Σαμίρ Αμίν και CIA

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ΟΟΣΑ για το 2010, οι πλέον χρεωμένες χώρες του αναπτυγμένου κόσμου είναι η Ιαπωνία με 197,2% του ΑΕΠ, η Ισλανδία με 142,5%, η Ιταλία με 127%, η Ελλάδα με 123,3%, το Βέλγιο με 105,2%, η Γαλλία με 92,5%, οι ΗΠΑ με 92,4%, η Πορτογαλία με 90,9% κλπ. Για να καταστεί αντιληπτή η εξέλιξη του χρέους αρκεί να αναφέρουμε ότι το 2011 η Γαλλία θα υπερβεί το 100%. Τούτων δοθέντων προκύπτει το ερώτημα: Γιατί η επίθεση έγινε αποκλειστικά εναντίον της Ελλάδας, όταν το χρέος της Ιαπωνίας είναι δυσθεώρητο; Ίσως διότι εκτιμάται ότι η ιαπωνική οικονομία μπορεί να αποπληρώσει το χρέος της. Αλλά τι γίνεται με την Ισλανδία και την Ιταλία; Τελικώς, αποδεικνύεται, όπως όψιμα ανακάλυψαν και οι Ευρωπαίοι ηγέτες, αυτοί που δεν μπορούν καν να διανοηθούν ότι αναπτύσσονται ίντριγκες και συνομωσίες στον «αγγελικό», νεοφιλελεύθερο κόσμο τους, ότι η ΕΕ υφίσταται συστηματική επίθεση από αγγλοσαξονικούς οίκους. Ακόμη χειρότερα, σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της CIA για την κατάσταση ολόκληρου του κόσμου, την οποία αποκρυπτογραφεί ο γνωστός οικονομολόγος Σαμίρ Αμίν, η Ευρώπη δεν υπάρχει! Η έκθεση σύμφωνα με τον Αμίν καταδεικνύει ότι οι ειδικοί της αμερικανικής υπηρεσίας πληροφοριών βλέπουν μόνο έναν ορίζοντα, αυτόν «της κυριαρχίας του αμερικανικού μοντέλου». Το ενδιαφέρουν εστιάζεται στις χώρες που «αξίζουν», όπως η Κίνα, στη συνέχεια η Ρωσία και η Ινδία, έπειτα το Ιράν και οι χώρες του Κόλπου και τέλος η Βραζιλία. Εδώ διευκρινίζεται ότι το πρόβλημα με το Ιράν δεν είναι το «ισλαμικό καθεστώς», δηλαδή η ιδεολογικό αντίθεση, αλλά ότι το μεγάλο αυτό έθνος δεν δέχεται να υποταχθεί στο αμερικάνικο μοντέλο. Όσο για τις Κούβα, Βενεζουέλα και Βολιβία εκτιμάται ότι θα χρεοκοπήσουν. Η πεποίθηση αυτή μας πληροφορεί, σημειώνει ο Αμίν, για τα όρια της κυρίαρχης σκέψης στις ΗΠΑ(τον ευσεβή τους πόθο δηλαδή) και όχι για την πιθανότητα πραγματοποίησης της πρόβλεψης. Τέλος, στην έκθεση αναπτύσσονται δύο σενάρια. Το ένα αφορά στο φάντασμα του «κίτρινου κινδύνου», ήτοι τη νίκη της Κίνας, η οποία θα επιβληθεί ως η νέα «ηγεμονική δύναμη», εφέλκοντας στην πορεία της την ανανεωμένη Ρωσία, την Ινδία αλλά και το Ιράν, που θα είναι ο κυρίαρχος παράγοντας στη Μέση Ανατολή. Η προβολή του «κίτρινου κινδύνου» από τις ΗΠΑ θα έχει ως στόχο την κινητοποίηση Ευρωπαίων και Αράβων στο σχέδιο «αντίσταση» της Ουάσινγκτον. Το δεύτερο σενάριο αναφέρεται στη σύγκρουση Κίνας και Ινδίας, τη στασιμότητα της Ρωσίας και την αποτυχία των εθνικιστών στο Ιράν. Μετά απ’ όλα αυτά ο Σαμίρ Αμίν επανέρχεται στην αντίληψη για τη σύγκρουση Βορρά-Νότου και την ανάγκη συνεργασίας Νότου-Νότου. Σ’ αυτή την κατεύθυνση είχαμε προτείνει εδώ και καιρό την ανάγκη στενής συνεργασίας του ευρωπαϊκού νότου.