Θα αλληλοφαγωθούν

«Θα ήθελα να είχα πεθάνει, να μην είμαι αναγκασμένος να βιώνω αυτές τις καταστάσεις στον τόπο μου». Λόγια του Εμμανουήλ Κριαρά, ενός σοφού Έλληνα, ο οποίος στα 105 χρόνια του έμελλε να δει τη χώρα του να εξευτελίζεται και τον πρωθυπουργό της να λοιδορείται και να υβρίζεται από καρικατούρες σύγχρονων Ναπολεόντων και Καρλομάγνων. Κι όμως δεν ευθύνεται η Ελλάδα για την κατάσταση στη Γαλλία ή στην Ιταλία και στην Ισπανία, δεν φταίμε εμείς για τα τοξικά ομόλογα των τραπεζών ούτε γιατί χώρες, όπως η Γερμανία, μας υποχρεώνουν ακόμα να αγοράζουμε όπλα. Παραδόξως, οι ίδιοι που σήμερα διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για τους «κακούς» Έλληνες είναι αυτοί που πριν μιλούσαν για την ανάγκη πλήρους απελευθέρωσης των αγορών καθώς, όπως υποστήριζαν, οι αγορές αυτορρυθμίζονται. Τελικά, ποιος φταίει για τη σημερινή κρίση; Η κρίση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, άλλως της τραπεζικής φούσκας των τοξικών ομολόγων που πέρασε στην πραγματική οικονομία. Επίσης, υπεύθυνος είναι ο υπερδανεισμός των αμερικανικών νοικοκυριών αλλά και των νοικοκυριών των άλλων αναπτυγμένων χωρών της Δύσης, εν οις και της Ελλάδας. Ο δανεισμός αυτός οφείλεται τόσο στα τραπεζικά προϊόντα που προωθούνταν πάνω στο όχημα του πολιτισμού της κατανάλωσης όσο και στη στασιμότητα των μισθών σε σχέση με τις καταναλωτικές ανάγκες. Ή αλλιώς από την υπερβολική προσφορά και τη χαμηλή ζήτηση, που καλύφθηκε με δανεισμό. Με άλλα λόγια, στη Δύση οι πραγματικοί μισθοί μειώθηκαν την πενταετία 2000-2005 με συνέπεια να διογκωθούν τα χρέη των νοικοκυριών. Αξίζει να σημειωθεί ότι σήμερα η μείωση των μισθών και των συντάξεων στην Ελλάδα, συνοδευόμενη από τρομακτική φορολογία, οδηγεί στον δανεισμό των εργαζομένων και των συνταξιούχων από τις τράπεζες για την πληρωμή των φόρων!
Το μέλημα, συνεπώς, σήμερα των Γαλλο-Γερμανών είναι να σωθούν οι τράπεζες, που προκάλεσαν την κρίση. Αυτό γίνεται με χρήματα των φορολογουμένων αλλά και με μέτρα λιτότητας εις βάρος των εργαζομένων. Οι τράπεζες θα σωθούν και με τη σειρά τους θα σώσουν τους δανειστές(κρίση χρέους). Στην Ελλάδα το 97% των τοκογλυφικών δανείων, που λαμβάνουμε σήμερα, χρηματοδοτούν το δημόσιο χρέος. Είναι δε αξιοσημείωτο πως πριν 24 μήνες το ελληνικό χρέος ήταν στο 120% του ΑΕΠ και για να είναι βιώσιμο χρειαζόταν το 40% των ποσών, που χρειάζονται τώρα, που το χρέος έχει εκτοξευθεί στο 180% περίπου. Ποιος ευθύνεται γι’ αυτό; Οι πολιτικοί της Ευρώπης αλλά και της χώρας μας, που ακολουθούν δίκην φανατικών φονταμενταλιστών την ίδια αποτυχημένη νεοφιλελεύθερη συνταγή, που συσσωρεύει κεφάλαιο εις βάρος της φύσης, της ανθρώπινης ζωής, της ίδιας της αστικής δημοκρατίας αλλά και της πραγματικής καπιταλιστικής οικονομίας. Ήδη από το Σεπτέμβριο του 2009 το «ευαγγέλιο» των ανά τη Γη νεοφιλελεύθερων, το οικονομικό περιοδικό «The Economist» ζητούσε τη μείωση της εξουσίας των πολιτικών, κυρίως εκείνων που «ακούν το λαό» και προβαίνουν σε υπερβολικές δημόσιες δαπάνες υπέρ του… αναχρονιστικού κοινωνικού κράτους! Όλοι αυτοί φλερτάρουν με το αντιδημοκρατικό μοντέλο της Κίνας, όπου η δημοκρατία, τα συνδικάτα, τα πολιτικά κόμματα, η ανεξάρτητη δικαιοσύνη και οι άνθρωποι ως ελεύθερες υπάρξεις είναι περιττά. Όμως, δεν τους αρκούν αυτά. Η επίθεση εναντίον του Ιράν μετά τη Λιβύη είναι επί θύραις. Δεν θα αργήσει η στιγμή, όμως, που οι μέγα-οικονομίες θα αλληλοφαγωθούν για την πρωτοκαθεδρία. Για να επιβεβαιωθεί ο Τζων Κένεθ Γκαλμπρέηθ που έλεγε ότι ο καπιταλισμός είναι, εντέλει, «αυτοκαταστροφικός».