Πάλι στον ίδιο σκοπό

Η ΔΕΗ εκβιάζει: Ή λιθάνθρακας ή πυρηνικά. Ο λιθάνθρακας έχει απαγορευτεί παντού ως η πλέον ρυπογόνος ύλη, ενώ τα πυρηνικά εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας αντενδείκνυνται για σεισμογενή χώρα, όπως η Ελλάδα. Αλλά το σημαντικότερο και όχι ευρέως γνωστό με τα πυρηνικά είναι ότι χρειάζονται τεράστιες ποσότητες νερού. Κι αναρωτιέται κανείς, γιατί η ΔΕΗ δεν προτείνει και τις εναλλακτικές πηγές ενέργειας, όπως η αιολική και η ηλιακή; Αλλά σήμερα δεν ήθελα να σας μιλήσω για τη ΔΕΗ ούτε τα τεράστια κέρδη των φαρμακευτικών κολοσσών από το εμβόλιο της γρίπης των χοίρων, μήτε για την απεργία πείνας δύο παράνομων μεταναστών στα κρατητήρια της Άρτας με τη συμπαράσταση και των αστυνομικών! Σήμερα, θα μιλήσουμε ξανά για ένα κοινότοπο πλέον θέμα, τις τράπεζες και το γεγονός ότι αυτές επιστρέφουν εν μέσω οικονομικής κρίσης στους χρυσούς μισθούς και τα μπόνους των πασίγνωστων πια «γκόλντεν μπόις» τους. Ακριβώς, όπως ο σκορπιός δεν μπορεί να αλλάξει τη φύση του και τσιμπάει στη μέση του ποταμού(ή αλλιώς εν μέσω κρίσης) το γάιδαρο που τον μεταφέρει, έτσι και οι τράπεζες αφυδατώνουν μέχρι τέλους τους πολίτες. Αναφέρομαι στην τεράστια «ψαλίδα» των επιτοκίων των δανείων σε σχέση με τα μικρά επιτόκια των καταθέσεων που θεσπίζουν οι ελληνικές τράπεζες. Είναι απορίας άξιο πως καμία τράπεζα δεν σπάει την «ψαλίδα», παραπέμποντας έτσι σε εναρμονισμένες πρακτικές, δηλαδή σε «καρτελοποίηση». Παρ’ όλα αυτά η συντεταγμένη ελληνική πολιτεία εξακολουθεί να αντιμετωπίζει τις τράπεζες με περισσή αβρότητα. Γιατί αυτό; Δεν γνωρίζουμε αν οι ελληνικές τράπεζες κυβερνούν την Ελλάδα, αλλά πολλοί διερωτώνται μήπως η αμερικανική τράπεζα Goldman Sachs(έτος ίδρυσης 1869) κυβερνά τον κόσμο! Τα κέρδη της τράπεζας αυτής το πρώτο τρίμηνο του 2009 ήταν αυξημμένα κατά 36% έναντι του αντίστοιχου του 2008(Η JP Moergan Chase 65%)! Κατά τα άλλα το μέγιστο ερώτημα που απασχολεί την ελληνική ειδησεογραφία και δημοσιογραφία ου μην και την πολιτική κονίστρα είναι αν θα έχουμε εκλογές το φθινόπωρο ή τον Μάρτιο. Ως εάν οι εκλογές να μας σώσουν από την κρίση! Πάντως, μεγάλη ευρωπαϊκή ασφαλιστική εταιρεία δεν θα αναλαμβάνει πια το ρίσκο για τις νέες ασφάλειές της στην Ελλάδα. Αυτό καταδεικνύει εν τοις πράγμασι την έλλειψη εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία. Κι όμως τα πράγματα είναι λιγότερο άσχημα στην Ελλάδα σε σχέση με την Ισπανία (του σοσιαλιστή Θαπατέρο) όπου η ανεργία το 2010 θα ανέλθει στο εκρηκτικό 18,9% και το δημόσιο έλλειμμα στο 7,9%! Παραδόξως, η Κομισιόν εμμένει στη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος της χώρας μας κάτω του 3% ως το 2010, θυμίζοντας τον περίφημο Τρισέ της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας που ενώ γινόταν ο κατακλυσμός του Νώε, αυτός φώναζε «φωτιά», ανεβάζοντας τα επιτόκια. Όμως, το ίδιο χειρότερα είναι τα πράγματα και στις ΗΠΑ. Η αμερικάνικη οικονομία τρίζει επικίνδυνα, το ίδιο και η συνοχή της αμερικανικής κοινωνίας. Ήδη, η Κίνα και η Βραζιλία επιχειρούν να απεξαρτηθούν από το δολάριο. Την ίδια στιγμή η Κεντρική Τράπεζα της Ρωσίας ρευστοποιεί 19 δις δολάρια σε αμερικάνικα ομόλογα. Η συνολική ρωσική επένδυση σε αμερικανικά ομόλογα ανέρχεται σε 139 δις δολάρια, ενώ η κινέζικη σε 767 δις. Γενικώς, υπάρχει μία άρση της εμπιστοσύνης των αγορών για τη δυνατότητα της αμερικανικής κυβέρνησης να διαχειριστεί την κρίση. Και αυτό διότι ο πολύφερνος κ. Μπάρακ Ομπάμα έχει δεσμεύσει ή δανείσει μέσα σε λίγους μήνες 13 τρις δολάρια όσα αντιστοιχούν στην συνολική αμερικανική παραγωγή δώδεκα μηνών. Όλα αυτά δείχνουν ότι η διεθνής οικονομική κρίση δεν έχει ξεπεραστεί παρά τις ενέσεις αισιοδοξίας ως μία απεγνωσμένη προσπάθεια να χτυπηθεί ο αποπληθωρισμός. Διαφαίνεται, μάλιστα. ότι η πραγματική κρίση είναι μπροστά μας. Προς το παρόν, το χρεοκοπημένο σύστημα κερδίζει κάποιο χρόνο. Όμως η χρεοκοπία είναι γεγονός μη αναστρέψιμο παρά τα πρωτοφανή μέτρα των κυβερνήσεων υπέρ του χρηματοπιστωτικού συστήματος και σε βάρος των εργαζομένων-φορολογουμένων.