ΓΙΩΡΓΟΣ Χ. ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ

Οι Ιρλανδοί αντιστέκονται. Το 57% των πολιτών της χώρας αυτής επιθυμεί τη «στάση πληρωμών» και όχι την υπαγωγή στο Μνημόνιο. Στην Ελλάδα, όμως, δεν κουνιέται φύλλο. Η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ καθεύδουν. Μόνο τώρα που απειλείται ο σκληρός πυρήνας των οπαδών και των συνδικαλιστών του κυβερνώντος κόμματος στις ΔΕΚΟ ενδέχεται να «ανάψουν τα αίματα». Οι εκπρόσωποι των εργαζομένων είναι από καιρό εξωνημένοι είτε λόγω στενών συμφερόντων είτε λόγω κομματισμού. Γι’ αυτό κανείς δεν ταράζεται από τις απολύσεις και την άγρια ανεργία, και πάνω απ’ όλα από την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων. Η αλληλεγγύη έχει χαθεί προ πολλού μέσα σε μια υπερ-ατομικιστική κουλτούρα. Γι’ αυτό η σημερινή κρίση δεν είναι μόνο κρίση οικονομικής διαχείρισης αλλά και μία πολιτική, κοινωνική και πολιτιστική κρίση της κοινωνίας και του Έλληνα ανθρώπου. Απέναντι, άραγε, σ’ αυτόν τον πολιτισμό του υπερεγωτισμού και του ακραίου ναρκισσισμού δεν υπάρχει καμία αμφισβήτηση; Κι όμως από κορφή σε κορφή αρχίζουν να ανάβουν οι φρυκτωρίε...

Πρώτα η Ελλάδα, μετά η Ιρλανδία κι ακολουθεί η Πορτογαλία και η Ισπανία. Οι «χώρες-γουρούνια»(PIGEs) της ΕΕ εισέρχονται μία μία στην πρέσα των «αγορών». Η Ευρώπη φλέγεται από παντού. Απ’ έξω επιτίθενται οι σταυροφόροι της Γουόλ Στρητ και των τραπεζών. Από μέσα τα θύματα, οι άνεργοι, οι αποκλεισμένοι, οι ηλικιωμένοι αλλά και οι νέοι που αρνούνται να χαθούν μ’ ένα σπασμό και αντιδρούν. Στη Βρετανία οι φοιτητές με πρωτοφανή για τη χώρα δυναμικό τρόπο διαμαρτύρονται, καταλαμβάνοντας πανεπιστήμια και δημόσια κτίρια. Το ίδιο και στο Μιλάνο, τη Μπολόνια, το Παλέρμο. Όμορφοι νέοι και νέες διεκδικούν τη ζωή και τα όνειρά τους στο δρόμο. «Όλη η χώρα να κατέβει στο δρόμο» είναι το σύνθημα και στην Ιρλανδία για τη σημερινή μεγαλειώδη αντίδραση των συμπατριωτών του Τζόυς στο δικό τους Μνημόνιο. Μόνο στην Ελλάδα οι αντιδράσεις είναι ισχνές. Όλα εδώ τα πλακώνει η φοβέρα που σκορπίζουν παντού τα χειραγωγημένα μέσα ενημέρωσης. Ο φόβος έχει ενοφθαλμιστεί στα πάντα. Ζόφος παντού. Κάποιοι, όμως, πλανώνται...

Λαογραφία ή ανθρωπολογία; Εκεί στο «Φλοράλ», την Τετάρτη το βράδυ, πρώτα άναψε η ενδιαφέρουσα συζήτηση λαογράφων και ανθρωπολόγων για το λαϊκό πολιτισμό με αφορμή το σχετικό βιβλίο του Βαγγέλη Αυδίκου. Ύστερα πήραν φωτιά οι εντός μας οι χυμοί. Το ατομικό Εγώ πάτησε πάνω στο verso του κλαρίνου, στον ήχο πλάγιο δεύτερο του βυζαντινού ύμνου, του δημοτικού τραγουδιού, του ρεμπέτικου και του έντεχνου, άναψε με το σπίρτο του τσίπουρου και κενώθηκε εντελώς με τον τρόπο των δερβίσηδων. Έτσι κενωμένοι γίναμε Εμείς, δικαιώνοντας τον ποιητή, που έλεγε «Εγώ είναι ο άλλος», επιβεβαιώνοντας τον Κωστή που μιλούσε για τη μανική αγάπη και βιώνοντας την ευτυχία της συνάντησης, την ερωτική ροπή πρόσμιξης, τη συλλογικότητα, η οποία κάνει δυνατά ακόμη και τα ανέφικτα. Όλα αυτά στηριγμένα και αναβαπτισμένα σ’ έναν αστικό λαϊκό πολιτισμό που διατηρεί τα σημαντικά στοιχεία του προηγούμενου τρόπου ζωής και οικονομίας, ο οποίος απαξιώθηκε δολίως από τον πολιτισμό της κατανάλωσης. Αυτή την υπέροχη συλλογικότητα ...

«Όταν οι Αμερικανοί λαμβάνουν ένα οικονομικό μέτρο για να επιλύσουν ένα πρόβλημα στις ΗΠΑ, οφείλουν να σκεφτούν τις συνέπειες που θα έχει για την Κίνα, τη Βραζιλία, την Αργεντινή, τη Γερμανία, τη Γαλλία και μία αφρικανική χώρα». Αυτά δήλωσε ο πρώην πρόεδρος της Βραζιλίας Λούλα ντα Σίλβα στις 10 Νοεμβρίου με αφορμή την ενίσχυση της αμερικανικής οικονομία με ρευστό ύψους 600 δις δολορίων από την Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ(Fed). Η ενέργεια αυτή είχε ως αποτέλεσμα την πτώση της ισοτιμίας του δολαρίου έναντι των άλλων νομισμάτων εκτός από το κινέζικο γουάν. Αυτό είχε κατ’ επέκταση ως συνέπεια την διευκόλυνση των αμερικανικών εξαγωγών και ένα είδος προστατευτισμού έναντι της εισαγωγής των προϊόντων άλλων χωρών, που έγιναν ακριβότερα. Υπολογίζεται ότι οι ΗΠΑ από το 2008, όταν δηλαδή ξέσπασε η κρίση, έχουν ρίξει «ζεστό χρήμα» στην αμερικανική αγορά ύψους 1.700 δις δολαρίων. Το κακό είναι ότι η ενίσχυση της αμερικανικής οικονομίας κατευθύνθηκε κυρίως προς το χρηματοπιστωτικό σύστημα, δηλαδή στις ...

Δεν τους έχει εκλέξει κανείς. Κυρίως δεν τους έχουμε εκλέξει εμείς ως κυβερνήτες μας. Κι όμως είναι αυτοί που λαμβάνουν τις πιο καθοριστικές αποφάσεις για τη ζωή και το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας. Αν αποτύχουν, κανείς δεν θα μπορέσει να τους ζητήσει λογαριασμό. Γιατί είναι ανεξέλεγκτοι και κατ’ επέκταση ανεύθυνοι. Είναι οι τοποτηρητές της τρόικας, οι προκουράτορες, όπως έλεγαν τους κυβερνήτες των κατακτημένων χωρών την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Είναι οι Her Omnes(οι κύριοι όλος ο κόσμος του Κάφκα), αυτοί που ζουν χωρίς να συλλογίζονται την τραγωδία του απλού ανθρώπου. Είναι οι κοστουμαρισμένες μηχανές που αδυνατούν να βγουν για μια στιγμή έξω από το Εγώ τους, ώστε να δουν από απόσταση το δράμα που προκαλούν σε εκατομμύρια ανθρώπους. Γι’ αυτούς έλεγε το 1958 η Χάνα Άρεντ πως «Αν αποδεικνυόταν αλήθεια πώς η γνώση και η σκέψη έχουν χωρίσει οριστικά, τότε θα γινόμαστε πράγματι ανίσχυροι δούλοι...». Ε, λοιπόν, αν οι εργαζόμενοι έχουν καταστεί περιττοί για τους τεχνοκράτε...

Την ώρα που οι Γάλλοι αποφάσισαν την εισαγωγή στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση του Πλάτωνα, του Καντ και του Χέγκελ, δηλαδή της φιλοσοφίας, για να γίνουν τα παιδιά σκεπτόμενοι πολίτες και να αμυνθούν στην παραπληροφόρηση και την τρομοκρατία των μίντια, που καθηλώνουν και τους ενδοβάλλουν την ενοχή για την κρίση, την ίδια ώρα οι επιστήμονες του CERN αιχμαλώτισαν για πρώτη φορά και για λίγα δευτερόλεπτα άτομα της αντιύλης. Εν τω μεταξύ, στην Αθήνα ο βίαιος δυτικός ορθολογισμός ενός αστυνομικού του Δήμου συγκρουόταν με το φανατισμό ενός μουσουλμάνου μικροπωλητή και τους «ιερούς στίχους» του. Στην περίπτωση της σύγκρουσης της αντιύλης με την ύλη εξαφανίζονται και οι δύο μορφές ύλης με μία λάμψη υψηλής ενέργειας. Είναι άγνωστο ποια θα είναι η έκβαση της σύγκρουσης δυτικών και ανατολικών φονταμενταλιστών, μισαλλόδοξων χριστιανών και φανατικών μουσουλμάνων. Πάντως, στη σύγκρουση μεταξύ καπνιστών και μη καπνιστών στην Ελλάδα κέρδισαν οι καπνοβιομηχανίες και τα μπαρ, όπου μετά τις 9 το βράδυ θα επι...

Το σύνθημα-μήνυμα του Μίκη Θεοδωράκη πως η Ελλάδα δεν ανήκει στη Δύση αλλά ότι «η Ελλάδα ανήκει στην Ελλάδα» εκ πρώτης όψεως μοιάζει με ταυτολογία, αλλά δεν είναι. Για να βρει συνεπώς το σύνθημα αποδέκτες θα πρέπει να γίνει αντιληπτό τι είναι η Ελλάδα σήμερα ως όρος και ως τόπος. Κατ’ αρχήν πρέπει να διευκρινίσουμε ότι κάθε τόπος είναι μνήμη και φυσική τοποθεσία, είναι περιοχή μνείας-μάθησης και γεωγραφίας, είναι χώρος και λόγος, ένας κοινός τόπος αναφοράς και μία παράδοση, δηλαδή μία αρχετυπική πατρίδα. Έχοντας πατρίδα, έχεις ρίζα, έχεις τόπο, ο οποίος ως λόγος, ήχος και λαλιά, εγγράφεται στο σώμα και την ψυχή. Ύστερα, το σώμα και η ψυχή μιλούν αλλά και κουβαλούν τον τόπο και το λόγο του στην εξορία και στην ετεροτοπία. Αλλά ο τόπος ως κοινή οπτική γωνία θέασης του κόσμου γίνεται ιδεολογία και αισθητική, γίνεται κοινός ορίζοντας πέρα από τον οποίο είναι οι άλλοι με τους δικούς τους, διαφορετικούς ορίζοντες. Πάντα ένας βράχος ή ένα μνημείο, όπως η Ακρόπολη, θα γίνεται η ρίζα, η χ...

Μετά την Ελλάδα, σειρά έχει η Ιρλανδία. Ύστερα η Πορτογαλία. Ήδη όλα παραπέμπουν στον προηγούμενο Μάη, όταν παρά τις καθησυχαστικές δηλώσεις τα περίφημα spread των ελληνικών ομολόγων εκτινάσσονταν στα ύψη. Έτσι, μία καθησυχαστική δήλωση του προέδρου της Ε.Ε. Χ. Μ. Μπαρόζο από τη Σεούλ και τη σύνοδο του G20, ότι όλα είναι έτοιμα για τη διάσωση της οικονομίας της Ιρλανδίας, αντί να ηρεμήσει τις αγορές τις παρόξυνε ακόμη περισσότερο, οδηγώντας σε νέες κερδοσκοπικές επιθέσεις. Αλλά από πού προέρχονται οι επιθέσεις αυτές; Μέχρι πρότινος όλοι θεωρούσαμε ότι προέρχονται μόνο από τις ΗΠΑ και πως επρόκειτο για μία επίθεση εναντίον του ευρώ, αλλ’ αυτό είναι λάθος. Οι κερδοσκοπικές επιθέσεις γίνονται ακόμα και από χώρες του ευρώ, όπως η Γερμανία και η Γαλλία! Γενικά, αναπτύσσονται επιθέσεις με βάση τον κανόνα του ισχυρότερου, δηλαδή της ζούγκλας. Γι’ αυτό ακόμα και ο πάπας Βενέδικτος έκανε έκκληση για τη μη ένωση των πλούσιων χωρών(G20) εναντίον των φτωχών. Γιατί αυτό συμβαίνει σήμερα, την κρίση ...

Είμαστε εκ προοιμίου υπέρ της συμμετοχής των πολιτών στις πολιτικές διαδικασίες και πάνω απ’ όλα στις εκλογές είτε αυτές είναι αυτοδιοικητικές είτε βουλευτικές. Όμως δεν είναι εκ των προτέρων, ή πάντα, εξασφαλισμένη η δημοκρατικότητα και η ελευθερία αυτής της συμμετοχής. Γιατί όταν δεν διασφαλίζεται η ελεύθερη έκφραση της βούλησης του πολίτη, όταν ο ψηφοφόρος χειραγωγείται μέσω εκβιαστικών διλημμάτων ή η ψήφος υφαρπάζεται μέσω του πελατειακού συστήματος, τότε η αποχή δεν είναι απολιτική. Αν μάλιστα όπως σημειώνει ο πρώην σύμβουλος του Μπιλ Κλίντον, Λέστερ Θόροου, η ψήφος πλέον εξαγοράζεται από μία ολιγαρχία, τότε η αποχή μπορεί να είναι και μία μορφή αντίστασης. Άλλως πως, το εκλογικό σώμα είναι ένα «σώμα» άμεσα βυθισμένο στο πολιτικό πεδίο όπου οι σχέσεις εξουσίας ασκούν πάνω του μια άμεση επιρροή καθώς το περικυκλώνουν, το σημαδεύουν, το χειραγωγούν, το βασανίζουν, το εξαναγκάζουν, το υποχρεώνουν σε τελετουργίες, απαιτούν από αυτό κάποια σημάδια, το «ναι» και το «όχι» του. Κι όταν μ...

«Οι αλκοολικοί συγκεντρώθηκαν (σ.σ. η G 20 στη Σεούλ) για να αποφασίσουν πώς να σταματήσουν να πίνουν, αρκούμενοι σ’ ένα τελευταίο ποτήρι». Μ’ αυτή τη μεταφορά περιέγραψε ο Ζακ Ατταλί τη σύνοδο κορυφής των 20 πλουσιότερων χωρών του κόσμου. Δυστυχώς, όμως, όπως διαπιστώνει ο ίδιος αναλυτής, στην πρωτεύουσα της Νότιας Κορέας δεν αποφασίσθηκε κανένας τρόπος αποτοξίνωσης. Και αναρωτιέται: «Δεν βλέπουν ότι το σπίτι καίγεται;». Το βλέπουν. Απλώς δεν μπορούν να αλλάξουν τη φύση τους. Ακριβώς όπως τα βαμπίρ δεν μπορούν να σταματήσουν να πίνουν αίμα, ή ο σκορπιός να δαγκώνει το γάιδαρο στη μέση του ποταμού, έτσι και οι κερδοσκόποι δεν μπορούν να σταματήσουν τη φωτιά αν κερδίζουν απ’ αυτή. Κατ’ αυτό τον τρόπο, ο χρηματοπιστωτικός τομέας της οικονομίας, για την ακρίβεια η δικτατορία του χρηματοπιστωτικού συστήματος θα εξακολουθήσει να επενδύει, όχι στην πραγματική οικονομία, δηλαδή στην παραγωγή, αλλά εκεί όπου υπάρχει υψηλότερη απόδοση κέρδους στο πιο σύντομο χρονικό διάστημα. Και αν σκεφθεί καν...

Μετά τον εκβιασμό της προσφυγής σε πρόωρες εθνικές εκλογές αν δεν υπερψηφιστούν οι υποψήφιοι Περιφερειάρχες του ΠΑΣΟΚ, σειρά έχει ο γνωστός έκπαλαι ιδεοληπτικός εκβιασμός των «ανίερων συμμαχιών»! Προκειμένου να εμποδίσει τη συνάντηση των αντιμνημονιακών πολιτικών δυνάμεων η ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος ενεργοποιεί τη μεταφυσική και την «πίστη» στην... ιερότητα της πολιτικής στράτευσης, το μανιχαϊσμό του «μαύρου-άσπρου», των… γνωστών δυνάμεων του φωτός και του σκότους, της αριστεράς, συμπεριλαμβανομένου και του ΠΑΣΟΚ(!), και της επάρατης δεξιάς. Αλλά μιλούν, σήμερα, για «ανίερες συμμαχίες» αυτοί οι οποίοι αν και αυτοπροσδιορίζονται ως σοσιαλιστές, συμμάχησαν με τους πιο άγριους νεοφιλελεύθερους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Μιλούν για ιερότητα αυτοί που κονιορτοποίησαν το κοινωνικό κράτος και αφαίρεσαν από τους εργαζόμενους δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αίμα στη διάρκεια αιώνων. Βέβαια, το στρατήγημα των «ανίερων συμμαχιών» έχει την αφετηρία του στο πρ...

Νέες «φούσκες» και αποσταθεροποίηση της παγκόσμιας οικονομίας φοβάται η Κίνα. Το πρόγραμμα τροφοδότησης της αμερικανικής και της παγκόσμιας οικονομίας με ρευστότητα, μέσω της αγοράς ομολόγων αξίας έως και 600 δισ. δολάρια από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Fed), ενδέχεται να οδηγήσει σε μια νέα «φούσκα» στοιχείων ενεργητικού. Ο υποδιοικητής του κεντρικού πιστωτικού ιδρύματος της Κίνας, Μα Ντελούν δήλωσε ότι ανησυχεί πώς η παροχή τεράστιας ρευστότητας στην οικονομία θα ανατρέψει τις ισορροπίες της διεθνούς ανάπτυξης (Ρόιτερ). Ομοίως, η Γερμανίδα καγκελάριος Α. Μέρκελ απέρριψε την πρόταση του Υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ Τιμ Γκάιτνερ να θεσπιστούν όρια στο πλεόνασμα και το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών μεταξύ των χωρών. Τα πλεονάσματα είπε δεν «οφείλονται μόνο στις συναλλαγματικές ισοτιμίες, αλλά και στην ανταγωνιστικότητα»(Financial Times). Για την κ. Μέρκελ η επιστροφή στον προστατευτισμό από το διεθνές εμπόριο είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος που αντιμετωπίζει η παγκόσμια...

Η αποχή θεωρείται η μεγάλη… νικήτρια της προχθεσινής εκλογικής αναμέτρησης. Αλλά από πότε η μη συμμετοχή των πολιτών σε μία κορυφαία πολιτική διαδικασία, όπως οι εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, μπορεί να συνιστά θετική δράση; Από τότε, δυστυχώς, που η αποχή θεωρήθηκε εργαλείο αποδοκιμασίας και απονομιμοποίησης του πολιτικού συστήματος συνολικά. Παραδόξως, όμως, σε μεγάλες χώρες, όπως οι ΗΠΑ, όπου η συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία κυμαίνεται από 26 έως 30% δεν τίθεται θέμα δημοκρατικότητας και κρίσης αντιπροσώπευσης. Με άλλα λόγια, οι απέχοντες, όπως και αυτοί που ψηφίζουν λευκό ή άκυρο απλώς δεν υφίστανται, δεν υπάρχουν. Υπ’ αυτή την οπτική η γενίκευση ότι η αποχή συνιστά πάντα ένα εργαλείο αποδοκιμασίας, ότι οι εκλογείς απέχουν και απέχοντας σπάνε τη βιτρίνα της υποτιθέμενης δημοκρατικής αντιπροσώπευσης, είναι παγίδα. Αντιθέτως, η αποχή πρέπει να αντιμετωπίζεται κάθε φορά συγκεκριμένα και αναλόγως των συνθηκών. Στις προχθεσινές αυτοδιοικητικές εκλογές οι ψηφοφόροι απείχαν είτε...

Η Αθήνα διέρχεται σοβαρή ανθρωπιστική κρίση. Μετανάστες αλλά και Έλληνες λιμοκτονούν. Ήδη οργανώσεις από τη Νορβηγία και την Ολλανδία κατευθύνονται στη χώρα μας για να παράσχουν βοήθεια, όπως έκαναν άλλοτε στην Ουγκάντα. Αυτό αποκάλυψαν χθες οι «Γιατροί του Κόσμου» κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου. Εκπρόσωποι της οργάνωσης δήλωσαν ότι οι συνθήκες είναι τόσο δυσμενείς που αποφάσισαν να λειτουργούν στην πρωτεύουσα «σαν είναι μια αποστολή εξωτερικού». Όμως, όλη η Ελλάδα είναι μία Αθήνα, όλη η χώρα είναι μία κραυγή. Στην επαρχία η κατάσταση πολλές φορές είναι χειρότερη. «Μόνο τον τελευταίο μήνα στο πολυ-ιατρείο των Γιατρών του Κόσμου προσήλθαν 11.000 άνθρωποι κι από αυτούς δεν ήταν όλοι αλλοδαποί». Η διευθύντρια της Οργάνωσης επιβεβαίωσε ότι επισκέπτονται το πολυ-ιατρείο όλο και περισσότεροι Έλληνες: «Συνταξιούχοι με πολύ χαμηλές συντάξεις, που δεν μπορούν να πληρώσουν το 25% της συμμετοχής στα φάρμακα, Ρομά, που πλέον τους ζητείται να πληρώσουν στα νοσοκομεία, άνθρωποι που δεν έχουν ένσ...

Ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου αφού αυτοπροσδιορίσθηκε ως «αντιεξουσιαστής στην εξουσία», τώρα φθέγγεται συνεχώς και αδιαλείπτως για την «επανάσταση του αυτονόητου». Βαρύγδουπες λέξεις και αυτοαναφορικές φράσεις, αυτεπίστροφες, που καθρεφτίζονται επ’ ολίγον στο πλήθος, στο οποίο απευθύνονται, κι ύστερα επιστρέφουν δίκην αντίλαλου, ικανοποιώντας τον ξενιστή τους. Ο λαός είναι το μάρμαρο, πάνω στο οποίο διαμορφώνονται σαν ηχώ οι εκφωνούμενοι πολιτικοί λόγοι. Όχι, εδώ δεν πρόκειται για τον καθρέφτη-πόρτα της ψυχής που θέλει να αποσυντεθεί και να περάσει στην απέναντι πλευρά σαν την επανάσταση-μετά-την-επανάσταση. Οι λόγοι δεν είναι πύρινοι γιατί δεν θέλουν να εμπνεύσουν, δεν επιθυμούν να ξεσηκώσουν, να χειραγωγήσουν και να ευνουχίσουν επιχειρούν. Γι’ αυτό η «επανάσταση του αυτονόητου» δεν είναι παρά ο σάπιος αέρα ενός πομφόλυγα που επιστρέφει πάνω στο κεφάλι εκείνου που τον εκτόξευσε. Είναι πρόδηλο δε ότι σ’ αυτή την… επαναστατική διαδικασία η κοινωνία των πολιτών ελλείπει, καθώς είναι...

Τι επιδιώκουν οι τρομοκράτες με τα παγιδευμένα δέματα; Όχι να σκοτώσουν. Ενδεχομένως να τραυματίσουν. Αλλά αυτό είναι το παρελκόμενο. Εκείνο που κυρίως επιχειρούν, είναι να «πυρπολήσουν» την εικόνα της Ελλάδας, να πλήξουν τον τουρισμό, το ελληνικό συγκριτικό πλεονέκτημα, να βαθύνουν την οικονομική κρίση, να προκαλέσουν περισσότερες απολύσεις, μεγαλύτερη δυστυχία, να δημιουργήσουν δηλαδή τη λεγόμενη σύμφωνα με την λενινιστική αριστερά αντικειμενική «επαναστατική κατάσταση», που θα επιφέρει την άλωση των χειμερινών ανακτόρων! Οι ενέργειές τους, όμως, δημιουργούν διαφορετικά αποτελέσματα από εκείνα τα οποία επιδιώκουν, καθώς εκείνοι που ωφελούνται, εντέλει, από την επιδείνωση της εικόνας της Ελλάδας είναι οι διεθνείς κεφαλαιακοί τζογαδόροι του Βερολίνου, του Λονδίνου και της Νέας Υόρκης, που ετοιμάζονται να επιπέσουν δίκην όρνεων στο κουφάρι της ελληνικής οικονομία. Ιστορικά, μια ανάλογη τακτική στο μεσοπόλεμο καταβαράθρωσε την ισχυρή γερμανική σοσιαλδημοκρατία και έφερε στην εξουσία -με ...

Εδώ, η θυμωμένη κυρία που με περίσσιο κυνισμό στέλνει στον καιάδα της ανεργίας δεκάδες εργαζόμενους. Παραδόξως, αυτούς που την εξέλεξαν. Εκεί, στη μακρινή Αμερική, το κεντρικό σύνθημα «μπορούμε» του Αμερικανού προέδρου Μπάρακ Ομπάμα αιωρείται ξεφτισμένο πάνω από τα κεφάλια όσων Αμερικανών επένδυσαν τις ελπίδες τους σ’ αυτόν. Ένας στους δέκα πλέον άνεργος. Αλλά κι ολόκληρος ο κόσμος που πανηγύρισε την έλευση του πρώτου έγχρωμου προέδρου των ΗΠΑ, καταπίνει τώρα τις ιαχές και τα ζήτω του. Ο πόλεμος στο Αφγανιστάν συνεχίζεται, το μακελειό στο Ιράκ ομοίως, ενώ το παλαιστινιακό εξακολουθεί να δηλητηριάζει τις σχέσεις των λαών στη Μέση Ανατολή παρά τους ιστορικούς λόγους(Κάιρο) και τις μεγάλες προθέσεις. Οι απαισιόδοξοι και οι λιγότερο συναισθηματικοί δικαιώθηκαν. Ο κόσμος δεν έγινε καλύτερος. Αντιθέτως, ο δρόμος ανοίγει για νέες τραγωδίες, για νέους πολέμους, για καινούργιες σφαγές, όπως τις προοιωνίζεται η επάνοδος της φοβερής Σάρας Πέιλιν και των πατριωτών του Tea Party. Γιατί στην Αμε...

Η τρομοκρατία της εξουσίας με όπλο τις εκλογές και το φόβητρο της χρεοκοπία; από τη μια πλευρά, και από την άλλη η τρομοκρατία των νεαρών με τα δέματα και τα αλεξίσφαιρα γιλέκα, που συγκλίνουν και αλληλοενισχύονται, ενώ υποτίθεται ότι θα έπρεπε να αλληλοεξουδετερώνονται. Το δέμα με αποδέκτη τον Σαρκοζί γίνεται πρώτη είδηση στα γαλλικά μέσα ενημέρωσης, συγκρατώντας για λίγο την κατακρήμνιση της δημοφιλίας του Γάλλου προέδρου και αποκρύπτοντας την είδηση για τον προβοκάτορα αστυνομικό που συνελήφθη να σπάει βιτρίνες. Το δέμα που απεστάλη στην πρεσβεία του Μεξικό δεν γνωρίζουμε για ποιον προορίζονταν, αλλά ξέρουμε πως δύο μεγάλοι επαναστάτες του μεξικάνικου αγροτικού και εργατικού κινήματος του 19ου αιώνα ήταν ο Πλωτίνος Ροδοκανάκης και ο Ζαλοκώστας. Έλληνες και οι δύο, από επιφανείς αστικές οικογένειες και αρνητές της τάξης τους. Ο πρώτος ήταν ένας μεγάλος ελευθεριακός διανοητής που τάχθηκε υπέρ του χριστιανικού κοινωνισμού, όχι του κληρικαλισμού αλλά του πρωτοχριστιανισμού, της αγάπης, ...

«Οι θυσίες αυτές δεν θα πάνε χαμένες…», χθεσινά λόγια, επαναλαμβανόμενα στερεοτύπως από τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου. Όμως, το δημόσιο χρέος αυξήθηκε κατά 30 δις ευρώ, ήτοι κατά 12%, ενώ το 2013, όταν θα ξαναβγούμε στις «αγορές»(άλλως πως στους τοκογλύφους) θα φθάσει το 157%! Ομοίως το δημοσιονομικό έλλειμμα είναι 8, 9% αντί του στόχου για φέτος που ήταν 7,8%. Όσο για τον πληθωρισμό, αυτός αγγίζει το 6% και η ανεργία το 20%. Παρόλα αυτά, ο κ. Παπανδρέου συνεχίζει να μιλάει για το επιτυχημένο μείγμα οικονομικής πολιτικής, που αποδίδει καρπούς, και το οποίο κάποιοι «αποσταθεροποιητές» επιδιώκουν να ανακόψουν, χρησιμοποιώντας την κάλπη των αυτοδιοικητικών εκλογών! Γι’ αυτό ο πρωθυπουργός έθεσε το μέγα ναπολεόντειο δίλημμα «Σγουρός ή εκλογές», επιμένοντας πως δεν πρόκειται για μπλόφα. Όμως, ο Θ. Πάγκαλος σε συνέντευξή του, πάλι χθες, λέει «Εγώ δεν βλέπω εκλογές». Τα ίδια λέει και ο Γ. Ραγκούσης, εκτιμώντας ότι οι ψηφοφόροι( «η σιωπηλή πλειοψηφία») θα υπερψηφίσουν τους υποψηφίους του Π...