Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011

Εκτροπή

Τα μέλη της νέας κυβέρνησης ορκίστηκαν πίστη στο Σύνταγμα. Κι όμως η νομιμοποίηση της κυβέρνησης αυτής είναι συνταγματικά οριακή, καθώς βασίζεται αποκλειστικά και μόνο στον κίνδυνο της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας και της εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ. Αυτός ο κίνδυνος είναι ο αρμός που συνέχει το κυβερνητικό μωσαϊκό. Ο ίδιος κίνδυνος, όμως, εμπεριέχει έναν πολύ μεγαλύτερο, αυτόν της συνταγματικής εκτροπής. Η τελευταία θα συμβεί αν δεν έχουμε άμεσα εκλογές, αν δηλαδή η παρούσα κυβέρνηση παρατείνει επ’ αόριστον την εξουσία της στο όνομα της εξόδου της χώρας από την κρίση. Μια τέτοια παράταση συζητείται ήδη από πολλούς, κυρίως εντόπιους επιχειρηματικούς και τραπεζικούς κύκλους αλλά και εξωχώριους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς και κυβερνήσεις. Αν μάλιστα σκεφτούμε ότι κάτι ανάλογο συμβαίνει και στην Ιταλία, τότε μπορούμε να μιλάμε για υπαρκτό κίνδυνο δημιουργίας αντιδημοκρατικών καταστάσεων σε ολόκληρη την Ευρώπη. Αυτή η εξέλιξη προοιωνίζεται πολιτικές ρήξεις και κοινωνικούς εμφυλίους, δεδομένου ότι το όλο μοντέλο παραπέμπει σε αυταρχικά καθεστώτα όπως αυτό της Κίνας!
Στα καθ’ ημάς, το υβριδικό κυβερνητικό σχήμα υπό τον τεχνοκράτη κ. Λουκά Παπαδήμο έρχεται να απαντήσει ουσιαστικά στη λαϊκή αγανάκτηση και τα πάθη από την ανεργία, τα λουκέτα και τις μειώσεις μισθών και συντάξεων καθώς και από την άγρια φορολογία των χαμηλών και των μεσαίων στρωμάτων της κοινωνίας. Η απάντηση αυτή, όμως, δεν έρχεται να απαλύνει τον πόνο των ανέργων και των πενόμενων αλλά να καταστείλει την πολιτική οργάνωση της απελπισίας ή έστω να κερδίσει κάποιο χρόνο. Δεν εκπροσωπεί, εν άλλοις λόγοις, τα συμφέροντα των εργαζομένων και των μικρομεσαίων επιχειρηματιών(της πραγματικής εν γένει οικονομίας) αλλά τα συμφέροντα του τραπεζικού κεφαλαίου, όπως τα αντιλαμβάνονται οι νεοφιλελεύθεροι του Βερολίνου, των Βρυξελλών και της Νέας Υόρκης. Γι’ αυτό η πρωθυπουργοποίηση του «κυρίου λιτότητα» χαιρετίστηκε από τους παραπάνω κύκλους αλλά και από τα ξένα και ελληνικά μίντια, διαπλεκόμενα και μη, καθώς και από πολλούς Έλληνες εργαζόμενους, οι οποίοι στην ακραία απελπισία τους θέλησαν να κρατηθούν από μία ελπίδα, ακόμα κι αν αυτή συνιστά εξόφθαλμη ψευδαίσθηση. Γιατί, τελικά, και η παρούσα κυβέρνηση αν δεν ανταποκριθεί στις προσδοκίες θα υποστεί την ίδια αποδοκιμασία όπως και η προηγούμενη, πολύ περισσότερο καθώς δεν έχει την εκλογική πολιτική νομιμοποίηση. Συνεπώς, ο συγκεκριμένος, περιορισμένος χρόνος αυτής της κυβερνητικής θητείας και ο ειδικός σκοπός της κυβέρνησης του κ. Παπαδήμου θα πρέπει να τηρηθούν πάση θυσία, καθώς αυτό σημαίνει πλέον περιφρούρηση του Συντάγματος και του δημοκρατικού μας καθεστώτος. Σε διαφορετική περίπτωση, η κοινωνική ρήξη θα καταστεί τάχιστα και πολιτική ρήξη με άγνωστες συνέπειες. Ήδη κάποιοι στο όνομα της απελπισίας διοχετεύουν τη λαϊκή οργή σε εκδηλώσεις ακραίας βίας. Όσοι περπατούν στην Αθήνα διαβάζουν τα συνθήματα στους τοίχους, που προαναγγέλλουν ότι «οι όμορφες πόλεις όμορφα καίγονται». Εμείς απλώς καταγράφουμε τα πρόδρομα φαινόμενα, όπως οι παλμογράφοι, πριν τους μεγάλους σεισμούς.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Γυναικοκτονία: Η ιστορία του όρου

  [   ARTI news   /   Κόσμος   / 15.12.24 ] Στα άρθρα που αφιερώθηκαν για τη δολοφονία της ηθοποιού Marie Trintignant την 1η Αυγούστου 2003 ...