Εξεταστικές!

Η απόφαση της κυβέρνησης να ζητήσει τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής της Βουλής για την παραποίηση των στατιστικών στοιχείων για το δημοσιονομικό έλλειμμα, αιφνιδίασε. Και τούτο διότι μέχρι προχθές ο πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου ζητούσε τη συναίνεση των άλλων κομμάτων και δη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τι άλλαξε άραγε τώρα; Τι συνέβη, αίφνης, και ο πρωθυπουργός έλαβε αυτήν την υψηλού ρίσκου και αμφίβολης αποτελεσματικότητας απόφαση για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής; Η επίσημη εκδοχή εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ είναι πως η πρωτοβουλία αποσκοπεί στη διαφάνεια και την κάλυψη του «ελλείμματος αξιοπιστίας»της χώρας μας. Αυτό όμως θα μπορούσε να γίνει αργότερα, όταν η κατάσταση θα ήταν πιο ήρεμη, και όχι μεσούσης της κρίσης. Πολύ περισσότερο, μάλιστα, όταν ενδέχεται να έχουμε επιδείνωση της κατάστασης λόγω των διαφόρων φημών και κατηγοριών που θα αναπτυχθούν κατά τη διάρκεια της λειτουργίας της εξεταστικής. Τι απαντά επ’ αυτών ο κ. Παπακωνσταντίνου, αυτός ο οποίος μετά τη νίκη του ΠΑΣΟΚ τον περασμένο Οκτώβριο πήρε αμπάριζα τα διεθνή ειδησεογραφικά δίκτυα, δηλώνοντας την δεινή κατάσταση της ελληνικής οικονομίας; «Με ρωτούν συνεχώς, δεν πρέπει κάποιος να πάει φυλακή;» είπε συγκεκριμένα για να δικαιολογήσει την εξεταστική. Ποιοι ρωτούν τον κ. Παπακωνσταντίνου; Και γιατί θα πρέπει ο υπουργός Οικονομικών να ανταποκριθεί στο αίτημα των κυρίων που των ερωτούν; Μόνο αν πρόκειται για τους Ευρωπαίους νεοφιλελεύθερους, αξιωματούχους της ΕΕ, που κάνουν τον Έλληνα υπουργό να χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια του, δικαιολογείται μια τέτοια πρωτοβουλία. Αναφερόμαστε σε εκείνους που διατύπωσαν στο πρόσφατο παρελθόν το αίτημα για τιμωρία των «παραποιητών». Όμως, παραποιήσεις έκανε, αποδεδειγμένα πλέον, και ο κ. Σημίτης με τη βοήθεια της Goldman Sachs και ασφαλώς με το αζημίωτο(της τράπεζας). Παραποιήσεις έκαναν και πολλές άλλες χώρες. Γιατί, όμως, ζητούνται ευθύνες μόνο από την Ελλάδα; Και γιατί η κυβέρνηση δέχθηκε αυτή την πρωτοφανή πολιτική παρέμβαση σ’ αυτή την κρίσιμη συγκυρία; Οι απαντήσεις ποικίλουν. Σύμπασα η αντιπολίτευση θεωρεί άκαιρη και μη χρήσιμη την εξεταστική επιτροπή, την οποία αποδίδουν σε μία προσπάθεια της κυβέρνησης να μετακυλήσει το πολιτικό κόστος των οδυνηρών μέτρων στη ΝΔ. Και τούτο καθώς είναι πλέον γνωστό ότι ακόμη και οι «πράσινοι» συνδικαλιστές υπαλλήλων είναι εξοργισμένοι με την ενδοτική πολιτική της κυβέρνησης έναντι των Βρυξελλών. Επίσης στην κυβέρνηση και την ΚΟ του ΠΑΣΟΚ υπάρχουν διιστάμενες προσεγγίσεις του θέματος. Οι «σκληροί», όπως οι κ. Σαχινίδης, Παπουστσής και Πάγκαλος είναι υπέρ της σύστασης εξεταστικής επιτροπής στην προσπάθεια να πεισθούν οι Ευρωπαίοι εταίροι ότι η κυβέρνηση θα κάνει ό,τι χρειαστεί για να καλυφθεί το έλλειμμα αξιοπιστίας της χώρας. Ενδεικτική προς τούτο ήταν η δήλωση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλου στη Βουλή ότι «το πρόβλημα είναι η αξιοπιστία και πρέπει πάση θυσία να την ανακτήσουμε, δεν μπορεί να είναι πυξίδα μας πώς θα διασώσουμε τον έναν ή τον άλλον».
Στην αντίθετη κατεύθυνση κινούνται οι «ρεαλιστές», όπως οι κύριοι Λοβέρδος και Ανδρουλάκης. Κατ’ αυτούς το θέμα είναι πολιτικό και λύθηκε στις εκλογές καθώς οι πολίτες απέδωσαν τις ευθύνες και τιμώρησαν τον Κ. Καραμανλή και την κυβέρνηση της Ν.Δ. Ακριβέστερα, ο υπουργός Εργασίας Αν. Λοβέρδος είπε ότι «αυτό που χρειάζεται είναι δουλειά για να αξιοποιήσουμε όλες τις ευκαιρίες και όχι εξεταστική για να αναζητήσουμε υπεύθυνους από το παρελθόν, που τους γνωρίζει ο λαός και το αποτύπωσε τον Οκτώβριο με την ψήφο του»(ΤΑ ΝΕΑ). Επίσης ο βουλευτής Μίμης Ανδρουλάκης στο «Κανάλι 1» αναρωτήθηκε τι περισσότερο θα βγάλει η εξεταστική. «Ο Καραμανλής ουσιαστικά τιμωρήθηκε», είπε χαρακτηριστικά.
Όλα τούτα καταδεικνύουν πως ο κ. Παπανδρέου απεμπόλισε τη συναίνεση προς χάριν μιας αβέβαιης και αμφίβολης αξιοπιστίας. Γιατί το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι κυρίως η «αξιοπιστία», αλλά το ίδιο το ευρώ το οποίο «τρίζει». Η χώρα μας δεν είναι παρά η «κερκόπορτα» απ’ όπου επιτίθενται τα κερδοσκοπικά κεφάλαια. Για την ακρίβεια και σύμφωνα με τον αναλυτή Albert Edwards, ακόμη και αν η ΕΕ παράσχει βοήθεια στην Ελλάδα αυτή θα είναι πρόσκαιρη λόγω του φόβου των ηγετών της ευρωζώνης και γενικευμένη έκρηξη της ζώνης του ευρώ. Σύμφωνα με τον αναλυτή η Ισπανία θα είναι ο επόμενος στόχος. Μάλιστα, η μεγαλύτερη αλλοίωση στοιχείων είναι η απόκρυψη του δημόσιου χρέους με τη βοήθεια της Goldman Sachs. Ο Έντουαρντς, μάλιστα, σημειώνει πως τώρα η τράπεζα επιτίθεται σε κράτη! Τούτο είναι εύλογο αφού ως γνωστόν ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου αρνήθηκε την απόκρυψη του χρέους με την καταβολή 300 εκ. ευρώ. Αλλά γιατί το έκανε αυτό ο Έλληνας πρωθυπουργός, αφού την ίδια μέθοδο απόκρυψης μετέρχονταν και άλλες χώρες και πολύ περισσότερο όταν αυτό δεν θεωρείται μέχρι τώρα παράνομο από την ΕΕ; Άγνωστο. Ίσως προς χάριν μιας περίεργης πλην άκρως «απολιτικής» προσέγγισης της ειλικρίνειας, της αξιοπιστίας και του «ψεύδους».
Τούτων δοθέντων, τι πρόκειται να συμβεί εφεξής; Ούτε αυτό είναι γνωστό. Το μόνο που γνωρίζουμε είναι πως η κυβέρνηση ανοίγει εν μέσω κρίσης επικίνδυνες και σκολιές ατραπούς που και η ίδια δεν γνωρίζει που καταλήγουν.