Spread

Η λέξη spread βρίσκεται πλέον στο καθημερινό μας λεξιλόγιο. Αλλά τι είναι αυτό το περίφημο spread που όλο ανεβαίνει, καθιστώντας το δανεισμό του ελληνικού δημοσίου πανάκριβο ως εάν να δανείζεται από τοκογλύφους; Το spread είναι η διαφορά του επιτοκίου που δανείζεται η Γερμανία(3,5%) με το επιτόκιο που δανείζεται η Ελλάδα(8%). Αν αφαιρέσουμε από το 8 το 3,5 θα έχουμε 4,5, ή 450 μονάδες βάσης. Το ερώτημα κατόπιν τούτου είναι ποιος αριθμός είτε ως επιτόκιο είτε ως spread θα ενεργοποιήσει το μηχανισμό βοήθειας της ελληνικής οικονομίας; Όταν όλοι πανηγύριζαν για την επίτευξη της συμφωνίας, εμείς με σκεπτικισμό επισημαίναμε τις ασάφειες, καθώς δεν διευκρινίζονταν σε ποια συγκεκριμένη περίπτωση θα είχαμε την ενεργοποίηση του διχτύου ασφαλείας. Επισημαίναμε, μάλιστα, ότι το πνεύμα της συμφωνίας ήταν «Πνιγείτε για να σας σώσουμε», ή αλλιώς «χρεοκοπείστε πρώτα κι ύστερα βλέπουμε». Αλλά γιατί να φτάσουμε στο χείλος του γκρεμού και της καταστροφής για να βοηθηθούμε; Και ποιος θα κρίνει και πως, τι συνιστά «χείλος του γκρεμού»; Δεν είναι τυχαίο ότι παρά την εκτόξευση στα ύψη του spread ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κ. Τρισέ επιμένει ότι η Ελλάδα δεν θα πτωχεύσει. Ενδεχομένως η Ελλάδα να μην πτωχεύσει αλλά με τέτοια τοκογλυφικά δάνεια οι Έλληνες και η ελληνική οικονομία θα εξαερωθούν. Όσο για το κλίμα που εκτοξεύει στα ύψη τα επιτόκια αυτό δεν διαμορφώνεται από την αδεξιότητα κάποιου Έλληνα πολιτικού που μίλησε στην ανταποκρίτρια των Financial Times αλλά από τα ίδια τα κερδοσκοπικά κεφάλαια που ελέγχουν δημοσιογράφους, μέσα ενημέρωσης ακόμη και πολιτικούς μέσω των οποίων διαμορφώνουν το κλίμα(ή τα «ψυχολογικά εφέ» όπως ονομάζονται στη γλώσσα των τεχνικών της παγκόσμιας οικονομικής εξουσίας). Δεν είναι τυχαίο ότι πριν μερικές ημέρες ο οικονομολόγος R. Hureaux έγραφε στο περιοδικό Marianne(το οποίο ίδρυσε ο νυν πρόεδρος του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος-Καν) ότι ο μηχανισμός διάσωσης της Ελλάδας δεν θα εξυπηρετήσει σε τίποτα, καθώς εκτός από τα δημοσιονομικά ελλείμματα υπάρχουν και τα ζητήματα του πληθωρισμού και της ανταγωνιστικότητας(εργασιακές σχέσεις στον ιδιωτικό τομέα). Γι’ αυτό σύμφωνα με τον αρθρογράφο η Ελλάδα αλλά και άλλοι, όπως η Πορτογαλία, πρέπει να βγουν από το ευρώ. Αντιθέτως, ο οικονομολόγος Fr. Lordon θεωρεί ότι η Γερμανία πρέπει να εξέλθει από την ευρωζώνη! Πίσω από την αντιπαλότητα αυτή κρύβεται η διαμάχη για τον χαρακτήρα της ΕΕ. Αν δηλ. θα είναι μια χαλαρή συνομοσπονδία όπως επιθυμούν οι Βρετανοί και οι Γερμανοί νεοφιλελεύθεροι ή μια ισχυρή ένωση.