ΓΙΩΡΓΟΣ Χ. ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ

Ο τύπος της απάντησης (στον ενικό) του πρωθυπουργού της χώρας προς το Νάνο Βαλαωρίτη είναι ένα θέμα αλλά όχι η ουσία. Ο Σαμαράς (ή ο αντ' αυτού συγγραφέας της επιστολής) θέλησαν να οικειοποιηθούν πολιτικά τον ποιητή αλλά και να δείξουν την υπεροχή του πρώτου έναντι του δεύτερου(ως προς τι τάχα;). Επί της ουσίας, όμως, το όλο θέμα είναι τα αίτια, τα οποία κατά την άποψη του πρωθυπουργού, δημιουργούν το φασιστικό φαινόμενο. Και τα αίτια δεν είναι, σύμφωνα με τον Αντ. Σαμαρά, η ανεργία και η κατάσταση εκφοβισμού των εργαζομένων, που είναι κοκαλωμένοι σαν τη νάγια την ορχούμενη. Δεν είναι ο μεγάλος φόβος που προκαλούν τα βάρβαρα μέτρα τα οποία επιβάλλουν η εξωτερική και η εσωτερική τρόικα, επιφέροντας την καταφυγή στη Χρυσή Αυγή των πιο απαίδευτων στρωμάτων του πληθυσμού. Είναι οι... "λαθρομετανάστες". Να τι γράφει ο πρωθυπουργός στην επιστολή του προς το Ν. Βαλαωρίτη: "...μαζική λαθρομετανάστευση! Αυτό δημιούργησε πολύ ευνοϊκό έδαφος για να εμφανιστεί ο εφιάλτης των νε...

«Ο φασισμός προϋπήρχε του Χίτλερ και του Μουσολίνι και εξακολουθεί να υπάρχει, έκδηλα ή άδηλα, και μετά την ήττα τους στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Παντού, στον κόσμο, όπου αρχίζουμε με την κατάπνιξη των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου και του δικαιώματός του στην ισότητα, ολισθαίνουμε ταχύτατα στο σύστημα των στρατοπέδων συγκέντρωσης...». Ο συγγραφέας Πρίμο Λέβι, αυτός που έζησε το ναζισμό στα στρατόπεδα συγκέντρωσης αναφέρει τις πολιτικές αιτίες του φασισμού, καταδεικνύοντας ότι το φαινόμενο δεν είναι νομικό αλλά πολιτικό. Είναι πρόδηλο κατά συνέπεια πως η νομική αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής αποκρύπτει τις πολιτικές αιτίες του φασισμού, όπως είναι η κατάπνιξη των εργασιακών και των πολιτικών δικαιωμάτων, της διεκδίκησης της ισότητας και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Πίσω από την ακραία εκδοχή, άρα, των φασιστικών μορφωμάτων τύπου Χρυσής Αυγής κρύβονται εκείνοι οι πολιτικοί σχηματισμοί που ψηφίζουν τους αντεργατικούς νόμους, ή τα διατάγματα που στέλνουν στην εξαθλίωση 1,5 εκ. ανέρ...

Το ελληνικό πολιτικό σύστημα από το μονοκομματικό πελατειακό τρόπο λειτουργίας του πέρασε στον τρικοματικό (4-2-1), όπου η ΝΔ έχει 4 "θέσεις", το ΠΑΣΟΚ 2 και η ΔΗ.ΜΑΡ. 1! Βέβαια, το πελατειακό σύστημα είναι διττό, καθώς αφορά τόσο τις "δουλειές" των "πάνω"(μεγαλο-επιχειρηματίες) όσο και τις "εξυπηρετήσεις" των "κάτω"(μισθωτοί, άνεργοι). Οι "πάνω" μέσω των πρόσβάσεών τους στην τρόικα ή στην κυβέρνηση ή και στους δυο μαζί επιχειρούν μία πρωτοφανή συγκεντροποίηση του οικονομικού και του συμβολικού κεφαλαίου μέσω της καταστροφής των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, την επιβολή του μεσαίωνα στις εργασιακές σχέσεις, την φοροαποφυγή, την εισφοροαποφυγή και τις φοροαπαλλαγές καθώς και τον έλεγχο των μέσων ενημέρωσης. Όταν, όμως, θα έχουν κάνει όλη τη δουλειά, τότε θα εφορμήσουν τα γερμανικά, κυρίως, κεφαλαιακά στίφη και θα τους "καταπιούν", όπως το φίδι τον ποντικό. Για να ισχύσει η ρήση του Παλαιού που έλεγε "έσκαψες κ...

