ΓΙΩΡΓΟΣ Χ. ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ

..στην αντιπαλότητα μεταξύ Καραπάνου-Παχύ [1]  για το Αγροτικό ζήτημα υπάρχει κι ένα άλλο υπόβαθρο που αφορά στο Λαύριο καθώς ο Καραπάνος είναι συμπέθερος με τον Επαμεινώνδα Δεληγεώργη [2]  -που θα πεθάνει το 1879. Ανήκει, δηλαδή, κατ’ αρχήν στους αντιμοναρχικούς κοινοβουλευτικούς που συγκρούονται με τον βασιλιά και στους οποίους θα μπορούσε να αποδοθεί η πολιτική, που θα αναπτυχθεί ιδιαίτερα από το Χ. Τρικούπη, της προσέλκυσης όχι του αμιγώς ξένου κεφαλαίου αλλά του κεφαλαίου της ελληνικής διασποράς. Τόσο ο Συγγρός όσο και οι Χρηστάκης Ζωγράφος και Κ. Καραπάνος ανήκουν στην ελληνική διασπορά [3] . Όμως, ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής διασποράς υπηρετεί το ξένο κεφάλαιο. Άρα, υπάρχει μία πολιτική αντίθεση μοναρχικών-αντιμοναρχικών και μία οικονομική μεταξύ του αμιγώς ξένου κεφαλαίου και των εγχώριων αστικών δυνάμεων, που το υπηρετούν και βρίσκονται υπό τη σκέπη του παλατιού, με το κεφάλαιο της ελληνικής διασποράς, που δεν υπηρετεί την εξάρτηση και γι’ αυτό εκφράζεται πολιτικά...

Ο Γ. Παχύς εφέρετο καταγόμενος από πλούσια οικογένεια της Ηπείρου και ελογίζετο έμπορος που αγόρασε το 1875 από τον τραπεζίτη Κάρολο Μερλέν το τσιφλίκι Κουτσικάρι (Κορυδαλλός, Αιγάλεω). Γενικά, κατείχε μία περιοχή που εκτείνονταν από τον Άγιο Αντώνιο Αμφιάλης έως τη Λεωφόρο Αθηνών(Καβάλας), αφού μετά τον γάμο του με την Αιμιλία Σκουζέ συνενώθηκαν μεγάλες εκτάσεις γης. Πληροφορίες τον θέλουν να κατοικεί στο γνωστό και σήμερα «παλατάκι», στο Χαϊδάρι, που ήταν προικώο της συζύγου του Αιμιλίας Σκουζέ [1] , της γνωστής οικογένειας «επί των τιμών» της βασιλικής αυλής [2] . Πέρα από αυτά, που είναι φήμες περισσότερο παρά διασταυρωμένες πληροφορίες, εκείνο που είναι βεβαιωμένα γνωστό, πριν τη μεγάλη σύγκρουση Καραπάνου-Παχύ στην Άρτα, είναι πως το 1860 ο δεύτερος υπέβαλε αίτημα προς την κυβέρνηση για την παραχώρηση των «σκωριών» του Λαυρίου. Είναι, συνεπώς, ο πρώτος που θέλησε να ενεργοποιήσει τα αρχαία μεταλλεία. Η κυβέρνηση, όμως, πριν απαντήσει, έστειλε στο Λαύριο τον άρτι αφιχθέντα στην Ε...

Το 1901 πεθαίνει η Μαρία Καραπάνου, σύζυγος του Κωνσταντίνου και κόρη του Χρηστάκη εφέντη Ζωγράφου. Τον πρηγούμενο χρόνο είχαμε ανάλογο συμβάν στο «στρατόπεδο» του μεγάλου πολιτικού του αντιπάλου, του Γεωργίου Παχύ, όταν χάνει το γιο του, τον ανθυπίλαρχο Θεόδωρο Παχύ. Ο θάνατος ήταν περίεργος. Στην εφημερίδα «Εμπρός» (16/2/1900) διαβάζουμε ότι «Τηλεγράφημα εκ Παρισίων προς τον κ. Σερπιέρην ανήγγειλε την θλιβεράν είδησιν του θανάτου του ανθυπιλάρχου Θεοδώρου Παχύ υιού του ημετέρου συμπολίτου Γ. Παχύ». Γιατί το τηλεγράφημα εστάλη στον συμπέθερο κ. Σερπιέρη(η Λαυρία Παχύ κόρη του Γεωργίου παντρεύτηκε τον Φερνάνδο Σερπιέρη)  και όχι στον ίδιο τον Γ. Παχύ; Άγνωστο. Πάντως, ο αιφνίδιος θάνατος του Γ. Παχύ το 1913, ένα χρόνο πριν από το θάνατο του Κ. Καραπάνου και την ημέρα που είχε φθάσει στην Αττική η σορός του δολοφονημένου βασιλιά Γεωργίου Α΄ δείχνει την ευαισθησία του και ότι πιθανόν να έπασχε από καρδιά [1] . Πάντως, ο Παχύς είχε χάσει τον μονάκριβο γιο του(είχε και δύο κόρες) κάτω...