Στις 5 Οκτωβρίου 2017 ξέσπασε η υπόθεση Weinstein και το hashtag #metoo σάρωσε τα κοινωνικά δίκτυα στο Χόλιγουντ και στη συνέχεια σε όλο τον κόσμο ως καταγγελία στην έμφυλη βία.
Πώς ξεκίνησε και τι σημαίνει #metoo;
Η Αφροαμερικανή Tarana Burke, κοινωνική λειτουργός και γνωστή φεμινίστρια στις Ηνωμένες Πολιτείες, ίδρυσε το 2006 την ένωση Me Too ("κι εγώ") με σκοπό να καταγγείλει τη σεξουαλική βία εναντίον νεαρών μαύρων κοριτσιών. Το κίνημα #metoo θα λάβει παγκόσμια διάσταση από το φθινόπωρο του 2017.
Στις 5 Οκτωβρίου 2017, οι New York Times δημοσιεύουν μια έρευνα που αποκαλύπτει τη σεξουαλική παρενόχληση και βία που υπέστησαν πολλές γυναίκες από τον διάσημο παραγωγό ταινιών Χάρβεϊ Γουάινστιν.
Στις 10 Οκτωβρίου, ο New Yorker δημοσίευσε με τη σειρά του ένα εκτενές άρθρο στο οποίο πολλές γυναίκες, συμπεριλαμβανομένης της Ιταλίδας ηθοποιού Asia Argento, δήλωσαν ότι είχαν βιαστεί από τον παραγωγό.
Στις 15 Οκτωβρίου, η Αμερικανίδα ηθοποιός Alyssa Milano έγραψε στο Twitter το "Me Too" και μίλησε για τη σεξιστική και σεξουαλική βία που είχε αντιμετωπίσει κατά τη διάρκεια της καριέρας της. Μέσα σε λίγες ώρες, η έκφραση έγινε viral hashtag και χιλιάδες γυναίκες χρησιμοποιούν πλέον το #metoo για να καταγγείλουν τη σεξουαλική βία που είχαν υποστεί ή θα μπορούσαν να υποστούν.
Σήμερα, Ιρανές, Αμερικάνες, Λιβανέζες, Νοτιοαφρικάνες, Μεξικάνες, Κροάτισσες, Αιγύπτιες, Αλγερινές, Ελληνίδες, Αφγανές… Πνευματικές προσωπικότητες και ακτιβίστριες φεμινίστριες, δημοσιεύουν κείμενα για να υπερασπιστούν το δικαίωμα των γυναικών στο σώμα τους, το δικαίωμα τους να είναι ελεύθερες, και να καταγγέλλουν τις ανισότητες και την επισφάλεια που τις πλήττουν.
Πέντε χρόνια μετά το #MeToo, τρεις μήνες μετά την κατάργηση του δικαιώματος στην άμβλωση στις Ηνωμένες Πολιτείες, και ενώ οι γυναίκες πραγματοποιούν μια μεγαλειώδη εξέγερση στο Ιράν, η παρατήρηση είναι η ίδια παντού: τα δικαιώματα των γυναικών υποχωρούν ή τίθενται υπό αμφισβήτηση από την εμπροσθοφυλακή τη Δεξιάς, δηλαδή την ακροδεξιά που ξεδιπλώνει έναν «πόλεμο κατά των γυναικών» και των ΛΟΑΤΚΙ+. «Ήρθε πάλι η ώρα του φόβου», γράφει η Αμερικανίδα μυθιστοριογράφος Siri Hustvedt. Στην Ελλάδα και παντού οι γυναικοκτονίες αυξάνονται. Αλλά να, στο Ιράν, μετά το φόνο της Mahsa Amini από την αστυνομία ηθών, η μεγαλειώδης εξέγερση των γυναικών συνεχίζεται. Το σύνθημα σύνθημα «Γυναίκα, ζωή, ελευθερία» που ακούστηκε πρώτα στο ιρανικό Κουρδιστάν και μετά στην Τεχεράνη, τώρα ακούγεται σε όλο τον κόσμο…
Στο Ιράν σήμερα, η εξέγερση είναι ταυτόχρονα φεμινιστική και πολιτική. «Είναι μέρος του ιστορικού αγώνα των Ιρανών γυναικών για τα δικαιώματά τους», γράφει η Shireen Karimi. Αυτή τη φορά, και αυτή είναι η διαφορά, οι άνδρες υποστηρίζουν ανοιχτά το κίνημα. Φοιτητές στα πανεπιστήμια ζητούν την ισότητα ανδρών-γυναικών και την αφαίρεση του χιτζάμπ. Οι γυναίκες διαδηλώνουν με γενναιότητα και πολλές, δυστυχώς, δολοφονούνται από το καθεστώς.
*Το τραγούδι του νεαρού τραγουδιστή Σέρβιν Χαϊπούρ, Baraye («Για...» τους λόγους της εξέγερσης), έχει γίνει ο ύμνος των διαδηλώσεων. Την περασμένη Πέμπτη ο νεαρός τραγουδιστής είχε συλληφθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου