ΓΙΩΡΓΟΣ Χ. ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ

  Ίδιο σκηνικό παντού. Στη Θεσσαλονίκη η αστυνομία των Μητσοτάκη-Θεοδωρικάκου χτυπά φοιτητή με βομβίδα κρότου-λάμψης. Ο 20χρονος ζει από τύχη. Στην Ουμπαούμπα, μια μικρή πόλη στην περιοχή Sergipe της βορειοανατολικής Βραζιλίας, οι αστυνομικοί του ακροδεξιού Μπολσονάρου κλείνουν στο πορτ παγκάζ του αυτοκινήτου τους τον Genivaldo de Jesus Santos, έναν 38χρονο μαύρο άνδρα, που σε λίγο θα πεθάνει από ασφυξία, όπως ο Τζορτζ Φλόιντ, ο Ζακ Κωστόπουλος, ο Βασίλειος Μάγγος. Είναι οι ίδιοι, από τη Μινεσότα ως την πλατεία Κάνιγγος και την πλατεία της Νέας Σμύρνης. Παντού ασκούν την ίδια βία, στην Αλμπερτίνα στη Χιλή, στη Σάρα στο Λονδίνο, στην Έφη στη ΓΑΔΑ, στον Γιώργο στο Βούπερταλ. Σε όλο τον κόσμο το κράτος (αυτό που «έχει το μονοπώλιο της βίας») στρέφεται εναντίον του «μη-κράτους», εναντίον της ανθρωπότητας. Παντού το δόγμα των νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων είναι η επιβολή του «νόμου και της τάξης», παντού το μήνυμα στις κρατικές δυνάμεις καταστολής είναι το ίδιο: «Χτυπήστε. Σκοτώστε. Εμείς...

Το μυθιστόρημα του  Ίταλο Καλβίνο  «Ο διχοτομημένος υποκόμης»(1951) πλήττει με έξοχο τρόπο όλους τους μανιχαϊσμούς, καταδεικνύοντας ότι το «καθαρό» καλό και η αγία καλοσύνη είναι περισσότερο άγρια, πιο οδυνηρή και απάνθρωπη από την επίσης αιμοβόρα, «καθαρή» κακότητα.  Τα δύο μισά, το καλό και το κακό, οι δύο εαυτοί του ίδιου ανθρώπου, του διχοτομημένου υποκόμη εν προκειμένω, θα μονομαχήσουν με διακύβευμα τον έρωτα μιας όχι τόσο όμορφης πλην έξυπνης και φτωχής νεαρής. Αλλά θα χάσουν και οι «δύο»! Μέσα από την απώλεια και την ήττα θα επανενωθούν, θα επανασυμφιλιωθούν και το όλον, το ακέραιον του προσώπου θα επανασυσταθεί με καταλύτη και συγκολλητική ουσία όχι κάποια ιδεολογία αλλά την  αγάπη . Και ο δικός μας  Γιώργος Μανιώτης  θα γράψει στη νουβέλα του «Ανώνυμα γράμματα»(2002): «Έκανα μεγάλο κακό στον εαυτό μου! Τον χώρισα στα δυο και πέταξα σε μια γωνία αυτό που δε με συνέφερε...». Κι έρχεται ο  John Holloway*  να μας μιλήσει για τη διχοστασία και...

Για Γ παγκόσμιο πόλεμο μίλησε ο Σόρος στο Νταβός. Αρκετά χρόνια πριν, ο Αμερικανός διεθνολόγος Τσαρλς Κάπτσαν είχε γράψει για το τέλος της αμερικανικής εποχής και τη σύγκρουση των ΗΠΑ (της αυτοκρατορικής δύναμης που βρίσκεται σε παρακμή) και της Κίνας (της αναδυόμενης αυτοκρατορικής δύναμης). Πάντα η αλλαγή σκυτάλης γινόταν με πόλεμο γράφει ο Κάπτσαν, με εξαίρεση την μεταβίβαση της «αυτοκρατορικής εξουσίας» από την Βρετανία στις ΗΠΑ. Για να αποφευχθεί μάλιστα ένας μεγάλος πόλεμος που θα έχει ολέθρια αποτελέσματα, πρότεινε μια διευθέτηση με την Κίνα και μία ισορροπία δυνάμεων στους διεθνείς θεσμούς. Το ίδιο προτείνει, σήμερα, με αφορμή τη σύγκρουση των ΗΠΑ (δι’ αντιπροσώπου) με τη Ρωσία, ο Χ. Κίσσινγκερ. ‘Όμως ο Μπάιντεν επιλέγει την ελεγχόμενη (πόσο μπορεί να είναι ελεγχόμενη;) σύγκρουση. Οι ΗΠΑ επιχειρούν να περιορίσουν τον ζωτικό χώρο της αντιπάλου τους, της Κίνας, χτυπώντας έναν ισχυρό σύμμαχο της, τη Ρωσία. Βέβαια, τις συνέπειες της σύγκρουσης δεν τις υφίστανται οι ΗΠΑ, αλλά η Ουκ...

