τζιχαντιστές του «Ισλαμικού κράτους», οι οποίοι, όμως, σκοτώνουν με αμερικανικά όπλα (τουφέκια Μ-16, ρουκέτες Μ-79, οχήματα Χάμβι) σύμφωνα με έρευνα της οργάνωσης Conflict Armament Research! Είναι αυτοί που οι Αμερικανοί στρατολόγησαν απ' όλο τον κόσμο προκειμένου να χτυπήσουν τον Άσαντ. Αλλά μήπως και τη Χαμάς δεν τη δημιούργησαν οι Αμερικανοί και οι Ισραηλινοί για να αποδυναμώσουν τον Αραφάτ; Το ίδιο ισχύει και για τους Ταλιμπάν που ενισχύθηκαν για να αντιμετωπίσουν τους σοβιετικούς στο Αφγανιστάν. Το ίδιο συνέβη με τις συμμορίες της Λιβύης, ενώ τώρα ενισχύουν και τους νεοναζί στην Ουκρανία προκειμένου να αντιμετωπίσουν τον Πούτιν. Δεν θ' αργήσει ο καιρός που οι ΗΠΑ θα βρουν και τους νεοναζί μπροστά τους. Όλα αυτά εντάσσονται στην πολιτική της λεγόμενης «ανορθολογικής λογικής», της διαρκούς οικονομικής κρίσης και των πολλών μικρών πολέμων αντί ενός «μεγάλου». Οι Αμερικανοί δημιουργούν το χάος και την αταξία για να επιβάλλουν στη συνέχεια την τάξη με τους δικούς τους όρους. Στην ουσία ρίχνουν στη ζυγαριά το δικό τους συγκριτικό πλεονέκτημα που δεν είναι πια η οικονομία αλλά η στρατιωτική ισχύς. Αλλά και η οικονομική κρίση χρησιμοποιείται στο πλαίσιο της ανορθολογικής λογικής. Ο Τζορτζ Σόρος και άλλοι, εν οις και οι… οίκοι αξιολόγησης μιλούν για ένα νέο πλανητικό χρηματιστηριακό κραχ λόγω των τεράστιων εισοδηματικών ανισοτήτων και της ανεργίας που αυτοί δημιούργησαν! Εν τω μεταξύ, η Ευρωζώνη τρίζει. Κάποιοι μιλούν για σύγκρουση όχι πλέον Βορρά-Νότου αλλά Βορρά-Βορρά. Κι όμως η Άγκελα Μέρκελ ζητωκραυγάζει υπέρ της λιτότητας, παρουσιάζοντας τον ισοσκελισμένο προϋπολογισμό της Γερμανίας. Για να αποδειχθεί ότι η κρίση -είτε στρατιωτική είτε οικονομική- είναι αναγκαία για να νομιμοποιούν την κατάσταση «έκτακτης» ανάγκης, δηλαδή την απομείωση της δημοκρατίας και των ατομικών δικαιωμάτων, στο όνομα της ασφάλειας, ενώ επί της ουσίας επιβάλλουν και διαιωνίζουν την οικονομική και πολιτική εξάρτηση χωρών, όπως η Ελλάδα. Με άλλα λόγια, ολόκληρη η ευρωπαϊκή νομισματική ένωση κυβερνάται σε περιβάλλον διαρκούς έκτακτης ανάγκης, καθώς η Μέρκελ δεν ενδιαφέρεται για τη «βραχυπρόθεσμη νομισματική πολιτική» αλλά για το μεγάλο, μακροπρόθεσμο σχέδιο που είναι μία Ευρώπη υπό γερμανική ηγεμονία. Υπ’ αυτή την οπτική το Βερολίνο δεν επιδιώκει την επίλυση της κρίσης, αλλά τη διατήρησή της. Έτσι, μέσω του δημοσιονομικού ελέγχου, που προβάλλεται ως αναγκαίος μονόδρομος, καθίσταται δυνατή η «επέμβαση στα εσωτερικά των κρατών-μελών της ΕΕ, προπάντων στη νότια και στην ανατολική Ευρώπη»(Neue Zurcher Zeityng am Sonntag 27/11/2011). Το συμπέρασμα, συνεπώς, είναι ότι το σύστημα Μέρκελ επιδιώκει τη διαρκή κρίση στην ευρωζώνη για να επιβάλλει τον έλεγχό της στην Ευρώπη με οικονομικά «όπλα» αυτή τη φορά και χωρίς την προβολή ιδεολογικών προταγμάτων που θα αναμόχλευαν το παρελθόν και θα αποκάλυπταν το μέγεθος του σχεδίου για ένα Δ΄ Ράιχ. Υπενθυμίζουμε ότι το σχέδιο αυτό, που «θα έρθει σαν τον κλέφτη μες τη νύχτα», αποκαλύπτει η πρώην φίλη της Γερμανίδας καγκελαρίου, η καθηγήτρια Γκέρτρουντ Χέλερ (στο βιβλίο της για την Α. Μέρκελ, που φέρει τον τίτλο «Η Νονά»)! Η παραπάνω πολιτική επιβάλλεται στη χώρα μας με τη Δαμόκλειο σπάθη των δημοσιονομικών κανόνων, δηλαδή της λιτότητας, στην οποία «ορκίστηκε» και ο νέος επίτροπος της Κομισιόν, Μοσκοβισί! Η επιβολή, μάλιστα, γίνεται και άκρως ταπεινωτική όταν την ασκούν «επιτόπια» οι διάφοροι Φούχτελ. Αλλά και οι Έλληνες κυβερνήτες ακολουθούν στο εσωτερικό την ίδια ανορθολογική λογική και τη συρρίκνωση της δημοκρατίας, αφήνοντας φερ’ ειπείν τις απεργιακές κινητοποιήσεις(εκπαιδευτικοί, λιμενεργάτες, εργαζόμενοι στα Μ.Μ.Μ) να εξελιχθούν και μετά να προχωρούν στην επιστράτευση, επιφέροντας ουσιαστικά την ακύρωση του δικαιώματος στην απεργία. Η βασική ιδέα σύμφωνα με τον Τζόρτζιο Αγκάμπεν είναι: «θα αφήσουμε να συμβούν καταστροφές, αναταραχές, ή και θα βοηθήσουμε να συμβούν, επειδή αυτό θα μας επιτρέψει να παρέμβουμε και να τις διακυβερνήσουμε προς την ορθή κατεύθυνση». Υπ’ αυτή τη φυσιοκρατική οπτική, βουλευτές της ΝΔ μιλούσαν για τη χρησιμότητα της δράσης των νεοναζιστών της Χρυσής Αυγής. Ακριβώς γι’ αυτό η ΧΑ χρησιμεύει στο σύστημα και χρησιμοποιείται απ’ αυτό. Από το Μάιο του 2010 η Ελλάδα ζει σε κατάσταση «έκτακτης ανάγκης», στο όνομα της οποίας η κρατική εξουσία μπορεί να δρα σε καθεστώς ατιμωρησίας καθώς οι νομικοί περιορισμοί για τους «πάνω» αλλά και οι προστασίες των «κάτω» δεν ισχύουν πλέον. Ο νόμος, ακόμη και η εθνική κυριαρχία υποχωρούν μπροστά στο εμφανιζόμενο ως μεγαλύτερο διακύβευμα, που είναι η… σωτηρία της χώρας. Τελικά, όμως, η Ελλάδα δεν σώζεται ούτε ως οικονομία ούτε ως ανεξάρτητη χώρα. Η λιτότητα αντί για φάρμακο αποδείχθηκε φαρμάκι, που εμβαθύνει και αναπαράγει την κρίση, κρατώντας τις περιφερειακές χώρες και τους λαούς τους στα γόνατα.