Στο ποτάμι που σχίζει στα δυο την πόλη της Βουδαπέστης, λίγα μέτρα από τον σιδηροδρομικό σταθμό, τον οποίο πολιορκούν χιλιάδες πρόσφυγες βρίσκονται ακόμα τα παπούτσια των Εβραίων, τους οποίους ξεπόδεναν οι φασίστες πριν τους εκτελέσουν, αφήνοντας τα ξυπόλυτα πτώματά τους να γίνουν σχεδίες στο Δούναβη για να κουβαλούν στους αιώνες τη μνήμη της ανθρώπινης κτηνωδίας. Ακριβώς όπως και τότε, «Από το 1933 ως το 1940, εκατομμύρια πρόσφυγες που είχαν διαφύγει από τον ναζισμό στη Γερμανία, την Πολωνία και τις χώρες της Βαλτικής βρέθηκαν μπροστά σε κλειστά σύνορα…» γράφει ο Γκι Σορμάν (Le Monde).
Πώς θα αποκαλέσουν οι ιστορικοί αυτό το ανθρώπινο κύμα που ξεχύνεται προς την Ευρώπη; Πώς θα δικαιολογήσουμε στα βιβλία Ιστορίας αυτή την έξοδο, που οι κυβερνήσεις και οι λαοί της Ευρώπης αποκαλούν απλώς «κρίση»;...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου