Αναρτήσεις

Η Palantir, τα data και η εκποίηση της δημοκρατίας

  Μάθαμε για την κρυφή συμφωνία της αμερικανικής εταιρείας   Palantir   Technologies, που συλλέγει και επεξεργάζεται δεδομένα, με την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Γνωρίζαμε για το σκάνδαλο της εταιρείας Cambridge Analytica, που απέκτησε πρόσβαση σε προσωπικές πληροφορίες εκατομμυρίων χρηστών του Facebook και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στο δημοψήφισμα για το Brexit και την εκλογή Τζόνσον. Τι ακριβώς συμβαίνει με τις εταιρείες αυτές και σε τι συνίσταται το σκάνδαλο; Οι μεγάλες εταιρείες, όπως η Palantir, ικανοποιούν αυτό που θέλει κάθε επιχείρηση, κάθε κυβέρνηση και κάθε πολιτικό κόμμα, τη σιγουριά μιας εγγυημένα  πετυχημένης διαφήμισης (παλιότερα αποκαλούνταν προπαγάνδα). Για να το πετύχουν αυτό χρειάζεται να κάνουν προβλέψεις. Και για να κάνουν προβλέψεις, απαιτείται να έχουν πληροφορίες, δηλαδή πολλά δεδομένα( data ). Πώς θα συλλέξουν αυτές τις πληροφορίες; Παρακολουθώντας τους ανθρώπους μέσω των μεγάλων τεχνολογικών εταιρειών(Facebook, twitter, Instagram, Google…). Κ...

Το εμβόλιο δεν είναι πανάκεια...

  Μια πανδημία με τη μορφή που έχει, σήμερα, ο κορονoϊός είναι μία "θανατηφόρος δοκιμασία για ολόκληρη τη λογική του νεοφιλελευθερισμού" σημειώνει ο Fr. Lordon στη   Le Monde Diplomatique . Το νεοφιλελεύθερο παράδειγμα κατέρρευσε. Η διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών, που επιδιώκουν έντονα όλοι οι νεοφιλελεύθεροι, και ειδικά η υποβάθμιση του δημόσιου συστήματος υγείας, αποδείχθηκε μια "δολοφονική" ιδεοληψία, μία ταξική γενοκτονία. Τον Δεκέμβριο του 2019, ένα πανό διαμαρτυρόμενων εργαζόμενων στα γαλλικά νοσοκομεία έγραφε: «Το κράτος μετράει τα χρήματα, εμείς θα μετράμε τους νεκρούς». Τώρα είμαστε εκεί. Αυτή τη στιγμή οι «ηλίθιοι» που μας κυβερνούν, γράφει ο Lordon, αν τους είχαν μείνει δύο γραμμάρια αξιοπρέπειας, θα έπρεπε να παραδεχτούν ότι μιλούσαν για την διάλυση(της δημόσιας Υγείας) που είχαν ήδη αναγγείλει μπροστά στο κοινό, να παραδεχτούν ότι δεν είχαν καταλάβει τίποτα ούτε για το τι είναι να ζει κανείς στην κοινότητα ούτε για το τι η εποχή απαιτεί. Στη Γαλλία, στη...

«Οι Νάρκισσοι πήραν την εξουσία»: Από τον Τραμπ στον Μητσοτάκη

  Το ύφος του είναι καταδήλως αλαζονικό. Καμιά φορά αναζητά με λοξό, παιδικό βλέμμα, την επιδοκιμασία. Όταν θέλει να επιτεθεί, ακολουθεί τον τρόπο του σαρκοφάγου της ζούγκλας: ξεκινάει ακροποδητί, κλιμακώνει την ένταση, επιταχύνει, και ξαφνικά επιτίθεται με όλη του την ενέργεια. Η ένταση της φωνής ανεβαίνει, ώσπου πιάνει το θύμα «από το λαιμό», το χτυπάει κάτω, το ξεσκίζει. Το κοινό της «περφόρμανς» ενθουσιάζεται, σηκώνεται όρθιο, χειροκροτεί με ενθουσιασμό. Η παράσταση πέτυχε, η «συμβολική νίκη» επί του αντιπάλου επιτεύχθηκε. Αυτή η εικονική πραγματικότητα θα γίνει στη συνέχεια πιο πραγματική από την πραγματική, καθώς θα επικυρωθεί ως τέτοια από τα μίντια και πρωτίστως από την τηλοψία. «Όλα πάνε καλά, όλα είναι υπό έλεγχο». Ο οδηγός κρατάει γερά το τιμόνι και το πόπολο ησυχάζει. Έτσι, ζούμε στον καλύτερο δυνατό εικονικό κόσμο. Ζούμε στην εποχή των ψευδαισθήσεων. Μόνο που κάποτε επισυμβαίνουν κάποιες ρηγματώσεις, κάποιες «κακοφωνίες», όπως γράφει η   «Καθημερινή» (16/12/2020) ...

