Η δημοκρατία καταλύεται

Ένας άνθρωπος χωρίς πατρίδα. Όχι, δεν αναφέρομαι στον Τομ Χανκ της γνωστής κινηματογραφικής ταινίας, που προσπαθούσε να επιβιώσει στο τράνζιτ, ούτε στον Γιάννη Αντετοκούμπο, ένα από τα χιλιάδες αόρατα παιδιά της Ελλάδας, που απέκτησε ελληνική υπηκοότητα επειδή παίζει «καταπληκτικό μπάσκετ», μιλώ για τον Σνόουντεν, τον νεαρό που αποκάλυψε το πρόγραμμα πλανητικής παρακολούθησης των ΗΠΑ, που ζει στη νεκρή ζώνη του αεροδρομίου της Μόσχας και δεν ξεσηκώνεται κανείς. Ο Σνόουντεν είναι πλέον όμηρος των Ρώσων οι οποίοι τον παζαρεύουν με τους Αμερικανούς. Οι τελευταίοι, μάλιστα, χαρακτηρίζουν τον «πληροφορικάριο», πρώην πράκτορα της CIA, υπόδικο, εχθρό της αμερικανικής δημοκρατίας και τρομοκράτη! Για τους ανθρώπους όλου του κόσμου, όμως, ο Σνόουντεν αποκάλυψε την υποκρισία της αμερικανικής δημοκρατίας, που παραβιάζει τις ατομικές ελευθερίες κατά το δοκούν και αναλόγως των μεγάλων οικονομικών και κρατικών συμφερόντων. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Μπάρακ Ομπάμα ταξιδεύει αυτές τις ημέρες στην Αφρική με πρόσχημα την εγκαθίδρυση της δημοκρατίας, ενώ στην πραγματικότητα επιχειρεί να ενισχύσει την αμερικανική παρουσία στην αφρικανική ήπειρο, η οποία θεωρείται το μέλλον του κόσμου καθώς η παγκόσμια ανάπτυξη μπορεί να βασισθεί μόνο σ’ αυτή χάρη στα ενεργειακά κοιτάσματα και, γενικά, τον ορυκτό της πλούτο. Στην Αφρική, όμως, επιχειρούν και οι κινέζοι. Γι’ αυτό οι διάφοροι πόλεμοι στην ήπειρο αφορούν στα αντιτιθέμενα αμερικανικά και κινεζικά συμφέροντα. Αντί για δημοκρατία, συνεπώς, έχουμε πόλεμο, πείνα και εξαθλίωση των τοπικών πληθυσμών. Η μεγάλη αμερικανο-κινεζική σύγκρουση σοβεί εδώ και χρόνια στην Αφρική. Και η επίσκεψη του αμερικανού προέδρου είναι μέρος αυτού του πολέμου σε διπλωματικό και συμβολικό επίπεδο. Αλλά και στην Ευρώπη η δημοκρατία υποχωρεί προς χάρη της οικονομίας. Άλλως πως για χάρη των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων. «Οι οικονομικές πολιτικές που επιβάλλονται για να υπερασπιστούν το ευρώ, είναι συμβατές με τις δημοκρατικές πρακτικές;» διερωτάται ο Serge Halimi σε άρθρο του με τίτλο «Ευρωπαϊκός Μεσαίωνας»(Le Monde diplomatique, Ιούλιος). Και απαντά: Δεν είναι συμβατές, όπως στην περίπτωση του «μαύρου» στην ΕΡΤ. Ο τρόπος που έγινε το κλείσιμο αντίκειται στα κείμενα της ίδιας της ΕΕ που διατείνεται πως «το σύστημα της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης στα κράτη μέλη είναι άμεσα συνδεδεμένο με τις δημοκρατικές, τις κοινωνικές και τις πολιτιστικές ανάγκες κάθε κοινωνίας» συνεχίζει ο αρθρογράφος. Κι όμως η ΕΕ πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων τα κείμενα και τη δημοκρατική της επίφαση, νομιμοποιώντας το κλείσιμο της ΕΡΤ, το οποίο απέδωσε «στις τεράστιες πλην αναγκαίες προσπάθειες των αρχών για να εκσυγχρονίσουν την ελληνική οικονομία». Η δημοκρατία, κατά συνέπεια, υποχωρεί προς χάριν της οικονομίας. Πιο συγκεκριμένα, τα συμφέροντα των μεγάλων πετρελαϊκών εταιριών υπερτερούν της δημοκρατίας και της ζωής των κατοίκων της Αφρικής. Το ίδιο ισχύει και στην Ελλάδα, όπου οι άνθρωποι χάνουν τις ζωές τους(απολύονται) από τη μία στιγμή στην άλλη και με τον πλέον κυνικό, αντιδημοκρατικό τρόπο. Η οικονομία έγινε μία αφαίρεση για να κρυφτούν τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Και η δημοκρατία έχει καταστεί μία αφαίρεση για να καταλύεται ή να επαναφέρεται αλα καρτ.