Πάνω από χίλιοι οι νεκροί στη Γάζα, εκατοντάδες μεταξύ αυτών παιδιά. Ε, και; «Βασανίσαμε τον (Σαουδάραβα) Μοχάμεντ αλ-Καχτάνι» παραδέχεται επισήμως το Αμερικανικό Πεντάγωνο. Ε, και; Και στο Αμπού Γκράιμπ βασάνιζαν και στα πλωτά Γκουαντάναμο φυλακίζουν και εξακολουθούν να βασανίζουν. Όπλα μαζικής καταστροφής δεν βρέθηκαν στο Ιράκ. Ε, και; Η εισβολή έγινε και πάνω από 300 χιλιάδες ιρακινοί έχασαν τη ζωή τους. Τα δύο κόμματα των Ισραηλινών αράβων(με Ισραηλινή ταυτότητα) απαγορεύτηκαν από την εκλογική επιτροπή ενόψει των εκλογών του Φεβρουαρίου για την Κνεσέτ. Ε, και; Ποιος θα διαμαρτυρηθεί για την παραβίαση της δημοκρατικής διαδικασίας; Κανένας. Αντιθέτως, η Χαμάς που εξελέγη δημοκρατικότατα δεν αναγνωρίστηκε ποτέ ως εκλεγμένη κυβέρνηση των Παλαιστινίων. Βλέπεται, όπως θα έλεγε και ο Ομπάμα, εδώ «διακυβεύονται πολλά». Τα γεωπολιτικά συμφέροντα είναι μεγάλα και επί τη βάση αυτών κρίνεται η ανθρωπιά, η νομιμότητα, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η δημοκρατία, το διεθνές δίκαιο. Και η κοινή γνώμη; Εκπαιδεύτηκε τόσο στη «μεσημεριανή κουλτούρα» των χυδαίων της τηλοψίας που αποχαυνώθηκε, περιπίπτοντας σ’ έναν παροξυσμό αδιαφορίας ακόμη γι’ αυτό που συμβαίνει δίπλα της. Αναφέρομαι στην Κωνσταντίνα Κούνεβα, τη συνδικαλίστρια που «έκαψαν» με βιτριόλι οι νταβατζήδες της εργασίας. Μιλάω για τον Γενικό Γραμματέα του υπουργείου Απασχόλησης που μιλούσε χθες στη ΝΕΤ, λέγοντας ότι οι εργολάβοι(στην κυριολεξία δουλοκτήτες εργατριών) είναι δύσκολο να ελεγχθούν γιατί «είναι νομότυποι». «Είναι νομότυποι» απάντησε η ηχώ των δημοσιογράφων! Τι θα πει «νομότυποι» κύριοι; Ποιος τους καθιστά νομότυπους αυτούς και τα «εγκλήματά» τους; Οι νόμοι, που θεσπίζονται ή που δεν θεσπίζονται (κενό νόμου) στη Βουλή. Να σταματήσει άμεσα το Δημόσιο να συναλλάσσεται με τους εργολάβους (1700 ευρώ παίρνουν στον Ευαγγελισμό για κάθε καθαρίστρια και δίνουν σε κάθε μία 500), να απαγορευτούν δια νόμου οι νταβατζήδες της εργασίας, το ίδιο και οι εταιρίες «είσπραξης χρεών» (και τρομοκρατίας δια του εξευτελισμού) που χρησιμοποιούν οι τράπεζες. Γιατί είναι άλλο η παραγωγική επιχείρηση κι άλλο η νομότυπη μαφία και τα παράσιτα.
Τα όρνεα που λέγονται distress funds
Μικρά παιδιά κλέβουν κεριά για να διαβάσουν γιατί τους έκοψαν το ηλεκτρικό στο σπίτι. Βαρύς ακούγεται ο στεναγμός των εκατομμυρίων φτωχών της βαλκανικής. Ενώ από την Ιβηρική χερσόνησο δεν έχει σταματήσει η ηχώ της κραυγής της Καντέλα Πένα, της ισπανίδας ηθοποιού, η οποία παραλαμβάνοντας το βραβείο Γκόγια για την ερμηνεία της είπε: «Σε όποια γλώσσα, από εδώ που βρίσκομαι, ζητώ δουλειά. Έχω ένα παιδί να μεγαλώσω…»! Από μία άλλη χερσόνησο του ευρωπαϊκού νότου θα ακουστεί η φωνή, ενός θεατρίνου αυτή τη φορά, του Μπέπε Γκρίλο, ο οποίος συνεπαίρνει τους νεόπτωχους της Ιταλίας με μία σειρά από καταγγελίες κι ένα vaffanculo κατά των πολιτικών και της πολιτικής! Είναι φανερό πως η οργή έχει φθάσει στο σημείο βρασμού και το καπάκι της κοινωνικής συνοχής κινδυνεύει να τιναχθεί στον αέρα. Κι ενώ θα ανέμενε κανείς να υπάρξουν προσπάθειες αποσυμπίεσης της κοινωνικής έντασης, οι κυρίαρχοι της Ευρώπης επιμένουν στην ίδια πολιτική άγριας λιτότητας που εξαθλιώνει τους πληθυσμούς και τσακίζει τις οικονομ...
Σχόλια