Η αγάπη των φασιστών

«Τι εστίν η αλήθεια;» ρώτησε ο Πόντιος Πιλάτος τον Ιησού. Ο Ιησούς δεν απάντησε. Κάποιοι, έκτοτε, θεωρούν ότι το ερώτημα σχετικά με την «αλήθεια» παραμένει αναπάντητο. Όμως, τόσο ο Χριστός όσο και ο Πιλάτος είχαν τις απαντήσεις, οι οποίες αντιπροσώπευαν δύο αξιολογικά κριτήρια της αλήθειας τους. Σύμφωνα με την τότε κυρίαρχη οπτική που εξέφραζε ο δεύτερος «fortis est veritas», η δύναμη είναι η αλήθεια. Το νέο που κόμισε ο Ιησούς ήταν η δημιουργία της κοινωνικής συνοχής μέσω της Αγάπης. Ο χριστιανισμός της Ανατολής δημιούργησε μία νέα ανθρώπινη ηθική, αλλά προπάντων ανέτρεψε τις ιεραρχίες. ο Θεός των πρωτοχριστιανών είναι ένας φτωχός, γεννημένος μεταξύ των φτωχών, είναι ταπεινός, αποστερημένος από κάθε αγαθό, δεν έχει εξουσιαστικές φιλοδοξίες και αποδέχεται το θάνατο στο σταυρό όπως ο τελευταίος των αθλίων. Αυτός ο Θεός είναι ο Θεός της Αγάπης ακόμη και για τους εχθρούς. Αυτός είναι ο Θεός της μέριμνας, ο Θεός της δικαιοσύνης και του συλλογικού καλού. Αλλά πως από την «αποθέωση» της συλλογικότητας φθάσαμε στη δόξα του πιο ακραίου ατομικού πνεύματος; Γι’ αυτό χρειάστηκε ο καθολικισμός και στη συνέχεια ο προτεσταντισμός. Ο Θεός των χριστιανών έγινε ξανά ο θεός των εχόντων, ο θεός της δύναμης. Σήμερα, υπαναχωρήσαμε στην αναγνώριση μέσω της δύναμης, καθώς ο άλλος ξανάγινε η κόλασή μας και η αγάπη μια αφόρητη αυτοαναφορικότητα. Θυμίζω τη Θάτσερ που έλεγε ότι «δεν υπάρχει κοινωνία, μόνο άτομα». Αλλά τελικά, η δύναμη και το μίσος δεν είναι η λύση. Λύση είναι η Αγάπη, η συν-πάθεια και η αλληλεγγύη. Αυτά τα συστήματα αξιών, το ένα του Βορρά και το άλλο του Νότου αντιπαρατίθενται σήμερα. Ο Βορράς για την ώρα νικά το Νότο, καθώς έχει τη δύναμη να επιβάλλει το ψεύδος του ως αλήθεια. Μόνο που το ψέμα έχει κοντά πόδια. Έτσι το πρακτορείο Reuters διαλύει το μύθο ότι δήθεν οι φορολογούμενοι του Βορρά πληρώνουν για τη διάσωση χωρών του Νότου. Αντιθέτως, όπως σημειώνεται, οι φορολογούμενοι του Βορρά δεν ξόδεψαν ούτε ένα σεντ για τη διάσωση των χωρών του Νότου. Μάλιστα, οι κυβερνήσεις της Γερμανίας, της Φινλανδίας, της Αυστρίας, της Ολλανδίας και της Γαλλίας αποταμίευσαν δισεκατομμύρια ευρώ χάρη στην πτώση των επιτοκίων δανεισμού τους. Για να αποδειχθεί ότι η υποκρισία είναι συνυφασμένη με τη δύναμη, αφού η τελευταία είναι προϋπόθεση για να επιβληθεί το ψεύδος ως αλήθεια. Όμως, η αγαπητική σχέση με το βλέμμα του Άλλου θα ανασταίνεται πάντα όταν θα ακούγεται το καταπληκτικό ποίημα της προς Κορινθίους επιστολής του Παύλου, αυτό που λέει πως «και εάν έχω πάσαν πίστιν, ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμί...». Ότι δηλαδή «Τίποτα δεν είμαι χωρίς Αγάπη». Αλλά εδώ μιλάμε για την Αγάπη προς τον όλο άνθρωπο και όχι για την επιλεκτική αγάπη των διαφόρων φασιστοειδών τύπου Χρυσής Αυγής, η οποία παραπέμπει στον ιουδαϊσμό που μιλούσε μεν για την αγάπη προς τον πλησίον, πλην των Αμαληκιτών, που έπρεπε να εξολοθρευτούν. Οι Αμαληκίτες, σήμερα, είναι οι ξένοι!