ΓΙΩΡΓΟΣ Χ. ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ

Θα μπορούσαν να πουν:  "κάναμε λάθος",  το μήνυμα δεν ήταν σαφές και δημιούργησε σύγχυση. Αντ' αυτού, οχυρώθηκαν στο καβούκι τους, σηκώντας το λάβαρο της αντίστασης με σύνθημα: "όσοι ασκούν κριτική στο σποτ, είναι με τους άλλους"! "όσοι δεν είναι μαζί μας, είναι εναντίον μας"! Λογική Τζορτζ Μπους τζούνιορ και Ντόναλντ Τραμπ! Αφορισμοί και «αναλυτική ένδεια» (ίσως και πολιτική) που επιχειρείται να αναπληρωθεί με τα τρολ, εξυπνακίστικες ατάκες και πολάκια αψάδα. Σ' αυτή τη λογική κινείται και το σποτ. Σ' αυτό το έδαφος καλλιεργείται ο λόγος και η αισθητική του. Γι’ αυτό και ο υποτιθέμενος ριζοσπαστισμός τους ταυτίζεται, γενικά, με την τυφλή λεκτική επιθετικότητα και όποιον πάρει ο χάρος. Γι’ αυτό ο πιο καθαρός στόχος τους είναι ο Μητσοτάκης. Μόνο που η εμμονική μονοσήμαντη και πολλές φορές απολιτική στόχευση στο πρόσωπο του πρωθυπουργού, φτάνει στο απίστευτο σημείο να καθιστά συμπαθή τόσο τον Μητσοτάκη όσο και τον… Μωυσή.   Τα κυβερνητικά πολιτικ...

Το  σποτ του ΣΥΡΙΖΑ  για τα 20 εκ. ευρώ που μοίρασε αδιαφανώς η κυβέρνηση στα φιλικά της μέσα ενημέρωσης προκάλεσε αντιδράσεις. Η βασική κατηγορία είναι ότι γενικεύει, ότι βάζει στο ίδιο τσουβάλι όλους τους δημοσιογράφους. Προσωπικά δεν διέκρινα κάτι τέτοιο. Αντίθετα, είναι σαφής η αναφορά στους  «μεγαλοδημοσιογράφους».  Ενδεχομένως, όμως, να ενόχλησε η έναρξη του μηνύματος με την εξευτελιστική αντίδραση της «δημοσιογράφου» στην «βροχή» των χαρτονομισμάτων του Μωυσή-Μητσοτάκη! Ίσως να είναι λάθος η επικέντρωση στους δημοσιογράφους και όχι στα "μεσα", δηλαδή τους ιδιοκτήτες τους. Σε κάθε περίπτωση, είναι προς τιμή των δημοσιογράφων ότι ενοχλήθηκαν, αν και δεν υπήρξε ανάλογη αντίδραση από κάποιους (π.χ. στην εφημερίδα Τα ΝΕΑ) και για την σκανδαλώδη επιχορήγηση των ανύπαρκτων σάιτ καθώς και για την μη δημοσιοποίηση των ποσών, που δόθηκαν, από την κυβέρνηση.     Αλήθεια, αν το σποτ ξεκινούσε με τη ρήση του  Όσκαρ Ουάιλντ  ότι «Η σύγχρονη δημοσιογ...

THE SILENT MAJORITY IS STRONGER THAN EVER!! «Η σιωπηλή πλειοψηφία είναι πιο δυνατή από ποτέ» δήλωσε με μήνυμα στο τουίτερ ο Ντόναλντ Τραμπ, δίνοντας σήμα στους ακροδεξιούς οπαδούς του να αναλάβουν δράση. Ένα συλλαλητήριο αλληλεγγύης προς το Black Lives Matter έληξε επεισοδιακά σε μία κωμόπολη του Οχάιο όταν υποστηρικτές του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ εμφανίστηκαν με όπλα για να χτυπήσουν τους αντιρατσιστές διαδηλωτές. Ακόμα χειρότερα, τα  «παράξενα φρούτα»  του αντιρατσιστικού τραγουδιού της δεκαετίας του 1930 που αποτυπώνει τις αγριότητες της Κου Κλουξ Κλαν στην Αμερική, εμφανίζονται και πάλι. Κρεμασμένος σε δέντρο βρέθηκε και δεύτερος νεαρός Αφροαμερικανός στην Καλιφόρνια. Πρόκειται για τον 24χρονο  Ρόμπερτ Φούλερ  από το Πάλμντεϊλ (περίπου 80 χιλιόμετρα από το Λος Άντζελες). Ο θάνατός του καταγράφηκε την ώρα που γίνονταν μαζικές κινητοποιήσεις σε όλες τις ΗΠΑ εναντίον του ρατσισμού και της αστυνομικής βαρβαρότητας μετά τον θάνατο του Τζορτζ Φλόιντ την 25η Μαΐου....

Τα  «αγάλματα»  του δουλέμπορου στο Μπρίστολ, του αιματοβαμμένου αποικιοκράτη Βέλγου βασιλιά Λεοπόλδου του Β΄, των δημάρχων και αστυνομικών μελών της Κου Κλουξ Κλαν στις ΗΠΑ, όλα γκρεμίζονται από την οργή των αντιρατσιστών. Οι ακροδεξιοί από την πλευρά τους σπεύδουν να «υπερασπιστούν» τα αγάλματά τους! Ο καθείς και τα μνημεία του. Ο καθένας και οι ιστορικές αναφορές του. Έτσι και η εφημερίδα  «Καθημερινή»  σήμερα (16.6.2020) γράφει στο κύριο άρθρο της για «Αγάλματα και ανάκτορα», θεωρώντας το γκρέμισμα των αγαλμάτων των δουλεμπόρων, των δουλοκτητών και των αποικιοκρατών ως ««εκκαθάριση» της ιστορίας μέσω βανδαλισμού». Εδώ συγχέονται, εκούσια ή ακούσια, τα αγάλματα, δηλαδή τα μνημεία με την Ιστορία. Ο Ντόλτον, ο Λεοπόλδος και ο Χίτλερ είναι ιστορικά πρόσωπα. Αυτό δεν σημαίνει ότι και τα «αγάλματά» τους είναι προέκταση αυτή της ιστορικότητας. Αντίθετα, αυτά σημαίνουν και συμβολίζουν κάτι για τους μετέπειτα, τους τωρινούς, για τους ακροδεξιούς οπαδούς της «υπεροχής των ...

  Η δεξιά πολιτική χρειάζεται και μία δεξιά κουλτούρα,  που θα τη νομιμοποιεί. Έχει ανάγκη τα μέσα εκείνα που θα καλλιεργήσουν την κουλτούρα της. Μέσα ενημέρωσης, σχολείο, εκκλησία, αλλά και τα "άσυλα" των ισχυρών, είναι τα θεσμικά πεδία παραγωγής και διάδοσης της συντηρητικής κουλτούρας. Η λειτουργία της Εκκλησίας με τις κοινωνικές δομές που ελέγχει, η επιχείρηση οπισθοδρόμησης του σχολείου με το νέο νόμο, αλλά και η σκανδαλώδης χρηματοδότηση των "δεξιών" μέσων ενημέρωσης, σ' αυτό αποσκοπούν.  Παραδοσιακές αστικές αξίες ενισχύονται, ενώ άλλες ανατρέπονται.  Παράδειγμα, το τεκμήριο της αθωότητας όπου ο καθένας είναι "αθώος μέχρις αποδείξεως του εναντίου", ως θεμελιώδες δικαιοδοτικό κριτήριο, ανατρέπεται, ενώ προβάλλεται η αυτοδικία, ως μέσο επίλυσης των διαφορών. Οι (ακρο)δεξιοί νοικοκυραίοι παίρνουν το νόμο στα χέρια τους δίκην Κου Κλουξ Κλαν. Από τον Παύλο Φύσσα και τον Λουκμάν ως τον Ζακ και τις επιθέσεις εναντίον των προσφύγων ή τις "εκστρατεί...

«Δεν μπορώ να αναπνεύσω»! Το λένε οι Αφροαμερικανοί κάτω από το γόνατο του συστημικού ρατσισμού και της κρατικής βίας, το λένε οι πρόσφυγες κάτω από το νερό της Μεσογείου, το λένε οι χωρίς προστασία και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη φτωχοί που ο covid-19 τους τσακίζει τα πνευμόνια, το λένε οι άνεργοι και τα μαύρα παιδιά στα ορυχεία κολτανίου της Αφρικής… «Δεν μπορώ να αναπνεύσω» λένε και τα κάτισχνα παιδιά της Υεμένης, τα παιδιά-σκλάβοι στους λάκκους της Λιβύης και στις ραπτομηχανές του Μπαγκλαντές και του Ζάρα, το λένε οι αυτόχθονες στην Βραζιλία, στην Κολομβία, στη Βολιβία που δολοφονούνται κάθε μέρα από τους Μπολσονάρου… «Δεν μπορώ να αναπνεύσω», λένε οι γυναίκες της Χιλής, λέει όλος ο κόσμος… «Δεν μπορώ να αναπνεύσω». Η κραυγή γίνεται εξέγερση Εξέγερση παντού, εξέγερση σε όλα και για όλα. Εξαναστάσεις πληθυντικές, τόσες όσες και οι ερωτήσεις, όσες και τα χρώματα, όσες και οι κραυγές. Πολύμορφες αντιστάσεις που αναζητούν κάτι για να τις ενώσει, μια καινούργια ιδέα της νεωτερικότητας, ...

