Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Φεβρουάριος, 2010

Συνομωσία στο Μανχάταν

Οι άνθρωποι των πιο μεγάλων κερδοσκοπικών κεφαλαίων(hedge funds) συναντήθηκαν, χθες, στο Μανχάτταν, σύμφωνα με τη Wall Street Journal, σε δείπνο-εργασίας προκειμένου να επεξεργαστούν τον τρόπο με τον οποίο θα επιτύχουν την πτώση του ευρώ σ’ ένα επίπεδο σχετικής ισοδυναμίας με το δολάριο. Ήδη η αντιστοιχία του ευρώ προς το δολάριο τον Δεκέμβριο ήταν ένα ευρώ προς 1,51 δολάρια και το Φεβρουάριο έπεσε στ 1,35 δολάρια. Το γεγονός καθ’ εαυτό αποδεικνύει ότι ο πόλεμος δολαρίου-ευρώ δεν είναι εφεύρεση εγκεφάλων που σκέφτονται «συνομωσιολογικά». Μάλιστα, ανάμεσα στους συνδαιτημόνες βρισκόταν και ο γνωστός μας Τζόρτζ Σόρος, ο άνθρωπος που τίναξε στον αέρα την τράπεζα της Αγγλίας το 1992, με συνέπεια την έξοδο της στερλίνας από το κοινό ευρωπαϊκό νομισματικό σύστημα. Δίπλα του κάθονταν ο άνθρωπος με το… αγγελικό πρόσωπο, o David Einhorn, πρόεδρος του Greenlight Capital. Για τους αγγλοσάξονες αυτούς το ευρώ οφείλει να πέσει για χίλιους δυο λόγους. Όσο για την Ελλάδα, οι δυσκολίες της παρομοιάζοντ...

Οι Γερμανοί κι εμείς

Δεν είναι όλοι οι Γερμανοί Τρισέ, Μέρκελ και Σταρκ, μήτε όλα τα γερμανικά έντυπα Focus. Ούτε όλοι οι Έλληνες είναι απατεώνες. Αν, συνεπώς, δεν ισχύουν οι γενικεύσεις τότε σωστά η Ελλάδα να τιμωρήσει τους «απατεώνες» της, αλλά και η Γερμανία να αποδοκιμάσει τους αξιωματούχους της που εξύβρισαν και προσέβαλαν τον ελληνικό λαό συλλήβδην αλλά και να τους τιμωρήσει διότι με τις δηλώσεις τους (όπως ότι «η Ελλάδα δεν θα τα καταφέρει») έδωσαν «αέρα» στα κερδοσκοπικά κεφάλαια ώστε να επιπέσουν και να ρημάξουν την ελληνική οικονομία. Γι’ αυτό αντί η Ελλάδα να ζητάει τις γερμανικές αποζημιώσεις του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, που ορθώς τις ζητάει, να απαιτήσει και αποζημίωση για τη ζημία που προκαλούν οι δηλώσεις, δίκην «παπαγαλακίων», των αξιωματούχων της. Να ερευνηθεί δε αν οι κύριοι αυτοί σχετίζονται με τους διάφορους οίκους και τις τράπεζες που κερδοφορούν μέσω της προκαλούμενης ανόδου των spread. Πέραν τούτων, όμως, οφείλουμε να καταδείξουμε ότι στη Γερμανία αναπτύσσεται μία εκστρατεία κατά...

ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ

Αντισταθείτε στα αγγλοσαξονικά κοράκια που επιπίπτουν πάνω στη ζωή μας, ραμφίζοντας άγρια την καρδιά μας. Αντισταθείτε στους νεοναζιστές που επιχειρούν να επιρρίψουν τις αδυναμίες τους στους Έλληνες, κάνοντας την Ελλάδα το εξιλαστήριο θύμα του ευρωπαϊκού νεοφιλελευθερισμού. Αντισταθείται στους καπιταλιστές και σ' όσους κανιβαλίζουν πάνω στους εργαζόμενους. Αντισταθείτε σ’ αυτούς που μας χρεώνουν την αποτυχία τους, ενσταλάζοντάς μας την ενοχή, ότι τάχατες φταίμε κι εμείς γι' αυτή· σ’ αυτούς που λένε ότι ακόμη κι η ζωή δεν είναι παρά εμπόρευμα, μια επί πληρωμή εμπειρία. Αντισταθείτε στα μέτρα και στον κεφαλικό φόρο για σφάλματα αλλότρια. Αντισταθείτε σ’ αυτούς που λένε πως έτσι απλώς «πρέπει να δείξουμε ότι αντιδρούμε». Αντισταθείτε στους αδιάφορους, στη σαγήνη των ωραίων λόγων και στον κακό μας εαυτό που λέει καλά είμαι εγώ, το πρόβλημα το ’χουν οι άλλοι. Αντισταθείτε, όπως προτρέπει ο ποιητής, «σ’ όλους αυτούς που λέγονται μεγάλοι» στους συμβουλάτορες, τους ρήτορες τους κόλακες...

Απελπισία

Είναι νωρίς το βράδυ στον Κεραμεικό. Τον ακινητοποιούν τη στιγμή που επιχειρεί να ανοίξει την πόρτα του αυτοκινήτου του. Του λένε να μη φωνάξει και του ζητούν τα χρήματά του. Προσπαθεί να ξεφύγει. Τον γρονθοκοπούν και του κόβουν την ανάσα με μία λαβή. Του παίρνουν τα χρήματα, το κινητό και το ρολόι. Χαρτιά, ταυτότητες κι άλλα έγγραφα σκορπίζονται στο δρόμο. Δεν ξέρει πως, αλλά εκτός από την αίσθηση του βιασμού αισθάνθηκε ότι του σκόρπισαν το «πρόσωπο». «Τα χαρτιά μου μαλάκες» φώναξε υστερικά, απελπισμένα. Εκείνοι σταμάτησαν, και σαν να επικοινώνησαν με την απελπισία του, του μάζεψαν τα χαρτιά από το δρόμο, τα έβαλαν στο πορτοφόλι και του το έδωσαν, λέγοντάς του: «δεν έχουμε να φάμε». Τά ’χασε. Ο εχθρός έχασε αίφνης την κακότητά του. Σύγχυση. Ακριβώς αυτή η αδυναμία εξήγησης της αδικίας που υπέστη ως μη όφειλε τον αγρίεψε πιο πολύ. «Θα πάρω περίστροφο» μου είπε. Αντίθετα, ένας άλλος, ο Περικλής, όταν ένιωσε το ξένο χέρι στην τσέπη του γύρισε και κάλεσε τον κλέφτη να μοιραστούν τα χρήματ...

PIGS

Η ανθρώπινη φύση είναι μία και καθολική(παντού η ίδια) έλεγε ο Σπινόζα, απαντώντας έτσι στους ρατσιστές κάθε εποχής που αποδίδουν σε κάποιους ανθρώπους αλλά και σε λαούς μία γονιδιακή ή αταβιστική «κακότητα». Υπ’ αυτή την οπτική ο χαρακτηρισμός από τις ευρωπαϊκές ελίτ (ιδίως των αγγλοσαξόνων) της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας, της Ελλάς και της Ισπανίας ως PIGS-γουρούνια και ειδικά της χώρας μας ως της «κακής Ελλάδας», είναι οπωσδήποτε ρατσισμός κατά το ανάλογο του αντισημιτισμού. Και είναι απορροίας άξιο γιατί είναι η Ελλάδα «κακή χώρα» λόγω του ελλείμματός της (12,5%) και του χρέους της 123,3%, όταν η Βρετανία έχει δημοσιονομικό έλλειμμα 14,5% (πηγή Le Monde Diplomatique), οι ΗΠΑ 10,5%, ή όταν η Ιαπωνία έχει δημόσιο χρέος που αγγίζει το 200%! Γι’ αυτό έχει η δίκιο ο γαλλικός Le Monde που γράφει για μια «Ελλάδα στο χορό των υποκριτών». Το άρθρο έχει ενδιαφέρον γιατί εξηγεί την εμμονή των Ευρωπαίων, κυρίως των Γερμανών, για την τιμωρία της Ελλάδας. Διότι είναι η δεύτερη φορά μετά το 2004...

Σαμίρ Αμίν και CIA

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ΟΟΣΑ για το 2010, οι πλέον χρεωμένες χώρες του αναπτυγμένου κόσμου είναι η Ιαπωνία με 197,2% του ΑΕΠ, η Ισλανδία με 142,5%, η Ιταλία με 127%, η Ελλάδα με 123,3%, το Βέλγιο με 105,2%, η Γαλλία με 92,5%, οι ΗΠΑ με 92,4%, η Πορτογαλία με 90,9% κλπ. Για να καταστεί αντιληπτή η εξέλιξη του χρέους αρκεί να αναφέρουμε ότι το 2011 η Γαλλία θα υπερβεί το 100%. Τούτων δοθέντων προκύπτει το ερώτημα: Γιατί η επίθεση έγινε αποκλειστικά εναντίον της Ελλάδας, όταν το χρέος της Ιαπωνίας είναι δυσθεώρητο; Ίσως διότι εκτιμάται ότι η ιαπωνική οικονομία μπορεί να αποπληρώσει το χρέος της. Αλλά τι γίνεται με την Ισλανδία και την Ιταλία; Τελικώς, αποδεικνύεται, όπως όψιμα ανακάλυψαν και οι Ευρωπαίοι ηγέτες, αυτοί που δεν μπορούν καν να διανοηθούν ότι αναπτύσσονται ίντριγκες και συνομωσίες στον «αγγελικό», νεοφιλελεύθερο κόσμο τους, ότι η ΕΕ υφίσταται συστηματική επίθεση από αγγλοσαξονικούς οίκους. Ακόμη χειρότερα, σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της CIA για την κατάσταση ολόκλη...

Εξεταστικές!

Η απόφαση της κυβέρνησης να ζητήσει τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής της Βουλής για την παραποίηση των στατιστικών στοιχείων για το δημοσιονομικό έλλειμμα, αιφνιδίασε. Και τούτο διότι μέχρι προχθές ο πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου ζητούσε τη συναίνεση των άλλων κομμάτων και δη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τι άλλαξε άραγε τώρα; Τι συνέβη, αίφνης, και ο πρωθυπουργός έλαβε αυτήν την υψηλού ρίσκου και αμφίβολης αποτελεσματικότητας απόφαση για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής; Η επίσημη εκδοχή εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ είναι πως η πρωτοβουλία αποσκοπεί στη διαφάνεια και την κάλυψη του «ελλείμματος αξιοπιστίας»της χώρας μας. Αυτό όμως θα μπορούσε να γίνει αργότερα, όταν η κατάσταση θα ήταν πιο ήρεμη, και όχι μεσούσης της κρίσης. Πολύ περισσότερο, μάλιστα, όταν ενδέχεται να έχουμε επιδείνωση της κατάστασης λόγω των διαφόρων φημών και κατηγοριών που θα αναπτυχθούν κατά τη διάρκεια της λειτουργίας της εξεταστικής. Τι απαντά επ’ αυτών ο κ. Παπακωνσταντίνου, αυτός ο οποίος μετά τη ν...

Όχι στους κανίβαλους

Πληροφορούμαστε ότι τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άλλως πως η γραφειοκρατία των Βρυξελλών, δεν θα μας «συστήνουν» πλέον μέτρα αλλά θα μας τα «επιβάλλουν»! Όλοι αυτοί οι νεοφιλελεύθεροι τύποι, όπως ο Τρισέ, ο Γιούνκερ, ο Όλι Ρεν(διάδοχος του Αλμούνια), ο Μπαρόζο, η Μέρκελ κ.ά., ενώ έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης για τη σημερινή κρίση θα αποφασίζουν για μας χωρίς εμάς. Βεβαίως, η ένταξη της Ελλάδας όπως και κάθε άλλης χώρας στην ΕΕ σημαίνει εκχώρηση μέρους των κυριαρχικών της δικαιωμάτων αλλά το αποκλειστικό δικαίωμα του «αποφασίζειν» για μία σειρά καίρια ζητήματα που αφορούν τη ζωή και το συμβολικό θάνατο(όπως είναι η ανεργία) των πολιτών μιας χώρας σημαίνει εκτροπή από την ελευθερία προς την ανελευθερία, από τη δημοκρατία στον ολοκληρωτισμό. Διότι στη δημοκρατία τα ατομικά δικαιώματα είναι σεβαστά, ενώ στον ολοκληρωτισμό οι άνθρωποι, εν προκειμένω οι εργαζόμενοι, είναι άχρηστοι, περιττοί. Γι’ αυτό δεν χρειάζονται το δώρο του Πάσχα και το επίδομα άδειας, ίσως δεν χρειάζονται κα...

Χωρίς μνήμη

«Δεν έβλεπε» παράνομες χρηματοδοτήσεις κομμάτων και σκάνδαλα ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Σημίτης και μ’ εκείνο το απερίγραπτο, απαξιωτικό χαμόγελο μας έστελνε –αν είχαμε στοιχεία- στον… εισαγγελέα. Μέχρι που απεδείχθη περίτρανα και ομολογήθηκε διαρρήδην από άνθρωπο του πρώην πρωθυπουργού ότι το ΠΑΣΟΚ χρηματιζόταν από μεγάλη γερμανική εταιρεία. Ακόμη και τη «δημιουργική λογιστική» αρνιόταν ο κ. Σημίτης. Αλλά έρχεται τώρα η Financial Times να αποκαλύψει πως η τράπεζα Goldman Sachs βοήθησε στην απόκρυψη δισεκατομμυρίων ευρώ του δημοσίου χρέους της Ελλάδας. Οι συμφωνίες έφεραν ονομασίες, όπως Αίολος και Αριάδνη και στην ουσία αποτελούσαν «συγκαλυμμένα δάνεια» τα οποία όμως «δεν ήταν καταγεγραμμένα» ως τέτοια. Για την ακρίβεια το 2001, μετά την είσοδο της Ελλάδας στην ευρωζώνη, ο όμιλος Goldman Sachs είχε δανείσει στην ελληνική κυβέρνηση προκειμένου να ανταποκριθεί η Ελλάδα στις απαιτήσεις της ευρωζώνης. «Παρόμοια συμφωνία» πρότεινε η Goldman Sachs στην Ελλάδα και τον περασμένο Νοέμβριο, λίγο π...

Η Ελλάδα προτεκτοράτο

Σύμφωνα με τη δήλωση του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου η Ελλάδα απώλεσε μέρος «από την κυριαρχία» της. Κανείς δεν τον πίστεψε. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης, εν οις και αυτό της αξιωματικής, μίλησαν για «αμετροέπειες» του πρωθυπουργού. Κι όμως συνέβη κάτι χειρότερο και από την απώλεια «ενός κομματιού της κυριαρχίας» μας. Συγκεκριμένα, ο αναλυτής του ηλεκτρονικού περιοδικού Marianne2, H. Nathan σε άρθρο του υπό τον τίτλο «Η Ελλάδα, γαλλο-γερμανικό προτεκτοράτο», επισημαίνει πως το μάθημα της Συνόδου Κορυφής της περασμένης Πέμπτης στις Βρυξέλλες ήταν ότι το δημόσιο χρέος εξακολουθεί να είναι το ισχυρότερο μέσο για να υποχρεωθεί μια χώρα στην απώλεια της ανεξαρτησία της. Θυμίζουμε ότι ένα από τα πρωταρχικά αιτήματα του πάλαι ποτέ κινήματος του Τρίτου Κόσμου ήταν η επαναδιαπραγμάτευση του δημοσίου χρέους των χωρών που το απάρτιζαν, καθώς αυτό συνιστούσε μία πραγματική μέγγενη για τις οικονομίες τους. Αλλά τι συνέβη προχθές στις Βρυξέλλες; Τι πήρε ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου; Τίποτ’...

Είμαστε όλοι μετανάστες

Παλαιότερο άρθρο με τον τίτλο «Όλοι είμαστε μετανάστες» προκάλεσε την μήνη πολλών. Ποτέ άλλοτε ένας τίτλος δεν προκάλεσε τόσες ύβρεις. Αναφέρομαι στον τίτλο, γιατί το άρθρο καθαυτό δεν διαβάστηκε. Γι’ αυτό και με την ευκαιρία των ημερών παραθέτουμε λίγα στοιχεία για την ιστορία της ελληνικής μετανάστευσης. Και ποιος ξέρει, ίσως έτσι να καταλάβουν κάποιοι κατ’ αναλογία και τους σημερινούς μετανάστες. Όχι, δεν ζητάμε από κανένα να πει, όπως ο Σαΐντ, ότι τέλειος «είναι εκείνος που θεωρεί όλον τον κόσμο ξενητειά», ούτε να καταλάβει τι εννοούσε η εβραία Σιμόν Βέιλ -η διανοούμενη που πήγε να δουλέψει στα εργοστάσια- πως «το να έχεις ρίζες είναι ίσως η σημαντικότερη και λιγότερο αναγνωρισμένη ανάγκη της ψυχής του ανθρώπου», ότι το ξερίζωμα είναι τρομερό πράγμα. Απλώς, θα πούμε ότι οι αρχαίοι Έλληνες συνδύαζαν την ελληνικότητα με την ανθρωπιά και τη φιλοξενία. Θα πούμε ακόμα πως οι Έλληνες μετά το 1821 είχαν χωριστεί σε αυτόχθονες και ετερόχθονες. Η ματιά του Σμυρνιού που άφησε τη Σμύρνη και ή...

Η υστερία των ελλειμμάτων

Να σταματήσει η τρομοκρατική «υστερία των ελλειμμάτων» και να ενισχυθεί η εργασία μέσω των δημοσίων επενδύσεων σημειώνει ο γνωστός οικονομολόγος Πωλ Κρούγκμαν στους New York Times της Παρασκευής. Η πρόταση αυτή είναι η μόνη που μπορεί να δημιουργήσει συνθήκες ανάπτυξης και κατά συνέπεια να μειώσει τα ελλείμματα. Κι όμως τόσο η Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και οι ΗΠΑ δεν δέχονται αυτή τη θέση, καθώς πιέζονται από τις επιχειρήσεις και κυρίως από τις τράπεζες για ενέσεις «ρευστότητας», που ανακουφίζουν προσωρινά αλλά όχι μόνο δεν λύνουν τουναντίον διαιωνίζουν το πρόβλημα. Διότι έστω ότι επιτυγχάνουμε την ανταγωνιστικότητα, την παραγωγικότητα, την οικονομική ανάπτυξη με τη συσσώρευση πλεοναζόντων εργοστασίων και ευρείας βιομηχανικής βάσης· έστω ότι επιτυγχάνουμε την περίφημη φθηνή και «ευέλικτη» εργασία, μειώνοντας τους μισθούς, πως μπορεί όμως να απορροφηθεί η υπερβολική προσφορά από τον άνεργο καταναλωτή και τον συνεχώς μειούμενο μισθό του εργαζόμενου; Έτσι, η υπερσυσσώρευση –προσφοράς- θα λειτο...

Κρας τεστ

«Λυπάμαι πολύ που στήριξα αυτό το κόμμα». Τάδε έφη ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ κ. Παναγόπουλος μετά τα τη λήψη των επαχθών μέτρων που έλαβε η κυβέρνηση για τους εργαζόμενους. Χαιρετίζουμε τη στάση του συνδικαλιστή. Αλλά γιατί δεν μπορούμε να τον εμπιστευθούμε; Γιατί άργησε τόσο πολύ ο κ. Παναγόπουλος να καταγγείλει την κυβέρνηση; Άγνωστο. Εκείνο, όμως, που θεωρούμε σφόδρα πιθανό είναι να ακολουθήσει ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ το παράδειγμα του επίσης «πράσινου» αγροτο-συνδικαλιστή της Φθιώτιδας κ. Γκανή, ο οποίος επί 22 ημέρες βομβάρδιζε μέσω του «Μέγκα» την κυβέρνηση και την υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Κατερίνα Μπατζελή, για να αποχωρήσει ακολούθως ηρωικά, εθνικοπατριωτικά και πένθιμα(πιεζόμενος κατά τη δήλωσή στο... μόνιμο παράθυρό στο "Μέγκα" από "κομματόσκυλα και λαμόγια") προς χάριν της δομικαζόμενης πατρίδος! Όχι, δεν μπορούμε να εμπιστευθούμε ούτε τον κ. Παναγόπουλο ούτε τον κ. Παπασπύρο. Γιατί αν πραγματικά θέλει να αναλάβει τις ευθύνες του πολιτικού λάθους του ο κορυ...

Αξελός Κώστας

Εκλείπουν πλέον οι ποιητές που ξεσήκωναν τα κύτταρα και ανέτρεπαν τα καθεστώτα, καταγγέλλοντας «κάθε κενότητα (που) αναπαύεται ανώδυνα σε κατακτημένες αποσκευές». Τώρα, Τίποτα. Ούτε πάθη ούτε αδυσώπητα λεπίδια του πόθου ούτε αγάπες αλήτισσες. Τίποτα. Το πρώτο «Τίποτα» το άκουσα από τον Μανώλη Αναγνωστάκη. «Δεν έχω Τίποτα να πω» μου είπε. Την προηγούμενη μέρα, ο Κώστας Αξελός μου είχε πει την ίδια λέξη, που μου κένωνε τον κόσμο από την ελπίδα. Τίποτα! Η ελπίδα του ανθρώπου ένα μεγάλο Τίποτα. Κι ενώ η αλαζονική εκφορά του Τίποτα του Αξελού σαν ειρωνικό χαμόγελο απέναντι σε εκτελεστικό απόσπασμα με τάραξε, το τρυφερά παρηγορητικό Τίποτα του Μανώλη Αναγνωστάκη με συντάραξε. Το νόημα της ζωής, λοιπόν, είναι ένα Τίποτα. Η ελπίδα για τον άνθρωπο και τον κόσμο μια ψευδαίσθηση. Το Τίποτα, όμως, αυτό δεν αντέχεται. Γι’ αυτό είναι συνειδητός ηρωισμός να λες: «... γυρεύω ένα τίποτα για να πιστέψω πολύ και να πεθάνω». Θύμισες που η εκδήμηση του Κώστα Αξελού ανακαλεί. Θυμάμαι ότι εκείνο το ...

Η Τουρκία του 2050

Την ώρα που η Ελλάδα δέχεται τη συντονισμένη επίθεση από τη μαφία της Γουόλ Στρητ και η κυβέρνηση αναγκάζεται να δώσει γη και ύδωρ, κατά παράδοξο και άκρως συμβολικό τρόπο, από το βήμα του συνεδρίου της «βίβλου» του νεοφιλελευθερισμού, του εβδομαδιαίου περιοδικού The Economist, στην Άγκυρα δύο χιλιάδες εργάτες της κρατικής καπνοβιομηχανίας Tekel, η οποία πουλήθηκε στον αμερικανο-βρετανικό κολοσσό British American Tobacco αντί 1,72 δις ευρώ, απεργούν. Το περίεργο δεν είναι ούτε η πώληση της κραταιάς και επικερδούς βιομηχανίας ούτε η απεργία επί πενήντα μέρες των εργαζομένων σ’ αυτή, αλλά το μπαράζ θετικών δημοσιευμάτων στον διεθνή Τύπο για την Τουρκία, τη στιγμή που η Ελλάδα βομβαρδίζεται κυριολεκτικά με αρνητικά δημοσιεύματα. Διαβάζουμε, έτσι, ένα άρθρο που καταγράφει αμερικανικές έρευνες για τα κράτη που θα είναι μεγάλες δυνάμεις το 2050, και πρώτο πρώτο σ’ αυτές δεν βρίσκουμε ούτε τις ΗΠΑ ούτε την Κίνα αλλά την Τουρκία. Η Κίνα η οποία στηρίζει το δημόσιο χρέος των ΗΠΑ και παρουσιάζει...

Όλοι Έλληνες;

«Όλοι Έλληνες;». Το ερώτημα είναι ο τίτλος του κύριου άρθρου της γαλλικής εφημερίδας Le Monde, που σημειώνει ότι τη στιγμή κατά την οποία οι Βρυξέλλες θέτουν την Ελλάδα υπό επιτήρηση, η γαλλίδα υπουργός οικονομικών Christine Lagarde παρουσιάζει στην Κομισιόν το κυβερνητικό σχέδιο για τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος της Γαλλίας στο 3% μέχρι το 2013. Για να επιτευχθεί μάλιστα αυτό η κυβέρνηση του Σαρκοζί καλεί σε «εθνική κινητοποίηση». Ομοίως, η αμερικανική κυβέρνηση του Μπάρακ Ομπάμα διαμορφώνει ένα σχέδιο που έχει ως στόχο τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος από το 10,6% που θα φθάσει στο τέλος του 2010. στο 4% το 2013. Συνεπώς, σύμφωνα πάντα με τη Le Monde, η Γαλλία, οι ΗΠΑ και η Ελλάδα δεν είναι μόνο στην ίδια μοίρα, αλλά ακολουθούν και την ίδια πολιτική, δηλαδή της διάσωσης των τραπεζών και όχι των θέσεων εργασίας. Εμείς θα λέγαμε ότι εκτός από την παραπάνω ομοιότητα στην ακολουθητέα πολιτική, υπάρχει και μία μεγάλη διαφορά καθώς η Ελλάδα καταληστεύεται με τα τεράστια ...

Η κρίση του πολιτισμού

«Και λοιπόν, τώρα τελευταία, προκειμένου να κάμω το τελευταίο φάλτσο,/σκέφτομαι να ζητήσω το κλειδί του αρχαίου συμπόσιου, όπου ίσως ξανάβρισκα την όρεξη. Αυτό το κλειδί είναι η αγάπη.»(Ρεμπώ) Η σημερινή οικονομική κρίση δεν είναι μόνο κρίση οικονομικής διαχείρισης αλλά και μία πολιτική, κοινωνική και πολιτιστική κρίση της κοινωνίας και του ανθρώπου. Γι’ αυτό η επιδιωκόμενη οικονομική ανάκαμψη δεν θα είναι παρά μία ψευδαίσθηση στο βαθμό που ο άνθρωπος της δύναμης και του άκρατου ατομικού ωφελιμισμού, αυτός από τον οποίον έχει εκλείψει η ανθρωπιά, θα εξακολουθεί να κυνηγά το κέρδος χωρίς μέτρο και όρια, αδιαφορώντας αν αυτό συνεπάγεται την κάθεξη δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Απέναντι σ’ αυτόν τον άνθρωπο δεν υπάρχει τίποτα. Απέναντι σ’ αυτόν τον πολιτισμό του υπερεγωτισμού και του ακραίου ναρκισσισμού δεν υπάρχει καμία αντικουλτούρα, καμία αμφισβήτηση. Ακόμη κι εκείνοι που κάποτε διακήρυτταν την αλληλεγγύη και την ανθρωπιά έχουν διαφθαρεί πλήρως όπως τα παλαιά, ξεφτισμένα σύμβολα στην άλλο...

Συνονθύλευμα

Η κρίση απαιτεί να ξεφύγουμε από τον μανιχαϊσμό σύμφωνα με τον οποίο οι «πάνω» είναι πάντα ένοχοι και οι «κάτω» είναι πάντα αθώοι. Γιατί το θέμα σήμερα δεν είναι να είναι κάποιος συντηρητικός, σοσιαλιστής ή φιλελεύθερος αλλά να είναι και τα τρία μαζί! Ήδη οι ευρωπαϊκές πολιτικές τάξεις στο σύνολό τους, όποιο κι αν ήταν το αρχικό τους χρώμα, επιχειρούν να εγκαταστήσουν μέσω της «ηθικοποίησης του καπιταλισμού» μια νέα σύνθεση, μια σοσιαλδημοκρατική παγκόσμια τάξη. Οι παραπάνω θέσεις ανήκουν στο Γάλλο φιλόσοφο Alain Finkielkraut και διατυπώνονται σε συνέντευξή του στο ράδιο France culture. Σύμφωνα με τον Γάλλο φιλόσοφο η περίοδος που άνοιξε η Μάργκαρετ Θάτσερ και ο Ρόναλντ Ρήγκαν κλείνει κι ένα εξαιρετικό ιδεολογικό συμβάν λαμβάνει χώρα, η μη αναμενόμενη νίκη της σοσιαλδημοκρατίας. Αλλά για ποια σοσιαλδημοκρατία πρόκειται, όταν στην Ευρώπη οι μόνες σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις είναι της Ισπανίας και της Ελλάδας; Δεν έχει σημασία αυτό, λέει ο σοφός, αφού όλοι πλέον, δεξιοί κι αριστεροί, ...