Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

Να ξεμαρμαρώσουμε...

Χρεοκοπία, χαράτσια, απολύσεις, τοκογλυφικές επιθέσεις από τους μαυραγορίτες της γειτονιάς μέχρι αυτούς της Γουόλ Στρητ και του Σίτι. Η Ελλάδα βιώνει μία από τις πιο μαύρες σελίδες της. Οι άνθρωποι ζουν την εποχή του μεγάλου φόβου, της αβεβαιότητας, της ανεργίας, της φτώχειας, της απουσίας ενός σταθερού πλαισίου ζωής και της βίωσης μιας περιφραγμένης, έμφοβης ατομικότητας. Παντού διπλαμπαρωμένα σπίτια και περίκλειστες ψυχές, γι’ αυτό ο τρόμος δεν έχει οδό διαφυγής, δεν έχει τρόπο ν’ ακουμπήσει στον ώμο του διπλανού και να γίνει δύναμη δημιουργική. Ο φόβος έχει καθηλώσει τους πολίτες, που αισθάνονται όλη τους η ζωή να καταστρέφεται δια μιας. Η καθήλωση αυτή ενισχύεται με την πολιτική του χειρότερου, με ψέματα αναμεμιγμένα με τρομοκρατία από την επαπειλούμενη πλην συντελούμενη χρεοκοπία, από την ανασφάλεια και τη διαλυτική λειτουργία του κοινωνικού αυτοματισμού. Μαζί και η υποβολή της ενοχικής αντίληψης ότι όλοι είμαστε διεφθαρμένοι κι ανίκανοι να διαχειριστούμε την κρίση> Πρόκειται για μία από τις βασικές λειτουργίες του ιδεολογικού μηχανισμού του νεοφιλελευθερισμού σύμφωνα με τον Αργεντινό οικονομολόγο Κλαούντιο Κατς. Τα ίδια έλεγαν και στην Αργεντινή την εποχή της χρεοκοπίας της. Η οποία είδε άσπρη μέρα «μόνον όταν σταμάτησε να κάνει ό,τι τις ζητούσαν οι πιστωτές». Ο μεγάλος φόβος, όμως, δεν επιβάλλεται μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη. Πρόκειται για το φόβο του λεγόμενου aftershock, του μετασεισμού μετά το σεισμό του 2008. Για την ακρίβεια εκδιπλώνεται ήδη ένας οικονομικός πόλεμος ξεκαθαρίσματος των εσωτερικών λογαριασμών στη Δύση, με το δολάριο να επιτίθεται στο ευρώ. Το τελευταίο πρέπει να εξαφανισθεί μαζί με την ευρωζώνη. Ήδη αρχίζει να τρίζει. Σειρά στη συνέχεια θα έχει ο πόλεμος του δολαρίου με το κινέζικο γουάν. Τα οδυνηρά αποτελέσματα του πρώτου πολέμου είναι ήδη ορατά στην Ευρώπη. Η τελική λύση, όπως έχει δείξει η ιστορία, προκύπτει με πολεμική αναμέτρηση σε παγκόσμιο επίπεδο. Μπορεί αυτή να αποτραπεί; Μπορεί, αρκεί να υπάρξει η κινητοποίηση των λαών και των ενεργών πολιτών σε ολόκληρο τον κόσμο. Για να συμβεί αυτό πρέπει πρώτα να «ξεμαρμαρώσουμε» από το φόβο!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Γυναικοκτονία: Η ιστορία του όρου

  [   ARTI news   /   Κόσμος   / 15.12.24 ] Στα άρθρα που αφιερώθηκαν για τη δολοφονία της ηθοποιού Marie Trintignant την 1η Αυγούστου 2003 ...