Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιούνιος, 2021

Το χωριό Κωστακιοί

  Το χωριό Κωστακιοί έχει όνομα που συγκρατείται δύσκολα. Άλλοι το προφέρουν “κουστάκιι”, άλλοι “κωστακέους”, άλλοι “κωστάκη”, άλλοι “κουστακιούς” κ.ά. Εικάζεται ότι το όνομα Κωστακιοί προήλθε από το Κωστάκιοϊ, που σημαίνει το χωριό του Κώστα. Ο Βρετανός διπλωμάτης και συγγραφέας Ουίλλιαμ Τέρνερ που επισκέφτηκε το χωριό το 1813 σημειώνει: “Μετά από δύο χιλιόμετρα..., ήρθαμε σε ένα άλλο χωριό με το όνομα Κουστακιούζ(Kustakyuse), το οποίο ήταν το πιο καθαρό, το πιο όμορφο, και ίσως να μην πω, το πιο αγγλικό, που είδα από τότε που έφυγα από τη χώρα μου. Τα σπίτια (περίπου σαράντα τον αριθμό) είχαν καλό μέγεθος και ήταν ασβεστωμένα, το καθένα με έναν μικρό περιφραγμένο κήπο, όπου καλλιεργούσαν σταφύλια, τομάτες, ροδάκινα κ.λπ.. Οι γυναίκες εργάζονταν και τα παιδιά έπαιζαν μπροστά στην πόρτα. Η εκκλησία ήταν όμορφη, και καθώς χτυπούσε η καμπάνα(ένας σπάνιος ήχος στην Τουρκία όπου απαγορεύονται), όταν πέρασα, όλα φαινόταν να συνωμοτούν για να μου δώσουν ιδέες για χαρά.”(Jo...

Η αριστερά ενισχύει ακούσια την παραδοσιακή δεξιά στην Ευρώπη

  Οι πρόσφατες περιφερειακές εκλογές στη   Γαλλία   έδειξαν ότι ένα τεράστιο ποσοστό πολιτών (το 66%) απείχε από την εκλογική διαδικασία. Όσο για τα εκλογικά αποτελέσματα καθεαυτά, δείχνουν υποχώρηση της ακροδεξιάς Λεπέν, χωρίς να ενισχύεται ο Μακρόν, και “άνοιγμα του δρόμου για την ενίσχυση της παραδοσιακής δεξιάς” όπως εκτιμά το περιοδικό Courrier International στην ιστοσελίδα του. Η ίδια τάση διαμορφώνεται και στη Γερμανία, όπου παρατηρείται υποχώρηση της ακροδεξιάς και ενίσχυση του κόμματος της Α. Μέρκελ, ενώ καταποντίζεται το SPD. Όσο για το αριστερό Ντελίνκε παραμένει στα ίδια χαμηλά επίπεδα.  Όπως σημείωνε αναλυτής στη γαλλική εφημερίδα Le Monde, η  αριστερά , καταγγέλλοντας την ακροδεξιά, επί της ουσίας ωθεί τους οπαδούς της να ψηφίσουν τον πιο όμορο πολιτικό σχηματισμό, ο οποίος στη Γαλλία είναι η “παραδοσιακή δεξιά”, στη Γερμανία το CDU, στην Ελλάδα η ΝΔ. Η αριστερά συνεχίζει και σήμερα την ίδια πολιτική διαχωρισμού της ανήκουσας στ...

