Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Νοέμβριος, 2012

Τα πολιτικά "ντελίβερι-μπόις"

Ε, λοιπόν, ας το ξεκαθαρίσουμε, ο κόσμος πεινά. Μήπως το αμφισβητεί κανείς; Τα παιδιά πεινούν. Επισήμως, 20.000 υποσιτίζονται. Αυτή είναι η ουσία. Μήπως κάποιος αμφιβάλλει; Κι όμως κάποιοι εστιάζουν στο γράμμα των μικρών παιδιών από το Δενδροπόταμο Θεσσαλονίκης, μιλώντας για... λαϊκισμό. Άραγε το γράμμα είναι ψεύτικο ή μήπως τα παιδιά ψεύδονται όταν λένε ότι τους έκοψαν το ρεύμα; Κι όμως είναι παγκοίνως γνωστό πως σε 30.000 σπίτια έχουν κόψει το ρεύμα. Που βρίσκεται, τάχα, το ψεύδος; Ή μήπως η δημοσίευση της επιστολής των παιδιών από το δάσκαλό τους ήταν... λαϊκισμός; Εν προκειμένω κάποιοι κοιτούν το δάκτυλο και όχι το φεγγάρι. Αλλά τι εννοούν οι κύριοι αυτοί όταν μιλούν από το ύψος της ασφάλειάς τους για λαϊκισμό; Ως γνωστόν λαϊκισμός είναι η χρήση κλισέ που αποκλείουν το διάλογο και απ' αυτή τη σκοπιά είναι μία μορφή βίας. Μπορεί ακόμη ο λαϊκισμός να είναι η χρήση ψευδών γεγονότων ή η καθ' υπερβολήν παρουσίαση αληθινών καταστάσεων με στόχο την πρόκληση συγκινησιακής φόρτισης ...

Κοινωνικός δαρβινισμός

Καταδικασμένη να αναζητήσει τη ζωή μακριά από την πατρίδα της. Λαθραία και ανασφάλιστη, αναγκάστηκε να αγωνιστεί για τη ζωή της ενάντια στον καρκίνο σε μια χώρα που μέχρι χθες ήταν φιλόξενη. Τώρα θα απομακρυνθεί απ’ αυτή τη χώρα σαν τον καρκίνο που η ίδια αφαίρεσε! Το ίδιο συνέβη με τον βασανισμένο μετανάστη στη Σαλαμίνα. Το ίδιο με τον καθηγητή που συκοφαντεί τη συνάδελφό του προκειμένου να προτιμηθεί κατά την «αξιολόγηση». Το ίδιο παντού. Κοινωνικός δαρβινισμός. Η ελληνική κοινωνία εκφασίζεται με ταχύτητα. Σε λίγο κοινωνικές κατηγορίες και επαγγελματικές συντεχνίες θα λειτουργούν δίκην συμμοριών που επιτίθεται η μία εναντίον της άλλης. Η κοινωνία σε πλήρη διάλυση. Το ίδιο θα συμβεί στην Ισπανία, όπου εργάζονται πλέον μετά από κλήρωση! Και η νότια Γαλλία πλήττεται ήδη από μεγάλη ανεργία. Μαζί με την ανεργία καλπάζει και ο φασισμός, αυτός που μοιράζει έγνοια και μέριμνα όχι για τον άνθρωπο, αλλά για τον ομοεθνή και τον ομόφυλο. Αλλά αυτού του είδους η φροντίδα είναι ενοφθαλμισμένη με τ...

Ανθρωποφαγία ή αλληλεγγύη;

