Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

Μέρκελ και ευρώ

Η ελληνική χρηματοπιστωτική κρίση έγινε τελικά κρίση του ευρώ. Η μετάσταση δεν οφείλεται στο μέγεθος της «σηψαιμίας» της ελληνικής οικονομίας αλλά στα στοιχήματα-χτυπήματα των υπερατλαντικών «κερδοσκόπων». Δεν θα μπορούσε, άραγε, η Ευρωπαϊκή Ένωση και δη η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να προστατεύσουν την Ελλάδα; Γιατί αυτό δεν συνέβαινε μέχρι τώρα; Γιατί άργησε η αντίδραση της Γερμανίας; Γιατί η κ. Μέρκελ υφίσταται την πίεση των εταίρων της στον κυβερνητικό συνασπισμό αλλά και λόγω των κρίσιμων εκλογών στη Ρηνανία-Βεστφαλία στις 9 Μαΐου. Δεν είναι τυχαίο ότι η συνεδρίαση του eurogroup ορίστηκε για τις 10 του ίδιου μήνα! Αλλά δεν είναι μόνο ο μικροκομματικός αυτός λόγος, υπάρχει κι ένας ορισμένος ιδεολογικός τρόπος θέασης των πραγμάτων, ο νεοφιλελεύθερος, που τυφλώνει. Το γερμανικό μοντέλο είναι η «κοινωνία της αγοράς» και η οικονομία του είναι η οικονομία μιας «κοινωνίας της αγοράς». Κάτι που δεν γίνεται αποδεκτό στην υπόλοιπη Ευρώπη, πλην της Αυστρίας και δύο τριών ακόμη χωρών. Επιπλέον, η νεοφιλελεύθερη νομενκλατούρα των Βρυξελλών, οι τραπεζίτες της Φραγκφούρτης και η Γερμανική ηγεσία δεν πίστευαν ότι η επίθεση είναι εναντίον του ευρώ. Ακόμη χειρότερα, οι ευρωπαϊκές ελίτ (εν οις και οι ελληνικές) εξακολουθούν να σκέφτονται όπως πριν, δηλαδή απολύτως νεοφιλελεύθερα και απορυθμιστικά. Η «απορύθμιση» τους προκαλεί ηδονή, καθώς εκεί κερδίζουν. Κανείς δεν ενδιαφέρεται για τους άνεργους και την περικοπή των μισθών. Το θέμα ήταν να σωθούν οι τράπεζες. Οι άνθρωποι είναι περιττοί. Αλλά μαζί με τους ανθρώπους χάνεται και η πραγματική οικονομία.
Ακόμη χειρότερα, η ατμομηχανή της Ευρωζώνης, η Γερμανία ενίσχυσε τρομερά την κρίση των περιφερειακών χωρών καθώς το υψηλό εμπορικό της πλεόνασμα σε συνδυασμό με τη χαμηλή εσωτερική κατανάλωση(αποπληθωρισμός), μεγάλωσε το πρόβλημα των περιφερειακών οικονομιών. Χρειάσθηκε να χτυπηθεί πέραν της Ελλάδας, η Πορτογαλία και αν απειλείται η Ισπανία για να αλλάξει το κλίμα. Όμως τι μπορεί να σωθεί τώρα; Κάποιοι έχουν σημάνει συναγερμό και καλούν για επιβίβαση στις «εθνικές σωστικές λέμβους». Κάποιοι άλλοι, όπως οι Έλληνες, δεν έχουν άλλη τύχη παρά να μην βυθιστεί το ευρωπαϊκό καράβι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ο ΤΡΑΜΠ, ο ΜΑΣΚ, το διαδίκτυο και ο "νέος φασισμός"

«Δεν πρέπει να προκαλεί μεγάλη έκπληξη το γεγονός ότι ένα Δημοκρατικό Κόμμα που έχει εγκαταλείψει τους ανθρώπους της εργατικής τάξης θα διαπ...