Τα σύνορα...

Έκκληση έκανε ο εκδότης της τοπικής εφημερίδας «Γνώμη του Έβρου», Γιάννης Λασκαράκης, στους δημοσιογράφους και αρθρογράφους της Αθήνας, στους πολιτικούς και στους απλούς πολίτες να αντισταθούν στον εθνολαϊκισμό κάνοντας λόγο για «Ένα εθνικιστικό και μισαλλόδοξο τσουνάμι (που) σαρώνει τον τόπο μας.».

Οι "αποχρώσεις" της Δεξιάς

Και σήμερα οι δημοσιογράφοι της Αθήνας απαντούν! Πρώτος και καλύτερος ο Ι.Κ.Πρετεντέρης που ά-λογα (στερητικό το «α») και α-νόητα επιτίθεται στον Γιάννη Λασκαράκη, χωρίς να τον κατονομάζει, επιχειρώντας να αποδομήσει τη φράση του: «Ένα εθνικιστικό και μισαλλόδοξο τσουνάμι σαρώνει τον τόπο μας». Για τον αρθρογράφο, ο κίνδυνος δεν είναι οι αυτόκλητοι «πατριώτες» με τα δίκαννα, δεν είναι οι νεοναζί που έρχονται από τη Γερμανία για να υπερασπίσουν τα ευρωπαϊκά σύνορα από τους… εισβολείς-μετανάστες, δεν είναι οι ομάδες χρυσαυγιτών που ξυλοκοπούν πρόσφυγες, τρομοκρατούν μέλη ΜΚΟ, καίνε δημόσιες εγκαταστάσεις ή αποθήκες, ούτε είναι τα κτήνη που χίμηξαν εναντίον της βάρκας των μεταναστών στην προκυμαία, αντίθετα είναι οι «…συνάνθρωποί μας που πασχίζουν για το άσυλο, τα ανοιχτά σύνορα και την αδερφική αγάπη». Ο Ι.Κ.Π. ακούει «αγάπη» και κάνει εμετό! Ακούει «αλληλεγγύη» και μυρίζει «μπίζνα»(παλαιότερο άρθρο του). Όλα γι’ αυτόν πουλιούνται και αγοράζονται. Όλα είναι εμπορεύματα στο παζάρι. Έτσι είναι ο κόσμος του. Έτσι αισθάνεται και πράττει. Δεν μπορεί να διανοηθεί ότι μπορεί να υπάρξει ανιδιοτελής αγάπη. Γι’ αυτό συλλήβδην οι οργανώσεις κατά «της μισαλλοδοξίας, του ρατσισμού κ.λπ. (πράττουν μόνο) με το αζημίωτο»!

Αλλά η κατηγορία για πληρωμένη ευαισθησία είναι το λιγότερο. Ο αρθρογράφος κατηγορεί όλους και όλες που αντιστέκονται στην μισαλλοδοξία και το ρατσισμό ως εκείνους που κάνουν τη δουλειά της Τουρκίας! «Απορώ –γράφει- για ποιον λόγο χρειάζονται χίλιοι άνδρες των τουρκικών ειδικών δυνάμεων με πλήρη εξοπλισμό για να αντιμετωπίσουν το τσουνάμι.» Αφού υπάρχουν οι εδώ «προδότες», οι αλληλέγγυοι και οι αντιφασίστες!   

Η απάντηση στον Πρετεντέρη και στην ακροδεξιά επιχειρηματολογία έρχεται από τον ίδιο το χώρο της Δεξιάς. Η εφημερίδα «Καθημερινή» γράφει σήμερα στο κύριο άρθρο της με τίτλο ο «Πατριωτισμός της ψυχραιμίας» ότι «Η φύλαξη των συνόρων είναι δουλειά των εντεταλμένων δημόσιων λειτουργών –όχι των εθελοντών, όσο αγνά κι αν είναι τα κίνητρά τους. Η κατάσταση είναι πολύ εύφλεκτη και η παραμικρή αστοχία μπορεί να αποβεί μοιραία»! Η εφημερίδα δεν καταδικάζει τον «πατριωτικό ενθουσιασμό» των εθνομισαλλόδοξων και των πατριδοκάπηλων, αλλά φοβάται την μη επαγγελματική συμπεριφορά τους!

Ένα δεύτερο άρθρο στην πρώτη σελίδα της ίδιας εφημερίδας του Νίκου Κωνσταντάρα, επισημαίνει ότι η Τουρκία επενδύει στην «εγκληματική δράση κάποιων ακραίων ομάδων που επιτίθενται σε πρόσφυγες και μετανάστες, σε μέλη μη κυβερνητικών οργανώσεων, σε δημοσιογράφους… με την ελπίδα να προκαλέσει βάναυσες συμπεριφορές από τους Έλληνες… ή ρήξη μεταξύ Ελλήνων». Η επίθεση του Ερντογάν σύμφωνα με αυτή την οπτική, είναι η αποδόμηση της εικόνας των πολιτισμένων και ανθρωπιστών Ελλήνων. Αυτών που έσωσαν και περιέθαλψαν εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες στην πρώτη μεγάλη προσφυγική κρίση του 2015. Σύμφωνα με την επιχειρηματολογία αυτή, ο Ι. Κ. Πρετεντέρης και όλοι οι μισαλλόδοξοι, οι ρατσιστές και οι φασίστες δεν κάνουν τίποτ’ άλλο παρά να ρίχνουν νερό στο μύλο του Ερντογάν. Είναι, με άλλα λόγια, «οι χρήσιμοι ηλίθιοι» της στρατηγικής του Τούρκου προέδρου!  

«…Ως κράτος και ως κοινωνία… είμαστε ακρίτες ενός πολιτισμού που βασίζεται στη δικαιοσύνη, στην αξία και στην αξιοπρέπεια κάθε ανθρώπου…» καταλήγει ο αρθρογράφος της «Καθημερινής», παρέχοντάς μας έτσι όλη τη γκάμα των χρωμάτων και των αποχρώσεων στο εσωτερικό της Δεξιάς. Σ' αυτό τον "πόλεμο των χρωμάτων" όπου για την ώρα επικρατεί το κιάρο σκούρο.   

Ποια σύνορα;

Ακρίτες, λοιπόν, ενός πολιτισμού, αλλά γιατί "ακρίτες"; Τι υπάρχει πέραν των οικείων συνόρων; Για ποιον πολιτισμό μιλάει ο αρθρογράφος της Καθημερινής; Οι χρυσαυγίτες και οι εγχώριοι εθνικιστές μιλούν για τον ελληνικό πολιτισμό. Εδώ έχουμε μία διεύρυνση του κύκλου, έχουμε τον δυτικό πολιτισμό. Αλλά σε ποια αξία και ποια αξιοπρέπεια αναφέρεται ο δυτικός πολιτισμός; Στον money-theisme που προτείνει ο νεοφιλελεύθερος βαρβαρισμός και ο Πρετεντέρης; Στον πολιτισμό που σκοτώνει στη Συρία, στην Υεμένη, στο Αφγανιστάν, πουλώντας νέα σύγχρονα όπλα; Στον πολιτισμό που κρατάει σε συνθήκες άγριας εξαθλίωσης την Αφρική και εκμεταλλεύεται τον ορυκτό πλούτο της, το κοβάλτιο και το κολτάνιο, όπου δουλεύουν "μαύρα ανθρωπάκια" για να έχουν πλέι στέισιον και κινητά τα "άσπρα ανθρωπάκια"; Στον πολιτισμό, που τυφλώνει, βιάζει, τρομοκρατεί και σκοτώνει στο Παρίσι, στο Σαντιάγο, στη Βαγδάτη και στη Βολιβία; Για τον πολιτισμό που παράγει άνεργους και χωρίς δικαιώματα εργαζόμενους; Που ξεριζώνει ανθρώπους και τους πνίγει στη Μεσόγειο και στον Ρίο Γκράντε; Στον πολιτισμό που βλέπει τους άλλους ως βάρβαρους(οριενταλισμός) και τους δολοφονεί στο όνομα του... πολιτισμού;

Μιλούν για τα «εσωτερικά σύνορα» και μας δείχνουν τον Άλλο, τον «εξωτερικό» μεγάλο αντίπαλο, τον ξένο. Και δεν μας λένε οι ίδιοι τι σόι "άνθρωποι" είναι: Αν είναι με το μίσος που σκοτώνει ή με την αγάπη που εκχωρεί χωρίς διακρίσεις. Με τη βία που ματαιώνει ή με την ειρήνη που αναγνωρίζει. Με την αλληλεγγύη που συνενώνει ή με την ατομικότητα που διαιρεί; Το όργιο και ο κανιβαλισμός, η αλληλοσφαγή και η καταστροφή της Φύσης και ης ζωής, είναι το χαρακτηριστικό του καπιταλισμού σήμερα και πάντα. Γι’ αυτό χρειάζεται να αλλάξουμε το μοντέλο. Το ίδιο και τη Δημοκρατία. Πρέπει να πούμε μαζί με τον Πιερ Βιντάλ-Νακέ ότι «πατρίδα μας είναι η δημοκρατία» και πως μια κοινωνία της φιλίας, των ατομικών δικαιωμάτων και της έκφρασης όλων των πολιτιστικών ταυτοτήτων είναι δυνατή.
http://artinews.gr/%CF%84%CE%B1-%CF%83%CF%8D%CE%BD%CE%BF%CF%81%CE%B1.html