«Ηλεκτρολόγοι της ΔΕΗ έκοψαν το ρεύμα από τα σπίτια μας. Δεν μας ενημέρωσαν και ήρθαν πρωί-πρωί με την αστυνομία… Δεν ήταν σωστό που έμπαιναν στα σπίτια μας με μαγκιά και βία. Ήταν και είναι ΑΔΙΚΟ… Στις 20 Νοεμβρίου ήταν Μέρα των παιδιών και όλοι μιλούσαν για τα δικαιώματα του Παιδιού. Εμάς μας έκοψαν το ρεύμα… Δενδροπόταμος-Σχολείο». Ακούει κανείς; Σε 30.000 σπίτια κόπηκε το ηλεκτρικό μέσα στο χειμώνα. Οι λέξεις περί ανάσας αλλά και οι άλλοι αισιόδοξοι ευφημισμοί εδώ μοιάζουν ύβρεις. Εδώ οι άνθρωποι είναι χωρίς δουλειά, η με δουλειά αλλά χωρίς πληρωμή, όπως οι εργαζόμενοι στο «Ευγενίδειο», ή οι εργαζόμενοι που αίφνης πετιούνται στο δρόμο και πιο πολύ οι νέοι που φεύγουν στην ξενιτιά. Μα πάνω απ’ όλα η κρίση χτυπάει τα παιδιά. Κι άλλοτε η ελληνική κοινωνία πέρασε ανάλογες ακραίες καταστάσεις, αλλά πάντα υπήρχε κάτι τι που συγκρατούσε και συνείχε τις ψυχές ώστε να υπομένουν. Κι ακόμα περισσότερο να πιστεύουν και να αγωνίζονται. Όμως τότε υπήρχαν οι «υποδειγματικοί» ηγέτες όπως θα ’λεγ...

Εκκρεμότητες

Τώρα που θα φύγω για λίγο καιρό, λέω να μην αφήσω εκκρεμότητες. Να διευκρινίσω ότι η «αλληλεγγύη» δεν συνιστά από μόνη της ποιοτική διαφορά, καθώς αλληλεγγύη επιδεικνύουν και οι φασίστες, και οι ναζιστές, και οι μαφιόζοι και οι μασόνοι. Σημασία, συνεπώς, έχει να δείχνεις αλληλεγγύη όχι μόνο στον οικείο, όχι μόνο στον ομοεθνή ή στον ιδεολογικά ομογάλακτο, αλλά και στον ανοίκειο, προπάντων στον ξένο, στον Άλλο Άνθρωπο. Θα ξαναπώ τον στίχο του Ρεμπώ που έλεγε «Εγώ είναι ο άλλος», και πως η πραγματική αλληλεγγύη περνά μέσα από τον έρωτα και την αγάπη για τον άνθρωπο και την ανθρωπότητα εν γένει. Τώρα που θα φύγω, λοιπόν, θέλω να καταγγείλω την εγκαθίδρυση της χομπσιανής κοινωνίας του ανταγωνισμού και του κανιβαλισμού. Να πω ότι πίσω από την ανταγωνιστικότητα κρύβεται ο εμφύλιος των «πάνω» και ο πόλεμος εναντίον των «κάτω», με συνέπεια την αποανθρωποποίηση των εργαζομένων. Ναι, βρισκόμαστε, όπως είπε ο δισεκατομμυριούχος Αμερικανός Γ. Μπάφετ, μπροστά σ’ έναν πόλεμο των τάξεων, όπου η τάξη τ...

Περί δημοκρατίας

Οι δημοσιογράφοι δέχονται πανταχόθεν επίθεση ως προνομιούχα συντεχνία. Όχι, δεν πλήττονται τα τεράστια εκδοτικά εγχειρήματα και τα τεράστια ποσά που οφείλουν στο Δημόσιο. Αυτά, αντιθέτως, επιβραβεύονται –εφόσον υπακούουν εις τας υποδείξεις- με δάνεια δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία δίνονται με «εξωτραπεζικά κριτήρια»! Επίσης, το σκάνδαλο με τις τηλεοπτικές συχνότητες και τις προσωρινές άδειες εξακολουθεί να υφίσταται επί δεκαετίες τώρα. Κι ενώ η «συντεχνία» των μιντιαρχών και των διαπλεκόμενων επιχειρηματιών παραμένει στο απυρόβλητο, γίνονται επιθέσεις κατά των δημοσιογράφων. Άλλοτε με το επιχείρημα ότι χρυσοπληρώνονται και άλλοτε ως δήθεν βρώμικων υπηρετών της διαπλοκής και φαλκιδευτών της δημοκρατίας. Όμως εδώ γίνεται μία φασιστική γενίκευση που συμπεριλαμβάνει μία δράκα ακριβοπληρωμένων δημοσιογράφων και διαμορφωτών της κοινής γνώμης και των χιλιάδων άλλων, που εργάζονται σε συνθήκες γαλέρας ή είναι άνεργοι. Ποιοι χρησιμοποιούν αυτές τις γενικεύσεις; Εκείνοι που κάθε φορά επιδιώ...

