Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου 2009
Μεσαίωνας
«Σας ικετεύω. Βγάλτε αμέσως τις εργάτριες από τα ψυγεία, γιατί θα πεθάνουν από το κρύο. Οι υπάλληλοι της Επιθεώρησης Εργασίας έφυγαν». Τα λόγια είναι του προέδρου του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Νάουσας Ημαθίας και απευθύνονται στους ιδιοκτήτες κονσερβοποιίας φρούτων, οι οποίοι έκλεισαν ανασφάλιστες εργάτριες σε ψυγεία-θαλάμους, προκειμένου να αποφύγουν τον έλεγχο της επιθεώρησης εργασίας! Εργασιακός μεσαίωνας. Ναι. Και το συνδικάτο; Ο πρόεδρος, ενώ ήξερε, δεν κατάγγειλε τους εργοδότες, γιατί οι εργάτριες θα απολύονταν πάραυτα! Και η απεργία; Είναι δύσκολοι οι καιροί για επαναστάτες, σκέφτηκε ο πονετικός αρχισυνδικαλιστής. Κι ας βράζει ο τόπος, ας ξεσηκώνεται η Ευρώπη κι όλος ο κόσμος. Και δικαιώνεται εκείνος ο μικρός το δέμας τηλε-κήρυκας, που προαναγγέλλει την «επανάσταση από τα πάνω», αφού οι «κάτω», όπως λέει, δεν δύνανται. Αλλά ποιος τους έκανε να μην δύνανται μικρέ βοναπάρτη; Ποιος κατέστησε το συνδικαλισμό αναξιόπιστο; Ο έλεγχος των «πάνω», η χειραγώγηση από τα κόμματα και κατ’ επέκταση από τα μεγάλα και μικρά συμφέροντα δεν είναι που απαξίωσαν συνδικάτα και θεσμούς της κοινωνίας των πολιτών; Τώρα, οι «πάνω», θα κάνουν μία ακόμη επανάσταση, αλλά για να ανατρέψουν τι; Πρώτα απ’ όλα πρέπει, όχι μόνο να αλλάξουν, αλλά κυριολεκτικά να ανατρέψουν τον εαυτό τους. Άραγε, θα αφήσουν τα συνδικάτα να λειτουργήσουν αυτόνομα; Ποιος θα το κάνει αυτό; Ποιος κατακτά την εξουσία και αυτοχειριάζεται, πέφτοντας από το ύψος του ουρανοξύστη; Κανείς. Εκτός κι αν υπάρχει μια ιδεολογία, μία πίστη, μια «εμπνέουσα αξία», που να έχει συνεπάρει κάποιους από τους «πάνω», δημιουργώντας ένα νέο κινητοποιό «ρίγος». Όμως, κάτι τέτοιο δεν υπάρχει. Γι’ αυτό η… επανάσταση, αντί να αλλάξει αυτούς που πρέπει, θα αλλάξει τους «κάτω», κάνοντας ακόμα πιο μεσαιωνικές τις εργασιακές σχέσεις, ακόμη πιο μαύρη τη ζωή τους στο όνομα της ανάπτυξης (πράσινης, κίτρινες ή εμπριμέ) και ενός ακόμη παραδείσιου μέλλοντος. Αυτού που είναι πάντα αναμενόμενο, σαν νήμα ελπίδας που συγκρατεί τους απελπισμένους. Αλλά κάποτε αυτό το νήμα γίνεται βρόγχος για όλους.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Γυναικοκτονία: Η ιστορία του όρου
[ ARTI news / Κόσμος / 15.12.24 ] Στα άρθρα που αφιερώθηκαν για τη δολοφονία της ηθοποιού Marie Trintignant την 1η Αυγούστου 2003 ...
-
Τώρα το τίποτα. Πριν ν’ ανθίσει η ομορφιά. Προτού η αθωότητα προλάβει να αμαρτήσει, πριν να μεταλάβει τα άχραντα μυστήρια του έρωτα χάθηκε σ...
-
Δεν θα μιλήσουμε σήμερα, τελευταία ημέρα του 2012, ούτε για τη λίστα Λαγκάρντ, ούτε για το «σωματίδιο του θεού»(ή αλλιώς το μποζόνιο του Χιγ...
-
Η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ δήλωσε, χθες, ότι δεν αποκλείει ένα μελλοντικό «κούρεμα» του ελληνικού δημόσιου χρέους. Γιατί τότε δεν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου