Εποπτεία από ΔΝΤ

Η Wall Street Journal επανέρχεται στο δείπνο των «μεγάλων κερδοσκόπων» του περασμένου Δεκεμβρίου στο Μανχάταν και στη συμφωνία τους για την «πτώση» του ευρώ και την επίτευξη της απόλυτης ισοτιμίας του με το δολάριο. Αναφέρεται, μάλιστα, ότι ο Τζόρτζ Σόρος, στοιχηματίζοντας στην πτώση του ευρώ, θα κερδίσει 200 εκατομμύρια δολάρια, επενδύοντας μόνο 10 εκατομμύρια δολάρια. Κατόπιν τούτου τίθεται το ερώτημα, «ο Σόρος είναι πίσω από την κερδοσκοπία κατά της Ελλάδας;»(AgoraVox). Αυτή η ερμηνεία της κατάστασης, αν και έχει επιβεβαιωθεί από τα γεγονότα, παραμένει στην επιφάνεια των πραγμάτων και δεν εξηγεί την κρίση. Αντιθέτως, η άποψη του Ζακ Ατταλί μοιάζει ποιο πειστική. Σύμφωνα με τον γνωστό οικονομολόγο, από τη στιγμή που το G20 αποφάσισε στο Λονδίνο την έξοδο του ιδιωτικού χρηματοπιστωτικού συστήματος(τράπεζες) από την κρίση μέσω των τεράστιων κρατικών ενισχύσεων, έχουμε τη μετατόπιση της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης, η οποία κατέστη πλέον κρίση των δημόσιων οικονομικών, ήτοι των δημόσιων ελλειμμάτων και του δημόσιου χρέους. Ελλείμματα και χρέος έγιναν στοιχεία της κρίσης. Όχι όμως της κρίσης της πραγματικής οικονομίας αλλά της εικονικής, αφού η αναχρηματοδότηση του χρέους γίνεται πλέον με όρους υπερ-τοκογλυφικούς. Έτσι, οι περίφημες «αγορές» (τράπεζες, οίκοι αξιολόγησης) άρχισαν να «στοιχηματίζουν» στην αδυναμία χωρών όπως η Ισλανδία, η Ιρλανδία, η Ελλάδα να αποκαταστήσουν τις ισορροπίες και να μην καταρρεύσουν. Στη συνέχεια, το στοίχημα θα είναι η εξαφάνιση του ευρώ, αφού αυτό δεν μπορεί να υπάρχει επί μακρόν χωρίς την χρηματοπιστωτική αλληλεγγύη των χωρών της ευρωζώνης. Τέλος, σύμφωνα πάντα με τον Ατταλί, θα έχουμε ξανά μία παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση καθώς το Χρήμα θα βρίσκεται πέρα και πάνω από την πραγματική παραγωγή του πλούτου. Συνεπώς, για τη σωτηρία δεν αρκεί η άμυνα στην κερδοσκοπία. Τι πρέπει τότε να γίνει; Εν προκειμένω κατατίθεται η πρόταση του επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Ντομινίκ Στρος-Καν που ζήτησε ώστε το ΔΝΤ να εποπτεύει το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα με δικαίωμα παρέμβασης ακόμη και στους προϋπολογισμούς των διαφόρων κρατών ώστε να αποφεύγεται ο ανεξέλεγκτος δανεισμός τους. Ε, λοιπόν, τούτο υλοποιείται ήδη στην Ελλάδα!