Γιατί πίνουμε το κώνειο;

Έπιναν και διασκέδαζαν βασανίζοντάς τον. Τους ικέτευε κι εκείνοι απειλούσαν να τον ανασκολοπίσουν. Η ηδονή τους αυξανόταν ανάλογα με τον πόνο που προκαλούσαν. Κατάφερε να διαφύγει και ο βασανιστής του συνελήφθη. Όμως, ο θύτης, τελικά, απελευθερώθηκε και το θύμα αντιμετωπίζει την τιμωρία της απέλασης! Η χομπσιανή κοινωνία του 21ου αιώνα, όπου ο κανιβαλισμός κλιμακώνεται από τη Σαλαμίνα μέχρι το Βερολίνο και τη Νέα Υόρκη. Γιατί ό,τι συνέβη με τον αιγύπτιο μετανάστη συμβαίνει και εναντίον της Ελλάδας, η οποία «πίνει το κώνειο» σύμφωνα με τους New York Times, υπακούουσα στην ετυμηγορία των δικαστών-δανειστών της, του Σόιμπλε, της Μέρκελ, του Ντράγκι και της Λαγκάρντ. Αλλά γιατί τάχα ακολουθούμε τη στάση του Σωκράτη; Σε ποια Πόλη και σε ποιους νόμους υποτασσόμαστε; Η απάντηση είναι ότι υπακούμε στους νόμους του μαφιόζικου καπιταλισμού, του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, που δεν αποδέχονται να απολέσουν τα τοκογλυφικά κέρδη τους από ένα νέο κούρεμα του ελληνικού χρέους. Τι κρύβετ...

Η εξανάσταση των απελπισμένων

Ληστές, κυνικοί, κανίβαλοι. Μιλώ γι’ αυτούς που μείωσαν τη σύνταξη του ΟΓΑ -των 330 ευρώ-, γι’ αυτούς (εταιρεία τηλεπαιχνιδιού, που χρησιμοποιεί τη Fortnet και τον OTE), που τηλεφώνησαν σε μία υπερήλικη, εμπαίζοντάς την και χρεώνοντάς τη με 370 ευρώ την κλήση! Μιλώ για τους «πάνω» αλλά και τις συντεχνίες, μεταξύ των οποίων και η δημοσιογραφική, που θέλουν να ξεχωρίσουν από την κοινωνία, γλιτώνοντας -μόνο αυτές- από τις φοβερές ανθρωποθυσίες των Μνημονίων. Μιλώ για τη χθεσινή κοινουβουλευτική αθλιότητα, για τη μετάθεση των ευθυνών αλλά και των βαρών στους άλλους, από τη σημερινή κυβέρνηση στην προηγούμενη, από την προηγούμενη στη σημερινή και όλων μαζί εναντίον των μισθωτών και των συνταξιούχων, των αθώων θυμάτων της συγκυρίας. Είναι πια φανερό ότι η ελληνική κοινωνία που θα επιβιώσει, θα είναι μία κοινωνία συντεχνιών που θα σωθεί κανιβαλίζοντας το πλήθος των πενήτων, των εξαθλιωμένων εργαζομένων, των συμβολικά «νεκρών» ανέργων και συνταξιούχων. Όμως, πιο πολύ «νεκροί» απ’ όλους θα είνα...

Βουβή οργή

Να πληρώνεις διόδια για ένα δρόμο-θάνατο, όπως ο δρόμος Κορίνθου-Πατρών, είναι κλοπή. Κλοπή της ίδιας της ζωής. Το ίδιο κλεψιά είναι και η μείωση της ελάχιστης σύνταξης της ηλικιωμένης αγρότισσας, που δεν έφταιξε σε τίποτα για τη σημερινή κατάσταση της Ελλάδας. Ακόμη πιο πολύ κλοπή και βαρβαρότητα είναι όταν με το αίμα αθώων αναζωογονούνται τα βαμπίρ της διαπλοκής, οι τραπεζίτες, οι μεγαλοεπιχειρηματίες και οι μιντιάρχες. Περιδιαβαίνεις την Ελλάδα απ’ άκρη σ’ άκρη και συναντάς παντού υπόκωφη σιωπή. Εκείνη τη φοβιστική απόλυτη ηρεμία πριν από τη θύελλα. Όλα μοιάζουν να κρέμονται σε μια κλωστή. Οι ανθρώπινες αντοχές στην κόψη του ξυραφιού, η κοινωνική ισορροπία επί ξυρού ακμής. Όλοι κι όλα σχοινοβατούν πάνω από το κενό. Και λες πως ίσως η αποδόμηση να προαναγγέλλει και την αναδόμηση, ίσως ο θάνατος να σημαίνει την ανάσταση και τη ζωή. Γιατί όπως ο άνθρωπος έτσι και η κοινωνία φτιάχνεται και ξεφτιάχνεται, χαλιέται και ξεχαλιέται, άλλοτε άηχα, άλλοτε ηχηρά, πάντως αδιάλειπτα· στοιχεία απο...