Ο γυναικοκτόνος των Γλυκών Νερών

  Δεν ήταν απάνθρωποι αλλοδαποί. Δεν ήταν φριχτοί ληστές, ήταν ο ημεδαπός σύζυγος. Είναι η έμφυλη βία που παροξύνεται, καθώς οι φορείς της φαλλοκρατίας, οι άντρες της πατριαρχίας αδυνατούν να αντιληφθούν τις κοινωνικές αλλαγές, τις αλλαγές στις σχέσεις των δύο φύλων, τις αναφορές που έχουν χαθεί. Φοβούνται ότι χάνουν την «αρσενικότητά» τους, την ταυτότητά τους. Η αυτονόμηση των γυναικών βιώνεται ως απώλεια της δικής τους εξουσίας, ως απώλεια της προσωπικής τους αξίας και αυτοεκτίμησης. Στο παραδοσιακό πατριαρχικό σχήμα, το να είσαι άντρας σήμαινε να είσαι ικανός να επιβάλλεσαι, να υπερασπίζεσαι τα δικαιώματά σου, να είσαι γενναίος, δυνατός, κυρίαρχος και ενίοτε επιθετικός. Τα στερεότυπα αυτά είναι βαριά για να τα επωμίζεται κάποιος σε μία κοινωνία που αλλάζει. Φοβάται και νιώθει αδύναμος, χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια του. Εκείνοι που αδυνατούν να δεχθούν τις αλλαγές της κοινωνίας είναι οι μεγαλομανείς «ναρκισσιστικές ...

Όταν δεν «Σε βρίσκει η ποίηση»

  Εκεί πάνω «Σε βρίσκει η ποίηση»   «Εκεί που αναρωτιέσαι για πράγματα που πρώτη φορά αντικρίζεις… για πράγματα που έλεγες δεν θα συμβούν ποτέ και τώρα συμβαίνουν μπρος στα μάτια σου… για πράγματα που πουλιούνται μόλις πιάσουν κατάλληλη τιμή… για πράγματα που σάπισαν με το πέρασμα του καιρού ή που ήσαν σάπια απ' την αρχή και δεν το έβλεπες… για πράγματα σοβαρά ή ανόητα που ρίσκαρες τη ζωή σου για πράγματα σημαντικά που τα κατάλαβες αργότερα για πράγματα που τα φοβήθηκες κι απέφυγες  ν´ αναλάβεις… για πράγματα που σου έτυχαν χωρίς να τα περιμένεις για πράγματα που μόνο τα ονειρεύτηκες και κάποτε, μία στις χίλιες πραγματώθηκαν... Εκεί απάνω σε βρίσκει η ποίηση.», γράφει  ο αγαπημένος Τίτος Πατρίκιος.  Μόνο που σε λίγο δεν θα υπάρχουν άνθρωποι για να τους "βρίσκει η ποίηση". Σήμερα, υπάρχει μόνο η "αντι-ποίηση" των πρωτοκόλλων της αποστειρωμένης εμπειρογνωμοσύνης, οι εγκλεισμοί και η ολοκληρωτική επιτήρηση, υπάρχει η νομιμοποίηση των εργασιακών κολαστηρίων , η επισ...

Η ακροδεξιά πίσω από το συνέδριο της γονιμότητας

  Σάλος για το συνέδριο σχετικά με τη γονιμότητα. Ένα διαφημιστικό βίντεο που αντιμετώπιζε τη γυναίκα σαν “αναπαραγωγική μηχανή” προκάλεσε τις δίκαιες αντιδράσεις. Την ίδια αγανάκτηση είχε προκαλέσει και η αφίσα με το έμβρυο που είχαν αναρτήσει προ καιρού στο Μετρό της Αθήνας 19 παραεκκλησιαστικές οργανώσεις υπό την αιγίδα της επίσημης εκκλησίας και του αρχιεπισκόπου. Αυτή τη φορά, το συνέδριο για την υπογονιμότητα περιβλήθηκε με το θεσμικό κύρος της Προέδρου της Δημοκρατίας(μετά τις αντιδράσεις απέσυρε την αιγίδα)! Όμως τα πράγματα είναι πολύ περισσότερο σοβαρά από ένα σποτ και μια αιγίδα. Η υπογονιμότητα δεν υπάρχει μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλες τις χώρες της Δύσης. Είναι δείγμα της παρακμής της Γαλλίας, αλλά και της Βρετανίας, της Ιταλίας, της Γερμανίας, γράφει ο Γάλλος συγγραφέας Μισέλ Ουελμπέκ. Ο καθένας προσεγγίζει το φαινόμενο από τη δική του οπτική γωνία και τα δικά του ιδεολογικά ματογυάλια. Για τους Γάλλους στρατηγούς (που δημοσίευσαν κοινή επιστολή σ’ ένα συντ...

Από το ποδόσφαιρο της αλάνας στο ποδόσφαιρο-μπίζνα

  Αρχίζει το   Ευρωπαϊκό κύπελλο   ποδοσφαίρου και το ερώτημα που τίθεται είναι: Πως μπορεί να δώσει, άραγε, χαρά σ’ έναν άνεργο νέο ή ένα φτωχό το ποδόσφαιρο σήμερα; Η απάντηση παραπέμπει στην ιστορία του αθλήματος. Γιατί το ποδόσφαιρο αποτέλεσε χαρακτηριστικό στοιχείο της εργατικής ταυτότητας και κουλτούρας· προνομιακός χώρος επιβεβαίωσης των συλλογικών ταυτοτήτων, των εθνικών νομιμοποιήσεων και διεκδικήσεων, των τοπικών και εθνικών ανταγωνισμών. Στο παιχνίδι αυτό αντανακλάται ο   κοινωνικός ή ο εθνικός ανταγωνισμός   αλλά και η αμφισβήτηση των κοινωνικών ιεραρχιών και των συσχετισμών δύναμης. Στην Αγγλία οι ποδοσφαιρικές ομάδες ήταν βασικό σημείο της εργατικής ταυτότητας. Οι σπουδαστές στο Τορίνο, μεταξύ αυτών και ο Ανιέλι, όταν ίδρυσαν τη Γιουβέντους είχαν ως έμβλημά της το σύνθημα «Σοβαρότητα, απλότητα, εγκράτεια», δίνοντας ουσιαστικά την εικόνα ενός βιομηχανικού σχεδίου, όπως εξάλλου ήταν και το «You ’ll never walk alone» της Λίβερπουλ. Οι σπουδαστές στην ...

«Με βίασαν στον στρατό με εντολή αξιωματικού»

  Σοκ προκάλεσε η καταγγελία στρατιώτη ότι βιάστηκε από συνάδελφό του, κατ’ εντολή αξιωματικού.  Ο βιασμός που καταγγέλλεται έγινε πριν περίπου 10 χρόνια, στο Κέντρο Εκπαίδευσης Ειδικών Δυνάμεων, στο Μεγάλο Πεύκο. Η μήνυση που κατέθεσε ο 32χρονος στην Στρατιωτική Δικαιοσύνη στα τέλη του περασμένου Μαρτίου, στρέφεται εναντίον 6 προσώπων: του Λοχαγού (για ηθική αυτουργία στον βιασμό, καθώς αυτός ήταν που έδωσε την διαταγή). Τριών στρατιωτών που πήραν μέρος στην σεξουαλική κακοποίηση και δύο ψυχολόγων, οι οποίοι αν και μπορούσαν να αποτρέψουν τον βιασμό, δεν το έπραξαν. Σύμφωνα με την καταγγελία του 32χρονου, ο αξιωματικός ήθελε να τον εκδικηθεί επειδή είχαν λογοφέρει και διέταξε στρατιώτες να τον κακοποιήσουν σεξουαλικά, αφού προηγουμένως τον είχαν ναρκώσει στο ιατρείο της μονάδας.  Το συμβάν αποδεικνύει ότι θεσμοί όπως ο στρατός και η αστυνομία, καλλιεργούν τη βία, τον φαλλοκρατισμό και τον σεξισμό, καθώς και τον  «υπερανδρισμό» . Δεν φθάνει δηλαδή...

Η σημασία των διαδηλώσεων

  Στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, το 2015, υπήρχε η πεποίθηση της από τα πάνω αλλαγής, η οποία θα λειτουργούσε ως Λυδία λίθος για την αλλαγή στην Ελλάδα, στον ευρωπαϊκό νότο και ακολούθως σε όλη την Ευρώπη. Η «από τα πάνω» αλλαγή απέτυχε. Τώρα κάποιοι επανέρχονται ως εάν τίποτα να μην έχει συμβεί. Το ζήτημα, λένε, είναι να ξαναγίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ για να ακυρώσει τους αντιεργασιακούς νόμους και   όχι οι διαδηλώσεις.   Υποτιμούν, έτσι, τη σημασία των αγωνιστικών διαμαρτυριών, ότι η αλλαγή των συνειδήσεων επισυμβαίνει στη «φωτιά» του αγώνα, ότι η απάντηση στην πλαστογράφηση των γεγονότων από τα εξωνημένα μίντια είναι η σύγχρονη κινηματική οργάνωση, και ότι το προνομιακό πεδίο των «από κάτω» είναι ο «Δρόμος». Είναι γνωστό ότι η πολιτική ανατροπή ή θα δημιουργήσει έναν  άλλο τρόπο σκέψης  και ένα νέο ρυθμό στους ανθρώπους, νέους κανόνες που θα εσωτερικευθούν(ως νέες συνήθειες) ή θα αποτύχει. Απαιτείται με άλλα λόγια, η δημιουργία μιας  νέας κουλτούρας , ένα σύστημα...

Ανακαλύπτοντας και πάλι το... κέντρο

  Όταν ο   ΣΥΡΙΖΑ   κέρδισε τις συνεχείς εκλογικές αναμετρήσεις το 2015, δεν χρειάστηκε να απευθυνθεί σε κάποιο πολιτικό «κέντρο». Οι εκλογείς το ψήφισαν για το ριζοσπαστικό πολιτικό πρόγραμμά του. Σήμερα, η Κουμουνδούρου ανακάλυψε εκ νέου την παλιά αρχή της πολυσυλλεκτικότητας των πολιτικών κομμάτων, τον χώρο του «κέντρου» και το περίφημο κοινωνικό αντίστοιχο, που είναι η "μεσαία τάξη". Ποιοι, άραγε, απαρτίζουν το περίφημο «κέντρο»; ποιοι είναι οι... μεσαίοι; Είναι προφανώς οι «νοικοκυραίοι». Γι’ αυτούς μιλούσε ο   Αλ. Τσίπρας   όταν δήλωνε από το βήμα της Βουλής: «κι εμείς(σ.σ. όπως η ΝΔ) στους νοικοκυραίους απευθυνόμαστε»! Αλλά   ποιοι είναι οι νοικοκυραίοι;   Είναι αυτοί που φοβούνται για την «ασφάλειά» τους, που σκοτώνουν των Ζακ, που κυνηγούν τους γκέι, που «…ναυαγήσαν μέσα στο κοστούμι τους, μες στη βαθιά τους πολυθρόνα…που πνίγηκαν μέσα στη σούπα τους, σ’ ένα κουπάκι του καφέ, σ’ ένα κουτάλι του γλυκού», όπως λέει ο ποιητής*. Αυτή που «μιλ...

Περιβάλλον: Ένα παγκόσμιο κίνημα τώρα, αύριο θα είναι αργά

  Οι καταστροφείς του περιβάλλοντος "γιορτάζουν" τη σωτηρία του! Καταστροφείς και... σωτήρες οι ίδιοι! Οι ίδιοι καταστρέφουν, οι ίδιοι προτείνουν μέτρα σωτηρίας. Μέτρα, όμως, σημαίνει  όρια   και ο μανιακός καπιταλισμός έχει χάσει τα φρένα του, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Οι πάγοι λιώνουν, χιλιάδες είδη ζωντανών οργανισμών χάνονται και μαζί ένα δις άνθρωποι λιμοκτονούν, η πανδημία σκοτώνει εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, όπως θα συμβεί και με τις επερχόμενες, αν δεν αντιδράσουμε, αν δεν ληφθούν μέτρα! Ο  καπιταλισμός  δεν μπορεί να δώσει απάντηση στο πρόβλημα της  οικολογικής καταστροφής , γιατί είναι αυτός που την προκαλεί και η λύση είναι συνυφασμένη με το «θάνατό» του. Η ισορροπία μεταξύ οικονομίας και οικολογίας (δηλαδή της κοινωνίας και του φυσικού περιβάλλοντος) με τη διαμόρφωση «ορίων συσσώρευσης» κέρδους είναι μία πλάνη στο πλαίσιο του καπιταλιστικού συστήματος. Ο  νέος κορονοϊός  πλήττει ήδη ολόκληρη τη λογική του  νεοφιλελευθερισμο...