Ο Πωλ Κρούγκμαν γράφει στη στήλη του στην εφημερίδα The New York Times ότι τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες οι ελίτ του πλούτου έχουν εργαλειοποιήσει τον ρατσισμό. Μέχρι την άνοδο του Τραμπ αυτό γινόταν με την τήρηση των προσχημάτων. Επί της προεδρίας του τα πράγματα έχουν ξεφύγει. Το φθινόπωρο, γράφει ο Κρούγκμαν, ο επικεφαλής του συνδικαλιστικού οργάνου των αστυνομικών της Μινεάπολης, Μπομπ Κρολ, μίλησε σε συγκέντρωση του Ντόναλντ Τραμπ και ευχαρίστησε τον Αμερικανό πρόεδρο γιατί  έβαλε τέλος στην «καταπίεση της αστυνομίας»  από τον Μπαράκ Ομπάμα και επέτρεψε στους αστυνομικούς «να βάζουν χειροπέδες στους εγκληματίες και όχι στους εαυτούς τους». Αυτό παραπέμπει και σε αναλογίες στα καθ’ ημάς: «Δεν περάσαμε και πάρα πολύ καλά οι αστυνομικοί… δεν αισθανόμασταν ότι έχουμε πολιτική κάλυψη…» από την προηγούμενη κυβέρνηση, ανέφερε ο αντιπρόεδρος της πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών (ΠΟΑΣΥ) Σταύρος Μπαλάσκας(ΣΚΑΪ 9/7/2019). Με την άνοδο των  Τραμπ , Μπολσονάρου και άλλων (...

Είναι «ένας αμόρφωτος ηλίθιος», είναι ένας «τρελός», κάποιοι τον παρομοιάζουν και με τον Χίτλερ. Είναι ο  Ντόναλντ Τραμπ . Όμως δεν είναι ο Ντ. Τραμπ «ηλίθιος», εμάς μάλλον περνούν για ηλίθιους! Γιατί μ έσω της «τρελοποίησης» του προέδρου των ΗΠΑ επιχειρούν να ξεπλύνουν μια συγκεκριμένη πολιτική,  αυτή που αποκαλείται νεοφιλελευθερισμός, και ασκείται σε όλο σχεδόν τον κόσμο. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό. Το ίδιο έλεγαν και για τον Τζορτζ Μπους τζούνιορ, όταν θέλησε να επιβάλλει τη «δημοκρατία» στο Ιράκ με το περίφημο δόγμα «σοκ και δέος», σκοτώνοντας περίπου 300.000 ιρακινούς.  Όμως, ούτε ο Μπους ούτε ο Τραμπ είναι τρελοί. Η  Τζ. Κ. Όουτς  στο έξοχο πολιτικό μυθιστόρημά της «Πίσω από τους καταρράκτες» σημειώνει πως  ο «κάτω κόσμος» βιώνει ένα ολοκαύτωμα, όχι από παράφρονες, αλλά από  ορθολογικούς υπολογιστές:  «Δεν μπορούσες να ισχυριστείς ότι οι Ναζί ήταν παράφρονες, γιατί τα στοιχεία δείχνουν ότι ήταν απόλυτα, υπολογιστικά λογικοί. ...

Ο Πρόεδρος  Τραμπ  μετά τους λεονταρισμούς για την χρησιμοποίηση του στρατού εναντίον των διαδηλωτών και την απομόνωση ακόμα και από τους δικούς του, αλλάζει πλέον σκοπό. Τώρα μιλάει στους Αμερικανούς για ενότητα γύρω από την ανάγκη για  «ίση δικαιοσύνη βάσει του νόμου» . Και το ερώτημα που τίθεται είναι: Υπάρχει τάχα και άνιση δικαιοσύνη; Και όμως η απάντηση είναι καταφατική. Η δικαιοσύνη "βάσει του νόμου" είναι άνιση. Γιατί κάθε νόμος συμπυκνώνει έναν συγκεκριμένο συσχετισμό πολιτικών δυνάμεων. Και ο συσχετισμός αυτός στο Κογκρέσο είναι σε βάρος των Αφροαμερικανών, σε βάρος των ισπανόφωνων, των άστεγων, των ανέργων, των φτωχών, γενικά των "από κάτω". Η διαπίστωση αυτή έχει γενική ισχύ στον καπιταλιστικό κόσμο. Δείτε το νέο νόμο της ελληνικής κυβέρνησης για το  Περιβάλλον . Ποιους ευνοεί; Αυτούς που θέτουν το κέρδος(που κατ’ ευφημισμό αποκαλούν ανάπτυξη) πάνω από το Περιβάλλον, πάνω από την ίδια τη ζωή. Άρα, ο νόμος τον οποίο επικαλείται ο Τραμπ δεν συνεπάγεται αυτ...

Πιο πλούσιοι κατά  μισό τρισ. δολάρια  βρέθηκαν εν μέσω πανδημίας οι Αμερικανοί μεγιστάνες, όπως ο ιδιοκτήτης της Amazon.com Τζεφ Μπέζος, του Facebook Inc Μαρκ Ζάκερμπεργκ, της Tesla Inc Ίλον Μασκ κ.ά.. Το συμπέρασμα αυτό εξάγεται από έκθεση που δημοσιοποιήθηκε από το Ινστιτούτο Πολιτικών Μελετών (IPS). Την ίδια στιγμή η  ανεργία  αγγίζει το πρωτοφανές ποσοστό για τις ΗΠΑ του 25% και καλπάζει προς τα 40 εκ. ανέργους. Τα στοιχεία «μας υπενθυμίζουν ότι είμαστε πιο διχασμένοι, οικονομικά και φυλετικά, από οποιαδήποτε άλλη στιγμή εδώ και δεκαετίες», σχολίασε ο Τσακ  Κόλινς,  ένας εκ των συγγραφέων της μελέτης.  Αυτή είναι μια ηχηρή απάντηση σ' αυτούς που εξισώνουν τα σπασμένα τζάμια και τις λεηλασίες με τον συστημικό ρατσισμό, με το φόνο του Τζορτζ Φλόιντ, αλλά και με τη βία της ανεργίας, της πείνας, της μη πρόσβασης στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, στη βία να μην έχεις σπίτι, στη βία να μην έχεις νερό.   Είναι η απάντηση στους απογόνους των δου...

Ακούω κάποιους να μιλούν για τις περιορισμένες συνέπειες του αυθορμητισμού και των αυθόρμητων κινημάτων, όπως αυτό στις ΗΠΑ. Ναι, χωρίς πολιτική οργάνωση της οργής, αυτή δεν διαρκεί. Όμως, δεν θα ξεχάσω αυτό που συνέβη στον Ελίας Κανέττι καθώς παρακολουθούσε από το πεζοδρόμιο μία πορεία διαμαρτυρόμενων εργατών στη Φρανκφούρτη: «όταν ενέδωσα και βρέθηκα πραγματικά μέσα στη μάζα, είχα την αίσθηση ότι επρόκειτο για κάτι το οποίο στη φυσική είναι γνωστό ως βαρύτητα …  κι αυτό που συνέβαινε μέσα στη μάζα, μια  απόλυτη αλλαγή συνείδησης , ήταν τόσο καθοριστικό όσο και αινιγματικό», γράφει ο Κανέττι. Από εδώ ξεκινά η εν-σωμάτωση στη συλλογικότητα. Από εδώ εκκινεί η πολιτική συνείδηση (per se) και η πολιτική οργάνωση. Αυτό συμβαίνει σήμερα στις ΗΠΑ. Τι γίνεται, όμως, όταν αποκλείεσαι από το «σώμα»; Όταν σου κάνουν  έξωση από τη ζωή;  Τι αισθάνονται αυτά τα παιδιά, αυτοί οι άνθρωποι της φωτογραφίας, που έχουν υποστεί το ξερίζωμα μία φορά από την πατρίδα τους, που τώρα υφ...

Παρά την απαγόρευση κυκλοφορίας, παρά την κάθοδο της εθνοφρουράς, παρά την άγρια βία των δυνάμεων καταστολής, ογκώδεις και μαχητικές διαδηλώσεις γίνονται σε όλες τις ΗΠΑ. Ο Λευκός Οίκος πολιορκείται από χιλιάδες διαδηλωτές. Ο  Τραμπ φωτογραφίζεται με τη βίβλο  στο χέρι. Η κίνηση δεν είναι τυχαία. Η θρησκεία στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει έντονη πολιτική εμπλοκή. Στη συνέχεια ο Αμερικανός πρόεδρος ψελλίζει ότι έχει κάνει περισσότερα για τη μαύρη κοινότητα από κάθε άλλον πρόεδρο. Μετά αγριεύει και ζητάει από τους κυβερνήτες να λάβουν περισσότερα μέτρα καταστολής, αλλιώς θα φέρει το στρατό. Πανικός. Διαταραχή. Ο έλεγχος έχει χαθεί. Χρησιμοποιούν ακόμη και την μικρή κόρη του Τζορτζ Φλόιντ για να σταματήσουν το «ποτάμι». Όμως αυτό δεν σταματά πλέον. Το αυθόρμητο κίνημα αρχίζει να αποκτά διάρκεια.  Μέρος του συστήματος -ακόμη και πολυεθνικές- είναι με το μέρος των διαδηλωτών και εναντίον της ακροδεξιάς ρητορικής και πρακτικής του Ντόναλντ Τραμπ. Γιατί είναι ο ίδιος ο Αμερικανός π...

 Strange Fruit... τα «περίεργα φρούτα» εξακολουθούν να καλλιεργούνται, οι μαύροι με το παραμορφωμένο στόμα και τα βγαλμένα μάτια εξακολουθούν να κρέμονται στα δέντρα, στα δέντρα που έχουν αίμα στις ρίζες και τα φύλλα… Η Billie Holiday τραγουδάει, διστάζει, συγκινείται, η κυτταρική μνήμη ξυπνάει, ξεσπάει. Τα δάκρυα χαράζουν το πρόσωπό της, όπως τα λόγια την ψυχή της.  Strange fruit… Ένας θρήνος, για τα θύματα της άγριας ρατσιστικής βίας των λευκών προτεσταντών της Κου Κλουξ Κλαν, το πρώτο μοιρολόι της μαύρης απελπισίας. Strange Fruit… Ο ύμνος των μαύρων, η κραυγή για όλα τα θύματα του ρατσισμού. Είναι οι στίχοι που έγραψε ο δάσκαλος από το Μπρονξ, του  Abel Meeropol  κοιτάζοντας αυτή τη φωτογραφία με τα κορμιά του Thomas Shipp και του Abram Smith να αιωρούνται άψυχα από ένα δέντρο στο Marion της Indiana στις 7 Αυγούστου του 1930. Σχεδόν έναν αιώνα μετά, η ανάσα ενός ακόμη μαύρου, του Τζορτζ Φλόιντ κόβεται φρικτά, όχι από ένα σκοινί, αλλά από το γόν...

Ένας ακόμα Αφροαμερικανός, ο  Τζωρτζ Φλόιντ , δολοφονήθηκε με φρικτό τρόπο από έναν λευκό αστυνομικό. Ήταν το  Νοέμβριο του 2014  όταν η αμερικανική δικαιοσύνη απάλλαξε τον αστυνομικό που σκότωσε έναν 18χρονο Αφροαμερικανό στο Φέργκιουσον του Μιζούρι και οι ΗΠΑ πήραν φωτιά. Ο ρατσισμός εξακολουθεί να είναι εδώ, αλλά το ερώτημα που τίθεται είναι: Τι είναι αυτό που τον αναπαράγει; Ο  ρατσισμός  είναι βαθιά ριζωμένος όχι μόνο στην κοινωνική αλλά και στην πολιτική και, κυρίως, στην πολιτιστική παράδοση των ΗΠΑ. Η κουλτούρα του προτεσταντικού πουριτανισμού εξισώνει τους Αφροαμερικανούς με το έγκλημα αλλά και τη φτώχεια με την «αμαρτία», καθώς σύμφωνα με την προτεσταντική κατήχηση οι φτωχοί είναι καταδικασμένοι από το... Θεό να παραμείνουν φτωχοί γιατί δεν αντέχουν τους πειρασμούς του πλούτου! Συνεπώς, όχι μόνο οι «μαύροι» αλλά συνολικά οι φτωχοί είναι καταδικασμένοι να κινούνται στο χώρο της «αμαρτίας» και του εγκλήματος(οι θεωρίες του φασίστα εγκληματολόγου Λ...