Ο μαθητής από το Αγρίνιο ήταν «κλειστός χαρακτήρας», λένε οι περίφημοι «αυτόπτες» μάρτυρες! Δεν είχε, επιμένουν, πολλούς φίλους. Αλλά πολλά παιδιά και πολύ περισσότερο ενήλικες είναι «κλειστοί τύποι». Ας μην προσπαθούμε, λοιπόν, να εξηγήσουμε την παράκρουση του παιδιού μέσω μιας δήθεν αδήλωτης ψυχικής παθογένειας. Γιατί ο βασικός παράγοντας είναι οι πανελλαδικές εξετάσεις. Όποιος δεν έχει περάσει είτε σαν γονιός είτε σαν εξεταζόμενος τη φοβερά ψυχοφθόρα διαδικασία δεν καταλαβαίνει απολύτως τίποτα. Τον Μάιο του 2008, τότε που έδινε ο μεγάλος μου γιος εξετάσεις, περιέγραφα ως εξής την κατάσταση. «Βλέποντας τα παιδιά να ντοπάρονται με βιταμίνες, να ξερνάνε από το άγχος και να κοιμούνται με ηρεμιστικά προκειμένου να αντέξουν τη δοκιμασία των εξετάσεων, λέω δεν μπορεί, σίγουρα έχουμε σχέση μ’ εκείνο τον μυθικό βασιλιά της Θήβας που επιχείρησε να σκοτώσει το γιο του, τον Οιδίποδα, για να μη του πάρει το θρόνο! Αυτές δεν είναι εξετάσεις αλλά επιχείρηση ψυχολογικού πολέμου, που στέλνει τα πα...

Η τραγική κατάσταση των κοινωνιών μεταφέρεται, πλέον, από την περιφέρεια στο ευρωπαϊκό κέντρο. «Σταματάτε να μας περνάτε για ηλίθιους» λένε οι Γάλλοι, που θεωρούν ότι οι τύχες τους καθορίζονται όχι πια από την εκλεγμένη κυβέρνηση αλλά από το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Η λιτότητα, η πτωχοποίηση των νοικοκυριών, το δημόσιο χρέος, οι ιδιωτικοποιήσεις, τα κουρέματα των μισθών αλλά και των καταθέσεων, η ευέλικτη εργασία και η ανεργία, όλα είναι εντολές μιας δράκας πλανητικών ολιγαρχών που ελέγχουν τις πλανητικές τράπεζες. Οι κοινωνίες, όμως, ειδικά οι ευρωπαϊκές, έχουν φθάσει σε σημείο βρασμού και το καπάκι ανά πάσα κινδυνεύει να τιναχθεί στον αέρα, καθώς δεν υπάρχει καμία βαλβίδα εκτόνωσης. Ήδη, το Husby, το προάστιο της Στοκχόλμης φλέγεται. Αυτοκίνητα πυρπολούνται, ομάδες νέων πετροβολούν τις αστυνομικές δυνάμεις, που κατηγορούνται για ρατσιστικές συμπεριφορές. Όλα άρχισαν στις 13 Μαΐου όταν αστυνομικοί πυροβόλησαν έναν 69χρονο. Πίσω όμως από την αφορμή βρίσκεται η αυξανόμενη ανε...

Ο Γιώργης, ένας από τους χιλιάδες νέους Έλληνες, που μεταναστεύουν για να εργαστούν, γυρίζει την Τετάρτη από τη Γερμανία νεκρός. Η οδύνη των γονιών του άφατη. Ένα τεράστιο «γιατί» στο φαρμακωμένο βλέμμα τους. "Οι Γερμανοί εκτέλεσαν το θείο μου το γιατρό στην κατοχή, τώρα «πήραν» το παιδί μου", μονολογεί ο Γιάννης, ένας θαυμάσιος άνθρωπος και από τα λαμπρά και έντιμα στελέχη της τοπικής αυτοδιοίκησης. Η Μυροφόρα, η μάνα, μοιάζει πρόσωπο αρχαίας τραγωδίας. Μας είχε ετοιμάσει, λέει, συμβουλές για να αντιμετωπίσουμε όσο γίνεται πιο ανώδυνα το μισεμό του δικού μας παιδιού. Η ξενότητα αρχίζει να μας κατοικεί εκ νέου με τον ποιο τραγικό τρόπο. Ο ξεριζωμός, ο ζωντανός ο θάνατος και κάποτε ο κυριολεκτικός, είναι εδώ και πάλι. Γι’ αυτό ο πόλεμος είναι φοβερός, γιατί σκοτώνει τους κατιόντες κι αφήνει τους ανιόντες να μαραζώνουν αργά και βασανιστικά. Φαίνεται ότι ζούμε συνθήκες ενός ιδιότυπου πολέμου, όπου εξολοθρεύονται οι νέοι. Και αντί να αντισταθούμε σ’ αυτή την απανθρωπιά, σ’ αυτή ...

«Γίδια, ξεφτιλισμένοι» και «χάιλ Χίτλερ» ακούστηκαν χθες στην ελληνική Βουλή. Το «δημοκρατικό συνταγματικό τόξο» συγκρούεται με το «ελληνικό τόξο». Το πρώτο συμπεριλαμβάνει όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα πλην της Χρυσής Αυγής. Το δεύτερο συμπεριλαμβάνει εμφανώς μόνο τη Χ.Α. και αδήλως πολλές ομάδες στο εσωτερικό άλλων πολιτικών σχηματισμών. Δεν είναι τυχαία η αντιπαράθεση σχετικά με τον αντιρατσιστικό νόμο. Ο προθάλαμος, όμως, του φασισμού είναι η ανεργία, η ανασφάλεια και ο φόβος του πληθυσμού, που αποδίδει τα πάντα στους άλλους και, εν προκειμένω, στους ξένους. Η στάση αυτή ενισχύεται από ένα ιδιότυπο τρόπο σκέψη που εξηγεί την προσωπική και γενική κρίση μέσω του μοναχού Παΐσιου ή διαφόρων άλλων γκουρού, που αποτελειώνουν την ελληνική κοινωνία, καθώς διαφθείρουν τον Ορθολογισμό. Το φασιστικό φαινόμενο, βέβαια, δεν είναι φαινόμενο της σημερινής κρίσης, αλλά ήταν πάντα εδώ. Γιατί, όπως έλεγε ο Πρίμο Λεβί, «ο φασισμός προϋπήρχε του Χίτλερ και του Μουσολίνι και εξακολουθεί να υπάρχει, ...

Στη θεωρία του σύγχρονου «συνταγματισμού» υπάρχει η «κυβέρνηση των νόμων» σε αντίθεση με την «κυβέρνηση των ανθρώπων». Σ’ αυτή την περίπτωση έχουμε την κρίση του «συνταγματικού σφάλματος», δηλαδή τις ερμηνείες και τα λεγόμενα «παραθυράκια». Εν προκειμένω, η δημοκρατία χάνει το πολιτικό της περιεχόμενο και γίνεται «νομοκρατία»! Γι’ αυτό το πεδίο της πολιτικής αντιπαράθεσης –μετά και την κατάργηση του «δημόσιου χώρου»- μεταφέρεται στα δικαστήρια. Ακόμη και οι βουλευτές εκεί προσφεύγουν για να λύσουν τις μεταξύ τους διαφορές. Η νομοκρατία αυτή ενίοτε, όπως στην περίπτωσή μας σήμερα, γίνεται η επίφαση της αλα Μπίσμαρκ «στρατιωτικής κοινωνίας» όπου κάθε κινητοποίηση αντιμετωπίζεται είτε αστυνομικά –θυμίζουμε το χτύπημα των Αγανακτισμένων στο Σύνταγμα ή των κατοίκων της Κερατέας και της Ιερισσού- είτε με επιστράτευση. Στο καθεστώς της νομοκρατίας κερδισμένοι είναι αυτοί που έχουν τη δυνατότητα να στρατολογούν τους καλύτερους νομικούς αλλά και να έχουν πρόσβαση στα κέντρα λήψης αποφάσεων έτσι...

Ρατσιστές χαράκωσαν το πρόσωπο ενός 14χρονου αφγανικής καταγωγής. Πολιτικοί της Χρυσής Αυγής υμνούν στο Κοινοβούλιο το ναζισμό. Στις οθόνες της τηλοψίας δοξάζεται αδιαλείπτως το «λάιφ στάιλ», καταδεικνύοντας ότι στην κοινωνία της λιτότητας παραμένει κυρίαρχος ο πολιτισμός της καταναλωτικής κοινωνίας. Αυτή η αντίθεση μεταξύ ανέχειας και επιδεικτικού πλούτου καθιστά πιο οδυνηρή την πρώτη, καθώς η αυτοεικόνα εξακολουθεί να βασίζεται στα αγοραία πράγματα, στην καταναλωτική δαπάνη και λιγότερο στο πρόσωπο, δηλαδή στις μη υλικές αξίες. Γι’ αυτό η απώλεια των υλικών πραγμάτων σημαίνει και απώλεια του εαυτού, καθώς στο οντολογικό δίλημμα συσκευασία ή περιεχόμενο(η προσωπικότητα ως ψυχική και πνευματική συγκρότηση) εξακολουθούμε να προτιμάμε τη συσκευασία(λάιφ στάιλ), ήτοι το διαρκές κυνήγι μιας άπιαστης εικόνας μέσω του άκρατου καταναλωτισμού. Όμως πρέπει να το πάρουμε απόφαση ότι πρέπει να επιστρέψουμε στη μη αγοραία ουσία της ζωής, στη συλλογικότητα, στη φιλία, στο ήθος και την εντιμότητα κα...

Άλλο να αντιμετωπίζεις μία κατάσταση εξ αντανακλάσεως και συμπαθείας κι άλλο να την υφίστασαι. Άλλο να μιλάς για τα «λουκέτα» και την ανεργία κι άλλο να τα βιώνεις πρωτογενώς. Ένας ολόκληρος κόσμος, που συνιστούσε τον εαυτό σου και την ταυτότητά σου, χάνεται. Ένας «μικρός θάνατος», μία απώλεια, ένας ακρωτηριασμός, υλικός και ψυχικός. Κάποτε, ο ταπεινωμένος και κατακερματισμένος εργαζόμενος έβρισκε την ισορροπία του, καταφεύγοντας στους οργανωμένους ομοίους του, στο σωματείο. Σήμερα, τα συνδικάτα δεν παίζουν το ρόλο της ανάκτησης του χαμένου εαυτού λόγω της εργασιακής αλλοτρίωσης ούτε αμφισβητούν την κυρίαρχη πολιτισμική συνθήκη. Η τελευταία επιβάλλεται από τους φορείς της κουλτούρας του νέου καπιταλισμού(Ρ. Σένετ), κομίζοντας στον εργασιακό βίο το τέλος της ισόβιας απασχόλησης και την εισαγωγή της «στρατιωτικής ρύθμισης»(Μπίσμαρκ) στην κοινωνική ζωή. Σύμφωνα με την τελευταία, οι εργαζόμενοι θα πηγαίνουν από δουλειά σε δουλειά, αλλάζοντας διαρκώς επαγγέλματα. Κατ’ αυτό τον τρόπο δεν...

Ακούς για τη γαλλο-γερμανική συμφωνία σχετικά με τα προγράμματα αντιμετώπισης της ανεργίας των νέων και λες κάτι γίνεται, κάτι έχουν αντιληφθεί οι βόρειοι από τη «φωτιά» που είναι έτοιμη να λαμπαδιάσει στο νότο. Γιατί μόνο τα μισά να διατεθούν από τα 60 δις ευρώ που κέρδισαν οι χώρες του ευρωπαϊκού βορρά από την κρίση, θα δοθεί μια ανάσα στις κοινωνίες που δοκιμάζονται. Αλλά πόσο αληθινή είναι αυτή η είδηση όταν το Der Spiegel δημοσιεύει πως το Βερολίνο ζητά νέες μεταρρυθμίσεις από Ελλάδα και Ισπανία στην αγορά εργασίας; Πόσο πιο πολύ, δηλαδή, πρέπει να μειωθεί ο βασικός μισθός; Φαίνεται ότι σε λίγο δεν θα υπάρχει όντως ανεργία, αφού οι νέοι θα εργάζονται με μηνιαίο μισθό 150 ή 200 ευρώ! Αλήθεια σε ποιους απευθύνονται και ποιους εμπαίζουν; Κι όλα αυτά στο όνομα της ανταγωνιστικότητας! Φαίνεται ότι η επιστροφή στη δουλεία θα είναι το τέλειο μοντέλο του σύγχρονου επιχειρηματικού ανταγωνισμού. Μόνο που σ’ αυτό το πλαίσιο οι εργαζόμενοι είναι βυθισμένοι στην κόλαση της ανάγκης για επιβίωση...

Τι είναι δημοκρατία; Μία μικρή ομάδα της πρώτης εθνικής, η Γουίγκαν, που είναι στα πρόθυρα του υποβιβασμού, να κερδίζει το κύπελλο Αγγλίας σε βάρος της πανίσχυρης οικονομικά και αθλητικά Μάντσεστερ Σίτι. Τι είναι έλλειψη δημοκρατίας και ισονομίας; Να μη σου δίνουν δυο πέναλτι και να σφυρίζουν εις βάρος σου ένα ανύπαρκτο. Όπως συμβαίνει στην Ελλάδα. Αυτό το μπλοκάρισμα της «κινητικότητας» στον αθλητισμό, στην κοινωνία, στην πολιτική, παντού, σε συνδυασμό με την αδικία δημιουργεί θρόμβους που συνήθως προκαλούν επικίνδυνα εμφράγματα. Η λέξη «παράγκα» το Σάββατο το βράδυ ηχούσε σε όλη την Ελλάδα. Γιατί στη χώρα μας, παρά την κρίση, οι «παράγκες» ζουν και βασιλεύουν. Όλη η Ελλάδα εξακολουθεί μεταφορικά και κυριολεκτικά να είναι μία απέραντη παράγκα, καθώς αν δεν έχει κανείς πρόσβαση στα ποικίλα συστήματα εξουσιών, αν δεν έχει τις κατάλληλες διασυνδέσεις, τότε δεν έχει καμία τύχη σε κανέναν τομέα. Υπ’ αυτή την οπτική, ακόμα κι αν επιτυγχάναμε την εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών, τίποτα δε...

Στην Ελλάδα «Τα δύο τρίτα των νέων ανθρώπων είναι επισήμως άνεργοι» γράφει στην ιστοσελίδα της η Frankfurter Allgemeine Zeitung. Για τη «χαμένη γενιά της Ελλάδας» κάνει λόγο η ηλεκτρονική έκδοση του ειδησεογραφικού τηλεοπτικού δικτύου n-tv. Χιλιάδες ελληνόπουλα –με πτυχία και διδακτορικά- παίρνουν το δρόμο της ξενιτιάς. Κι όμως κάποιοι στη χώρα μας εξακολουθούν να θεωρούν ότι δεν χρειάζεται να «προστατευθούν» οι θέσεις εργασίας, ότι η «αόρατη χείρα» της αγοράς θα ρυθμίσει και, μάλιστα, θα εξυγιάνει την οικονομία! Κι αυτό ενώ έχει αποδειχθεί ότι φθάσαμε ως εδώ γιατί κάποιοι εμμένουν στη νεοφιλελεύθερη παραδοχή πως δεν χρειάζονται κανόνες και όρια, ότι όλα αυτορυθμίζονται μέσω της αγοράς και χωρίς την ανάγκη παρέμβασης του κράτους. Κι όμως ουδέν ψευδέστερον τούτου καθώς οι νεοφιλελεύθεροι που λένε όλα αυτά ζήτησαν από το κράτος την προστασία του τραπεζικού συστήματος που τινάχθηκε στον αέρα. Τρισεκατομμύρια δολάρια έδωσε ο Ομπάμα μέσω της Αμερικανικής Κεντρικής Τράπεζας (Fed) για τη διάσ...

