Νέες φενάκες

Που είναι εκείνοι που με το main stream της ιστορίας στα πανιά τους και το μελάνι made in USA στη γραφίδα τους λοιδορούσαν όσους τολμούσαν κόντρα στον καιρό να ασκούν κριτική στην αμερικανικού τύπου (νεοφιλελεύθερη) παγκοσμιοποίηση; Που βρίσκονται οι «ιερείς» της «ελεύθερης» Αγοράς, του «ελεύθερου» ανταγωνισμού και όσοι έψελναν ότι «ο αντιαμερικανισμός είναι ο σοσιαλισμός των ηλιθίων»; Που είναι ο Γουόλιν και οι οπαδοί του; Που είναι οι θιασώτες του «ελάχιστου κράτους» τώρα που η Wall Sreet περιμένει το σχέδιο σωτηρίας από το κράτος; Μήπως πρέπει να πούμε ονόματα; Ή μήπως σε λίγο θα μας πουν ότι αυτοί τα… έλεγαν;! Είναι ικανοί ακόμη και γι’ αυτό, έτσι όπως είναι «ευπροσάρμοστοι» και πετούν σαν τα φτερά στον κάθε άνεμο. Το θέμα, όμως, δεν είναι αν κάποιοι επιβεβαιώθηκαν και κάποιοι διαψεύστηκαν, αλλά ότι οι τελευταίοι θα μας προκύψουν με νέα ονόματα, με νέους όρους και νέο αμπαλάζ για να πλασάρουν το ίδιο προϊόν. Δεν αποκλείεται, συνεπώς, να μας μιλήσουν σε λίγο με τους όρους του Σουμπέτερ και της «δημιουργικής καταστροφής»,σύμφωνα με την οποία μπορείς να καταστρέφεις τα πάντα, αρκεί αυτό να αποφέρει οικονομικό κέρδος. Να, λοιπόν, το νέο σύνθημα της καπιταλιστικής σκέψης: «Καταστρέψτε το παρελθόν, φτιάξτε το μέλλον». Μόνο που η σημερινή καταστροφή δεν είναι ελεγχόμενη. Αλλά κι έτσι να ήταν, ποιοι ανήκουν στο παρελθόν και για ποιους θα είναι το μέλλον; Μα εξυπακούεται ότι στο παρελθόν ανήκουν οι «κάτω», οι εργαζόμενοι και στο μέλλον οι «πάνω», οι άνθρωποι του τζόγου και της εικονικής οικονομίας. Αυτό ενδέχεται να μη συμβεί, εάν αλλάξει ο συσχετισμός των πολιτικών δυνάμεων, αν αντιδράσουν οι εργαζόμενοι. Δυστυχώς, όμως, η αντίδραση των τελευταίων εξακολουθεί να είναι μειωμένης ισχύος καθώς τα συνδικάτα έχουν προ πολλού απομαζικοποιηθεί ή απαξιωθεί ως αναξιόπιστα (κοινώς «πουλημένα»). Βεβαίως, υπάρχει η δυνατότητα της αυθόρμητης διαμαρτυρίας και αυτοοργάνωσης των εργαζομένων στις ΗΠΑ και σε ολόκληρο τον κόσμο, αλλά και αυτό δεν είναι ορατό. Δεν απομένει, συνεπώς, παρά η επιστροφή των ίδιων επιχειρηματικών δυνάμεων και των ίδιων μιντιακών «αρχιιερέων» τους που θα επαναφέρουν την οικονομική και ιδεολογική τάξη με νέες φενάκες.