ΓΙΩΡΓΟΣ Χ. ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ

Πλατεία Τραφάλγκαρ. Πάνω στην 53 μέτρων κολώνα ιωνικού ρυθμού, ο Νέλσον, ο ένας εκ των δύο νικητών επί του Ναπολέοντα. Ο άλλος είναι ο νικητής του Βατερλό, ο Ουέλιγκτον(πιο γνωστός από την ομώνυμη αλυσίδα παμπ). Στο «ισόγειο» τα λιοντάρια-φύλακες της αυτοκρατορίας και οι χιλιάδες τουρίστες με το βλέμμα διαμεσολαβημένο από το φακό της ψηφιακής φωτογραφικής τους μηχανής. Δεν βλέπουν αυτοί. Η μηχανή βλέπει και επιχειρεί να αιχμαλωτίσει το χρόνο, που ολισθαίνει προς τα πίσω. Όλοι κι όλα υπό το κράτος του χρόνου, σε μια διελκυστίνδα του «μπρος-πίσω». Για την ώρα νικά «το πίσω», η επιστροφή στις ρίζες, καθώς ο χρόνος κυλά αντίστροφα για την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων(6 ώρες, 32΄ και 26΄΄). Βλέμμα, χρόνος, κινητοποιό συναίσθημα, ζωή, όλα κατευθυνόμενα. Γι’ αυτό κανείς δεν βλέπει στην είσοδο της Εθνικής Πινακοθήκης τους απολυμένους εργαζόμενούς της που διαδηλώνουν το δικαίωμά τους για δουλειά. Εκείνοι ζητούν τη συμπαράσταση των τουριστών. Πλην επί ματαίω. Κανείς δεν τους βλέπει. Ούτε εκείνη ...

Βλέπω την Ελλάδα από ψηλά καθώς ο ουρανός είναι αίθριος. Η ερημοποίηση είναι προφανής. Παρόλ' αυτά υπάρχει μία φωτεινότητα και ηρεμία του τοπίου παρά το έντονο ανάγλυφο. Μετά την Κροατία συννεφιάζει. Ενίοτε μέσα από τα σύννεφα διακρίνεις χωριά και πόλεις της κεντρικής και της βόρειας Ευρώπης. Το πράσινο οργιάζει. Μετά τις Άλπεις όλα είναι επίπεδα, φλατ, χωρίς καμία ανύψωση του εδάφους, χωρίς καμία άρση των ανθρώπων. Μόνο στο νότο θάλλει η εξανάσταση ως αντιεντροπική αντίδραση στον πόνο των ψυχών. "'Ενας Ισπανός με Ιταλικό αυτοκίνητο και Έλληνα σχεδιαστή νίκησαν τη Γερμανία στο σπίτι της" λέει ο Αλόνσο. Διάγουμε την εποχή των νικητών και των ηττημένων. Δηλαδή του πολέμου. Περνάμε πάνω από το Άαχεν και τις Βρυξέλλες. Μάγχη. Νησιά σκουπιδιών. Η ροχαλοπράσινη θάλλασσα από ρύπανση του Τζόυς. Κι όμως κανείς δεν μιλάει. Το έγκλημα συντελείται από τους νικητές, απ' αυτούς που στιμάρουν τη ζωή μας, από τη βαριά βιομηχανία. Αλλά το παιχνίδι παίζεται στο Σίτι. Εκεί που κανον...

Κάποιοι κυνικοί τραπεζίτες με βασάλτινη καρδιά δανείζουν την Ισπανία με τοκογλυφικά επιτόκια, που ξεπερνούν το 7%, δημιουργώντας συνθήκες κοινωνικής έκρηξης. Άνθρωποι χάνουν τη δουλειά τους και αυτοκτονούν, αλλά οι τραπεζίτες αδιαφορούν, απαιτούν και εκβιάζουν. Αλλά ο παροξυσμός της αδιαφορίας δεν ενδημεί μόνο στα «ψηλά» αλλά και στα «χαμηλά», εκεί όπου ένας αδιάφορος ιδιώτης με την αρχαία έννοια του ηλίθιου ρίχνει ένα αναμμένο τσιγάρο από το παράθυρο του αυτοκινήτου του και καίει χιλιάδες στρέμματα δάσους, εκεί όπου ένας υπάλληλος της ΔΕΗ κόβει το ηλεκτρικό ρεύμα στο άσυλο ανιάτων. Για 98 ευρώ! Πως, άραγε, σκέφτεται ο τραπεζίτης και πως ο υπάλληλος της ΔΕΗ; Με απολύτως «ατομικιστικό» τρόπο και χωρίς καμία κοινωνική δέσμευση. Αυτό είναι το σημερινό πρόβλημα, ο παροξυσμός της αδιαφορίας καθώς η συλλογικότητα αντικαταστάθηκε από έναν υπερφίαλο ατομικισμό, που απεμπολεί κάθε μορφής δέσμευσης, κάθε ιερό και όσιο. Ο ατομικισμός σημαίνει την απόσυρση του πολίτη από τη «μεγαλύτερη κοινωνία» ...

«Δεν μπορούμε να απαλλάξουμε την Ελλάδα από τα επώδυνα μέτρα» δηλώνει ο Σόιμπλε. «Δεν ξέρουμε αν όλα θα πάνε καλά με το ευρωπαϊκό σχέδιο» συμπληρώνει η Μέρκελ. Αν είναι έτσι τα πράγματα, αν δηλαδή υπάρχει αβεβαιότητα για την έκβαση του ευρωπαϊκού σχεδίου, τουτέστιν της άγριας λιτότητας, γιατί οι Έλληνες να την υποστούμε; Γιατί να υλοποιήσουμε και μάλιστα με εξοντωτικές θυσίες ένα σχέδιο που θα αποτύχει; Το ερώτημα αυτό έχει τεθεί από την πρώτη στιγμή της εφαρμογής της περιοριστικής πολιτικής, η οποία, όπως αποδείχθηκε εν τοις πράγμασι, συρρικνώνει την οικονομία και τσακίζει την κοινωνική συνοχή και τους "κάτω", δηλαδή τη μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού. Τώρα αρχίζουν να το αντιλαμβάνονται και οι Γερμανοί. Γιατί τόσο όψιμα; Γιατί μέσα στο σκοτάδι της νεοφιλελεύθερης ιδεοληψίας τους πίστευαν ότι για όλα ευθύνονται οι απερίσκεπτοι και τεμπέληδες Έλληνες! Όμως, η κρίση του δημόσιου χρέους πλέον αρχίζει να γενικεύεται. Μάλιστα, το ευρωπαϊκό δημόσιο χρέος υπολείπεται κατά πολύ του ...

Η μεγαλύτερη τράπεζα της Ευρώπης, η HSBC, προέβαινε συστηματικά σε τεράστιας έκτασης ξέπλυμα μαύρου χρήματος. Αυτό αναφέρεται σε έκθεση του αμερικανικού Κογκρέσου που δόθηκε, χθες, στη δημοσιότητα. Η τράπεζα αυτή, που έχει έδρα το Λονδίνο, επέτρεπε σε μεξικανούς εμπόρους ναρκωτικών να ξεπλένουν χρήματα. Αυτές είναι οι άγιες… τράπεζες που κυβερνούν τον κόσμο, αυτές είναι οι περίφημες αγορές που μας στιμάρουν τη ζωή και οι οποίες λειτουργούν με τον τρόπο της «νόμιμης παρανομίας», όπως έλεγε ο Αλ Καπόνε όταν αναφερόταν στους αμερικανούς «ληστοβαρόνους» του πρώτου μισού του 20ου αιώνα. Πρόκειται γι’ αυτούς που ο Κερτ Βόννεγκατ αποκαλούσε «… ψυχοπαθείς προσωπικότητες, δηλαδή άνθρωποι χωρίς συνείδηση, χωρίς αίσθηση του ελέους ή της ντροπής…». Μόνο που οι προσωπικότητες αυτές δεν είναι και τόσο ψυχοπαθείς αλλά εντελώς νεοφιλελεύθεροι πραγματιστές, που όντως δεν έχουν ούτε καρδιά ούτε αισθήματα. Είναι οι «ψυχοπαθείς» Ταλιμπάν του Σίτι του Λονδίνου, της Γουόλ Στρητ, της Φραγκφούρτης, του Βερο...

Ποιος έφταιξε για την αποτυχία της πολιτικής του Γιώργου Παπανδρέου; "Η πολιτική ελίτ" απαντά ο ίδιος. Ως εάν αυτός, ο... πορφυρογέννητος, να μην ανήκε σ' αυτή. Η διαπλοκή, το κατεστημένο, το βαθύ κράτος των ΔΕΚΟ, τουτέστιν οι «άλλοι», δήλωσε, ομοίως, ο πρώην πρωθυπουργός από τη Σύμη. Μόνο που αυτοί οι «άλλοι» είναι εκείνοι στους οποίους ο ίδιος στηρίχθηκε για να αναρριχηθεί στην εξουσία, με βάση αυτούς χάραξε την πολιτική του, διαδηλώνοντας στον Πειραιά και στο Σύνταγμα. Γι’ αυτό όταν ήρθε η ώρα να συγκρουσθεί μαζί τους, έμεινε στον αέρα, ξεκρέμαστος, μόνος. Στην άβυσσο κατέληξε ολόκληρη η χώρα, αλλά ο κ. Παπανδρέου το αναφέρει αυτό ως εάν να επρόκειτο για μία χαμένη μπλόφα στο πόκερ. Οι 1.200.000 εργαζόμενοι που βρέθηκαν στο δρόμο, οι δεκάδες χιλιάδες εξαθλιωμένοι συνταξιούχοι, οι νεόπτωχοι που ψάχνουν στα σκουπίδια και γυρεύουν ένα πιάτο φαγητό στα συσσίτια της εκκλησίας, οι μετανάστες-τα παιδιά μας(η λέξη «μετανάστης» μας γυροφέρνει, μας κατοικούσε και μας κατοικεί ξα...

Όταν ένας πάμπλουτος άνθρωπος πλην τετραπληγικός συναντά έναν νεαρό με το χρώμα του απόκληρου, όταν οι «πάνω» συναντούν τους εξαθλιωμένους «κάτω», τότε τι μπορεί να συμβεί; Ιστορικά, μία σύγκρουση. Στην τέχνη, όμως, και στην περίπτωση του Φιλίπ και του Ντρις -στην κινηματογραφική ταινία «Οι άθικτοι» αλλά και στη φιλοσοφία του Χέγκελ- έχουμε τη συμφιλίωση και τη συμπληρωματικότητα. Ο ένας βάζει το «κεφάλι» και το χρήμα και ο άλλος την ενέργεια και το σώμα. Κι όλοι είναι ευχαριστημένοι από τον κοινωνικό καταμερισμό της εργασίας. Κυρίως οι θεατές που φεύγουν με θετικά συναισθήματα από αυτή την αταξική, χριστιανική προσέγγιση, που όλα τα ξεπερνά με καταλύτη την αγάπη. Για την ακρίβεια, ο πλούσιος Φιλίπ είναι καλλιεργημένος μεγαλοαστός που γνωρίζει τον Μπερλιόζ, τον Σοπέν αλλά και ο οποίος καταφέρνει να πουλήσει ακριβά τον βλακώδη πίνακα του απόκληρου Ντρις, πουλώντας κυρίως τον ψευδή μύθο του. Ακριβώς, έτσι λειτουργούν και τα χρηματιστήρια, με φήμες και μύθους. Μόνο που κάποτε ο τζόγος ενέ...

Για την κρίση στην Ευρώπη ευθύνεται η Ελλάδα επιμένουν Μέρκελ και Σόιμπλε. Η πρώτη, μάλιστα, με ύφος αυτοκρατορικό μας δίνει περιθώριο μερικών εβδομάδων για να προσαρμοστούμε! Αλλά για την κρίση στην Ισπανία ποιος ευθύνεται; Η Ελλάδα, τάχα, δημιούργησε τη φούσκα των ακινήτων; Ποιος απέλυσε 8000 εργαζόμενους εν μια νυκτί στη Γαλλία, προκαλώντας κοινωνικό και εθνικό σοκ; Οι Έλληνες ή η Πεζώ-Σιτροέν; Δυστυχώς για τους νεοφιλελεύθερους ταλιμπάν του Βερολίνου και της υπόλοιπης Ευρώπης, η κρίση δεν οφείλεται στην Ελλάδα, αλλά είναι εγγενής στο οικονομικό σύστημα της ελεύθερης αγοράς και του ανταγωνισμού, τις ιδεολογικές αρετές του οποίου εξακολουθούν να διατυμπανίζουν, παρά τις δραματικές ήττες τους. Μέχρι η κρίση να χτυπήσει και την ίδια τη Γερμανία. Για την ώρα, οι απολύσεις στη γαλλική αυτοκινητοβιομηχανία εξακολουθούν να αποδίδονται στο ακριβό κόστος εργασίας και στην… Κορέα. Το επιχείρημα προς τούτο είναι ότι η γερμανική Φολκσβάγκεν πάει μια χαρά χάρις στον εργατοκτόνο νόμο Hartz του σο...

Κάνει τις πολιτικές δηλώσεις του και το ύφος του στάζει μίσος και αίμα. Το λευκό πρόσωπό του έχει αλλοιωθεί από τη διαστροφή της ψυχής του και παραπέμπει σε ύαινα. Θυμάμαι εκείνη τη γυναίκα στην αρχαιότητα που όταν οι δικαστές την κατηγόρησαν για την αγάπη της προς τον Αλκιβιάδη, εκείνη απάντησε «γεννήθηκα για ν’ αγαπώ κι όχι να μισώ». Κι όμως ο νέος πολιτικός μισεί τους μετανάστες, μισεί τους άλλους, τους ξένους, μισεί τους 54 ανθρώπους από τη φλεγόμενη Ερυθραία, που έσβησαν μαρτυρικά στη θάλασσα καθώς προσπαθούσαν να περάσουν απέναντι για να σωθούν. Την ίδια ώρα αυτό το «λευκό» πολιτικό πρόσωπο με την κατάμαυρη ψυχή δηλώνει χριστιανός, δηλώνει δηλαδή την πίστη του στην Αγάπη! Αλλά αυτή δεν είναι αγάπη, είναι ρατσισμός και φασισμός. Γιατί ή αγαπάς τον άνθρωπο γενικά ή δεν αγαπάς κανέναν. Γιατί η αγάπη δεν έχει σύνορα, δεν έχει φυλή, δεν έχει όρια, δεν έχει αποστάσεις, αλλιώς είναι υποκρισία. Αγάπη είναι να βλέπεις τους ανθρακωρύχους της βόρειας Ισπανίας, «τα μαύρα πρόσωπα», όπως τα εί...

Μία κοινωνία σε κατάσταση απελπισίας. Έντεκα εκατομμύρια άνθρωποι σε απόγνωση-πλην ορισμένων. Στο 23,6% η ανεργία. Χιλιάδες λουκέτα παντού. Ογδόντα απόπειρες αυτοκτονίας στις πρώτες οκτώ μέρες του Ιουλίου. Οκτώ θάνατοι. Ένας κάθε μέρα. Κι ελπίδα πουθενά. Χωρίς μία ανάσα. Αυτό ήταν το καθολικό αίτημα. Αυτό χρησιμοποίησαν προεκλογικά αλλά και από το βήμα της νέας Βουλής πολλοί εκπρόσωποι του λαού, ψηφοθηρώντας. Αντί ανάσας, όμως, έχουμε περισσότερο σφίξιμο της θηλιάς στο λαιμό με τα νέα έκτακτα μέτρα των 3 δισεκατομμυρίων που προανήγγειλε ο υπουργός επί των Οικονομικών Γ. Στουρνάρας. Ήταν «ανελαστικοί» οι εταίροι μας, δήλωσε ο υπουργός. Μα τους δοκίμασε, τους πίεσε, τους εξήγησε ότι η ελληνική κοινωνία και η αγορά πνέουν τα λοίσθια, ότι χρειάζεται να αναπνεύσουν; Εμείς, εκείνο που διαπιστώσαμε μέσω των τηλεοπτικών εικόνων ήταν η ανελαστική στάση προσοχής του κ. Στουρνάρα ενώπιον του κ. Σόιμπλε. Αλλά τίνος πολιτική, άραγε, εφαρμόζει ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών, της ελληνικής κυβέρνησης...

Η μετανάστευση δεν θα γίνεται πλέον προς την Ελλάδα, αλλά από την Ελλάδα προς την Ευρώπη. Και μετανάστες θα είμαστε εμείς και τα παιδιά μας. Η πρόβλεψη ανήκει στον ΟΟΣΑ, στον παγκόσμιο Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, η μελέτη του οποίου επισημαίνει την επιβράδυνση της οικονομικής δραστηριότητας, την ανάγκη αύξησης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 69 χρόνια και τη διαφαινόμενη μετανάστευση Ελλήνων και Ισπανών προς τη Γερμανία! Η ξενότητα αρχίζει να μας κατοικεί εκ νέου, να μας αλλάζει ρόλο, καθώς γινόμαστε οι ίδιοι μετανάστες και απόκληροι. Θυμάμαι τη μάνα του Βιζυηνού που καλοδεχόταν κάθε ξένο που περνούσε από το φτωχικό της, γιατί ήθελε έτσι να φέρνονται και στο δικό της παιδί που βρίσκονταν στην ξενιτιά. Όμως, τι καλό μπορούμε να βγάλουμε, τελικά, από την άφατη οδύνη που κατακλύζει την ελληνική κοινωνία; Αδερφοσύνη. Να ξανααδερφωθούμε με συνδετικό ιστό τον πόνο, τη συμπόνια, την αλληλεγύη, το συμπάσχειν. Το μίσος που προτείνουν οι φανατικοί και οι… «καθαροί» δεν...

Όλα για πούλημα. Για πούλημα τα λιμάνια, ο αέρας, το νερό. Για πούλημα και ο κλοσάρ-άγιος της Κυψέλης που προβλέπει το… Χρηματιστήριο. Για πούλημα, προπάντων, ο μοναχός Παΐσιος και πλήθος άλλοι μοναχοί και ιερωμένοι που η ερημία και η κένωση του Εγώ μέσω της ασκητείας τους τροφοδότησε τους μύθους τους. Όλα, προφητείες, επαληθεύσεις προφητειών πωλούνται σε συσκευασία cd! Χειρομάντες, μέντιουμ, χαρτορίχτρες, όλοι κι όλες στο μεϊντάνι για να απαλύνουν στην απελπισία του κόσμου, που θέλει από κάπου να κρατηθεί, κάπου να ελπίσει για να μη δέσει μια θηλιά στο λαιμό του ή για να μην πέσει από το μπαλκόνι. Από αυτή την οπτική γωνία, της σωτηρίας δηλαδή των αδύναμων ανθρώπων, η δαιμονοπληξία, ο σκοταδισμός, η συνωμοσιολογία, οι προλήψεις, οι πίστεις, όλα γίνονται δεκτά από τους πραγματιστές, οι οποίοι κρίνουν πάντα εκ του αποτελέσματος. Αυτά, όμως, ως ένα σημείο, γιατί ήδη στην Ελλάδα κάποιοι κερδίζουν από τη κρίση τόσο μέσω της συνεργασίας τους με τους τροϊκανούς όσο και μέσω της εκμετάλλευσης...

Η αίτηση απορρίφθηκε γιατί «οι προδιαγραφές της φωτογραφίας ήταν λανθασμένες(ελλιπής φωτισμός)»! Κάποιοι μιλούν για γραφειοκρατία, καθώς στην υπόθεση υπεισέρχεται ο υποκειμενικός παράγοντας. Και η ταλαιπωρία; Ποιος πληρώνει τις εργατο-ώρες, αλλά πάνω απ’ όλα την ψυχική οδύνη της απόρριψης. Κι αν δεν πετύχει κι αυτή η φωτογραφία; Το ταξίδι τίθεται εν αμφιβόλω. Υπομονή λέει στον προθάλαμο αναμονής ο κύριος με το λευκό μουστάκι και τα αθλητικά παπούτσια. «Υπομονή, όχι απελπισία, και αντίδραση σε λογικά όρια»! Τι σημαίνει αντίδραση σε λελογισμένα όρια; Να μη στρέφεσαι εναντίον του εαυτού σου, να μην ενδοβάλλεις την ενοχή, αυτή που οι «πάνω» μας δημιουργούν, εν προκειμένω η γραφειοκρατία, δηλαδή ένα άγνωστος νεαρός αστυφύλακας σ’ ένα δωμάτιο που πρέπει να εγκρίνει και να απορρίψει οπωσδήποτε έναν ορισμένο αριθμό αιτήσεων ώστε να δικαιολογήσει τη θέση του. «Ψυχραιμία», επιμένει ο μυστακοφόρος «συν-ουρίτης»(από το συν-άδελφος και «ουρά»). Πήγαινε, λοιπόν, ξανά στην εφορία, ξανά στον φωτογράφο...

Οι φυσικοί του CERN μένουν έκθαμβοι μπροστά στα αποτελέσματα του μεγάλου πειράματός τους για την αναζήτηση της θεμελιώδους δομής της ύλης, το μποζόνιο Χιγκς, αυτό που αποκάλεσαν και «σωματίδιο του Θεού». Μια θάλασσα από ιξώδες υγρό, μία «κόλα», από την οποία καθώς περνούν τα σωματίδια, επιβραδύνονται και αποκτούν μάζα. Κάθε πυρήνας του ατόμου διαθέτει αυτό το «υγρό», αυτό που κάνει δυνατή την ύπαρξη της ζωής, λένε οι επιστήμονες. Να, λοιπόν, ότι μοιάζει να επιβεβαιώνονται κι αυτοί που θεωρούν ως βασικό στοιχείο διατήρησης της ζωής τους ενωτικούς χυμούς της Αγάπης, του έρωτα, δηλαδή τη βασική ροπή προσκόλλησης με τον Άλλον. Την ώρα, όμως, που η επιστήμη αποκαλύπτει τον τρόπο αναπαραγωγής της ζωής μέσω του «σωματιδίου του Θεού», οι άνθρωποι ξεχνούν τη ροπή προσκόλλησης, την Αγάπη, καθώς εκατοντάδες χιλιάδες υπάρξεις, εκατομμύρια παιδιά παραμένουν στο έλεος του Θεού. Τα τελευταία μαζί και οι γονείς τους θεωρούνται περιττοί, είναι οι αναλώσιμοι του συστήματος, ρυθμισμένου ή αρρύθμιστου, εί...

«Είμαι υπέρ της ελεύθερης αγοράς» είπε. Αλλά ποια ελεύθερη αγορά εννοεί; Αυτή η οποία τον υποχρέωσε να κλείσει τη μικρή του επιχείρηση; Αυτή που αντί κανόνων έχει έναν και μοναδικό κανόνα, τον κανόνα της ζούγκλας όπου επικρατεί ο ισχυρότερος και το κράτος Λεβιάθαν; Ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας, που μου μιλάει, αυτός που πριν ήταν στο φως και τώρα είναι αόρατος, καθότι άνεργος, αδυνατεί να αντιληφθεί τι του έχει συμβεί. Ακόμη κι όταν του αναφέρεις το σκάνδαλο χειραγώγησης των επιτοκίων εσωτερικού δανεισμού από την Barclays, δηλαδή την τεχνητή αυξομείωση των επιτοκίων ανάλογα με την έκβαση της οικονομικής κρίσης, δεν θέλει να καταλάβει, επιμένοντας ότι έτσι είναι «η ελεύθερη αγορά»! Μόνο που η παραπάνω ενέργεια προσπόρισε κέρδη δισεκατομμυρίων στην Barclays Capital, τον επενδυτικό βραχίονα της τράπεζας Barclays, αποδεικνύοντας αυτό που καιρό τώρα υποστηρίζουμε, δηλαδή ότι η κρίση μετακυλύεται στην περιφέρεια και πως η Ελλάδα δεν είναι παρά ένα «εφέ», ένα τρυκ που διαμορφώνεται με τη συ...

Ποιος ευθύνεται για την οικονομική κρίση; Η Ελλάδα διατείνονται οι Μέρκελ και Σόιμπλε. Για την ακρίβεια, ένας διεφθαρμένος λαός, οι… Έλληνες, οι οποίοι διαδραματίζουν σήμερα για τους Γερμανούς το ρόλο του «μεγάλου Άλλου», του μεγάλου εχθρού, όπως ακριβώς ήταν γι’ αυτούς οι Εβραίοι στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Ήδη ο πολιτισμικός ρατσισμός εναντίον των Ελλήνων είναι φοβερός στη Γερμανία. Σύμφωνα μ’ αυτόν για όλα τα δεινά της Ευρώπης ευθύνονται οι Έλληνες, όπως οι μετανάστες φταίνε για όλα τα δεινά των Ελλήνων σύμφωνα με τους εν Ελλάδι νέο-ναζί. Ποιος, όμως, είναι ο διαφθορέας των διεφθαρμένων; Ποιος, άραγε, δωροδόκησε κόμματα και πολιτικούς για να λάβει έργα(Ζίμενς, υποβρύχια, στρατιωτικά πούλμαν κ. ά.); Είναι πλέον παγκοίνως γνωστό πως αυτοί ήταν Γερμανοί επιχειρηματίες. Μάλιστα, το γερμανικό κράτος και η Δικαιοσύνη του προστατεύουν τους «ανθρώπους» τους, όπως ο Χριστοφοράκος, που συνετέλεσαν στη διαμόρφωση της διαφθοράς στη χώρα μας. Κι αυτό δεν συνέβη μόνο στην Ελλάδα εκ μέρους των Γ...

Οι τράπεζες σώθηκαν, αλλά όχι και οι άνθρωποι. Ένας ακόμη, ο συνταξιούχος οικοδόμος στο Γαλάτσι έπεσε, χθες, από τον 3ο όροφο στα πόδια του δικαστικού επιμελητή. Την ίδια μέρα η πολιτική ελίτ της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποφάσισε τη σωτηρία του ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού συστήματος. Όμως, οι πολιτικές λιτότητας θα εξακολουθήσουν να ισχύουν, καθώς τα 120 δις για την ανάπτυξη είναι ψίχουλα, αφού είναι για όλη την Ευρώπη. Έτσι, εκατομμύρια εργαζόμενοι θα συνεχίσουν να υφίστανται την έξωση από τη δουλειά, σε χιλιάδες συνταξιούχους θα κάνουν έξωση από το σπίτι καθώς και από την ίδια τη ζωή. «Δεν μπορώ άλλο, γιατί;, γιατί;» φώναξε ο τραγικός αυτόχειρας, πέφτοντας στο κενό. Αυτό το πελώριο «γιατί;» ενός ανθρώπου που έχτισε σπίτια και σπίτια και στο τέλος του βίου του τον άφησαν χωρίς στέγη. Αλλά οι πολιτικοί φαίνεται πως έχουν πιο σπουδαία προβλήματα από το ενοίκιο ενός συνταξιούχου σε μία συνοικία της Αττικής. Αυτός ο κόσμος στα μάτια τους δεν έχει ψυχή, δεν έχει ανθρώπους, έχει μόνο αριθμούς κ...