Πελατειακό σύστημα 4-2-1

Δεν είναι μόνο η ανεργία στην Ελλάδα, ούτε οι νέοι που μεταναστεύουν κατά χιλιάδες, μήτε οι αυτοχειρίες, είναι και οι 1.200 πρόωροι θάνατοι ετησίως από την καύση του λιγνίτη σύμφωνα με την Greenpeace. Δεν είναι, ομοίως, μόνο οι διαδηλώσεις και οι σιωπηρά διαμαρτυρόμενοι «όρθιοι άνθρωποι» στην Τουρκία, αλλά είναι και οι τεράστιες διαδηλώσεις εναντίον της διαφθοράς που ξέσπασαν στη χώρα του «οικονομικού θαύματος» και των τενεκεδουπόλεων, η οποία λέγεται Βραζιλία. Η οργή των λαών εκτινάσσεται στα ύψη καθώς η συσσώρευση πλούτου των λίγων αντιστοιχεί στην εξαθλίωση των πολλών. Την ίδια ώρα, αυτοί που μας κατηγορούσαν ως διεφθαρμένους, εξακολουθούν να είναι οι συστηματικοί και συστημικοί διαφθορείς μας. Μιλώ για τους Γερμανούς που χρημάτισαν και πάλι Έλληνες αξιωματούχους για τις επεκτάσεις του Μετρό! Οι διαφθορείς, όμως, ενδημούν και στο εσωτερικό της Ελλάδας, όπου το μεγάλο κράτος του πελατειακού συστήματος και της διαφθοράς, καθίσταται ένα μικρό κράτος ομοίως του πελατειακού συστήματος και της διαφθοράς. Στην ΕΡΤ, το πελατειακό σύστημα (στη μορφή του 4 ΝΔ-2 ΠΑΣΟΚ-1 ΔΗΜΑΡ) τέθηκε ήδη σε λειτουργία ενόψει των 1000 προσλήψεων! 2650 απολυμένοι θα διαγκωνισθούν και θα αλληλοκανιβαλισθούν στους προθαλάμους των «διαχειριστών» των τριών κομμάτων της συγκυβέρνησης. Αλλά και η αντιπολίτευση, υπήκουσα στην ίδια λογική και έχοντας τον ίδιο τρόπο σκέψης και πράξης, αντιμετωπίζει ένα αμιγώς πολιτικό πρόβλημα ως νομικό! Σ’ αυτό το πεδίο, όμως, κυριαρχεί η καθεστηκυία τάξη. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση της αντιμετώπισης της δημόσιας τηλεόρασης με εμπορικά κριτήρια. Φαίνεται πως κάποιοι τυφλοί από νεοφιλελεύθερο δογματισμό αδυνατούν να αντιληφθούν τη σημασία του πολιτισμού στη ζωή ενός έθνους και μίας συγκροτημένης κοινωνίας. Η πολιτιστική διαδικασία, που είναι η ενσωμάτωση των κοινωνικών περιορισμών και κανόνων από ένα άτομο, έχει μία ιστορία. Το όνειδος και η αιδώς υπάγονται σ’ ένα σύστημα απαγορεύσεων και έχουν, επίσης, μία ιστορία. Έτσι, τα επινοημένα προϊόντα του πολιτισμού επιβάλλονται και εσωτερικεύονται με τέτοιο τρόπο στα άτομα μιας κοινωνίας ώστε αυτά να τα αισθάνονται ως φυσικά. Και αφού τα αισθάνονται ως φυσικά και τα συναισθήματα που προκαλούνται δημιουργούν ένα κοινό πεδίο ευαισθησίας, ένα κοινό τόπο συναισθηματικής συναίνεσης και, εντέλει το κοινό αίσθημα του συνανήκειν. Οι Έλληνες έχουμε ανάγκη σ’ αυτό το δύσκολο καιρό να αισθανθούμε σαν μία συλλογικότητα, που τρέφεται καθημερινά από τον κοινό πόνο και την κοινή χαρά, από τα ίδια γέλια και τα ίδια κλάματα. Όλα αυτά, όμως, υπονομεύονται από την αλαζονεία της βλακείας μιας εξουσίας που ακολουθεί την τακτική του διαίρει και βασίλευε μέσω του κοινωνικού αυτοματισμού, μιας μειονότητας που συσσωρεύει αδιαλείπτως πλούτο, ενώ η μεγάλη πλειονότητα υποφέρει και εξαθλιώνεται. Γι’ αυτό οι σημερινοί ανθέλληνες είναι οι «πλούσιοι»(οι κατά αυτοπροσδιορισμό εθνικιστές), είναι αυτοί που εκτιμούν τα πάντα μαζί και τον πολιτισμό με αγοραίο τρόπο, ως εάν όλα, ακόμα και οι άυλες αξίες να είναι προϊόντα αγοραπωλησίας στα παζάρια του κόσμου.