Κανείς δεν εμπνέει, κανείς δεν κινητοποιεί

Είναι αδύνατο να εξηγήσεις με τη λογική έναν παράλογο κόσμο. Ούτε καν με «έλλογη λαβή», όπως κάνουν οι ψυχαναλυτές με το παραλήρημα, δεν μπορείς. Μόνο η μεταφυσική και η διαίσθηση των αλλοπαρμένων και των αλαφροΐσκιωτων ίσως μπορέσει κάποτε να εκφράσει αυτό που συμβαίνει, σήμερα, στην Ελλάδα, όπου όλα -θεσμοί, κοινωνία και άνθρωποι- διαλύονται. Γιατί, που να ακουμπήσεις και από πού να κρατηθείς; Από τη δόση των 31,5 δις ευρώ; Αυτή θα πάει στις τράπεζες και στα τοκοχρεωλύσια, ενώ τα νέα μέτρα λιτότητας θα επιτείνουν την ύφεση, το κλείσιμο των μαγαζιών, την ανεργία, την εξόντωση των ανθρώπων, δίνοντας τη χαριστική βολή στην ελληνική οικονομία(σε ό,τι έχει απομείνει απ’ αυτή). Κι όμως τα όρνεα έχουν ήδη επιπέσει χωρίς έλεος πάνω στο «πτώμα». Ενεχυροδανειστές, τοκογλύφοι και εν γένει μαυραγορίτες «τρώνε» κοψοχρονιά κινητά και ακίνητα, τιμαλφή και μη. Τηλεφωνικές εταιρίες εκμεταλλεύονται ασφαλισμένους και το χάος του ΕΟΠΥΥ, ενώ κλέβουν κυριολεκτικά ηλικιωμένους, αφού χρεώνουν τις κοστοβόρες...

Η δικαιοσύνη του φον Στουρν και οι συντεχνίες

Πατρίκιοι και πληβείοι, οι πάνω και οι κάτω, οι πλούσιοι και οι φτωχοί. Ποιοι είναι οι πατρίκιοι στη σημερινή ελληνική κοινωνία; Μήπως εκείνοι με τα εκατοντάδες εκατομμύρια στις εξωχώριες εταιρίες και τους υπέρογκους λογαριασμούς στις τράπεζες τις Ελβετίας, του Σίτι και της Νέας Υόρκης, ή μήπως εκείνοι που καταχωρούν το σπίτι τους στην off shore και ύστερα το ενοικιάζουν, απαλλασσόμενοι από χαράτσια αλλά και εισπράττοντας το επίδομα ενοικίου; Όχι, σύμφωνα με τον υπουργό Οικονομικών, πατρίκιοι είναι οι δημοσιογράφοι, οι γιατροί, οι μηχανικοί, οι δικηγόροι, που αρνούνται να ρίξουν τα ταμεία τους στον Καιάδα του ΕΟΠΥΥ. Πατρίκιοι είναι αυτοί που τολμούν να αντιστέκονται, αρνούμενοι τη φοβερή δικαιοσύνη του κ. Στουρν., να μπουν, δηλαδή, κι αυτοί στο κρεβάτι του Προκρούστη, να δεχτούν τη δικαιοσύνη του δημίου, ήτοι της καθολικής εξαθλίωσης, που σημαίνει την αφαίρεση της αξιοπρέπειας από τον υπερήλικο συνταξιούχο, της αξιοπρέπειας από την καρκινοπαθή που δεν βρίσκει τα φάρμακά της. Ναι, θα εί...