  «Όποιος δεν είναι μαζί μας, είναι εναντίον μας», έλεγε ο Τζορτζ Μπους Τζούνιορ κατά τη διάρκεια της αμερικανικής εισβολής στο Ιράκ με πρόσχημα τότε τα όπλα μαζικής καταστροφής του Σαντάμ Χουσεΐν, που όμως αποδείχθηκε (εκ των υστέρων πάντα) ότι ήταν ένα τεράστιο ψέμα. Σήμερα, ισχύει το ίδιο. Όποιος έχει διαφορετική άποψη από τους Αμερικανούς και τη Δύση γενικά είναι «φιλο-Ρώσος»! Ακόμα κι αν πρόκειται για τον Πάπα. Η τοποθέτηση του Πάπα Φραγκίσκου για την αιτία της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, που αποδίδει ευθύνες και στο ΝΑΤΟ, αντιμετωπίζεται εχθρικά από τη Δύση, ακόμα κι όταν πρόκειται για την Καθολική Πολωνία. Τα πολωνικά μέσα ενημέρωσης ανησυχούν για τη στάση του Βατικανού σε σημείο που δύο εβδομαδιαίες εφημερίδες αφιερώνουν τα πρωτοσέλιδα τους σε αυτήν. Μάλιστα, το  Polityka , παρουσιάζει τον Πάπα μέσα σ' ένα "Ζ" – το γράμμα που φέρουν τα ρωσικά τεθωρακισμένα στον πόλεμο στην Ουκρανία.  Επειδή ο Πάπας τόλμησε να αποδώσει ευθύνες και στο ΝΑΤΟ, παρουσιάζε...

  Στο εσωτερικό των ΗΠΑ η πολιτική αντιπαράθεση δεν αφορά την συμμετοχή των ΗΠΑ στον πόλεμο με την Ρωσία ως «χορηγού» της Ουκρανίας, αλλά ένα κοινωνικό θέμα, οι αμβλώσεις. Την ίδια στιγμή, η αντιπαράθεση των ΗΠΑ(και της Ευρώπης) με την Ρωσία και την Κίνα λαμβάνει ποικίλες μορφές. Το στρατιωτικό πεδίο είναι η πιο οδυνηρή και θεαματική μορφή, αλλά πίσω απ’ αυτή λαμβάνει χώρα ένας άγριος οικονομικός πόλεμος που επιχειρεί να αποδυναμώσει όχι μόνο τη Ρωσία (πόλεμος και κυρώσεις) αλλά και την Κίνα (αποχώρηση μεγάλων δυτικών εταιρειών απ’ αυτή). Η Δύση με άλλα λόγια επανασχεδιάζει την τρέχουσα μορφή της «παγκοσμιοποίησης». Ο επανασχεδιασμός γίνεται με πρόσχημα την πανδημία και τους επαναλαμβανόμενους περιορισμούς που αυτή έχει επιβάλει, τις ρήξεις στις αλυσίδες εφοδιασμού, τις ελλείψεις, τον πληθωρισμό (όχι, για τα υπερκέρδη δεν μιλούν), καθώς και την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Οι κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας εντάσσονται στον γενικευμένο οικονομικό πόλεμο και στην εκ βάθρων αναθεώρηση ...

  Η μέρα της Μάνας σήμερα και οι Ταλιμπάν  φυλάκισαν ξανά τις γυναίκες μες στη μπούργκα. Κανείς από τον δυτικό κόσμο της… ελευθερίας και της δημοκρατίας δεν προέβη σε δηλώσεις! Την ίδια στιγμή, στα νότια προάστια της Αττικής μαθητές τραπάρουν: «Τη γαμάω μέσα στο Bentley / Φρέσκος σαν το Λουμίδη / Στο μουνί πατάω μπουνίδι / Swoop, swoop, swoop / Ρίχνω κλωτσίδι».  Η φιλόλογος διαβάζει Κική Δημουλά: «Για τα δεμένα χέρια σου, που έχεις όσους πολλούς αιώνες σε γνωρίζω, σε λέω γυναίκα.»* Τα παιδιά κοιτούν την καθηγήτριά τους σαν "ούφο". Και συνεχίζουν: «Καριόλα σε μισώ, να το ξέρεις, σου αξίζει μόνο αυτό, να υποφέρεις»! Στην Καβάλα ένας γυναικοκτόνος δηλώνει πως σκότωσε τη γυναίκα του γιατί «του ανήκε»! «Εμένα οι φίλες μου είναι σύρματα τεντωμένα στις ταράτσες παλιών σπιτιών Εξάρχεια Βικτώρια Κουκάκι Γκύζη. Πάνω τους έχετε καρφώσει εκατομμύρια σιδερένια μανταλάκια τις ενοχές σας…»**, επιμένει η φιλόλογος, απαγγέλοντας Κατερίνα Γώγου. «Σκάσε πουτάνα μπουνιές μη σου βάλω / Κερνάν...