«Το κοινωνικό δίλημμα» και η απόλυση διευθύντριας της Google

  Η   Timnit Gebru , συν-διευθύντρια στο τμήμα ηθικής και Τεχνητής Νοημοσύνης της Google, απολύθηκε, προκαλώντας κύμα διαμαρτυριών. Ένα ντοκιμαντέρ: «Το κοινωνικό δίλημμα», στο οποίο μιλούν κορυφαία στελέχη της Google, του Facebook κ.ά., προκαλεί επίσης αντιδράσεις, καθώς «δαιμονοποιεί» τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ενισχύει τις θεωρίες συνωμοσίας, τη στιγμή που τις καταγγέλλει! Και τα δύο γεγονότα συνδέονται, καταδεικνύοντας τη σπουδαιότητα της χρήσης των νέων μέσων επικοινωνίας.  Η Timnit Gebru εργαζόταν (ως συν-διευθύντρια) σε θέματα  ηθικής και Τεχνητής Νοημοσύνης  (IA) της Google. Απολύθηκε γιατί, όπως λέει η Gebru, διαμαρτυρήθηκε σε μια εσωτερική ομάδα ότι ο αμερικανικός κολοσσός  «φιμώνει τις περιθωριακές φωνές» . Σύμφωνα με το αμερικανικό ραδιοφωνικό δίκτυο NPR, η Timnit Gebru είχε επίσης εκμυστηρευτεί σε αυτήν την ομάδα ότι έλαβε εντολή να αποσύρει ένα επιστημονικό άρθρο σχετικά με τη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης για την  ανάπτυξη της ρητο...

Αντίο σύντροφε (ο πολιτικός Ντιέγκο Μαραντόνα)

  Λάτρευε τον Τσε, τον Τσάβες, τον Λούλα, τον Φιντέλ Κάστρο, αγωνιζόταν για τους ανθρώπους των παραγκουπόλεων, εκεί όπου γεννήθηκε, ήταν το «χρυσό παιδί»( pibe de oro ), ο ιδιοφυής, ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών, ο θρύλος Diego Armando Maradona. Ήταν προπονητής της ομάδας του Μεξικού Dorados de Sinaloa, όταν η μεξικανική ποδοσφαιρική ομοσπονδία του επέβαλε πρόστιμο για παραβίαση της «πολιτικής και θρησκευτικής ουδετερότητας»! Κι αυτό γιατί κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου μετά από έναν αγώνα που κέρδισε η Dorados, ο Μαραντόνα αφιέρωσε «αυτόν τον θρίαμβο στον Νικολά Μαδούρο και σε όλους τους Βενεζουελάνους που υποφέρουν», κατηγορώντας τον Ντόναλντ Τραμπ για την κρίση στο Καράκας. «Οι σερίφηδες του πλανήτη είναι αυτοί οι Αμερικανοί που πιστεύουν ότι μπορούν να μας ποδοπατούν επειδή έχουν την πιο ισχυρή βόμβα στον κόσμο. Όχι, όχι. Αυτός ο τύραννος πρόεδρος εμάς δεν μπορεί να μας αγοράσει». Κανείς δεν τόλμησε να κατηγορήσει τον Μαραντ...

Ο Μαραντόνα ήταν το ποδόσφαιρο που μας έκλεψαν

  Το ποδόσφαιρο δεν ήταν πάντα μία μπίζνα πλανητικής εμβέλειας. Κάποτε ήταν ένα παιγνίδι των φτωχών και, μάλιστα, ενταγμένο στην προοπτική της κοινωνικής αμφισβήτησης. Στο βιβλίο τους «πως μας έκλεψαν το ποδόσφαιρο» οι δημοσιογράφοι Fancois Ruffin και Antoine Dumini μιλούν γι’ αυτό, για το λαϊκό ποδόσφαιρο, τότε που δεν ήταν μία μεγάλη επιχείρηση και οι ποδοσφαιριστές δεν ήταν οι σύγχρονοι «μονομάχοι» στην αρένα. Γράφουν για τον Socrates(Βραζιλία), τον Carlos Caszely(Χιλή), τον Robbie Fowler(Βρετανία) και άλλους ποδοσφαιριστές που τάχθηκαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο υπέρ των απόκληρων, υπέρ των αδικημένων. Στη χορεία αυτών των ποδοσφαιριστών, ίσως ο τελευταίος, είναι και ο Μαραντόνα. Οι άλλοι, όπως ο Νεϊμάρ, ψηφίζουν τώρα Μπολσονάρου.   Ο Μαραντόνα ήταν ο τελευταίος εκπρόσωπος της λατινοαμερικάνικης προσέγγισης του ποδοσφαίρου, του ποδοσφαίρου της φαντασίας απέναντι στη δύναμη, του αντιεμπορικού ποδοσφαίρου απέναντι στο εμπόριο της FIFA και των πολυεθνικών. Στην Αργεντιν...

Ύβρις...

  Ο αριθμός των νεκρών είναι μικρότερος από αυτόν του Βελγίου, ωρύεται ο υπουργός! Μόνο που ο δικός μας νεκρός δεν είναι αριθμός. Ο πόνος για τον αδερφό μας, τον Γιώργο, δεν χωρά στις στατιστικές αναλωσίμων του Άδωνη Γεωργιάδη! Η προπαγάνδα της κυβέρνησης, τελικά, συνιστά ύβρι και για τους νεκρούς που χάθηκαν και για την οδύνη των οικείων τους. Είναι ύβρις με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου η απόφανση ότι οι ΜΕΘ είναι άχρηστες και ότι οι ασθενείς φταίνε! Ότι οι γιατροί και οι νοσηλευτές δεν χρειάζονται, και ότι εμείς φταίμε που αρρωσταίνουμε.    Είναι ύβρις ότι η τηλεκπαίδευση πέτυχε και η ψηφιακή επανάσταση συντελέστηκε! Είναι ύβρις οι πανηγυρισμοί από τα εξωνημένα «πέτσινα» μίντια! Όταν ένας πατέρας στην Κομοτηνή ζητάει από τον υπάλληλο της εταιρείας να μην κόψει αμέσως το ηλεκτρικό ρεύμα του σπιτιού του μέχρι να τελειώσει το μάθημά του το παιδί. Όταν μία μητέρα κάθεται σ’ ένα πεζούλι σπιτιού στα Περιβόλια Ρεθύμνου, μπροστά από τις δύο κόρες της, κρατώντας στο ένα τη...