Η απομείωση της βιόσφαιρας

Όσοι είναι άνω των 50 ετών να πληρώνουν προκαταβολικά τις κηδείες τους, προτρέπει η βρετανική εφημερίδα The Daily Telegraph, αποτιμώντας την κάθε κηδεία στις 5.000 λίρες! Κι αυτό με το σκεπτικό ότι δεν πρέπει να επιβαρύνουν οι μεγαλύτεροι τις επόμενες γενιές. Παραδόξως, θεωρούνται επιβάρυνση τα έξοδα της κηδείας των γονιών, όπως και οι συντάξεις τις οποίες έχουν πληρώσει όλοι οι εργαζόμενοι, αλλά δεν θεωρείται επιβάρυνση η επιμήκυνση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης που μεγεθύνουν την ανεργία των νέων καθώς παρατείνουν την εργασία των ηλικιωμένων. Η αντιπαλότητα των γενεών καθίσταται καταδήλως ψευδής όταν σε όλα τα βρετανικά πανεπιστήμια είναι πλέον γνωστό ότι οι υποψήφιοι φοιτητές προσέρχονται σ’ αυτά με τις… γιαγιάδεςς τους, οι οποίες εγγυώνται την πληρωμή των υψηλών διδάκτρων με τη σύνταξή τους! Στην Ελλάδα, ομοίως, οι συνταξιούχοι γονείς είναι αυτοί που συντηρούν τα άνεργα παιδιά τους. Στην Αγγλία, μάλιστα, οι σπουδές δεν είναι, πια, μια ελεύθερη επιλογή των νέων ανάλογα με τις κλήσεις και τα ταλέντα τους, αλλά μία αμιγώς οικογενειακή, εμπορική επένδυση. Η γνώση δεν έχει καμία σχέση με την πραγμάτωση και την ολοκλήρωση του ανθρώπου, καμία απολύτως σχέση με την καλιέργεια, αντιθέτως είναι ένα εμπόρευμα, όπως όλα τα άλλα. Το βλέπεις ήδη, όταν ο πατέρας παροτρύνει τα κορίτσια του: «Ζητήστε συγνώμη να περάσουμε στην έξοδο του μετρό». «Τώρα υπάρχει ένα νέο τρικ, να σπρώχνουμε» απαντά το ένα κορίτσι! Την άσκεφτη χρησιμοθηρική γνώση, τον κανιβαλικό ανταγωνισμό, το «πάτησε πριν σε πατήσουν», την άκριτη συσσώρευση δεξιοτήτων δίκην εμπορικών προϊόντων διαφημίζουν οι τεράστιες αφίσες στο μετρό του Λονδίνου. Και η πρόσβαση σ’ αυτή είναι ανάλογη με την οικονομική κατάσταση του κάθε νέου. Τα περί αλληλεγγύης των γενεών, συνεπώς, δεν είναι παρά φληναφήματα και εμπαιγμός. Ακόμα χειρότερα, οι φοιτητές θα πληρώνουν τις σπουδές τους με δάνεια, τα οποία θα εξοφλούν με το 9% του επιπλέον ποσού από τα 21.000 ευρώ της μελλοντικής ετήσιας αμοιβής τους! Οι νέοι, άρα, θα ξεκινούν τη ζωή τους μ’ ένα μεγάλο χρέος, που θα τους υποχρεώνει αν όχι να υποτάσσονται πολιτικά, τουλάχιστον να συντηρητικοποιούνται, να δένονται χειροπόδαρα με τις αλυσίδες του προσωπικού χρέους. Έχει ενδιαφέρον, επίσης, ο προσανατολισμός των νέων σε επιστήμες, που έχουν ζήτηση από το οικονομικό και το πολιτικό μάρκετινγκ. Έτσι, η διαφήμιση θα γίνεται με βάση τις επιδράσεις της στους νευρώνες του εγκεφάλου και κατά συνέπεια με την πλήρη χειραγώγηση των καταναλωτών-πολιτών. Ήδη ο γραπτός πολιτισμός, ο πολιτισμός του βιβλίου αντικαθίσταται από τον απτικό πολιτισμό, από τον πολιτισμό των δακτύλων. Στο μετρό του Λονδίνου όλοι είναι μ’ ένα κινητό ή ένα ipad στα χέρια, το ίδιο και η βασίλισσα Ελισάβετ, που θα νομιμοποιήσει αυτή την εξέλιξη κατά την έναρξη των Ο.Α. Την ίδια στιγμή, η δημοσιογράφος του BBCnews προβαίνει στον παγανιστικό εξορκισμό του cross figure για να μη βρέξει στους Αγώνες! Ο ορθός λόγος και ο ανορθολογισμός, ο διαφωτισμός και ο σκοταδισμός εν ταυτώ. Ορθός λόγος για τους «πάνω», ο παγανισμός για τους «κάτω». Η κριτική σκέψη αποχωρίστηκε από τη γνώση και ο άνθρωπος έγινε δούλος των δημιουργημάτων του. Οι νέες τεχνολογίες συνδεδεμένες με την οικονομία προκαλούν την απομείωση της βιόσφαιρας γεγονός που απειλεί τη ζωή στον πλανήτη. Παράλληλα, η τεχνο-οικονομική ενοποίηση του κόσμου, συντελούμενη υπό την αιγίδα ενός ξέφρενου χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού, προκαλεί, δίκην αντίδρασης, εθνοτικές, εθνικιστικές και θρησκευτικές περιχαρακώσεις και κατ’ επέκταση συγκρούσεις. Η ιδέα της παγκοσμιοποίηση, αντί να συντείνει στον οικουμενικό ουμανισμό, ευνοεί, αντιθέτως, τον κοσμοπολιτισμό των επιχειρήσεων και την απομάκρυνση από το συλλογικό πεπρωμένο της ανθρωπότητας. Οι ελευθερίες και η ανοχή υποχωρούν, ενώ αναπτύσσονται οι φανατισμοί και οι μανιχαϊσμοί.