Ο ΦΙΣΕΡ και ο ΜΑΗΣ του 68

Η κληρονομιά του Μάη του ’68 ήταν η παθιασμένη δέσμευση υπέρ των αδυνάτων. Αυτή είναι η αποτίμηση του Γ. Φίσερ. Αλλά γιατί όταν ο ίδιος ήταν στην εξουσία (υπουργός) και μπορούσε να κάνει κάτι υπέρ των αδυνάτων λησμόνησε τη δέσμευσή του; Ποια γητειά ασκεί η εξουσία που καθιστά τους ανθρώπους άνοες και αμνήμονες λωτοφάγους; Πρόκειται για κάτι εγγενές στη φύση μας (η λίμπιντο κυριαρχίας!), ή κάτι άλλο; Ότι κι αν είναι, η μόνη απάντηση στο φασισμό της εξουσίας, την ακραία εκείνη στιγμή που γίνεται ένας φετιχισμός της δύναμης, είναι να μένει κανείς εσαεί αντι-εξουσιαστής τόσο απέναντι στους άλλους όσο και απέναντι στον εαυτό του. Γιατί όλοι ασκούμε εξουσία. Αν, συνεπώς, πρέπει να μιλάμε για την κληρονομιά του Μάη, αυτή δεν μπορεί να είναι η δημιουργία των νέων ελίτ της εξουσίας, δηλαδή η αναπαραγωγή της εξουσίας, αλλά το ανεπανάληπτο βίωμα κάποιων στιγμών κατάλυσης κάθε μορφής εξουσίας, η στιγμιαία κατάργηση των ταξικών διαφορών, το πανηγύρι της ισότητας, της αλληλεγγύης και της αποθέωσης του έρωτα για όλο τον κόσμο, για τη ζωή, για το παν, για το ένα. Γιατί ο Μάης του 1968 ήταν μία αντίδραση στην επιχείρηση αλλαγής των πολιτιστικών κωδίκων, που τελικά συνέβη. Ήταν η άμυνα μιας έννοιας της «αναγνώρισης» ως ηθικής της δράσης για έναν καλύτερο κόσμο, απέναντι στην «αναγνώριση» μέσω της δύναμης, του χρήματος, της οικονομική ισχύος. Η συσσώρευση ήταν ακόμη τότε μία περιφρονητέα και απαξιωμένη πράξη, γι’ αυτό και κάθε εξέγερσης είχε και έχει τα χαρακτηριστικά της γιορτής και της καταστροφής. Τότε η ερωτική «σπατάλη» και ο διαχεόμενος εαυτός ως διαρκές «δώρο» έσωζε από τη βία της συσσώρευσης και καθιστούσε τον Τσε Γκεβάρα ήρωα. Τα νεανικά κινήματα, τότε και σήμερα, περιφρονούν την «πρωκτερωτική» αποταμίευση συναισθημάτων και χρημάτων, κάθε μορφής χρησιμοθηρικό υπολογισμό. Αλλά στον καιρό των φετιχιστών της δύναμης και της συσσώρευσης, που ζούμε, μια ανάλογη στάση θεωρείται προβληματική και ο Τσε Γκεβάρα μανιοκαταθλιπτικός! Αλλά το αδιέξοδο καλεί και πάλι τους «τρελούς», αυτούς που θεωρούν πως η ζωή είναι ό,τι δίνεις, να δώσουν λύση.