Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2008
Αφρόψαρα παντός καιρού
Τι κι αν τα γεγονότα τους έχουν διαψεύσει; Αυτοί επιστρέφουν για να μας πουν ότι τα είχαν προβλέψει. Στρεψοδίκες που επενδύουν στη λήθη και όχι στην α-λήθεια. Αφρόψαρα παντός καιρού κι αφρού! Επιστρέφουν οι εγχώριοι ψιττακοί της παγκοσμιοποίησης αγγλοσαξονικού τύπου, οι μπλεριστές, οι οπαδοί του Γκίντενς και της κοινωνίας της διακυνδύνευσης, οι εισαγωγείς της «ελαστικοποίησης» της εργασίας και της διαχείρισης των… «ανθρώπινων πόρων», οι λάτρεις της μετανεωτερικότητας, της αυτορρύθμισης της Αγοράς και του νόμου της απροσδιοριστίας, τα «θηλυκά μυαλά» των χρηματιστηριακών παιγνίων που θα… έσωζαν τα Ταμεία. Επανέρχονται ξιφήρεις και θρασείς, διαδηλώνοντας ότι αυτοί τα είχαν… προβλέψει. Μόνο που η κρίση εμπιστοσύνης είναι πλέον καθολική και περιλαμβάνει τόσο το αμερικανικό μοντέλο όσο και τους ίδιους. Το νεοφιλελεύθερο πρότυπο στο οποίο βασίσθηκε η αμερικανική αυτοκρατορία έχει καταρρεύσει, συμπαρασύροντας και την αυταρχική γεωπολιτική της Ουάσινγκτον (όπως αποδείχθηκε στη Γεωργία) αλλά και την ιδεοληψία της μετανεωτερικότητας ως αυτορρύθμιση μέσω της απροσδιοριστίας και των «νόμων» του χάους. Η ευρωπαϊκή νεωτερικότητα υπό την έννοια του ελέγχου των τεχνικών μέσων και της ανάπτυξης επιστρέφει πλησίστια. Μόνο που δεν ευδοκιμεί πλέον στο ευρωπαϊκό έδαφος αλλά στο ασιατικό. Δεν είναι τυχαίο ότι οι Ευρωπαίοι προτείνουν τον έλεγχο των χρηματιστικών αγορών (νέο Bretton Woods και κατάργηση των φορολογικών παραδείσων) αλλά οι ΗΠΑ παραπέμπουν αυτή την προοπτική στο «εγγύς μέλλον». Ο λόγος της άρνησης της Ουάσινγκτον οφείλεται στο γεγονός ότι δεν επιθυμούν να απεμπολήσουν την επικυριαρχία τους σε όλους τους παγκόσμιους οικονομικούς θεσμούς. Όμως, αυτό ήδη αρχίζει να συμβαίνει. Στο Πεκίνο την επόμενη εβδομάδα συναντώνται 43 χώρες -πλην των ΗΠΑ- για την αντιμετώπιση της κρίσης και τη μεταρρύθμιση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος. Η επιλογή της Κίνας υποδηλώνει και την αλλαγή του παγκόσμιου κέντρου βάρους που μετακινείται προς την Ασία. Δεν είναι τυχαίο ότι η Κίνα είναι έτοιμη να στηρίξει την παραπαίουσα Δύση μόνο αν αλλάξει ο συσχετισμός δυνάμεων εντός των διεθνών θεσμών. Όμως, οι ΗΠΑ θα παραδώσουν αμαχητί την κυριαρχία τους;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ο ΤΡΑΜΠ, ο ΜΑΣΚ, το διαδίκτυο και ο "νέος φασισμός"
«Δεν πρέπει να προκαλεί μεγάλη έκπληξη το γεγονός ότι ένα Δημοκρατικό Κόμμα που έχει εγκαταλείψει τους ανθρώπους της εργατικής τάξης θα διαπ...
-
Τώρα το τίποτα. Πριν ν’ ανθίσει η ομορφιά. Προτού η αθωότητα προλάβει να αμαρτήσει, πριν να μεταλάβει τα άχραντα μυστήρια του έρωτα χάθηκε σ...
-
Η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ δήλωσε, χθες, ότι δεν αποκλείει ένα μελλοντικό «κούρεμα» του ελληνικού δημόσιου χρέους. Γιατί τότε δεν...
-
Δεν θα μιλήσουμε σήμερα, τελευταία ημέρα του 2012, ούτε για τη λίστα Λαγκάρντ, ούτε για το «σωματίδιο του θεού»(ή αλλιώς το μποζόνιο του Χιγ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου