Ο Πολάκης...

 Από τη μια οι ανορθολογικοί αρνητές της μάσκας και οι ακούσιοι σύμμαχοί τους εξ "αριστερών", από την άλλη οι νέοι και οι νέες της Πάτρας και των «πλατειών» που ναι μεν αποδέχονται το πρόβλημα, αλλά διακρίνουν πίσω από την καραντίνα την προσπάθεια εγκαθίδρυσης μιας νέας βιο-εξουσίας, που οδηγεί  στη  “… μετάλλαξη της ψυχικής ζωής (που) προεικονίζει πιθανώς μια νέα ανθρωπότητα που θα έχει ξεπεράσει τη μεταφυσική αγωνία και την έγνοια του νοήματος για το ον», όπως γράφει η Τζούλια Κρίστεβα στις «Νέες αρρώστιες της ψυχής». Ακριβώς σ' αυτή τη δυστοπία, σ' αυτή τη "νέα ανθρωπότητα" αντιδρούν οι νέες και οι νέοι. Γι’ αυτό και η άγρια επίθεση και βία της αστυνομίας των Μητσοτάκη-Χρυσοχοΐδη.

Στη βία των ΜΑΤ της βιοεξουσίας έρχεται να προστεθεί ως ακούσιος σύμμαχος και ο πρώην υπουργός Παύλος Πολάκης. Ο Πολάκης δεν βγήκε στο δρόμο να διαδηλώσει στη νέα βιο-εξουσία, αλλά ως κλασσικός παθολογικός νάρκισσος προβάλει την… αντρειοσύνη του απέναντι στον «ιό», δημοσιοποιώντας μια φωτογραφία του γύρω από ένα τραπέζι με φαγητά και φίλους του! «Εμείς θα το γλεντιζομε κι όπου το βγάλει η βράση ή που θα σιάξει η δουλειά ή που θα σιοχαλασει», γράφει ο πρώην υπουργός στο Facebook. Στη συνέχεια βέβαια θα ανακρούσει πρύμναν, λέγοντας ότι πριν είχε κάνει το τεστ! Οι άλλοι όμως; Και ποιο μήνυμα στέλνει ο πρώην υπουργός; Αναμφίβολα, θέλει να διαμηνύσει ότι δεν θα μας αλλάξει τη ζωή η πανδημία, όμως ταυτίζεται –ακούσια- με τους αρνητές της μάσκας, ρίχνοντας νερό στο μύλο των επικοινωνιολόγων του Μαξίμου και της νέας βιο-εξουσίας.

Πήγε στο τραπέζι ο Πολάκης, το γλέντισε, γιατί άραγε θέλησε να μας κάνει γνωστή την εμπειρία του αυτή; Γιατί Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, όπως κάθε απλός χρήστης των κοινωνικών δικτύων, θεωρεί μη σημαντική την στιγμή που έζησε αν δεν την κοινοποιήσει. Η ζώσα εμπειρία δεν υπάρχει πια ως σημαντική χωρίς την δημοσιοποίησή της. «Η έκθεση στα Μίντια  και τα κοινωνικά δίκτυα, το να εμφανιζόμαστε «γυμνοί» χωρίς να κρύβουμε τίποτα, είναι αναγκαία, αλλιώς δεν υπάρχουμε», γράφει η ψυχίατρος M-F Hirigoyen. Αν αυτό ισχύει για τους απλούς χρήστες των social media, ισχύει στο πολλαπλάσιο για τους πολιτικούς που χρειάζονται την κάμερα του κινητού(ή της τηλεόρασης), όπως ο Νάρκισσος τον «καθρέφτη» του. Οι πολιτικοί, αν δεν προβάλλονται στα παλιά και τα νέα μίντια, αισθάνονται ότι «δεν υπάρχουν». Το ίδιο ισχύει και για τους απλούς χρήστες. Ο ναρκισσισμός τροφοδοτείται δυνατά και πολλές φορές από «καλοήθης» γίνεται «κακοήθης». Στην δεύτερη περίπτωση εμπίπτουν οι μεγαλομανείς νάρκισσοι.  

«Ο μεγαλομανής νάρκισσος θεωρεί τον εαυτό του ανώτερο από τους άλλους. Είναι εγωκεντρικός, μιλά υπερβολικά για τα «κατορθώματά του» και τα «υπέροχα» σχέδιά του…   Όλα περιστρέφονται γύρω απ’ αυτόν/ην.». Θεωρεί ότι είναι καλύτερος από τους άλλους, είναι πιο ωραίος, πιο έξυπνος, πιο σπουδαίος από εκείνους κι εκείνες που τους περιβάλλουν. Τους λείπει η ΣΕΜΝΟΤΗΤΑ και τείνουν στην ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ. Είναι οι νέοι «ήρωες»!

Οι «κακοήθεις» νάρκισσοι "εξ αριστερών" κάνουν τεράστια πολιτική ζημιά, καθώς «θολώνουν» την κριτική στις καταστάσεις που βιώνουμε και στη νέα βιο-εξουσία. Το κάνουν βέβαια χωρίς να το θέλουν, αλλά το κάνουν…