Δευτέρα 28 Μαρτίου 2022

Η αλήθεια για τη σύγκρουση δημοκρατίας και αυταρχισμού

 Σήκωσε το κεφάλι από το κείμενο που του έγραψαν, για να πει και δυο λόγια δικά του και «τὸ καταπέτασμα τοῦ ναοῦ ἐσχίσθη». Για την ακρίβεια εσχίσθη η μάσκα και φάνηκε η πραγματικότητα. «Αυτός ο άνθρωπος δεν μπορεί να παραμείνει στην εξουσία», είπε ο Τζο Μπάιντεν για τον Βλαντιμίρ Πούτιν, στη Βαρσοβία το Σάββατο, προκαλώντας μια χιονοστιβάδα επικρίσεων. Αυτοί που κατηγορούν τον Πούτιν για εισβολή σε μία ανεξάρτητη και κυρίαρχη χώρα, την Ουκρανία, οι ίδιοι παρεμβαίνουν στο εσωτερικό ενός ανεξάρτητου κράτους.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Τζο Μπάιντεν αποκαλύπτει τους μυστικούς σχεδιασμούς της κυβέρνησής του. Είναι γνωστός ο σάλος από τη δήλωσή του πως οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να παρέμβουν σ’ έναν περιορισμένο πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία. Κάποιοι είπαν ότι "του ξέφυγε". Δεν πρόκειται όμως περί αυτού, αλλά για συνειδητή επιλογή. Ο Μπάιντεν συνεχίζει συνειδητά να κλιμακώνει την ένταση. Στη Βαρσοβία χαρακτήρισε τη στρατιωτική σύγκρουση στην Ουκρανία ως τη «δοκιμασία όλων των εποχών». «Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν θα τελειώσει σύντομα… η μάχη ανάμεσα στη Δημοκρατία και τον αυταρχισμό θα είναι μακρά και είναι μπροστά μας», είπε, δίνοντας το ιδεολογικό και το χρονικό στίγμα της σύγκρουσης.

Η ρητορική αυτή δεν είναι καινούργια. Για την «εισαγωγή της δημοκρατίας» στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ είχε μιλήσει και ο Τζορτζ Μπους Τζούνιορ. Για την ανατροπή των αυταρχικών αραβικών καθεστώτων είχε μιλήσει στο Κάιρο και ο Μπ. Ομπάμα. Αλλά τα καθεστώτα αυτά παρά την «Αραβική Άνοιξη» παραμένουν αυταρχικά με πρώτη την Σαουδική Αραβία και τα Αραβικά Εμιράτα, που εξακολουθούν να είναι προνομιακοί σύμμαχοι των ΗΠΑ! Το φαινομενικά παράδοξο, μάλιστα, είναι ότι εκεί καταφεύγουν οι Ρώσοι ολιγάρχες, «κυνηγημένοι» από τις κυρώσεις των δυτικών!

Πίσω, λοιπόν, από τις ευγενείς ιδέες περί δημοκρατίας και ελευθερίας, αποκρύπτονται γεωοικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντα, κρύβονται εγκλήματα και συμμαχίες με μια σειρά αυταρχικά καθεστώτα. Θυμίζουμε ότι αυτοί είναι οι υποστηρικτές του Όρμπαν και του Ζαΐρ Μπολσονάρου (συμπτωματικά κι αυτός άρχισε την προεκλογική του εκστρατεία μιλώντας για «μια μάχη μεταξύ καλού και κακού»!). Αυτοί διαφεντεύουν τα αυταρχικά καθεστώτα στις χώρες του Σαχέλ, όπου οι λαοί είναι στους δρόμους(θυμίζουμε ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει συμφωνήσει να στείλει Έλληνες στρατιώτες εκεί). Στην Αφρική συνεχίζεται εδώ και χρόνια η τεράστια γεωπολιτική σύγκρουση Κίνας και Δύσης με θύματα τους ανθρώπους, τους Σαϊντού Καμαρά αυτής της λεηλατημένης ηπείρου. Οι δυτικοί είναι οι σύμμαχοι της Σαουδικής Αραβίας και των άλλων που βομβαρδίζουν παιδιά στην Υεμένη(κι εδώ η ελληνική κυβέρνηση έστειλε όπλα, συγκεκριμένα συστοιχίες πάτριοτ!). Στην Ασία οι Αμερικανοί είναι αυτοί που συμφώνησαν με τους... δημοκράτες Ταλιμπάν, καταδικάζοντας σε μαύρο μεσαίωνα εκατομμύρια πολίτες της χώρας αυτής, κυρίως τις γυναίκες. Οι δυτικοί στηρίζουν την αιματοβαμμένη χούντα της Μιανμάρ (Βιρμανία), που πριν ένα χρόνο σκότωσε χιλιάδες δημοκράτες διαδηλωτές κ.ά.. Ας σταματήσουν λοιπόν τον εμπαιγμό περί δημοκρατίας. Η ευαισθησία τους είναι αποδεδειγμένα επιλεκτική. 

Ασφαλώς ο Πούτιν είναι ένας αιμοσταγής αρχι-ολιγάρχης. Όμως αυτό που απασχολεί την Ουάσινγκτον δεν είναι η δημοκρατικότητα ή όχι του Ρώσου δικτάτορα, αλλά το γεγονός ότι εκείνος μαζί με τον Σι (Κίνα), αμφισβητούν την πλανητική ηγεμονία των ΗΠΑ. Και αυτό είναι το διακύβευμα της σημερινής σύγκρουσης των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων μεταξύ τους: Η πρωτοκαθεδρία, το ποιος θα κάνει κουμάντο. Το έχει προβλέψει εδώ και χρόνια ο Αμερικανός διεθνολόγος Τσαρλς Κάπτσαν, ο οποίος είχε γράψει για τη σύγκρουση των ΗΠΑ(της αυτοκρατορικής δύναμης που η εποχή της τελειώνει) και της Κίνας(της αναδυόμενης αυτοκρατορικής δύναμης). Οι ΗΠΑ επιχειρούν να περιορίσουν τον ζωτικό χώρο της αντιπάλου τους, της Κίνας, χτυπώντας έναν ισχυρό σύμμαχο της, τη Ρωσία. Βέβαια, τις συνέπειες της σύγκρουσης δεν τις υφίστανται οι ΗΠΑ, αλλά η Ουκρανία και η Ευρώπη. Γι’ αυτό ο Μπάιντεν δεν φοβάται την κλιμάκωση. Αντίθετα, την ενισχύει καθώς η μακροχρόνια εμπλοκή και το ενεργειακό πρόβλημα καθιστούν την Ευρώπη κυριολεκτικά όμηρο(αποικία) των ΗΠΑ. Έτσι, μ’ ένα σμπάρο η Ουάσινγκτον χτυπάει πολλά τρυγόνια.  

Τα υποδέλοιπα περί σύγκρουσης της δημοκρατίας και του αυταρχισμού, είναι ντόπες «ευγενών σκοπών» για τους «από κάτω», για όλους εκείνους που θα δώσουν «με πατριωτικό ενθουσιασμό» τη ζωή τους για την πατρίδα, καθώς και για όλους τους άλλους που θα υφίστανται τις συνέπειες της κερδοσκοπίας των πολυεθνικών (τροφίμων, ενέργειας, όπλων και φαρμάκων), η οποία θα αποδίδεται στον πόλεμο.

Ο Πούτιν είναι αιμοσταγής δικτάτορας δεν υπάρχει αμφιβολία. Αλλά κι ετούτη η δημοκρατία, είναι μια μασκαρεμένη δικτατορία, «είναι η βαρβαρότητα», όπως την περιέγραφε ο Οδυσσέας Ελύτης,  που την έβλεπε «…να ‘ρχεται μεταμφιεσμένη, κάτω από άνομες συμμαχίες και προσυμφωνημένες υποδουλώσεις. Δεν θα πρόκειται για φούρνους του Χίτλερ ίσως αλλά για μεθοδευμένη και οιονεί επιστημονική καθυπόταξη του ανθρώπου. Για τον πλήρη εξευτελισμό του. Για την ατίμωσή του…».

*Η φωτογραφία είναι του Άρη Μεσσήνη



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Γυναικοκτονία: Η ιστορία του όρου

  [   ARTI news   /   Κόσμος   / 15.12.24 ] Στα άρθρα που αφιερώθηκαν για τη δολοφονία της ηθοποιού Marie Trintignant την 1η Αυγούστου 2003 ...