Οι δαίμονες της δεξιάς

Και με το φως του λύκου επανέρχονται οι «τηλεοπτικοί παιδαγωγοί» του σημίτειου εκσυγχρονισμού και της γκλαμουριάς, της απύθμενης βλακείας και του ρατσιστικού λόγου, αυτοί με την κοπρολαγνική λογόρροια και το βλέμμα που στάζει αίμα. Και απέρχονται οι αιρετικοί, οι υποδειγματικοί, οι εξαιρέσεις, όπως ο Φίλιππος Συρίγος, χωρίς κανείς να θυμάται την επίθεση εναντίον του στην Καλλιθέα από τους ποδοσφαιρικούς ανιόντες της Χρυσής Αυγής. Απήλθε και η απολυμένη εργαζόμενη στην ΕΤ3 μέσα στη σιωπή των καθεστωτικών μίντια. Χανόμαστε «άκλαυτοι», όπως και τα δεκάδες πνιγμένα παιδιά στη Μεσόγειο των τεσσάρων πολιτισμών και της μεγάλης, σύγχρονης βαρβαρότητας. Μόνο η εγχώρια διαπλοκή δεν χάνεται και επανέρχεται με νέο σφρίγος , σχεδιάζοντας κεντροαριστερά αναχώματα με τα πολιτικά μπάζα της διαλυμένης σοσιαλδημοκρατίας. Αυτής που μας οδήγησε ως εδώ. Όλα για να μην προκύψει ο δαίμων-Τσίπρας, στο όνομα του οποίου οι κυρίες των ευγενών προαστίων αναφωνούν με πνιγμένες κραυγούλες αναγούλας. Είναι γνωστό πως η δαιμονοποίηση του αντιπάλου προηγείται του πολέμου. Θυμηθείτε τον Μιλόσεβιτς, τον Σαντάμ Χουσεΐν, τον Καντάφι, τον Άσαντ. Η δαιμονοποίηση του… Τσίπρα, συνεπώς, παραπέμπει στην απειλή «εμφυλίου πολέμου». Όχι ότι στην Ελλάδα θα έχουμε πραγματικό πόλεμο αλλά όλες εκείνες τις συνθήκες, το κλίμα, που θα επιτρέψει στην εξουσία να χτυπήσει ως «άκρο» τους άνεργους, τους φτωχούς, τους απελπισμένους, αυτούς που θα τολμήσουν να αντιδράσουν έστω με μία κραυγή, μ’ έναν σπασμό οδύνης στο ζωντανό τους θάνατο. Οι ανυπάκουοι απόκληροι θα είναι οι νέοι δαίμονες. Αυτοί είναι τα φαντάσματα που στοιχειώνουν την ευζωία της μεγαλοαστικής τάξης, των διαπλεκόμενων ολιγαρχών, της δεξιάς και των εξωχώριων αυθεντών…