Αντιδράσεις –θετικές και αρνητικές- για τα λόγια της Κικής Δημουλά από τη μια και της πολιτικής στάσης του Στίβεν Χόκινγκ από την άλλη. Στη δεύτερη περίπτωση τα πράγματα είναι μάλλον σαφή, καθώς ο αστροφυσικός δήλωσε απλά τη συμμετοχή στο ακαδημαϊκό μποϊκοτάζ κατά του Ισραήλ λόγω της συμπεριφοράς του τελευταίου έναντι των Παλαιστινίων. Στην πρώτη περίπτωση, όμως, τα πράγματα είναι πιο σύνθετα. Όχι γιατί αυτό προκύπτει από τα λόγια της ίδιας της ποιήτριας, αλλά γι’ αυτό που συμβολίζει η ίδια η Κική Δημουλά. Έτσι, ο «διάλογος» που αναπτύχθηκε στις εφημερίδες και στο διαδίκτυο ανάμειξε την πολιτική με την ιδεολογία και την λογοτεχνική κριτική με τις κοινωνικές προσεγγίσεις. Μάλιστα, στο πεδίο της πολιτικής και της ιδεολογίας κάποιοι/ες εμπλέκουν το μετεμφυλιακό σχίσμα μεταξύ μιας δεξιάς που κυριαρχεί στην οικονομία και στο κράτος και μιας αριστεράς που έχει την ηγεμονία στο χώρο του πνεύματος και του πολιτισμού. Μόνο που αυτή η τυποποίηση έχει πάψει να υφίσταται από το 1981 και μετά. Σε κ...

«Συγχωρέστε με, δεν αντέχω άλλο» έγραψε ο 46χρονος υπολοχαγός από τη Χαλκίδα και βούτηξε στο κενό. Έκανε και δεύτερη δουλειά για να ζήσει αξιοπρεπώς την οικογένειά του. Δεν άντεξε. Τα στημόνια της ψυχής κόπηκαν. Πολλοί συν-Έλληνες βρίσκονται ομοίως στα όριά τους. Γι’ αυτό η πιο συνηθισμένη πασχαλινή ευχή φέτος ήταν «Καλές αντοχές»! Όμως, η αντοχή είναι υποκειμενική κατάσταση. Άλλος δεν αντέχει να μην έχει να πάει γάλα στα παιδιά του κι άλλος, όπως η γνωστή ποιήτρια, να συγκλονίζεται από τους μετανάστες που… «πιάνουν τα παγκάκια» στην πλατεία Κυψέλης. Και διερωτάται κανείς, πόση τάχα ευαισθησία χρειάζεται η ποίηση! Ποιος ήταν εκείνος που έλεγε ότι η ποίηση είναι το δόσιμο του εαυτού, το δώρο που μιλά; Γιατί πράγμα όμως μιλά; Άλλοτε η ποιητική γλώσσα υποθάλπει την αλλαγή, ανατρέποντας την ισχύουσα συμβολική τάξη και δημιουργώντας τη νέα κοινωνικότητα, τη νέα συλλογικότητα, αυτή που θάλλει στις οπωροφόρες λέξεις και στην ποιητικότητα των δρόμων, εκεί όπου κατοικούν οι εξόριστοι νέοι και ο...

«Πήρα τη σύνταξη και δάκρυσα» λέει η γιαγιά της Γαύδου και η αυλή του νεαρού αρχηγού χαχανίζει με… κατανόηση, μετασχηματίζοντας τον πόνο σε γραφικότητα. Στη Σκουφά οι ναύτες τραγουδούν τον εθνικό ύμνο την ώρα της Ανάστασης και δεν ξέρεις ποιος μυστικός «άνεμος» φουσκώνει τα πανιά τους. Στη Συρία οι αντικαθεστωτικοί χρησιμοποιούν το φονικό αέριο Σαρίν αλλά ο Ομπάμα ενδιαφέρεται για τη χρήση του μόνο αν γίνεται από τον Άσαντ. Το Ισραήλ με την επίθεση εναντίον της Συρίας, δημιουργεί τις συνθήκες μιας γενικευμένης ανάφλεξης με τις ευλογίες των ΗΠΑ και τους… φόβους των Παρισίων. Στην Ελλάδα προαναγγέλλονται βαριές ποινές κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, λες κι αυτά μπορούν να κατασταλούν με ομοιοπαθητικό τρόπο και δη με το φόβο της φυλακής. Κάποιος το είπε καίρια, «δημιουργήστε θέσεις εργασίας και ο ρατσισμός θα αντιμετωπισθεί τάχιστα». Γιατί ο φασισμός φύεται στην απελπισία, στην ανεργία και την απαιδευσία. Στο Βερολίνο, εν τω μεταξύ, δικάζεται η ομάδα των νεοναζί που σκότωσε οκτώ Κο...

«Τι εστίν η αλήθεια;» ρώτησε ο Πόντιος Πιλάτος τον Ιησού. Ο Ιησούς δεν απάντησε. Κάποιοι, έκτοτε, θεωρούν ότι το ερώτημα σχετικά με την «αλήθεια» παραμένει αναπάντητο. Όμως, τόσο ο Χριστός όσο και ο Πιλάτος είχαν τις απαντήσεις, οι οποίες αντιπροσώπευαν δύο αξιολογικά κριτήρια της αλήθειας τους. Σύμφωνα με την τότε κυρίαρχη οπτική που εξέφραζε ο δεύτερος «fortis est veritas», η δύναμη είναι η αλήθεια. Το νέο που κόμισε ο Ιησούς ήταν η δημιουργία της κοινωνικής συνοχής μέσω της Αγάπης. Ο χριστιανισμός της Ανατολής δημιούργησε μία νέα ανθρώπινη ηθική, αλλά προπάντων ανέτρεψε τις ιεραρχίες. ο Θεός των πρωτοχριστιανών είναι ένας φτωχός, γεννημένος μεταξύ των φτωχών, είναι ταπεινός, αποστερημένος από κάθε αγαθό, δεν έχει εξουσιαστικές φιλοδοξίες και αποδέχεται το θάνατο στο σταυρό όπως ο τελευταίος των αθλίων. Αυτός ο Θεός είναι ο Θεός της Αγάπης ακόμη και για τους εχθρούς. Αυτός είναι ο Θεός της μέριμνας, ο Θεός της δικαιοσύνης και του συλλογικού καλού. Αλλά πως από την «αποθέωση» της συλλ...

Το νερό, αυτό το φυσικό, κοινό αγαθό της ανθρωπότητας καθίσταται πλέον ιδιωτικό κτήμα, ήτοι ιδιοκτησία. Δεν θα αργήσει ο καιρός που θα συμβεί το ίδιο και με τον αέρα, που αναπνέουμε. Στον τομέα της οικονομίας, μετά την Ελλάδα και την Κύπρο, είναι η σειρά της Σλοβενίας να πεταχτεί στα «σκουπίδια». Στην Πορτογαλία η λιτότητα απέτυχε, αλλά η κυβέρνηση λαμβάνει νέα μέτρα λιτότητας! Για την πλήρη εφαρμογή του «σοκ» στους Έλληνες μιλάει η Ναόμι Κλάιν. Την καταδικαστική για την Ελλάδα πολιτική της λιτότητας επισημαίνουν οι Γιούργκεν Χάμπερμας και Γκίντερ Γκρας, οι δύο μεγάλοι Γερμανοί διανοητές. Κι όμως η Άγκελα Μέρκελ εμμένει στην ίδια συνταγή, δημιουργώντας το τέρας που λέγεται «Γερμανική Ευρώπη»(Ούλριχ Μπεκ). Παρόλα αυτά, βλέπω τις πρωτομαγιάτικες διαδηλώσεις και απορώ από την απουσία των εργαζομένων και πιο πολύ του ενός εκατομμυρίου πεντακοσίων χιλιάδων ανέργων. Θυμάμαι τον Ζακ Ατταλί που έλεγε πως είναι «ένα μυστήριο» και συνάμα «φοβερό να βλέπεις έναν λαό να υπομένει αυτή την κατάστασ...