Οι επικίνδυνες (πέραν του αστείου του πράγματος) μάσκες των μαθητών έδωσαν την ευκαιρία στους ‘αρνητές της μάσκας’ να ενισχύσουν τα παράλογα επιχειρήματά τους με πραγματικά περιστατικά. Ποιος ευθύνεται για το γεγονός; Η απάντηση είναι σαφής: Η κυβέρνηση και συγκεκριμένα το υπουργείο Υγείας, αλλά και το Παιδείας που όφειλε να προβεί σε έλεγχο, αφού υπήρχε ικανός χρόνος. Ακούγεται μάλιστα ότι υπήρξαν κατασκευαστές, που ανέφεραν αρμοδίως ότι οι προδιαγραφές δεν ήταν σωστές. Κι ενώ συμβαίνουν αυτά, τα τηλεοπτικά κανάλια και ένιοι δημοσιογράφοι προσπαθούν να απορροφήσουν τους κραδασμούς, λειτουργώντας ως αμορτισέρ. Διακωμωδούν το γεγονός και δημιουργούν σύγχυση για το ποιος είναι υπεύθυνος, αφήνοντας υπόνοιες για τους κατασκευαστές!
Έτσι, για μία ακόμη φορά η κυβέρνηση βγαίνει αλώβητη, καθώς ισχύει αυτό που γράφει σήμερα ο διευθυντής της φιλοκυβερνητικής εφημερίδας ΕΣΤΙΑ, Μ. Κοττάκης: «…η δημοσκοπική εικόνα (σ.σ. της κυβέρνησης) είναι αποτέλεσμα της μιντιακής κυριαρχίας της ΝΔ που υποβαθμίζει τα όποια λάθη… Ακόμη και το γεγονός ότι σατιρικές εκπομπές τύπου Ράδιο Αρβύλα ή Τσαντίρι καταργήθηκαν δεν είναι τυχαίο…». Αυτό που εξάγεται από τα γραφόμενα του Μ. Κοττάκη είναι ότι η ΝΔ ελέγχει σχεδόν όλα τα μέσα ενημέρωσης (πλην του διαδικτύου), φτάνοντας ως το σημείο να «εξαφανίζει» ακόμα και εκπομπές. Αυτό σημαίνει άρρηκτη σχέση με μιντιακά και κατ’ επέκταση οικονομικά συμφέροντα. Η περίφημη «Διαπλοκή» (όρο που χρησιμοποίησε πρώτος ο μακαρίτης Κων. Μητσοτάκης) ζει και βασιλεύει.
Αλλά αν τα οικονομικά συμφέροντα και τα μίντια ελέγχουν την κυβέρνηση, όπως διαπιστώσαμε και με την απολογία του πρωθυπουργού απέναντι σε γνωστό εκδότη στη ΔΕΘ, τότε το ερώτημα που τίθεται εύλογα είναι: «Έχουμε δημοκρατία ή ολιγαρχία;».
Ο Πωλ Κρούγκμαν μιλάει για ένα «δίκτυο θεσμών με οσμή μαφίας», που προμηθεύει στους υπάκουους πολιτικούς με τους απαραίτητους πόρους (χρήματα, πρόσβαση στα ΜΜΕ, δουλειές σε εταιρείες και πανεπιστήμια ) και το οποίο, αντιθέτως, διώκει και υπονομεύει τους ανυπάκουους. Οι ίδιοι θεσμοί συντηρούν το μεγάλο ετοιμοπόλεμο στρατό διανοουμένων και ακτιβιστών που θα εκλαϊκεύουν και θα ενισχύουν αντιλήψεις όπως για την ανάγκη μείωσης των μισθών και των συντάξεων, ή για την ανάγκη ελάφρυνσης της φορολόγησης των επιχειρήσεων, της πάταξης της εγκληματικότητας που οφείλεται δήθεν στους μετανάστες, της ανευθυνότητας των αλληλέγγυων κ.ά. Οι «κάτω» θα πρέπει να πειθαρχούν, όχι με μία συνειδητή αλλά με μία ασυνείδητη πειθαρχία μέσω της διαμόρφωσης νέων ή ενίσχυσης παλιών στερεότυπων και του «φόβου». Αυτή η «δημοκρατία» θέλει έναν «πολίτη» ιδιώτη, ένα νευρόσπαστο, μια μαριονέτα, ένα είδος άσκεφτου "νοικοκύρη" που τσακίζει το κεφάλι του Ζακ, έναν ηλίθιο φασίστα, έναν ρατσιστή μπάτσο που κόβει την ανάσα του Φλόιντ.
Απέναντι σ’ αυτή τη σιδερόφρακτη «μιντιακή ολιγαρχία» ορθώνεται το πνεύμα της αντίστασης που «είναι η πρώτη βάση όλων των δημοκρατιών», όπως λέει ο Μπ. Μπαντί (Le Monde), ορθώνεται η Αλληλεγγύη και ο Δρόμος, όπου ο ξένος, ο πρόσφυγας κι ο μετανάστης, η κακοποιημένη γυναίκα, οι ΛΟΑΤΚΙ, οι Ρομά, οι άνεργοι και οι άστεγοι, όλοι οι απόκληροι αγωνίζονται και με τον αγώνα τους «αποφυσικοποιούν» την αδικία, που υφίστανται(οι κυβερνώντες έχουν το θράσος με τη συνέργεια των μίντια να κηρύσσουν παράνομο τον αγώνα για την έξοδο από την κόλαση των αιτούντων άσυλο!). Πάνω απ' όλα, με την αντίδρασή τους κερδίζουν τουλάχιστον το Πρόσωπό τους, την αξιοπρέπεια, την ανθρώπινη υπόστασή τους. Κι αυτό δεν είναι λίγο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου