«Πράσινη οικονομία», «πράσινη ανάπτυξη», «οικολόγοι-πράσινοι», γενικώς το πράσινο είναι το χρωματιστό πνεύμα της εποχής καθώς βρίσκεται στα χείλη τόσο του Ομπάμα όσο και του Παπανδρέου ου μην και του Χρυσόγελου! Φαίνεται ότι εφευρέθηκε ο νέος όρος που θα ονοματίσει το νέο στάδιο του καπιταλισμού. Υπενθυμίζουμε ότι ο Τζών Κ. Γκαλμπρέηθ (στο βιβλίο του «τα αθώα ψέματα») έχει μιλήσει για τις έρευνες τη δεκαετία της «μεγάλης ύφεσης», του 1930, ώστε να βρεθεί ένα νέο όνομα για τον καπιταλισμό, που είχε αποκτήσει έντονα αρνητικό περιεχόμενο. Κι αυτό ήταν η «Αγορά». Αλλά πρώτος για την 3η βιομηχανική επανάσταση, που θα είναι «πράσινη» και θα στηρίζεται στις εναλλακτικές μορφές ενέργειας μίλησε ο Τζέρεμι Ρίφκιν. Θα πάψει, όμως, να υπάρχει ο κανιβαλισμός στο όνομα του κέρδους, ο θάνατος μικρών παιδιών από πείνα και δίψα; Ή μήπως η πείνα απλώς θα γίνει κι αυτή πράσινη;
Σήμερα, στο Πίτσμπουργκ, την άλλοτε πρωτεύουσα της βιομηχανίας των ΗΠΑ, ο Ομπάμα και το G20 προτείνουν την «πράσινη οικονομία» ως εναλλακτικό όνομα-μάσκα του ίδιου οικονομικού συστήματος, του καπιταλιστικού. Συγκεκριμένα, η οικονομική κρίση παρουσιάζεται ως ένα ζήτημα αντίθεσης του φιλελεύθερου και του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού. Πρόκειται, όμως, περί αυτού; Ασφαλώς όχι. Διότι δεν έχουμε την κρίση μιας μορφής καπιταλισμού, αλλά του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος ως τρόπου παραγωγής και συσσώρευσης, βασισμένου στη μεγιστοποίηση του κέρδους. Και δεν είναι μόνο θέμα των τεράστιων κοινωνικών ανισοτήτων, ούτε της επιδιωκόμενης πολιτικής διευθέτησης της κρίσης, αλλά για ένα σύστημα που συγκρούεται με την ύπαρξη της ζωής πάνω στον πλανήτη. Με άλλα λόγια το καπιταλιστικό σύστημα έχει φθάσει στα όριά του καθώς συγκρούεται με ζωτικά μεγέθη όχι μόνο του ανθρώπινου πολιτισμού αλλά και της ίδιας της ύπαρξης της φύσης και της ζωής. Η «πράσινη οικονομία» επιχειρεί απλώς να νομιμοποιήσει το υφιστάμενο πλην ευρύτατα αμφισβητούμενο οικονομικό σύστημα. Η ίδια καταναλωτική κοινωνία ως θεμελιώδης μετάλλαξη της οικολογίας του ανθρώπινου είδους σύμφωνα με την οποία όλα διέπονται από το νόμο της ανταλλακτικής αξίας, αμφισβητείται. Γι’ αυτό στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη γίνεται μία γιγαντιαία προσπάθεια ανάταξης της συμβολικής νομιμοποίησης της οικονομίας της Αγοράς μέσω της πράσινης ανάπτυξης στην οποία ο Ομπάμα έχει ήδη επενδύσει 60 δισεκατομμύρια δολάρια. Κατά συνέπεια, αφού το πλαίσιο της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, ή ολόκληρων περιοχών, όπως η Αφρική, παραμένει το ίδιο, η «πράσινη οικονομία» δεν επιδιώκει να σώσει τον πλανήτη και τον άνθρωπο, αλλά τον καπιταλισμό και τους ευνοούμενούς του. Γι’ αυτό η πραγματική αλλαγή απαιτεί τη διαμόρφωση μιας νέας πρότασης, μιας νέας διευρυμένης και μη καπιταλιστικής οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής οικολογίας που θα λαμβάνει υπόψη της τόσο το χρόνο και τα όρια εκμετάλλευσης της φύσης όσο και τη βελτιστοποίηση της ποιότητας των συνθηκών ζωής του ανθρώπου.
ΔΙΑΦΟΡΑ
Το Ακίλε Λάουρο, το Ιταλικό πλοίο στο οποίο έγινε πειρατεία από τέσσερις Παλαιστίνιους στις 9 Οκτωβρίου 1985 και λύθηκε με την παρέμβαση του τότε Έλληνα πρωθυπουργού, ήταν η αιτία για να χάσει την προεδρία της Ουνέσκο ο Αιγύπτιος υπουργός Πολιτισμού Φαρούκ Χόσνι. Ο τελευταίος σύμφωνα με άρθρο του γνωστού Γάλλου δημοσιογράφου και «νέο-φιλόσοφου» Μπερνάρ Ανρί-Λεβί, που δημοσιεύτηκε σε site την ώρα της ψηφοφορίας, προστάτεψε στην Αιγυπτιακή Ακαδημία Τεχνών της Ρώμης, την οποία διοικούσε, τους Παλαιστίνιους-πειρατές του Ακίλε Λάουρο. Αυτό όμως ήταν μέσα στη συμφωνία των «πειρατών» και των πρωθυπουργών Ανδρέα Παπανδρέου και Μπετίνο Κράξι. Τελικά, ο Χόσνι που υποστήριζονταν από τη Γαλλία έχασε(με 27 ψήφους) και κέρδισε η Βουλγάρα Ιρίνα Μπόκοβα(με 31 ψήφους) την οποία υποστήριξαν οι ΗΠΑ και η Γερμανία. Με ποιον, άραγε, ήταν ο Ανρί-Λεβί;
Στο Μέγκα, πάντως, όπου φιλοξενούνταν ο πρόεδρος του Συνασπισμού Αλέξης Τσίπρας, μας έκανε εντύπωση η κατάπτωση του τελευταίου και μόνο στην ιδέα ότι ενδεχομένως το κόμμα του να μείνει εκτός Βουλής. «Η Βουλή είναι το κέντρο της πολιτικής ζωής» είπε. Κι όμως αγαπητέ, κάποτε το κέντρο της πολιτικής ζωής για την αριστερά ήταν ο «δρόμος», ήτοι το εργοστάσιο, το γραφείο, το χωράφι… Άλλαξαν φαίνεται οι καιροί και μαζί και η αριστερά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου