[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / Ελλάδα / 03.02.24 ]
Σε άρθρο του στον Economist o πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης υποστηρίζει ότι η ευρεία επανεκλογή του με 41% στις τελευταίες εκλογές είναι η επιδοκιμασία της πολιτικής του και η καταδίκη των «λαϊκιστών» τους οποίους ταυτίζει με την Αριστερά.
Ο Κυρ. Μητσοτάκης θεωρεί «λαϊκισμό» το να υπόσχεσαι τα πάντα χωρίς να μπορείς να πραγματοποιήσεις τίποτα. Συγκεκριμένα, «Τα τέσσερα χρόνια που ακολούθησαν (σ.σ. εννοεί τις δεύτερες εκλογές του 2015 που κέρδισε ο ΣΥΡΙΖΑ) με δίδαξαν ότι οι λαϊκιστές υπόσχονται τα πάντα, αλλά τελικά οι υποσχέσεις τους είναι μεγαλόστομες, απόλυτα κενές και εντελώς ανέφικτες.»
Βέβαια, η κυβέρνηση Τσίπρα δεν ακολούθησε κάποιο δικό της πρόγραμμα αλλά τις εντολές της τρόικας! Ο Αλέξης Τσίπρας δέχτηκε να υλοποιήσει αυτό το αντιλαϊκό πρόγραμμα παρά την "διατρανωμένη θέληση ενός λαού να πάρει το ρίσκο –γιατί για ρίσκο επρόκειτο και μάλιστα μεγάλο!– να αντιταχθεί στην ειμαρμένη της οικονομικής και πολιτικής εξάρτησης και της βίαιης λιτότητας, όπως αυτές εκπορεύονταν από το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα και τους «τοποτηρητές» του, όπως η Κομισιόν, το ΔΝΤ και η ΕΚΤ.", έλεγε ο Αλαίν Μπαντιού* Θα μπορούσε να μη το δεχθεί και να μην αναγκασθεί να συμμαχήσει με την «σκληρή δεξιά» του Καμμένου, δίνοντας έτσι σήμερα το δικαίωμα στον Κυρ. Μητσοτάκη να μιλά για το «πλήρες πακέτο της λαϊκιστικής ιδεολογίας" με τον "υβριδικό συνασπισμό των άκρων τόσο της σκληρής αριστεράς όσο και της σκληρής δεξιάς."
Όμως και ο ίδιος ο πρωθυπουργός γράφει στον Economist ότι προχώρησε σε μια σύμπηξη δεξιών και αριστερών δυνάμεων: «Η ηχηρή εκλογική νίκη τον περασμένο Ιούνιο απέδειξε ότι αυτή η προσέγγιση λειτουργεί. Ήταν όντως δυνατό να δημιουργήσουμε ένα νέο συνασπισμό ψηφοφόρων της αριστεράς και της δεξιάς ενάντια στο λαϊκισμό.» Εδώ μιλάμε για το γνωστό «αντισύριζα μέτωπο» τη συνταγή του οποίου ο Κυρ. Μητσοτάκης προτείνει και στους Ευρωπαίους ομολόγους του! Κι αυτό γιατί κατά τη γνώμη του «Οι ίδιες λαϊκιστικές παρορμήσεις... ενισχύονται και πάλι σε μεγάλο μέρος της υπόλοιπης Ευρώπης.»! Εδώ ενδεχομένως αναφέρεται στον συνασπισμό της Αριστεράς στη Γαλλία.
Αλλά μπορεί να υπάρξει «αντισύριζα μέτωπο» στην Ελλάδα σήμερα; Ασφαλώς όχι. Και όπως σημειώνει ο ίδιος ο πρωθυπουργός στο άρθρο του «…όπου υπάρχει ένα κενό συχνά υπάρχουν προβλήματα». Και στην Ελλάδα σήμερα υπάρχει το κενό μιας ισχυρής αντιπολίτευσης με κυβερνητική προοπτική. Γι' αυτό ο Κυρ. Μητσοτάκης ίσως θα έπρεπε να «εφεύρει» έναν ΣΥΡΙΖΑ, καθώς η ΝΔ χάνει τον ιδεολογικό της ενοποιητή, τον «Άλλο» που την ετεροπροσδιορίζει και απέναντι στον οποίο σύστησε την σημερινή της ταυτότητα. Τώρα ο «άλλος» έτσι απισχνασμένος που είναι, δεν συνιστά «ενοποιητικό κίνδυνο». Γι' αυτό εκείνο που με αυτάρεσκο τρόπο θεωρεί πλεονέκτημα ο Κυριάκος Μητσοτάκης, η δυνατότητα δηλαδή να μπορεί να κινηθεί από την περιοχή της φαιάς ακροδεξιάς και της λαϊκής δεξιάς έως την περιοχή της κεντροαριστεράς, μπορεί να είναι η αχίλλειος πτέρνα του, καθώς τον οδηγεί σ' έναν αυταρχικό λαϊκισμό. Και τούτο γιατί ο πυρήνας του λαϊκισμού είναι η απόρριψη του πλουραλισμού.
Οι λαϊκιστές πάντοτε ισχυρίζονται ότι οι ίδιοι και μόνον οι ίδιοι εκπροσωπούν τον λαό -τη "σιωπηλή πλειοψηφία"- και τα πραγματικά του συμφέροντα. Επικαλούμενοι την αξίωσή τους για αποκλειστική ηθική και πολιτική εκπροσώπηση του λαού, όταν αποκτήσουν επαρκή εξουσία, θα εγκαθιδρύσουν ένα αυταρχικό καθεστώς, το οποίο θα αποκλείει όσους δεν ανήκουν στον "αληθινό λαό". Ο λαϊκισμός τους θα οικειοποιείται κατ’ αυτόν τον τρόπο τον "λαό", συνιστώντας μια διαρκή απειλή για την, ούτως ή άλλως εύθραυστη, δημοκρατία - που σήμερα κινδυνεύει όσο ποτέ.**
*Αλαίν Μπαντιού, Lifo
** MULLER JAN- WERNER, ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΑΙΚΙΣΜΟΣ; Πολιτεία, 2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου