Βερολίνο: Ο νέος υπουργός οικονομικών της Γερμανίας επαινεί την οικονομία της Ελλάδας.
Οι αριθμοί πάνε καλά.
Σταθμός Λαρίσης: Δύο άνθρωποι κοιμούνται στην είσοδο ενός κλειστού ξενοδοχείου.
Αμπελόκηποι/ πλ. Αγίου Δημητρίου, δύο άστεγοι κοιμούνται στα παγκάκια και γύρω-γύρω όλα τα "υπάρχοντά" τους μούσκεμα.
Βρέχει. Δρόμοι άδειοι. Ελάχιστα αυτοκίνητα. Φυσάει.
Ένας άστεγος πλησιάζει στο φανάρι λεωφόρου Αλεξάνδρας και Μαυροματαίων. Χωρίς μάσκα, χωρίς γάντια, χωρίς αντισηπτικό. Στο έλεος του κορονοϊού. Είναι απ’ αυτούς που περισσεύουν. Ο περιττός. Ο «εκτός».
Φυσάει. Κάποια παράθυρα αυτοκινήτων ανοίγουν. Η αλληλεγγύη βρίσκει χώρο να περάσει, βρίσκει τρόπο να ζεστάνει την ψυχή. Όχι, δεν φυσάει αδιαφορία, μόνο ο βοριάς που περονιάζει το πρόσωπο.
Στην Αριστοτέλους κι άλλος άστεγος. Κι άλλος στην Λένορμαν.
Γι’ αυτούς ποιος θα πει, ποιος θα φωνάξει;
Κανείς.
Οι άνθρωποι αυτοί είναι εκτός των στατιστικών… δεν αριθμούνται… είναι το καταραμένο απόθεμα… δεν λογίζονται ως ανθρώπινα όντα…
Κάπου μακριά μου φάνηκε πως είδα ένα αναπηρικό καροτσάκι να κάνει βόλτες αδειανό….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου