Ο Sander Thomaes, καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης, είναι πολύ ευχαριστημένος με τον Τραμπ. «Τον χρησιμοποιώ συχνά κατά τη διάρκεια των μαθημάτων μου. Η έρευνά μου επικεντρώνεται κυρίως στον ναρκισσισμό. Δεν υπάρχει καλύτερο παράδειγμα από τον Τραμπ: είναι ένας πρωτότυπος ναρκισσιστής», λέει. Αυτός ο εμπειρογνώμονας του ναρκισσισμού μπορεί να στοιχηματίσει για το τι θα συμβεί αν ο Τραμπ κερδίσει τις εκλογές. Ή ακόμα πιο ενδιαφέρον: τι θα συμβεί στον Τραμπ, αν χάσει.
Ο Τραμπ προσφέρει μερικά χαρακτηριστικά του κλασικού ναρκισσιστή. Μια μεγαλοπρεπή αυτο-εικόνα. Ένα πολύ διογκωμένο εγώ. Έχει συνεχή ανάγκη προσοχής. Μια μεγάλη επιθυμία να τον θαυμάσουν. Και αν αυτός ο θαυμασμός λείψει ή τον χαρακτηρίσουν ναρκισσιστή, που είναι ακόμη χειρότερο, τότε χτυπάει στο σωρό. Εδώ οφείλεται η έλλειψη πειθαρχίας και η εκρηκτικότητά του, που φθάνει στο σημείο να τον γελοιοποιεί.
«…ο ναρκισσιστής (θεωρείται) καλός ηγέτης. Είναι το παράδοξο της ναρκισσιστικής ηγεσίας. Είναι παράδοξο γιατί μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, ο ναρκισσιστής σχεδόν πάντα θα απορριφθεί από τους άλλους. Επειδή αποδεικνύεται ότι ο ναρκισσιστής δεν έχει ηγετικές ιδιότητες και σκέφτεται τον εαυτό του υπερβολικά συχνά, όχι για το δημόσιο συμφέρον, όχι για το συλλογικό καλό. Και πάντα περιαυτολογεί. Αυτό κάνει και ο Τραμπ: υπερεκτιμά τον εαυτό του.». Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής Γκράχαμ συμβουλεύει τον Τραμπ «να λειτουργεί πολιτικά και όχι προσωπικά»!
Οι πολιτικοί αναλυτές φοβούνται μια δεύτερη θητεία του Τραμπ, καθώς θεωρείται άκρως επικίνδυνος ακόμα και να κηρύξει πυρηνικό πόλεμο. Αντίθετα, για τους ειδικούς της ψυχολογίας το ενδιαφέρον έγκειται στην ενδεχόμενη ήττα του Τραμπ στις προεδρικές εκλογές. «Γνωρίζουμε ότι οι ναρκισσιστές που αποτυγχάνουν, θα χτυπήσουν τους άλλους. Τα παιδιά το κάνουν κυριολεκτικά. Οι ναρκισσιστές κατηγορούν τους άλλους για τις αποτυχίες τους… Δεν είναι ασυνήθιστο να λένε τα πιο φρικτά πράγματα για τους αντιπάλους τους, αφού έχουν χάσει ή όταν υποστούν κριτική. Τι θα συμβεί, λοιπόν, αν ο Τραμπ χάσει τις εκλογές; Πώς θα νιώσει; «Νομίζω ότι, όταν είναι μόνος του στον Πύργο του ο Τραμπ, θα αμφιβάλλει πάρα πολύ. Μην ξεχνάτε: ένας ναρκισσιστής θέλει να σκέφτεται για τον εαυτό του με θετικό τρόπο. Αυτό δεν σημαίνει ότι πετυχαίνουν πάντα σ’ αυτό. Εάν ένας ναρκισσιστής αποτυγχάνει, θα βλέπει συχνά ένα πλήγμα στην αυτοεκτίμηση του.» Η πραγματικότητα ενός ναρκισσιστή, αποτελείται από νικητές και ηττημένους. Εάν χάσει, ενώ παρακολουθεί ολόκληρος ο κόσμος, αυτό θα έχει μεγάλο αντίκτυπο σε αυτόν.
Μια πολιτική προσέγγιση
Πέρα από τις ναρκισσιστικές παρορμήσεις, ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι άνους, ξέρει ότι χάνει. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ έχει φτάσει ο ίδιος σε αυτήν τη ζοφερή συνειδητοποίηση τις τελευταίες ημέρες, όπως πολλοί άνθρωποί του είπαν στην POLITICO 2. Κι αυτό εν μέσω πλήθους κακών δημοσκοπήσεων και προειδοποιήσεων από ορισμένους από τους πιο ένθερμους συμμάχους του ότι πρόκειται να είναι πρόεδρος μιας θητείας.
Ο Τραμπ υφίσταται αυτό που οι συνεργάτες του περιγράφουν ως τη χειρότερη περίοδο της προεδρίας του, η οποία αμαυρώνεται από μία εκτεταμένη κριτική για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορονοϊού και των ταραχών για την αστυνομική βία εναντίον των Αφροαμερικανών. Η προεκλογική εκστρατεία του στην Οκλαχόμα το περασμένο Σαββατοκύριακο, η πρώτη του από τον Μάρτιο, ήταν μια μεγάλη ήττα καθώς απέτυχε να γεμίσει το γήπεδο.
Σε μια εύκολη συνέντευξη με οικοδεσπότη στο φιλικό Fox News, τον Sean Hannity, την Πέμπτη, οι τρομοκρατημένοι σύμβουλοί του τον άκουσαν να απαντάει χωρίς αυτοπεποίθηση για τους στόχους μιας δεύτερης θητείας και σιωπηρά να παραδέχεται ότι μπορεί να χάσει όταν είπε ότι ο Τζο Μπάιντεν θα είναι «πρόεδρος σας, επειδή μερικοί άνθρωποι δεν με αγαπούν, ίσως».
Ο Τραμπ, γράφει ο Alex Isenstadt στο Politico, έχει χρόνο να ανακάμψει και το πολιτικό περιβάλλον θα μπορούσε να βελτιωθεί γι 'αυτόν. Όμως, έχει πρόβλημα γιατί δεν έχει «μπούσουλα» και ο ίδιος υπονομεύει επανειλημμένα τον εαυτό του. Εδώ υπεισέρχονται οι ψυχολόγοι και οι ειδικοί του «μεγαλοπρεπούς ναρκισσισμού» και οι συγγραφείς όπως ο Σκοτ Φιντζέραλντ.
Ο Τραμπ βρίσκεται μπροστά σε μια από τις χειρότερες εκλογικές ήττες σε προεδρικές εκλογές, δήλωσε ο πρώην πολιτικός σύμβουλος του Τραμπ, Σαμ Νάνμπεργκ, ο οποίος παραμένει υποστηρικτής του.
Ο Nunberg επισήμανε ότι οι εθνικές δημοσκοπήσεις που δημοσιοποιήθηκαν από το CNBC και τους New York Times/Siena την περασμένη εβδομάδα, δείχνοντας ότι ο Τραμπ βρίσκεται κάτω από το 40% έναντι του Μπάιντεν.
Εάν τα ποσοστά του Τραμπ διαμορφωθούν στις 35 ποσοστιαίες μονάδες τις επόμενες δύο εβδομάδες, πρόσθεσε ο Νάνμπεργκ, τότε «Θα αντιμετωπίσει ρεαλιστικά την απώλεια της επανεκλογής του και ο πρόεδρος θα πρέπει να επανεξετάσει έντονα αν θέλει να συνεχίσει να είναι ο προεδρικός υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών».
Στα παρασκήνια, ο Τραμπ και η ομάδα του κάνουν προσπάθειες για να διορθώσουν την πορεία τους. Την εβδομάδα μετά την προεκλογική συγκέντρωση στην Τάλσα, ο πρόεδρος παραδέχτηκε ότι είναι πίσω. Ο γαμπρός του Τραμπ, Jared Kushner, ο οποίος επιβλέπει την εκστρατεία από τον Λευκό Οίκο, αναμένεται να διαδραματίσει ακόμη πιο ενεργό ρόλο.
Ωστόσο, αυτές οι κινήσεις δεν έχουν ηρεμήσει τους Ρεπουμπλικάνους σχετικά με τις προσωπικές επιδόσεις του προέδρου. Ο οικοδεσπότης του Fox News και ο αγαπημένος του Τραμπ, Τάρκερ Κάρλσον εξέδωσε μια οξεία προειδοποίηση στην εκπομπή του αυτή την εβδομάδα ότι ο πρόεδρος «θα μπορούσε κάλλιστα να χάσει αυτές τις εκλογές». Ο γερουσιαστής της Νότιας Καρολίνας Lindsey Graham, ένας άλλος στενός σύμμαχος του Τραμπ, δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι ο πρόεδρος πρέπει να κάνει τον αγώνα «περισσότερο πολιτικό και λιγότερο προσωπικό».
Η ομάδα του Τραμπ επιμένει ότι το ποσοστό του προέδρου θα βελτιωθεί καθώς αυξάνει τις δημόσιες εμφανίσεις του και εντείνει τις επιθέσεις του εναντίον του Μπάιντεν. Οι άνθρωποι που εμπλέκονται στην εκστρατεία λένε ότι έχουν δύο κύρια σημεία επίθεσης εναντίον του Μπάιντεν: Πρώτον ότι υποστηρίζει τους φιλελεύθερους που θέλουν να καταργήσουν το νόμο και την τάξη, και δεύτερον ότι είναι ανεπαρκής για την Ουάσιγκτον.
Η διαφημιστική τηλεοπτική εκστρατεία έχει ξεκινήσει και σ’ αυτή χρησιμοποιούνται τα πάντα, ακόμη και η ψυχική καταλληλότητα! [...]
Οι βετεράνοι της πρώτης προεδρικής εκστρατείας του Τραμπ παρομοιάζουν τη σημερινή του κατάσταση με το εφιαλτικό καλοκαίρι του 2016, όταν τον έπληξαν μια σειρά από σκάνδαλα - από την κριτική του για μια οικογένεια Gold Star έως την επίθεσή του σε έναν ομοσπονδιακό δικαστή μεξικανικής καταγωγής.
Τότε, όπως και τώρα, λένε οι παλιοί σύμβουλοί του, ο Τραμπ είχε μια πολύ άσχημη πτώση των ποσοστών του. «Υπήρξε παρόμοια ανησυχία το 2016 και αν επαληθεύονταν, η Χίλαρι Κλίντον θα ήταν στο Λευκό Οίκο αυτήν τη στιγμή. Ο Τζο Μπάιντεν είναι ο πιο αδύναμος υποψήφιος των Δημοκρατικών σε μια γενιά και τον προσδιορίζουμε με αυτόν τον τρόπο», δήλωσε ο εκπρόσωπος της εκστρατείας του Τραμπ, Τίμ Μουρτάου. «Είμαστε τέσσερις μήνες από την ημέρα των εκλογών και στο τέλος θα είναι μια σαφής επιλογή μεταξύ του απίστευτου ρεκόρ του Προέδρου Τραμπ και του μισού αιώνα αποτυχίας του Τζο Μπάιντεν στην Ουάσιγκτον»
Ακόμα, οι σύμβουλοι του Τραμπ αναγνωρίζουν ότι η καταστροφή του Μπάιντεν θα απαιτήσει ένα επίπεδο πειθαρχίας που δεν επιδεικνύει ο τωρινός ένοικος του λευκού Οίκου. Έκαναν έκκληση στον Τραμπ - ο οποίος έχει χρησιμοποιήσει τον λογαριασμό του στο Twitter για να επιτεθεί στους επικριτές από τον οικοδεσπότη του MSNBC Joe Scarborough μέχρι τον πρώην Σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας Τζον Μπόλτον - να σταματήσει να επικεντρώνεται σε πρακτικές που δεν έχουν σημασία για τους ψηφοφόρους.
Το χαμηλό προφίλ του Μπάιντεν κατά τη διάρκεια της πανδημίας τον έκανε πολύ πιο δύσκολο για τον Τραμπ, ανέφεραν οι σύμβουλοί του…
Η ψυχική ακαταλληλότητα του Τραμπ
Αν και τα κύρια μέσα ενημέρωσης αρνήθηκαν σε μεγάλο βαθμό να μιλήσουν ανοιχτά για το διαταραγμένο μυαλό του Τραμπ, μια ομάδα επαγγελματιών ψυχικής υγείας το έλεγε. Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του 2016, τρεις ψυχίατροι έγραψαν στον τότε Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα προειδοποιώντας τον για τα ευρέως αναφερόμενα συμπτώματα ψυχικής αστάθειας του Τραμπ που τους οδήγησαν να αμφισβητήσουν την καταλληλότητά του για το αξίωμα. Μάλιστα, από τη στιγμή που ο Τραμπ ορκίστηκε πρόεδρος, ο ένας εξ αυτών, ο ψυχίατρος του Γέιλ Μπάντι Λι ηγείται μιας ομάδας επαγγελματιών ψυχικής υγείας που κάνει μια συντονισμένη εκστρατεία για να ευαισθητοποιήσει σχετικά με τους κινδύνους που δημιουργεί η παθολογική ψυχική κατάσταση του Τραμπ.
Σύμφωνα με Ίαν Χιουζ (Συγγραφέα και ανώτερο ερευνητς στο MaREI Center, University College Cork) ο όρος στον οποίο συγκλίνουν αυτοί οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας για να εξηγήσουν το ευρύ φάσμα μη φυσιολογικών συμπεριφορών του Τραμπ είναι μια διαταραχή γνωστή ως κακοήθης ναρκισσισμός. Ενώ τα μεμονωμένα χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς του Τραμπ παρουσιάζονται από τα συστημικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, δεν έχει γίνει μια συντονισμένη προσπάθεια για να συνδεθούν και να εξηγηθούν τα συμπτώματα αυτά με βάση την υποκείμενη παθολογική κατάσταση. Ωστόσο, η κατανόηση του επικίνδυνου μυαλού του Τραμπ απαιτεί από εμάς να ενώσουμε τις κουκίδες μεταξύ των διαφόρων πτυχών των ακραίων συμπεριφορών του. Ιδιαίτερα τον ναρκισσισμό του, την παράνοιά του και την ανικανότητά του να δεχτεί την πραγματικότητα.
Ακραία ναρκισσιστική συμπεριφορά
Άτομα με παθολογικό ναρκισσισμό βλέπουν τους άλλους ως «υποδεέστερα όντα» που αξίζουν να αντιμετωπίζονται με περιφρόνηση, μια περιφρόνηση που βελτιώνεται μόνο στο βαθμό που αυτά μπορούν να αποβούν καθοριστικής σημασίας για τον ναρκισσιστή (να είναι ψηφοφόροι του).
Ένα σύνολο «κουκκίδων» που απεικονίζει την περιφρόνηση του Τραμπ για τους άλλους ως «υποδεέστερα όντα» είναι η περιφρόνησή του απέναντι στις γυναίκες, τους μετανάστες και τους αλλοδαπούς, τα άτομα με ειδικές ανάγκες και τους μη λευκούς Αμερικανούς. Για να πάρουμε μόνο ένα παράδειγμα, οι επιθέσεις του Τραμπ σε γυναίκες δημοσιογράφους είναι συνεχείς και μακροχρόνιες. Αυτή η συμπεριφορά έχει νόημα δεδομένου ότι η ναρκισσιστική παθολογία του τον αναγκάζει να δει τις γυναίκες ως κατώτερες. Κάθε γυναίκα (ιδιαίτερα μια μη λευκή γυναίκα) που θέτει μια «ατελή» ερώτηση προσβάλει την «ανωτερότητά» του. Η προσαρμοσμένη του απάντηση σε αυτήν την παραβίαση της… φυσικής τάξης είναι οργή και περιφρόνηση. Εδώ οφείλουμε να παρατηρήσουμε ότι υπάρχει ένας έντονος «ψυχολογισμός», καθώς παραβλέπεται η «ιδεολογική» νομιμοποίηση-αιτιολόγηση της στάσης «ανωτερότητας» μέσα από ρατσιστικές, σεξιστικές, ομοφοβικές και άλλες θεωρήσεις. Υπάρχει συνεπώς μια τροφοδότηση της ναρκισσιστικής προσωπικότητας με ανάλογες ιδεολογικές επενδύσεις ανωτερότητας(των λευκών κ.ά.).
Ο παθολογικός ναρκισσισμός εξηγεί επίσης δύο άλλες «πλευρές» στη συμπεριφορά του Τραμπ, δηλαδή τη σκληρότητα και την εγκληματική του τάση. Η σκληρότητα είναι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του Τραμπ, είναι ένα κεντρικό θέμα των συγκεντρώσεων του Τραμπ και, όπως έγραψε ο Adam Sewer, είναι αναμφισβήτητα η μόνη πραγματική, αυθεντική απόλαυση του Τραμπ. Έτσι εξηγείται η εικόνα της «κατάρρευσής του» μετά την αποτυχημένη πολιτική συγκέντρωση στο στάδιο της Τάσλα. Ο σκληρός πυρήνας του ναρκισσισμού του τσακίσθηκε. Στο αμιγώς πολιτικό επίπεδο, οι πολιτικές μετανάστευσης του Τραμπ είναι σαφή παραδείγματα αυτής της σκληρότητας, συμπεριλαμβανομένης της πολιτικής του για τον διαχωρισμό των παιδιών μεταναστών από τις οικογένειές τους στα σύνορα, την εντολή του για απέλαση των 800.000 «ονειροπόλων» που ήρθαν στις ΗΠΑ ως παιδιά και το σχέδιό του να τερματίσει ένα πρόγραμμα που ανέστειλε την απέλαση για μετανάστες που πάσχουν από ανίατη ασθένεια σε χώρες όπου δεν υπάρχουν διαθέσιμες θεραπείες.
Η «εγκληματικότητα» του Τραμπ αντικατοπτρίζει επίσης τη ναρκισσιστική του εκτίμηση για τον εαυτό του ως «ειδικό ον». Αυτό το είδαμε κατά τη διάρκεια της κρίσης του κορονοϊού όταν πολλές φορές θέλησε να επισκιάσει τους ειδικούς και συγκρούσθηκε πολλές φορές μαζί τους. Ανάλογη στάση είχαμε και από τον φίλο του πρόεδρο της Βραζιλίας Ζ. Μπολσονάρου. Εδώ, αν και πολλοί θεωρούν ότι και ο Μπολσονάρου είναι ναρκισσιστής, το ζήτημα αφορά στην επιλογή της Υγείας ή της Οικονομίας. Αν θα πρέπει δηλαδή να συνεχιστεί η καραντίνα που θα κοστίσει στις επιχειρήσεις, ή θα πρέπει να σταματήσει με κόστος δεκάδες χιλιάδες ανθρώπινες ζωές. Ουσιαστικά πρόκειται για πολιτική επιλογή. Οι συνωμοσιολογίες και οι άλλες μυθολογίες των οπαδών του Τραμπ και του Μπολσονάρου απλώς επιχείρησαν να νομιμοποιήσουν αυτή την επιλογή.
Οξεία παράνοια
Τα άτομα με οξεία παράνοια χαρακτηρίζονται από μια κοσμοθεωρία που βλέπει τους άλλους ως εγγενώς αναξιόπιστους, μαζί με μια αμετάβλητη πεποίθηση ότι οι άλλοι είναι εκεί έξω για να τους βλάψουν. Γι’ αυτό ο Έλληνας πρωθυπουργός φρόντισε να δηλώσει κατά την πρώτη του επίσκεψη στην Ουάσινγκτον ότι «εμείς είμαστε αξιόπιστοι»!
Οι παρανοϊκές θεωρίες συνωμοσίας αποτελούν εξέχον χαρακτηριστικό της νοοτροπίας του Τραμπ. Ως πρόεδρος των ΗΠΑ, έχει στη διάθεσή του τα συστήματα πληροφοριών και γνώσεων της ισχυρότερης χώρας του κόσμου, αλλά ξανά και ξανά, έχει αποδείξει ότι είναι ψυχολογικά ανίκανος να δεχτεί αυτά που του λένε. Η ψυχοπαθολογία του Τραμπ σημαίνει ότι οι πληροφορίες νοημοσύνης που δεν αντιστοιχούν στην κοσμοθεωρία του απλά δεν μπορούν να υποστούν επεξεργασία. Διαχωρισμένος από την ικανότητα να ελέγχει την πραγματικότητα γύρω του, ο εσωτερικός του κόσμος είναι γεμάτος από συνωμοσίες χωρίς γεγονότα, αλλά οι οποίες απλώς ταιριάζουν με τις συναισθηματικές του ανάγκες.
Η παραμορφωμένη, παρανοϊκή άποψη του Τραμπ για την πραγματικότητα διαμορφώνει τις πολιτικές του, κυρίως την εξωτερική πολιτική. Ένας παθολογικά παρανοϊκός ηγέτης αναμένεται να απομακρυνθεί από τις συμμαχίες καθώς τις θεωρεί εγγενώς αναξιόπιστες και να επιδιώξει να οχυρώσει την επικράτειά του ενάντια σε εσωτερικές και εξωτερικές απειλές. Οι κύριες θέσεις της εξωτερικής πολιτικής του Τραμπ είναι συνεπείς με την ακραία παράνοια. Οι επιθέσεις του Τραμπ στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ βασίζονται στην παρανοϊκή πεποίθηση ότι τέτοιες συμμαχίες δεν μπορούν να είναι άξιες εμπιστοσύνης και θα χρησιμεύουν μόνο για να εξαφανίσουν τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η σχέση του Τραμπ με τους βίαιους αυταρχικούς ηγέτες(Μπολσονάρου, Ερντογάν κ.ά.) είναι επίσης σύμφωνη με την ερμηνεία ότι αυτοί είναι πιο συντονισμένοι με τη ναρκισσιστική και παρανοϊκή κοσμοθεωρία του Τραμπ, σε αντίθεση με τους «αδύναμους» ηγέτες των μεγάλων δημοκρατικών συμμάχων της Αμερικής.
Ναρκισσιστική φαντασία
Ένα τρίτο χαρακτηριστικό του κακοήθους ναρκισσισμού είναι ίσως το πιο επικίνδυνο. Οι ηγέτες αυτοί τείνουν να βλέπουν τον εαυτό τους ως παγκόσμιες προσωπικότητες ικανές να κάμπτουν την ιστορία στη θέλησή τους και υιοθετούν απλοϊκές παθολογικές φαντασιώσεις για την αναμόρφωση του κόσμου με βάση τη δική τους διαταραγμένη εικόνα. Αυτό συνέβαινε για παράδειγμα, με τον Χίτλερ, ο παθολογικός ναρκισσισμός τροφοδότησε το όραμά του για τη Γερμανία που έπρεπε να «καθαριστεί» από τα «μικρόβια» των ατόμων με ειδικές ανάγκες, των ξένων και των Εβραίων.
Το περίγραμμα μιας τέτοιας πιθανής φαντασίας μπορεί να διακριθεί έτσι: Ο Τραμπ πιστεύει σαφώς ότι ο κόσμος είναι ένα επικίνδυνο και απειλητικό μέρος, ότι οι συμμαχίες είναι προδοτικές και ότι μόνο ισχυρά έθνη που στέκονται μόνα τους μπορούν να επιβιώσουν. Φαίνεται να πιστεύει ότι σε αυτόν τον επικίνδυνο κόσμο ο «ανώτερος» λευκός, χριστιανικός πολιτισμός απειλείται υπαρξιακά από «εισβολή» «κατώτερων» πολιτισμών, κυρίως μη λευκών ανθρώπων, του Ισλάμ και της Κίνας. Οι πολιτικές του συνάδουν με ένα όραμα ότι, υπό αυτές τις συνθήκες, οι ΗΠΑ πρέπει να «καθαρίσουν» τον εαυτό τους από τους μετανάστες, να ενισχύσουν τη στρατιωτική τους δύναμη και να αναζητήσουν νέες συμμαχίες με «ισχυρές» δυνάμεις στη θέση των «αδύναμων» εθνών με τις οποίες είναι σήμερα ευθυγραμμισμένος.
Οι πολιτικές του συνάδουν με την πεποίθηση ότι η Αμερική πρέπει επομένως να επιδιώξει τη διάλυση των συμμαχιών της με το ΝΑΤΟ και τους μικρούς συμμάχους της στην Ανατολική Ασία, μαζί με τη διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και να δημιουργήσει μια νέα και ισχυρότερη συμμαχία με τη λευκή, χριστιανική Ρωσία. Μια συμμαχία των ΗΠΑ και της Ρωσίας, θα είχε υπό έλεγχό το 92% των παγκόσμιων πυρηνικών όπλων… Με βάση αυτή την παθολογική ναρκισσιστική φαντασία, ο Ντόναλντ Τραμπ θα γίνει «Βασιλιάς του Κόσμου».
Εδώ ισχύει η Όουτς… που γράφει πως οι Χίτλερ, Τραμπ και άλλοι δεν είναι τρελοί. Είναι στην υπηρεσία της παράνοιας αλλά απόλυτα ορθολογικοί (δες σχετικό άρθρο στο arti).
1)Albert H. Teich / Shutterstock.com
2)από άρθρο του Alex Isenstadt https://www.politico.com/news/2020/06/27/Τραμπ-losing-2020-election-342326
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου